Çalışanların Demografik Özellikleri İle Örgütlerine Duydukları Güven Arasındaki İlişkiyi Belirlemek Üzerine Bir Araştırma

Yıl 2015, Cilt: 6 Sayı: 2, 104 - 119, 31.12.2015

Bülent Akkoyun , Gökdeniz Kalkın

Öz

Örgütsel
güvenin işletmeler için taşıdığı önemden hareket ile örgütü oluşturan
bireylerin örgüt içerisindeki demografik dağılımlarının örgüte etkisi
kaçınılmazdır. Bu yönü ile yalın bir çalışma olmasının yanısıra, konuya bu
açılardan dikkat çekilmesi de farklı bir önem arz etmektedir. Araştırmada,
çalışanların demografik özellikleri ile örgütlerine karşı hissettikleri güven
duyguları arasındaki ilişkiyi belirlemek amaçlanmıştır. Çalışma, Malatya
Organize Sanayi bölgesinde faaliyet gösteren ve personel sayısı açısından büyük
ölçekli işletme kategorisinde yer alan bir tekstil üretim firmasında
uygulanmıştır. Bu amaç kapsamında anket yöntemi ile elde edilen veriler, Nicel
araştırmalar için uygun olan SPSS İstatistik Programında çeşitli analizlere
tabi tutulmuştur. Araştırmadan elde edilen verilerin analizi ve yorumu sonunda
ise cinsiyet, medeni durum ve çalışılan süre bağımsız değişkenleri ile örgüt
imajı arasında; eğitim bağımsız değişkeni ile hem örgüt politikası hem de örgüt
imajı bağımlı değişkenleri arasında çeşitli düzeylerde ilişkilere rastlanmıştır.
Bu sonuçlar arasından özellikle cinsiyet değişkeninde vurgulanan bayan
potansiyel iş gücünün çalışma hayatına aktif olarak kazandırılması
çalışmanın  yaygın etkisi olarak kabul
edilebilir.

Anahtar Kelimeler

Örgütsel Güven, Örgüt Politikası, Örgüt İmajı, Demografik Özellikler

Kaynakça

• MİSHRA, Aniel, .K. ve SPREİTZER, Gretchen, M., (1998), Explaining How Survivors Respond To Downsizing The Roles Of Trust, Empowerment, Justice and Work Redesign. Academy of Management Review, 23, sayı 3, s. 569-575.
• AKTUNA, Metin, (2007), “İKY Eğitim Fonksiyonunun örgütsel Güvene Etkileri”, Dumlupınar Üniversitesi SB, Yüksek Lisans Tezi., ss. 59.
• ALTINÖZ, Mehmet ve ÇÖP, Serdar, (2013), ”İnsan Kaynaklarını Güçlendirmenin Örgütsel Güven Üzerine Etkisi: Bir Alan Araştırması”, 12. Ulusal İşletmecilik Kongresi, Muğla.
• ASUNAKUTLU, Tuncer, (2002), ”Örgütsel Güvenin Oluşturulmasına İlişkin Unsurlar ve Değerlendirme”, Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, S.9, ss. 9-11.
• ASUNAKUTLU, Tuncer, (2006), “Çalışanlar İle Yöneticiler Arasında Güven Duygusunun Araştırılması: Turizm Sektöründe Bir Uygulama”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C.8, S.4, ss 22.
• BROMILEY, Philip ve CUMMİNGS, L.L., (1996), “The Organizational Trust Inventory (OTI)”, Trust in Organizations: Frontiers of Theory and Research, Sage Publications, R.M. Kramer ve T.R. London, pp. 302-319.
• COVEY, R.Stephen, (2000), “Önemli İşlere Öncelik Verin”, Çeviren: Osman/Filiz Nayır Deniztekin, Varlık, İstanbul.
• ÇUBUKÇU, Kemal ve TARAKÇIOĞLU, Serdar, (2010), “Örgütsel Güven ve Bağlılık İlişkisinin Otelcilik ve Turizm Meslek Lisesi Öğretmenleri Üzerinde İncelenmesi, İşletme Araştırmaları Dergisi C.2, S.4, ss. 58.
• DERİN Neslihan, (2011), “İşletmelerde Geride Kalan Sendromu ve Örgütsel Güven”, Nobel, Ankara.
• ERDEN Ali ve ERDEN Hale, (2009), “Predicting Organizational Trust Level of School Managers and Teachers at Elementary Schools, Procedia Social and Behavioral Sciences, V.1, p. 2180.