Türkiye’de Tarımsal Turizmin Gelişme Potansiyeli: Yeşilköy Örneği AB İle Karşılaştırmalı Bir Analiz

Yıl 2016, Cilt: 7 Sayı: 1, 118 - 147, 26.05.2016

Kutay Aytuğ

Öz

Dünyadaki turizm eğilimlerinin
değişmesiyle birlikte önem kazanmaya başlayan alternatif turizm türlerinden
biri olan tarımsal turizm, sosyo-psikolojik, ekonomik ve çevresel
fonksiyonlarıyla önemli bir kırsal kalkınma aracı haline dönüşmüş
bulunmaktadır. Avrupa’da özellikle 1980’lerden sonra gelişmeye başlayan
tarımsal turizm, Türkiye’de 1990’lı yılların sonunda ve 2000’li yılların başından
itibaren gelişmeye başlamıştır. Gerek gelişmiş ülkelerde, gerekse gelişmekte
olan ülkelerde kırsal alanların yapısal sorunlarını çözmek ve üreticilere
düzenli bir tarım dışı gelir kaynağı yaratmak için kullanılan tarımsal turizm
faaliyetleri Türkiye’de etkin bir şekilde hayata geçirilebilirse, kırsal
alanlardaki altyapı, işsizlik, düşük gelir ve yoğun göç verme gibi yapısal
sorunların çözümüne ciddi katkı sağlayabilecektir.  Bu çalışmada öncelikle
agroturizm, agriturizm ya da çiftlik turizmi olarak da adlandırılan tarımsal
turizmin kavramsal çerçevesi çizilecek, daha sonra Yeşilköy’ün tarımsal turizm
potansiyeli yapılan anket bulguları ile değerlendirilecektir. Elde edilen bu
veriler ve bulgular çerçevesinde Türkiye’nin tarımsal turizm potansiyelinin seçilmiş
kimi AB ülkeleriyle karşılaştırmalı bir analizi yapılacaktır.  Son olarak,
sonuç ve öneriler kısmında genel bir değerlendirme yapılarak gerek ulusal
düzeyde, gerekse yerel düzeyde (Yeşilköy özelinde) tarımsal turizmin
geliştirilmesi konusunda öneriler getirilecektir. 

Anahtar Kelimeler

Tarımsal turizm, Alternatif turizm, Turizm türleri

Kaynakça

• Agritourism.net, http://www.agritourism.net/ Erişim Tarihi: 01.03.2012.
• Agritourism: Farm Stays in Europe, http://www.reidsguides.com/bh/agritourism.html#eastern Erişim Tarihi: 01.05.2012.
• AKÇA, Hasan (2006), “Assessment of Rural Tourism in Turkey Using SWOT Analysis”, Journal of Applied Sciences 6(13), pp.2837-2839.
• AYAZ, Nurettin (2012), Kırsal Turizm ve Paydaşları: Belediye Başkanlarının Tutumlarına Yönelik Bir Araştırma, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• AYTUĞ, H. Kutay. (2011). Avrupa Birliği Ülkelerinde Tarımsal Turizm Uygulamaları ve Türkiye’de Gelişme Potansiyeli: Yeşilköy Örneği, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• BARCLAY, Christopher (2009), “Farm Diversification, Countryside and Planning”, Library House of Commons, Standard Note: SN/SC/3158, 27, March, pp. 1-13.
• BERNARDO, Dan Luc Valentin ve LEATHERMAN, John (2009), “Agritourism: If we Build It, Will They Come?”, http://www.uvm.edu/tourismresearch/agtour/publicatios/kansas%20State%20Study.pdf. Erişim Tarihi: 24.06.2009.
• DUARTE, Paulo (2010). “Evolution of Rural Tourism in Portugal: 25 Years Analysis”, e-Review of Tourism Research (Ertr), 8 (3), 2010, http://ertr.tamu.edu/ Erişim Tarihi: 22.11.2010.
• DUDAŞ, Anca; MITULESCU, Mirela; MOŞOIU, Alina (2008) “The Montane Tourism and Agrotourism in Romania”. Ananele Universitati Dın Oradea Fascıcula: Ecotoxicologie, Zootehnie si Tehnologii de Industrıe Alımentara, VII (7), pp. 758-763.
• DUNLAP, Riley. E.; LİERE, Kent. D. Van., MERTING, Angela. G., JONES, Robert Emmet (2000), “Measuring Endorsement of the New Ecological Paradigm: A Revised NEP Scale”, Journal of Social Issues, Vol.56, No: 3 ss. 425–442.