Devletler, tarih boyunca siyasi, hukuki, ahlaki amaçlarla birbirlerine yaptırım uygulamışlardır. Soğuk Savaş sonrasında yaptırımlar uluslararası topluluğun ajandasında önemli yer tutmaya başlamış, bu dönemde Amerika Birleşik Devletleri de, belirli devletlere karşı tek taraflı yaptırımları hayata geçirmiştir. 11 Eylül sonrasında güvenlik veya insan hakları gerekçeleriyle uygulanan Küresel Magnitsky Yasası (GMA) ve Amerika’nın Yaptırımlar Yoluyla Hasımlarıyla Mücadele Yasası (CAATSA) kapsamında yeni yaptırımlar gündeme gelmiştir. Ancak bu yasalara istinaden uygulanan yaptırımların insan haklarına etkisi literatürde yeterli derinlikte araştırılmamıştır. Bu çalışma, insan hakları ihlalleri nedeniyle sözkonusu iki yasaya istinaden yaptırım uygulanan Rusya, Çin ve İran’daki temel hak ve özgürlüklerin bu yaptırımlardan ne şekilde etkilendiğini bulmak amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın temel bulgusu, yaptırımların Rusya’da minör düzeyde etkin olmakla birlikte Çin ve İran’da majör bozulmaların kaydedildiği, yaptırımların hak ihlallerinin önüne geçmekte hedeflenen başarıya ulaşamadığıdır.
Yaptırım ABD dış politikası Uluslararası insan hakları hukuku GMA CAATSA
Throughout history, states have imposed sanctions against each other for political, legal, and moral reasons. In the post-Cold War period, sanctions began to take an important place in the agenda of the international community. During this period, the United States also implemented unilateral sanctions against certain states. In the post-September 11 era, new sanctions were become current issues under the Global Magnitsky Act (GMA) and the Countering America’s Adversaries Through Sanctions Act (CAATSA) for security or human rights reasons. However, the effect of the sanctions based on these acts has not been investigated in sufficient depth in the literature. This study has been carried out to find out how the fundamental rights and freedoms in Russia, China and Iran which are sanctioned under these acts for human rights violations are affected by these sanctions. The main finding of the research is that although the sanctions are effective in minor degree in Russia, there are major deteriorations in China and Iran, so, the sanctions do not achieve the intended success in preventing violations of rights.
Sanction US Foreign policy International human rights law GMA CAATSA
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Mart 2022 |
Gönderilme Tarihi | 17 Mayıs 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 77 Sayı: 1 |