Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Kırgızlara Türkçe Öğretiminde Ad Durum Eklerinin Yeri

Yıl 2019, Cilt: 4 Sayı: 1, 30 - 55, 31.03.2019

Öz

Türkçe öğretiminin
omurgasını oluşturan ad durum ekleri temel seviyede iyi kavratılması gereken gramer
konularından biridir.



Bu çalışmada,
Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi Yabancı Diller Yüksekokulu çatısı
altında öğrenim gören Türk soylu öğrencilerin ad durum eklerini kullanabilme
yeterlikleri ölçülmektedir. Bu amaçla Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi
2018-2019 öğretim yılı güz döneminde öğrenim gören A1-A2 seviyesindeki Türk
soylu yirmi sekiz öğrencinin Türkiye Türkçesi I. ve II. ara sınavının yazılı
anlatım kâğıtları incelenmiş ve veriler tablo hâlinde gösterilmiştir. Ortaya
çıkan bulgular ışığında bir sonuca varılmıştır. 

Kaynakça

  • [1]. Açık, F. (2008). “Türkiye’de Yabancılara Türkçe Öğretilirken Karşılaşılan Sorunlar ve Çözüm Önerileri”. Uluslararası Türkçe Eğitimi ve Öğretimi Sempozyumu, KKTC, http://turkoloji.cu.edu.tr//
  • [2]. Alyılmaz, S. ve Şengül, K. (2018). “Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Dil Öğrenme Stratejilerine Dayalı Etkinliklerin Dilbilgisine Yönelik Başarıya ve Kalıcılığa Etkisi”. Tömer Dil Dergisi, 169 (1), 67- 110.
  • [3]. Biçer, N., Çoban, İ. ve Bakır, S. “Türkçe Öğrenen Yabancı Öğrencilerin Karşılaştığı Sorunlar: Atatürk Üniversitesi Örneği”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Issn: 1307-9581, 7(29), 125-135. [4]. Boylu, E. (2014).“Dil-Kültür İlişkisi ve İran’da Türkçe Öğretimine Etkisi”. Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomı̇k Araştırmalar Dergı̇si, 16 (Özel Sayı III), 19-28.
  • [5]. Çangal, Ö. ve Başar, U. (2018). “Yabancılara Türkçe Öğretiminde Ad Durum Eklerinin Yan İşlevlerinin Öğretilmesi”. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 7 (19), 155-189.
  • [6]. Demirci, S. ve Köseli, M. Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri ed. Böke, K. s: 344, İstanbul: Alfa Yayınları.
  • [7]. Gümüş, M. (2014), Türkçe ile Kırgızca Dil Yapılarının Dil Öğretimi Amaçlı Karşılaştırması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • [8]. Güneş, F. (2013). “Yapılandırıcı Yaklaşımla Dil Bilgisi Öğretimi”. 9 (3): ISSN: 1304-9496, 171-187.
  • [9]. Melanlıoğlu, D. (2012). “Yabancılara Türkçe Öğretenlerin Hâl Eklerinin Öğretimine İlişkin Görüşleri: Nitel Bir Araştırma”. Turkish Studies, 7 (4), 2401-2411.
  • [10]. Özkan, A. (2011). “Eski Anadolu Türkçesindeki Bazı Fiillerin Hâl Ekli Tamlayıcıları ve Bu Tamlayıcılarda Zaman İçinde Görülen Değişiklikler”. Turkish Studies, 6 (1), 521-532.
  • [11]. Yılmaz, Atagül, Y. ve Yahşi, Cevher, Ö. (2015). “Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Hâl Eki Sorunsalı (Sakarya Üniversitesi Örneği)”. TÜRÜK, Uluslararası Dil, Edebiyat ve Halkbilimi Araştırmaları Dergisi, ISSN: 2147-8872, 3 (5), 294-332.
  • [12]. Yılmaz, F. ve Temiz, Ç. (2015). “İsim Hal Eklerinin Yabancı Öğrencilere Etkinliklerle Öğretimi”. The Journal Of Academic Social Science Studies, 36, 139-155.
Yıl 2019, Cilt: 4 Sayı: 1, 30 - 55, 31.03.2019

Öz

Kaynakça

  • [1]. Açık, F. (2008). “Türkiye’de Yabancılara Türkçe Öğretilirken Karşılaşılan Sorunlar ve Çözüm Önerileri”. Uluslararası Türkçe Eğitimi ve Öğretimi Sempozyumu, KKTC, http://turkoloji.cu.edu.tr//
  • [2]. Alyılmaz, S. ve Şengül, K. (2018). “Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Dil Öğrenme Stratejilerine Dayalı Etkinliklerin Dilbilgisine Yönelik Başarıya ve Kalıcılığa Etkisi”. Tömer Dil Dergisi, 169 (1), 67- 110.
  • [3]. Biçer, N., Çoban, İ. ve Bakır, S. “Türkçe Öğrenen Yabancı Öğrencilerin Karşılaştığı Sorunlar: Atatürk Üniversitesi Örneği”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Issn: 1307-9581, 7(29), 125-135. [4]. Boylu, E. (2014).“Dil-Kültür İlişkisi ve İran’da Türkçe Öğretimine Etkisi”. Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomı̇k Araştırmalar Dergı̇si, 16 (Özel Sayı III), 19-28.
  • [5]. Çangal, Ö. ve Başar, U. (2018). “Yabancılara Türkçe Öğretiminde Ad Durum Eklerinin Yan İşlevlerinin Öğretilmesi”. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 7 (19), 155-189.
  • [6]. Demirci, S. ve Köseli, M. Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri ed. Böke, K. s: 344, İstanbul: Alfa Yayınları.
  • [7]. Gümüş, M. (2014), Türkçe ile Kırgızca Dil Yapılarının Dil Öğretimi Amaçlı Karşılaştırması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • [8]. Güneş, F. (2013). “Yapılandırıcı Yaklaşımla Dil Bilgisi Öğretimi”. 9 (3): ISSN: 1304-9496, 171-187.
  • [9]. Melanlıoğlu, D. (2012). “Yabancılara Türkçe Öğretenlerin Hâl Eklerinin Öğretimine İlişkin Görüşleri: Nitel Bir Araştırma”. Turkish Studies, 7 (4), 2401-2411.
  • [10]. Özkan, A. (2011). “Eski Anadolu Türkçesindeki Bazı Fiillerin Hâl Ekli Tamlayıcıları ve Bu Tamlayıcılarda Zaman İçinde Görülen Değişiklikler”. Turkish Studies, 6 (1), 521-532.
  • [11]. Yılmaz, Atagül, Y. ve Yahşi, Cevher, Ö. (2015). “Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Hâl Eki Sorunsalı (Sakarya Üniversitesi Örneği)”. TÜRÜK, Uluslararası Dil, Edebiyat ve Halkbilimi Araştırmaları Dergisi, ISSN: 2147-8872, 3 (5), 294-332.
  • [12]. Yılmaz, F. ve Temiz, Ç. (2015). “İsim Hal Eklerinin Yabancı Öğrencilere Etkinliklerle Öğretimi”. The Journal Of Academic Social Science Studies, 36, 139-155.
Toplam 11 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Dilbilim
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Sibel Barcın

Yayımlanma Tarihi 31 Mart 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 4 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Barcın, S. (2019). Kırgızlara Türkçe Öğretiminde Ad Durum Eklerinin Yeri. Aydın Tömer Dil Dergisi, 4(1), 30-55.


All site content, except where otherwise noted, is licensed under a Creative Common Attribution Licence. (CC-BY-NC 4.0)

by-nc.png