Tıp Eğiminde Oyunlaştırma ve Motivasyon

Yıl 2024, , 139 - 144, 30.05.2024

Abdullah Bedir Kaya , Ayşegül Taylan Özkan

https://doi.org/10.53493/avrasyasbd.1322263

Öz

Tıp eğitimi oldukça uzun ve zorlu bir eğitimdir. Hekim adaylarının toplum sağlığını korumak için bu zorlu eğitim sürecini en iyi şekilde tamamlamaları gerekmektedir. Zorlu süreçlerin tamamlanabilmesi için gerekli olan şeylerden biride motivasyondur. Tıp fakültesi öğrencilerinin motivasyon düzeyleri, kaliteli bir tıp eğitiminin göstergesi olabilir. Öğrencilerin motivasyonlarını artırma yöntemlerinden biri oyunlaştırma yöntemidir. Oyunlaştırma temelinde oyun olmayan, zorlayıcı ve sıkıcı süreçlerin oyun bileşenleri ile bir araya getirilerek daha eğlenceli ve daha sürdürülebilir hale getirilmesi yöntemidir. İyi bir oyunlaştırma deneyimi ancak doğru modellere dayandırıldığında mümkün olabilir. Literatürde eğitimde oyunlaştırma uygulamalarının öğrenci motivasyonuna olumlu etkileri belirtilmektedir. Bu derlemede oyunlaştırma yönteminin tıp eğitiminde uygulanması ve öğrenci motivasyonuna olası etkileri konusu ele alınmıştır.

Anahtar Kelimeler

Tıp eğitimi, Motivasyon, Oyunlaştırma

Kaynakça

• Akbaba S. (2006). Eğitimde motivasyon. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 0(13): 343-361.
• Alper Z. (2004). Yetişkin eğitiminde motivasyon ve kolaylaştırma. Tıp Eğitimi Dünyası, 14(14): 2-7.
• Ames C. (1990). Motivation: What teachers need to know. Teachers College Record, 91: 409-421.
• Ataoğlu, S. (2018). Tıp eğitimi ilkeleri, eğitim amaçları ve değerlendirme stratejisi. Düzce Tıp Fakültesi Dergisi, 20(3): 57-58.
• Bahşi İ, Çetkin M, Orhan M, Kervancıoğlu P, Sayın S, Ayan H. (2017). Tıp fakültesi öğrencilerinin dikkat-motivasyon düzeyleri, çalışma ortam ve yöntemlerinin değerlendirilmesi, Eur J Ther, 23(1): 1-7.
• Başer A, Şahin H. (2017). Atatürk’ten günümüze tıp eğitimi. Tıp Eğitimi Dünyası, 16(48): 70-83.
• Bayrakçeken S, Oktay Ö, Samancı O, Canpolat N. (2021). Motivasyon kuramları çerçevesinde öğrencilerin öğrenme motivasyonlarının arttırılması: Bir derleme çalışması. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 25(2): 677-698.
• Brian Chen CC, Kathy Huang CC, Gribbins M, Swan K. (2018). Gamify online courses with tools built into your learning management system (Lms) to enhance self-determined and active learning. Online Learning Journal, 22(3), 41–54. https://doi.org/10.24059/olj.v22i3.1466
• Brissette A, Howes D. (2010). Motivation in medical education: a systematic review. Webmed Cent Med Educ, 1(12): WMC001261.
• Chou, Y. K. (2013). Octalysis-the complete gamification framework. url: https://yukaichou.com/gamification-examples/octalysis-complete-gamification-framework// (Erişim Tarihi: 16.09.2023).
• Çalık A, Sağlam RB, Kabal MG, Çakmak B, İnkaya B, Kapucu S. (2022). Hemşirelik öğrencileri için geliştirilen covid-19 oyunlaştırılmış e-öğrenme modülünün geliştirilme basamakları. Süleyman Demirel Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 13(3): 551-558.
• Dale S. (2014). Gamification: Making work fun, or making fun of work? Business Information Review, 31(2): 82-90.
• Dede, Y, Argün, Z. (2004). Öğrencilerin matematiğe yönelik içsel ve dışsal motivasyonlarının belirlenmesi. Eğitim ve Bilim, 29(134), 49-54.
• Deterding S, Dixon D, Khaled R, Nacke L (2011). From game design elements to gamefulness: Defining “gamification”. In Proceedings of the 15th International Academic Mind Trek Conference: Envisioning future media environments. 9-15. Tampere, Finland: ACM.
• Ergül HF. (2005). Motivasyon ve motivasyon teknikleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 4(14): 67-79.
• Ertürk S. (1979). Eğitimde Program Geliştirme, 3. Baskı, 11-12, Yelkentepe Yayınevi, Ankara.
• Fishbach A, Woolley K. (2022). The structure of intrinsic motivation. Annual Review of Organizational Psychology and Organizational Behavior, 9: 339-363.
• Hervas R, Ruiz-Carrasco D, Mondejar T, Bravo J. (2017, May). Gamification mechanics for behavioral change: a systematic review and proposed taxonomy. 11th EAI International Conference on Pervasive Computing Technologies for Healthcare, Barcelona, Spain, 395-404.
• Kapp KM. (2012). The gamification of learning and instruction: game-based methods and strategies for training and education. 1st Edition, 9-12, John Wiley & Sons, Toronto.
• Kaya AB, Alpan G. (2020). Oyunlaştırılmış kodlama eğitimi: Öğrenme yönetim sistemi model önerisi. Eğitimde Teknoloji Uygulamaları Dergisi, 1(1): 01-25.
• Kreitner R, Kinicki A, (2014). Organizational Behavior, Ed. 5., Mc-Graw Hill Education, Boston.
• Kusurkar RA, Ten Cate TJ, van Asperen M, Croiset G. (2011). Motivation as an independent and a dependent variable in medical education: A review of the literature. Medical teacher, 33(5):e242–e262. https://doi.org/10.3109/014215 9X.2011.558539
• Gökkaya Z. (2014). Yetişkin eğitiminde yeni bir yaklaşım : Oyunlaştırma. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 11–1(21): 71–84.
• Mann KV. (1999). Motivation in medical education: how theory can inform our practice. Academic medicine: Journal of the Association of American Medical Colleges, 74(3): 237– 239. https://doi.org/10.1097/00001888-199903000-00011
• Markopoulos AP, Fragkou A, Kasidiaris PD, Davim JP. (2015). Gamification in engineering education and professional training. International Journal of Mechanical Engineering Education, 43(2), 118–131. https://doi. org/10.1177/0306419015591324
• Odabaşı, O. (2023). Türkiye Tıp Fakülteleri 2023. STED/Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi, 32(1), 38-61.
• Pelaccia T, Viau R. (2017). Motivation in medical education. Medical teacher, 39(2): 136–140. https://doi.org/10.1080/01 42159X.2016.1248924
• Sailer M, Hense JU, Mayr SK, Mandl H. (2017). How gamification motivates: An experimental study of the effects of specific game design elements on psychological need satisfaction. Computers in Human Behavior, 69, 371–380. https://doi. org/10.1016/j.chb.2016.12.033
• Sayek İ. (2016). Tıp Eğitiminin gelişimi ve değişim: 21. Yüzyılda tıp eğitimi. İçinde: Sayek, İ. (Ed.). Tıp Eğiticisi El Kitabı. 1.Baskı, 3-11, Güneş Tıp Kitabevleri, Ankara.
• Seaborn K, Fels DI. (2015). Gamification in theory and action: A survey. International Journal of Human-Computer Studies, 74: 14-31.
• Seren LP, Yakıncı C. (2015). Tıp eğitiminde akılda kalıcılığı nasıl sağlarız. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 58(3): 123- 130.
• Şahin M, Samur Y. (2017). Dijital çağda bir öğretim yöntemi: Oyunlaştırma. Ege Eğitim Teknolojileri Dergisi, 1(1), 1-27, 2017.
• Şenocak D, Bozkurt A. (2020). Oyunlaştırma, oyuncu türleri ve oyunlaştırma tasarım çerçeveleri. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi (AUad), 6(1): 78-96.
• Tunga Y, İnceoğlu MM. (2016). Oyunlaştırma Tasarımı. 3. Uluslararası Eğitimde Yeni Yönelimler Konferansı, 267-279.
• Türk Dil Kurumu – TDK (2023). https://sozluk.gov.tr/ (Erişim Tarihi: 16.09.2023)
• Tüsiad (2016, Mart). Sağlığa yenilikçi bir bakış açısı: mobil sağlık. Yayın No: TÜSİAD-T/2016-03/575
• Yakıncı C, Almiş H, Kavruk H. (2012). Tıp eğitiminde hikâyenin gücü. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 55(4): 211-215.