CAN EXCHANGE RATE CONTROL IN TURKEY HELP THE CENTRAL BANK EVALUATIONS WITHIN THE FRAMEWORK OF THE TAYLOR RULE

Yıl 2024, Cilt: 15 Sayı: 2, 1016 - 1027, 07.07.2024

Yavuz Özek Halil Oğuzhan Ergür

https://doi.org/10.54688/ayd.1475425

Öz

This paper tests the validity of the Augmented Taylor rule in the Turkish economy for the period between February 2011 and February 2024 with the structural vector autoregression model. It is found that the central bank did not use the policy rate against deviations from inflation in the relevant period. On the other hand, the policy rate moves within expectations against deviations in the output gap and the real exchange rate. According to the structural impulse-response functions, the output gap and the inflation gap respond positively to a one-unit shock to the policy rate, while the real exchange rate reacts negatively. According to the results of structural variance decomposition, the most influential variable on changes in the policy rate is the real exchange rate deficit. In conclusion, the policy rate in the Turkish economy takes into account the output gap and the real exchange rate gap. However, it ignores the inflation gap.

Anahtar Kelimeler

augmented taylor rule, structural var model, exchange rate

TÜRKİYE'DE DÖVİZ KURU KONTROLÜ MERKEZ BANKASINA YARDIMCI OLABİLİR Mİ? TAYLOR KURALI ÇERÇEVESİNDE DEĞERLENDİRMELER

Öz

Bu çalışma, Şubat 2011-Şubat 2024 dönemi için Türkiye ekonomisinde Augmented Taylor kuralının geçerliliğini yapısal vektör otoregresyon modeli ile test etmektedir. İlgili dönemde merkez bankasının politika faizini enflasyondan sapmalara karşı kullanmadığı tespit edilmiştir. Diğer taraftan, çıktı açığı ve reel döviz kurundaki sapmalara karşı politika faizinin beklentiler dahilinde hareket ettiği görülüyor. Yapısal etki-tepki fonksiyonlarına göre politika faizine gelen bir birimlik şoka çıktı açığı ve enflasyon açığı pozitif tepki verirken, reel döviz kuru negatif tepki veriyor. Yapısal varyans ayrıştırması sonuçlarına göre, politika faizindeki değişimler üzerinde en etkili değişken reel döviz kuru açığıdır. Sonuç olarak, Türkiye ekonomisinde politika faizi çıktı açığını ve reel döviz kuru açığını dikkate almaktadır. Ancak enflasyon açığını göz ardı etmektedir.

Anahtar Kelimeler

genişletilmiş taylor kuralı, yapısal var modeli, döviz kuru

Kaynakça

• Alkın, H., Işık, S., & Çağlar, A. E. (2019). Türkiye’de Taylor kuralının asimetrik nedensellik testi. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (35), 211-225.
• Altunöz, U. (2019). Faiz haddinin ekonominin gelir ve enflasyon seviyesine uyum sağlayabilirliği: türkiye ekonomisi için Taylor kuralı analizi, Mehmet Akir Ersoy Üniversitesi İİBF Dergisi, C:6, S:1, Nisan
• Blanchard, O., J. & Quah, D. (1988). The dynamic effects of aggregate demandand supply disturbances. American Economic Review, 79, 655-73
• Bulut, E., & Tokatlıoğlu, İ. (2022). Türkiye ekonomisi için genişletilmiş Taylor kuralı analizi: ARDL sınır testi. Fiscaoeconomia, 6(3), 976-1002.
• Clarida, R., J. Gali & M. Gerdler (1998), Monetary policy rules in practice: some ınternational evidence. European Economic Rewiev, 42, 1033-1067.
• Coşar, K., & Köse, N., (2019). Zamanla değişen parametreli genişletilmiş Taylor kuralı: Türkiye için finansal istikrarın rolü. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(1), 1-17.
• Eroğlu, İ., & Şeker, H. (2022). Kurala Dayalı-İhtiyari politika tartışmaları çerçevesinde Taylor kuralı: TCMB özelinde bir uygulama. Öneri Dergisi, 17(58), 589-612.
• Fendel, R., Frenkel, M., & Rülke, J. C. (2011). “Ex-ante” Taylor rules and expectation forming in emerging markets. Journal of Comparative Economics, 39(2), 230-244.
• Galimberti, J. K., & Moura, M. L. (2013). Taylor rules and exchange rate predictability in emerging economies. Journal of International Money and Finance, 32, 1008-1031.
• Goyal, A., & Tripathi, S. (2014). Stability and transitions in emerging market policy rules. Indian Economic Review, 153-171.
• Greiber, C., ve Herz, B. (2000). Taylor rules in open economies. Working Paper Bayreuth University
• Lear W.V. (2000), A rewiev of the rules wersus discretion debate in monetary policy. Eastern Economic Journal, Vol:26, No:1
• Lebe, F., & Bayat, T. (2011). Taylor kuralı: Türkiye için bir vektör otoregresif model analizi. Ege Akademik Bakış, 11(Özel), 95-112.
• Mehrotra, A., & Sánchez-Fung, J. R. (2011). Assessing McCallum and Taylor rules in a cross-section of emerging market economies. Journal of International Financial Markets, Institutions and Money, 21(2), 207-228.
• Österholm, P. (2003). The Taylor rule: a spurious regression? (No. 2003: 20). Working Paper.
• Sheel, A. (2014). A monetary policy rule for emerging market economies: the ımpossible trinity and the Taylor rule. Economic and Political Weekly, 39-42.
• Svensson, L.E.O. (1998). Open‐economy ınflation targeting. NBER Working Paper, No:6545.
• Taş, S., & Özbek, S. (2021). Enflasyon hedeflemesi stratejisinde genişletilmiş Taylor kuralı’nın geçerliliği: Türkiye üzerine ampirik bulgular. Journal Of Economics And Research, 2(1), 13-25.
• Taylor J. B. (1993). Discretion versus policy rules ın practice. Carnegie-Rochester Conference Series On Public Policy, 39, 195-214.
• Teles V.K. & Zaidan M. (2010). Taylor principle and inflation stability in emerging market countries. Journal of Development Economics, 91, 180-183.
• Tobal, M., & Menna, L. (2020). Monetary policy and financial stability in emerging market economies. Latin American Journal of Central Banking, 1(1-4), 100017.
• Toker, K. (2020). Türkiye’de enflasyon hedeflemesi ve Taylor kuralının geçerliliği, Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.
• Verona F. (2017). Financial shocks, financal stability, and optimal Taylor rules. Journal of Macroeconomics, 54, 187-207.
• Yapraklı S. (2011). Türkiye’de açık ekonomi para politikası kuralının geçerliliği: sınır testi yaklaşımı. İş, Güç, Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 13/01, 127-142.
• Zortuk M. (2007). Koşulluluk aracı olma bağlamında kısa vadeli faiz oranlarının hedeflenen enflasyondan sapmada kullanımı: bounds test yaklaşımı (Türkiye örneği). İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Ekonometri ve İstatistik Dergisi, 6, 41-68.