OKUL YÖNETİCİLERİNİN MÜKEMMELİYETÇİLİK ALGISI İLE KAYGI DÜZEYLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ

Yıl 2016, Cilt: 4 Sayı: 8, 126 - 138, 15.01.2016

Ahmet Üstün Murat Akdağ

https://doi.org/10.33692/avrasyad.509284

Cited By: 2

Öz

Bu çalışmanın amacı, okul yöneticilerinin yönetici mükemmeliyetçilik algıları ile kaygı
düzeyleri arasındaki ilişkiyi bazı değişkenler açısından incelemektir. Araştırmaya Tokat il
merkezinde ve ilçelerinde görev yapan 132 okul yöneticisi katılmıştır. Araştırmada veri toplama
aracı olarak, Şahin (2011) tarafından geliştirilmiş 24 maddelik Yönetici Kaygı Ölçeği, Hewitt ve
Flett (1991) tarafından orijinal formu geliştirilmiş, Oral (1999) tarafından Türkçeye çevrilmiş ve
Kıral (2012) tarafından 24 maddelik kısa formu oluşturulmuş Çok Boyutlu Mükemmeliyetçilik
Ölçeği ve araştırmacı tarafından hazırlanmış demografik bilgi anketi kullanılmıştır. Bu ölçekler
aracılığıyla 130 okul yöneticisinden veri toplanmıştır. Verilerin analizinde Anova ve Korelasyon
analizi yöntemi kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen sonuçlara göre yöneticilerin yaşlarına ve
öğretmenlik mesleğinde geçirdikleri sürelere göre yönetici kaygı düzeyleri ve mükemmeliyetçilik
algılarında anlamlı bir fark bulunamamıştır. Fakat yöneticilerin idarecilikte geçirdikleri süre ve
branşlarına göre yönetici kaygı düzeyleri ve mükemmeliyetçilik algılarında anlamlı bir fark
oluşmuştur. Ayrıca yöneticilerin mükemmeliyetçilik algıları arttıkça kaygı düzeylerinde de bir
artış olduğu tespit edilmiştir.  

Anahtar Kelimeler

Okul yöneticisi, kaygı

Kaynakça

• ADLER, A. (1956). Striving for Superiority. In H. L. Ansbacher and R. R. Ansbacher (Eds.), The Individual Psychology of Alfred Adler (s.101-125). Basic Books: New York. ALLWRİGHT, D., Bailey, K.M. (1991). Focus on the Language Classroom: An Introduction to Classroom Research for Language Teachers. Cambridge University Press, Cambridge. BAKIRCIOĞLU, R. (2006). Ansiklopedik Psikoloji Sözlüğü. Anı Yayıncılık: Ankara. BALCI, A. (2009). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem, Teknik ve İlkeler. Pegem Akademi: Ankara. BAŞARAN, İ. E. (2006). Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi. Ekinoks Yayınları: Ankara. CELEP, C. (2010). Eğitim Bilimine Giriş. Anı yayıncılık: Ankara. ERTÜRK, S. (1972). Eğitimde Program Geliştirme. Yelkentepe Yayınları: Ankara. FLETT G L, HEWİTT P L, OLİVER J M, MACDONALD S. (2002). “Perfectionism in children and their parents: A developmental analysis. In: Flett GL, Hewitt PL Eds., Perfectionism”. Theory, Research and Treatment. Washington DC: APA: 89-132. GEÇTAN, E. (2006). Psikanaliz ve Sonrası (12. Baskı). Metis Yayıncılık: İstanbul. FREUD, S. (1977). Endişe. Özcengiz, L. (Çev.). 1. Baskı, Dergah Yayınları: İstanbul. HAMİDİ, S, BESHARAT, M A. (2010). “Perfectionism and competitive anxiety in athletes”, Procedia Social and Behavioral Sciences; 5: 813-817. KARASAR, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım: Ankara.KIRAL, E. (2012). İlköğretim Okulu Yöneticilerinin Mükemmeliyetçilik Algısı ve Kontrol Odağı İle İlişkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Yayımlanmış Doktora Tezi: Ankara.MORGAN, J.C. (1999). Psikolojiye Giriş, Karataş, S. (Ed. ve Çev.), Hacettepe Üniversitesi Psikoloji Bölümü Yayınları, Ankara. ÖZGÜVEN, İ. E. (2003). Psikolojik Testler. Pdrem Yayınları: Ankara. STOEBER, J., ve BECKER, C. (2008). “Perfectionism, Achievement Motives, and Attribution of Success and Failure in Female Soccer Players”, International Journal of Psychology, 43, (6), 980-987. ŞAHİN, C. (2011). “Okul Yöneticilerinin Yönetici Kaygı Düzeylerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi”, Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD). 12/ 4, 143-161. TDK online sözlük “Eğitim”. Eğitim Terimleri Sözlüğü 1974. Erişim tarihi:24.11.2015, http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bilimsanat&arama=kelime&guid=TDK.GT S.56542187757978.66832421 / YILDIRIM, C. (1983). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme, ÖSYM Eğitim Yayınları: Ankara.