Nesne İlişkileri Kuramı Çerçevesinden Borderline (Sınır) Kişilik Örgütlenmesine Bakış: Vaka Örneği ile Psikoterapi Sürecinin Yorumlanması

Yıl 2016, , 1 - 16, 01.06.2016

Hande Gündoğan

https://doi.org/10.31682/ayna.470674

Cited By: 1

Öz

Borderline (sınır) kişilik örgütlenmesi, kimlik dağılması (tutarsız ve çelişkili benlik ve öteki algısı), ilkel savunmaların kullanılması (çoğunlukla bölme [splitting] ve yansıtmalı özdeşim [projective identification]) ve gerçeği değerlendirme yetisinde eksiklikler ile karakterize olan güçsüz benliğin yer aldığı kişilik örgütlenmesi olarak tanımlanmaktadır. 32 yaşında bekar ve çalışan bir kadın olan Beril M.’nin başvuru nedenleri ve terapi sürecinde gündem olan şikayetleri dayanak alınarak tanımlama doğrultusunda borderline kişilik örgütlenmesine sahip olduğu düşünülmektedir. Borderline kişilik örgütlenmesini formüle eden temel teorilerden bir tanesi nesne ilişkileri kuramıdır. Nesne ilişkileri kuramı, Freud’un psikanalitik kuramının devamı olarak görülmektedir. Nesne ilişkileri teorisi, bebeğin 3 yaş öncesi dönemde birincil nesne, anne ile kurduğu ilişkiye odaklanmaktadır. Bu dönemde bakım veren ile kurulan ilişkide bebeğin tatmin edildiği veya engellendiği deneyimler yaşaması, kendiliğini ve ötekini ‘iyi’ ya da ‘kötü’ şeklinde böldüğü savunma mekanizması geliştirmesine neden olmaktadır. Bu nedenle, psikoterapi sürecinde temel olarak borderline kişiliğe sahip danışanın terapi sürecini domine eden nesne ilişkilerinin ortaya çıkarılması hedeflenmiştir ve ‘iyi’ veya ‘kötü’ kutuplaşmasının çözülmesi için danışan ile kurulan terapötik ilişkiden yararlanması amaçlanmıştır. Bu makalede, nesne ilişkileri teorisi çerçevesinde borderline kişilik örgütlenmesine sahip Beril M. ile yapılan psikoterapi süreci yorumlanmıştır

Anahtar Kelimeler

nesne ilişkileri, borderline örgütlenme, Otto Kernberg

Overview of Borderline Personality Organization through the Framework of Object Relations Theory: Interpretation of Psychotherapy Process through Case Example

Öz

Borderline personality organization is defined as identity dissolution (inconsistent and contradictory sense
of self and other), the use of primary defenses (mostly splitting and projective identification), and failures in
reality testing, all characterized by weak self. Beril M. is a 32 years old single working woman. Based on her
application reasons and complaints occurring as agenda in the psychotherapy process, the therapist asserted that
she has a borderline personality organization in line with the description. One of the primary theories formulating
borderline personality organization is the object relations theory. Object relations theory has been seen as the
progression of psychoanalytic theory. Object relations theory focuses on the relation between the infant and
the primary object, the mother during 0 and 2 ages. At this stage, the infant has
many satisfying and frustrating experiences in the relation with the caregiver. It causes the infant to develop
defense mechanism that splits itself and the other as ‘good’ and ‘bad’. Therefore, it is basically aimed
to reveal the borderline patient’s object relations dominating the therapy process. In addition it aims the
resolution of ‘good’ and ‘bad’ split to benefit from the psychotherapeutic relation between the patient and the
therapist. In this article, the psychotherapy process with Beril M. case is interpreted through borderline
personality organization from the framework of object relations theory

Anahtar Kelimeler

object relations, borderline organization, Otto Kernberg

Kaynakça

• Ainsworth, M. D. S. (1969). Object relations, dependency, and attachment: A theoretical review of the infant- mother relationship. Child Development, 40, 969 – 1025.
• American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (5th ed.). Arlington, VA: American Psychiatric Publishing.
• Blom, I. ve Bergman, A. (2013). Observing development: A comparative view of attachment theory and seperation-individuation theory. J. E. Bettmann ve D. Demetri Friedman (Ed.). Attachment-based clinical work with children and adolescents (s. 9 – 43). New York: Springer.
• Clarkin, J. F., Yeomans, F. E. ve Kernberg, O. F. (2006). Psychotherapy for borderline personality: Focusing on object relations. London: American Psychiatric Publishing.
• Freud, S. (1905). On sexuality: Three essays on the theory of sexuality (J. Strachey, Çev.). Harmondsworth: Penguin Books. (1977).
• Freud, S. (1914/1991). On narcissism: An introduction. J. Sandler, E. Person ve P. Fonagy (Ed.). Freud’s “On narcissism: An introduction”. New Haven: Yale University Press.
• Freud, S. (1917). Yas ve Melankoli (A. Emirsoy, Çev.). İstanbul: Telos Yayıncılık. (2014).
• Gabbard, G. O. (1994). Psychodynamic psychiatry in clinical practice: The DSM-IV edition. Washington, D.C.: American Psychiatric Press.
• Göka, E., Yüksel, F. V. ve Göral, F. S. (2006). Projective identification in human relations. Türk Psikiyatri Dergisi, 17, 1 – 9.
• Guntrip, H. (2001). Schizoid phenomena, object-relations and the self. London: Karnac Books.
• Jacobson, E. (1964). The self and the object world. New York: International Universities Press.
• Kaslow, F. W. ve Magnavita, J. J. (2002). Comprehensive handbook of psychotherapy: Psychodynamic/ Object relations (Vol.1). New York: John Wiley & Sons.
• Kernberg, O. F. (1975). Borderline conditions and pathological narcissism. New York: Jason Aronson.
• Kernberg, O. F. (1980). Internal world and external reality: Object relations theory applied. New York: Jason Aronson.
• Klein, M. (1975). Envy and gratitude and other works 1946 – 1963. New York: Free Press. (1984).
• Levy, K. N., Meehan, K. B., Kelly, K. M., Reynoso, J. S., Weber, M., Clarkin C. F. ve Kernberg, O. F.
• (2003). Change in attachment patterns and reflective function in a randomized control trial of transference- focused psychotherapy for borderline personality disorder. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 74, 1027 – 1040.
• Mahler, M. S., Pine, F. ve Bergman, A. (1975). The psychological birth of the human infant: Symbiosis and individuation. New York: Basic Books.
• McWilliams, N. (2013). Psikanalitik tanı: Klinik süreç içinde kişilik yapısını anlamak. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Millon, T., Grossman, S., Millon, C., Meagher, S. ve Ramnath, R. (2004). Personality disorders in modern life. New Jersey: John Wiley & Sons.
• Mitchell, S. A. ve Black, M. J. (2012). Freud ve sonrası: Modern psikanalitik düşüncenin tarihi. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Yeomans, F. E. ve Levy, K. N. (2002). An object relations perspective on borderline personality. Acta Neuropsychiatrica, 14, 76 – 80.