İNGİLİZ DİPLOMATLARIN GÖZÜNDEN TÜRKİYE’DE 12 EYLÜL CUNTA REJİMİ, 1980-1983

Yıl 2024, , 57 - 91, 15.12.2024

Behçet Kemal Yeşilbursa

https://doi.org/10.33692/avrasyad.1419840

Öz

1980, modern Türkiye tarihindeki üçüncü askeri darbeye tanık oldu. Devralma gerçekleşmemiş olsaydı, bu yıl, azınlıktaki Demirel Hükümeti tarafından Ocak 1980'de uygulamaya konulan yeni ekonomik toparlanma politikası olarak hatırlanacaktı. Ancak, Demirel'in başardığı tek şey buydu. Parlamento çıkmaza girdi ve yeni bir Cumhurbaşkanı bile seçemedi. Devlet kontrolü giderek zayıfladı ve siyasi şiddet arttı. Generaller, genel rahatlamanın ortasında şiddeti sona erdirmek için 12 Eylül'de görevi devraldı. Etkisi anında oldu: Aşırılık yanlılarına yönelik operasyonlar şiddetle kovuşturuldu ve Cunta ilk zaferini kazandı.
Ancak kendilerini tek yasama otoritesi haline getiren generaller, ağır bir sorumluluk üstlenmişlerdi. Parlamentoya takılan daha önemli yasa tasarılarını onayladılar ve özellikle IMF ve OECD ülkelerini daha fazla yardım teklif etmeye teşvik ederek önceki Hükümetin ekonomi politikasını bir ölçüde etkili bir şekilde sürdürdüler. Buna rağmen ihracat yavaş yanıt verdi, ödemeler dengesi, açık ve dış borçlar azalmadı. 4-5 yıllık sürede bile toparlanma iyimser görünüyordu.
Siyasi faaliyetler yasaklanmıştı ve güvenlik güçleri sert olabiliyordu. Ancak basına sansür uygulanmadı ve şüphelilere kötü muamelede bulunmakla suçlanan bazı güvenlik güçleri hakkında işlem başlatıldı. Generaller, kendilerini adadıkları normale dönüş gibi daha zorlu bir görevle karşı karşıya kaldılar. 21 Eylül'de bir Sivil Hükümet atandı. Revize edilmiş bir anayasa için çalışmalar başlamıştı. 15 Ocak 1981'de General Evren, aynı yılın 30 Ağustos ve 29 Ekim tarihleri arasında bir Kurucu Meclis toplama niyetini açıkladı.
Dışişleri'nde AT ile Ortaklık Anlaşması yeniden devreye girdi. Türkler, Ege'de sivil havacılığın yeniden başlamasını kolaylaştırdı; ilişkileri iyileşen Yunanistan'ın NATO askeri yapılanmasına dönüşü; ve Kıbrıs toplumlararası müzakerelerin yeniden açılması. Sovyetlerin Afganistan'ı işgaline karşı kararlı bir tavır aldılar. İki ana petrol tedarikçisi olan Irak ve İran arasındaki savaşta, kamuoyu önünde tarafsız bir konum sürdürdüler. Batı ile ilişkileri, Batı Almanlar ve diğer bazılarının vize uygulaması ve Türklerin Avrupa Konseyi'nde ve başka yerlerde kendi işlerinin yönetimiyle yersiz olarak gördükleri şeyler tarafından gölgelendi. Bununla birlikte, İngiltere'nin Türkiye ile olan varlıkları etkin bir şekilde kullanıldı. 1981 Atatürk yılı olarak kutlanıyordu. Askeri otorite ve Türk sağduyusuyla birleşen ilkelerinin, Türkiye'nin demokrasi deneyindeki bir sonraki adım için yeterli bir hazırlık olup olmayacağını gösterecekti.
Atatürk yılı kutlamaları, vatansever duyguları ve generallere yönelik halk desteğini canlandırmak için kullanıldı. Genel olarak, yıl olumlu sonuçlar gördü. Kanun ve düzen daha da sağlamlaştırıldı ve ihracattaki artış eğiliminin güçlü bir şekilde devam etmesiyle ekonomi önemli ölçüde ilerleme kaydetti. Türkiye büyük ölçüde borçlu kaldı, ancak yeniden yapılanma nedeniyle yeni yıla kredi notunu yükselterek başladı. Generallerin seçilmeyip seçilmiş olan vaat edilen Kurucu Meclisi Ekim ayında toplandı. Ayrıca, Hükümete daha fazla idari kontrol sağlayan, uzun süredir düşünülen yeni Üniversiteler Yasasını da duyurdular.
Öte yandan, siyasi ve sendikal hakların ve basın özgürlüğünün sürekli olarak kısıtlanması ve sonuncusu içeride çok az tepki uyandıran mevcut siyasi partilerin kapatılması vardı. Ancak yurtdışında, özellikle Avrupa Konseyi'nde en çok dikkati çeken bu olumsuz unsurlar oldu. Türkiye'yi sınır dışı etme hamleleri, General Evren'in 30 Aralık'ta demokrasiye dönüş takvimini açıklaması ve bir meclis heyetinin yılbaşında Türkiye'yi ziyaret etmesiyle kontrol altına alındı, ancak insan haklarına getirilen kısıtlamalar Türk gururunu yaraladı. Almanya Federal Cumhuriyeti ile ilişkiler zorlaştı ve Fransa ile bozuldu. Buna karşılık, ABD ve İngiltere ile ilişkiler güçlendi ve İngiliz ihracatı yaklaşık yüzde 40 arttı. Türkiye doğu, güney ve Balkan komşularıyla bazı ekonomik avantajlarla ilişkilerini geliştirmeye devam etti. Yunanistan ile ilişkiler, Papandreu'nun iktidara gelişinden daha kötü etkilendi. Bununla birlikte Türkiye, Kıbrıs'ta toplumlararası müzakerelere olan istikrarlı desteğini sürdürmüştür.

Anahtar Kelimeler

Junta, 12 Eylül, Darbe, 12 Eylül Darbesi

12 SEPTEMBER JUNTA REGIME IN TURKEY FROM THE PERSPECTIVE OF BRITISH DIPLOMATS, 1980-1983

Öz

1980 witnessed the third military takeover in the history of modern Turkey. Had the takeover not happened, the year might have been remembered as that of the new policy for economic recovery, introduced by the minority Demirel Government in January 1980. However, that was all Demirel had achieved. Parliament reached stalemate, failing even to elect a new President. Governmental control steadily weakened, and political violence increased. The Generals took over on 12 September to end the violence, amidst general relief. The effect was instantaneous: Operations against the extremists were prosecuted vigorously, and the Junta won its first victory.
But having constituted themselves the sole legislative authority the Generals had undertaken a heavy responsibility. They cleared the more important bills stuck in Parliament, and continued the previous Government's economic policy somewhat effectively, in particular encouraging the IMF and OECD countries to proffer further aid. Nevertheless, exports were slow to respond, and the balance of payments, deficit and foreign debts did not decrease. Recovery in even 4-5 years' time looked optimistic.
Political activity had been banned and the security forces could be rough. But the press was not censored, and action had been taken against some members of the security forces accused of ill- treating suspects. The Generals were faced with the more challenging task of the return to normalcy, to which they had committed themselves. A Civilian Government was appointed on 21 September. Work had begun on a revised constitution. On 15 January1981, General Evren announced the intention to convene a Constituent Assembly between 30 August and 29 October of that year.
In Foreign Affairs, the Association Agreement with the EC was reactivated. The Turks facilitated the resumption of civil aviation in the Aegean; the return of Greece, with whom relations improved, to the NATO military structure; and the reopening of the Cyprus intercommunal talks. They adopted a determined stance on the Soviet invasion of Afghanistan. In the war between Iraq and Iran, their two main oil suppliers, they maintained in public a neutral position. Their relations with the West were overshadowed by the imposition of visas by the West Germans and some others, and by what Turks regarded as undue concern in the Council of Europe and elsewhere with their management of their own affairs. Nevertheless, what assets Britain had with Turkey were effectively used. 1981 was being celebrated as Ataturk year. It would show whether his principles combined with military authority and Turkish common sense would be a sufficient preparation for the next step in the Turkish experiment in democracy.
The Ataturk year celebrations were used to stimulate patriotic feelings and popular support for the Generals. On the whole, the year saw positive outcomes. Law and order were further consolidated, and the economy made considerable progress, with the upward trend in exports continuing strongly. Turkey remained heavily in debt, but due to rescheduling, it started the New Year with an improved credit rating. The Generals' promised Constituent Assembly, which had been selected not elected, convened in October. They also announced a long considered new Universities Law which gave the Government greater administrative control.

Anahtar Kelimeler

12 September, Junta, Coup, 12 September Coup

Kaynakça

• Archives Sources (British Archives-The National Archives (TNA))
• TNA/FCO9/3317/WST014/2, Turkey: Annual Review for 1980.
• TNA/FCO9/3668/WST014/3, Turkey: Annual Review for 1981.
• TNA/FCO9/4279/WST014/1, Turkey: Annual Review for 1982.
• TNA/FCO9/4833/WST014/1, Turkey: Annual Review for 1983. Books &Articles
• AHMAD, Feroz, The Making of Modern Turkey, Routledge, London, 1993.
• AKIN, Rıdvan, Türk Siyasal Tarihi, 1908-2000, XII Levha Yayınları, İstanbul 2010.
• AŞIK, Süleyman, Türk Siyasi Tarihinde ANAP ve Turgut Özal, Kopernik Kitap, İstanbul 2019.
• ÇAVDAR, Tevfik, Türkiye’nin Demokrasi Tarihi, 1950’den Günümüze, İmge Kitabevi, Ankara 2008.
• DEMİR, Şerif, Türkiye’de Askeri Darbeler ve Vesayet (27 Mayıs-12 Mart-12 Eylül), TİAV Yayınları, Ankara, 2020.
• ORAN, Baskın (Ed.), Türk Dış Politikası: Kurtuluş Savaşından Bugüne Oldular, Belgeler, Yorumlar, Cilt: II: 1980-2001, İletişim Yayınları, İstanbul 2003.
• PAMUK, Şevket, Türkiye’nin 200 Yıllık İktisadi Tarihi, Türkiye İş Bankası Yayınları, İstanbul, 2018.
• ZÜRCHER, Erik J., Turkey: A Modern History, I.B. Tauris, London, 1994.