Öz
Temelde iki karşıt yaklaşımın çevrecilikle ilgili tartışmaları belirlediği söylenebilir. Varolan siyasal ideolojilerin çevre konularını kapsayarak kendi alanlarını genişlettikleri görüşü, çevreciliği bir ideoloji olarak kabul etmezken, ikinci yaklaşım çevreciliğin ayrı bir siyasal ideoloji olduğunu savunur. Her iki perspektifin ortak kusuru ise ideolojik unsurların birbirleriyle ilişkisini göz ardı etmeleridir. Böyle bir hareket noktasından yola çıkan bu yazı, çevreciliğin karakteristiğini ortaya koymak üzere ideolojik unsurlarının kapsamlı bir siyasal proje içinde eklemlenişini tartışır. Tartışma çevreci ideologların ve Yeşil partilerin ürettikleri metinlere dayanmakta, Yeşil siyasal kuramla ilglli çalışmalardan da kısmen yararlanmaktadır. Yazı, çevreciliğin unsurları olarak endüstriyelizmin eleştirisi, büyümenin sınırlandırılması, nüfusun azaltılması, uygun teknoloji, eko-merkezcilik, ekolojik toplum, çevreci özne, strateji ve taktikleri ele almakta, bunların birbirleriyle ilişkisini ve iletişimini araştırmaktadır. Çevreciliğin geçmiş ve geleceği şimdi içinde eriten zaman kavramı, unsurların eklemlenişini bütünlemektedir. Yazı, çevreciliğin çok yönlü bir eleştirisine girişmeksizin, siyasal projesi olan ekolojik topluma geçişle ve farkında olmadan ima ettiği düşünce-beden, insan-doğa ikiliği ile ilgili sorunlardan kaynaklanan sınırlılıklarını analiz ederek sona ermektedir.
Anahtar Kelimeler
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 12 Şubat 2015 |
| Gönderilme Tarihi | 12 Şubat 2015 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2002 Cilt: 57 Sayı: 3 |