Soğuk Savaş döneminin sona ermesi, mevcut uluslararası
düzende değişmelere yol açmıştır. Sistem, bir taraftan iki kutupluluktan çok
kutupluluğa geçerken diğer taraftan da devletlerarası ilişkilerde işbirliği
yöntemlerini de değişerek daha çok “ortaklık” ilişkisini tercih etmeye
başlamıştır. Çin’de 2000’li yılların başından itibaren, özellikle ikili
ilişkilerde, dış politika stratejisi olarak “ortaklık” yöntemi benimsenmiştir.
Nitekim Çin birçok devlet ya da uluslararası örgütle, örneğin stratejik
ortaklık, işbirliği ortaklığı, özel seviyede ortaklık gibi farklı tip ve
derecede ortaklıklar kurmuştur. 1990’lı yıllardan itibaren Türkiye de
uluslararası sisteme uygun olarak birçok devletle stratejik ortaklıklar kurmaya
başlamıştır. Türkiye ile Çin arasındaki diplomatik ilişkilerin 1971 yılında
başlamasına karşın, ikili ilişkiler uzun yıllar inişli- çıkışlı bir seyir
izleyerek düşük seviyede kalmıştır. 2000’li yılların başından itibaren ikili
ilişkilerin tekrar canlanması sonucunda 2010 yılında iki ülke arasında
ilişkiler “stratejik işbirliği ”seviyesine yükselmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 8 Mayıs 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 53 Sayı: 1 |