AN EVALUATION ON THE POLITICAL SYSTEM OF THE RUSSIAN FEDERATION

Yıl 2025, Cilt: 16 Sayı: 1, 278 - 299, 30.06.2025

Fatih Tekin

https://doi.org/10.54688/ayd.1453997

Öz

This article evaluates the political system of the Russian Federation within the framework of its historical evolution, institutional structure, and power dynamics. Following the dissolution of the Soviet Union, the Russian Federation gained independence in 1991 and adopted a semi-presidential system under the 1993 Constitution. However, especially since Vladimir Putin’s rise to power in 1999, the strengthening of the executive branch has transformed the system into a structure that can be described as a “super-presidential” model. The extensive powers of the president significantly constrain the effectiveness of the legislative and judicial branches. These powers have been further expanded through the 2020 constitutional amendments. Historically, Russia's centralized and leader-oriented political culture has impeded the establishment of democratic institutions. Consequently, although Russia's political system is constitutionally framed as a semi-presidential model, it functions as a government system characterized by a strong executive authority, which can be identified as a super-presidential model.

Anahtar Kelimeler

Russian Federation , Political Regime , Semi-Presidential System , Political Culture

RUSYA FEDERASYONU SİYASAL SİSTEMİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

Öz

Bu makale, Rusya Federasyonu’nun siyasal sistemini tarihsel evrimi, kurumsal yapısı ve güç dinamikleri çerçevesinde değerlendirmektedir. Sovyetler Birliği’nin dağılmasıyla 1991’de bağımsızlaşan Rusya Federasyonu, 1993 Anayasası ile yarı-başkanlık sistemini benimsemiştir. Ancak, özellikle Vladimir Putin’in 1999’da iktidara gelmesinden itibaren yürütme erkinin güçlenmesiyle sistem, “güçlendirilmiş başkanlık” olarak tanımlanabilecek bir yapıya evirilmiştir. Başkanın geniş yetkileri, yasama ve yargı organlarının etkinliğini sınırlamaktadır. 2020 anayasa değişiklikleriyle bu yetkiler daha da artmıştır. Tarihsel olarak merkeziyetçi ve lider odaklı bir siyasi kültüre sahip olan Rusya, demokratik kurumların yerleşmesini zorlaştıran bir yapıya sahiptir. Sonuç olarak, Rusya’nın siyasal sistemi, anayasal olarak yarı-başkanlık modeli olsa da süper başkanlık modeli olarak ifade edilebilecek şekilde yürütme erkinin güçlü olduğu bir hükümet sistemi görünümündedir.

Anahtar Kelimeler

Rusya Federasyonu , Siyasal Sistem , Yarı Başkanlık Sistemi , Siyasi Kültür

Kaynakça

• Ağır, O. & Baharçiçek, A. (2015). Rusya Federasyonu’nda demokrasinin yerleş(e)memesinin nedenleri. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 6 (1), 45-63.
• Ağır, O. (2015). Rusya Federasyonu’nun siyasal rejiminin adlandırılması üzerine. ASSAM Uluslararası Hakemli Dergi, 2 (3), 25-44.
• Akhundova, J. (2014). Karşılaştırmalı kamu yönetimi reformları Türkiye ve Rusya örneği. Bursa: Ekin Yayınevi.
• Atasoy, E. (2011). Demografi, jeopolitik ve etnoğrafya ışığında Rusya. Bursa: MKM Yayıncılık.
• Best, A., Hanhimaki, J. M., Maiolo, J.A. & Schulze, E. K. (2008). International history of the twentieth century and beyond. New York: Routledge.
• Birdişli, F. (2022). Rusya’nın stratejik kültürü. İçinde Osman Ağır ve Ainur Nogayeva (Editörler), Rusya Federasyonu’nun dış politikası (ss.25-42). Ankara: Orion Kitabevi.
• Cavlak, H. & Doğan, M. (2019). Siyasal kültür ve yönetim şekli: Putin dönemi Rusya. Sosyal Bilimler Metinleri, (2), 25-34.
• CIA. (2024). World Factbook Russia. (2024, Mart 16). https://www.cia.gov/the-world-factbook/countries/russia/#people-and-society.
• DeBardeleben, J. & Zherebtsov, M. (2014). The Reinstated Gubernatorial Elections in Russia: A Return to Open Politics?. Region: Regional Studies of Russia, Eastern Europe, and Central Asia, 3(1), 3-36. https://doi.org/10.1353/reg.2014.0007.
• Engel, A. B. & Martin, J. (2015). Russia in world history. New York: Oxford University Press.
• Epstein, L.D. (1968). Parliamentary government. İçinde David L. Sills (Editör), International Encyclopedia of the Social Sciences. New York: Macmillian and Free Press.
• Erdem, K.(2014). Yarı-başkanlık ya da süper başkanlık: rusya federasyonu örneği. İçinde H. Y. Kaya (Editör), Karşılaştırmalı hükümet sistemleri yarı başkanlık sistemi (Fransa, Polonya ve Rusya Örnekleri) (ss. 173-229). Ankara: TBMM Araştırma Merkezi.
• Erdoğan, M. (2005). Anayasa hukuku. Ankara: Orion Kitabevi.
• Federal State Statistics Service. (2025, Nisan 15). Russia population. rosstat.gov.ru.
• Galkin, A. (1999). Authoritarianism in Russia: dangers for democracy. Moskova: The Gorbachev Foundation.
• Gedik, Ö. & Serdaliyeva, A. (2022). Rusya Federasyonu Anayasası’nda 2020 yılında “federal devlet” başlığı altında yapılan değişikliklerden hareketle federal yapının incelenmesi. Sakarya Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 10 (2), 783-818.
• Gözler, K. (2012). Anayasa hukukuna giriş genel esaslar ve Türk anayasa hukuku. Bursa: Ekin Kitabevi.
• Güneş, H. (2014). Rusya Federasyonu dış politikasının çeyrek yüzyılı. İçinde F. Sönmezoğlu & Ö. Erler Bayır (Editörler), Dış politika karşılaştırmalı bir bakış (ss. 465-486). İstanbul: Der Yayınları.
• Hekimoğlu, M. M. (2009). Anayasa hukukunda karşılaştırmalı demokratik hükümet sistemleri ve Türkiye. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Henderson, J. (2022). The constitution of the Russian Federation: A contextual analysis. New York: Hart Publishing.
• Kemaloğlu, İ. (2016). 21. Yüzyılın başında Rusya Federasyonu. Marmara Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 3 (2), 1-14.
• Macar, O. D. & Oğuz, B. K. (2022). Dünden bugüne Rusya ve Arktik: Devamlılık, dönüşüm ve eğilimler. İçinde Osman Ağır ve Ainur Nogayeva (Editörler), Rusya Federasyonu’nun dış politikası (ss.241-264). Ankara: Orion Kitabevi.
• Onar, E. (2005). Türkiye’nin başkanlık veya yarı-başkanlık sistemine geçmesi düşünülmeli midir?. İçinde T. Ergül (Editör). Başkanlık sistemi (ss.71-104). Ankara: Türkiye Barolar Birliği Yayınları.
• Onay, Y. (2002). Rusya ve değişim. Ankara: Nobel Yayınları.
• Parlak, B. & Caner, C. (2013). Karşılaştırmalı siyasal ve yönetsel yapılar. Ankara: Orion Kitabevi.
• Riasanovsky, N. V. & Steinberg, M. D. (2019). A history of Russia. New York: Oxford University Press.
• Roskin, M. G. & Berry, N. O. (2015). IR: The new world of international relations. Boston: Pearson.
• Roskin, M. G. (2012). Çağdaş devlet sistemleri: Siyaset, coğrafya, kültür. (Çev: M. B. Seçilmişoğlu). Ankara: Adres Yayınları.
• Sadioğlu, U. & Erdinçler, R. E. (2018). Tarihsel perspektiften geleceğe, yerel yönetimler bağlamında rus kamu yönetiminde güncel reformların analizi. Memleket Siyaset Yönetim Dergisi, 13 (29), 61-82.
• Sander, O. (2011). Siyasi tarih ilk çağlardan 1918’e. Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
• Sander, O. (2013). Siyasi tarih 1918-1994. Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
• Şahin, L. (2016). Rusya Federasyonu’nun etnik ve dinsel yapısı. Marmara Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 3 (2), 15-32.
• Şen, İ. G. (2004). Rusya Federasyonu siyasal sistemi. Eskişehir: T.C. Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Teziç, E. (1998). Anayasa hukuku (genel esaslar). İstanbul. Beta Yayınları.
• The Constitution of the Russian Federation. (2024, Ocak 15). http://www.constitution.ru/en/10003000-01.htm. Vernadsky, G. (2009). Rusya tarihi. (Çev. D. Mızrak ve E. Ç. Mızrak). İstanbul: Selenge Yayınları.
• Yayla, A.(2017). Karşılaştırmalı siyasal sistemler. Ankara: Liberte Yayınları.
• Yazıcı, S. (2002). Başkanlık ve yarı-başkanlık sistemleri, Türkiye için bir değerlendirme. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.