Centralized Exams and Language Sciences: The Case of Turkish Language Teaching Field Knowledge Test

Yıl 2024, Cilt: 3 Sayı: 2, 1 - 26, 31.12.2024

Caner Kerimoğlu

Öz

This study analyzes the teaching and measurement adequacy of grammar and linguistics questions on the Turkish Language Teaching Content Knowledge Test applied in teacher appointments in Turkey. The quality and distribution of the questions on phonology, morphology, syntax and linguistics in this exam between 2013 and 2024 are analyzed. The findings reveal that there is no distinction between teaching grammar and academic grammar in grammar and linguistics questions, and that the lack of terminological unity may pose an obstacle to the correct understanding of candidates' linguistic competence. In the study, problems such as terminological confusion, ambiguous presentation of the distinction between synchronic and diachronic language events and the lack of organization of linguistic theories according to the candidates' level of knowledge were emphasized. In this context, it is emphasized that asking linguistic concepts clearly, consistently and in accordance with the level of the candidates and supporting the linguistics field with diversified questions based on theoretical foundations will strengthen the candidates' ability to think about and apply language.

Anahtar Kelimeler

Turkish Language Teaching Content Knowledge Test, grammar teaching, linguistics education, teacher competencies, terminology congruence, central exam analysis

Merkezi Sınavlar ve Dilin Bilimleri: Türkçe Öğretmenliği Alan Bilgisi Testi Örneği

Öz

Bu çalışma, Türkiye’de öğretmen atamalarında uygulanan Türkçe Öğretmenliği Alan Bilgisi Testi (ÖABT) üzerinden dilbilgisi ve dilbilim sorularının öğretim ve ölçme yeterliliğini analiz etmektedir. 2013-2024 yılları arasında bu sınavda yer alan sesbilgisi, biçimbilgisi, sözdizimi ve dilbilim alanlarındaki soruların nitelik ve dağılımları incelenmiştir. Elde edilen bulgular; dilbilgisi ve dilbilim konularının sorulmasında öğretim dilbilgisi ve akademik dilbilgisi arasında ayrım yapılmadığını, terminolojik bütünlük sağlanmamasının ise adayların dilsel yeterliklerini doğru anlamada engel oluşturabileceğini ortaya koymaktadır. Çalışmada terminoloji karmaşası, eş zamanlı ve art zamanlı dil olaylarının ayrımlarının belirsiz sunulması ve dilbilim kuramlarının adayların bilgi düzeyine göre düzenlenmemesi gibi sorunlar üzerinde durulmuştur. Bu bağlamda dilsel kavramların net, tutarlı ve adayların düzeyine uygun olarak sorulmasının ayrıca dilbilim alanının da kuramsal temellere dayalı, çeşitlendirilmiş sorularla desteklenmesinin adayların dil üzerine düşünme ve uygulama becerilerini güçlendireceği vurgulanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Türkçe Öğretmenliği Alan Bilgisi Testi, dilbilgisi öğretimi, dilbilim eğitimi, öğretmen yeterlikleri, terminoloji uyumu, merkezi sınav analizi

Kaynakça

• Bayrav, S. (1998). Filolojinin oluşumu. Multilingual.
• Çavuş, Ş., & Demir, F. (2016). Türkçe öğretmen adaylarının Türkçe öğretmenliği alan sınavına yönelik algıları. Journal of Theory and Practice in Education, 12(4), 979–992.
• de Saussure, F. (1998). Genel dilbilim dersleri (çev. B. Vardar). Multilingual.
• Erbek, İ., & Eskimen, A. D. (2021). KPSS Türk dili ve edebiyatı öğretmenliği alan bilgisi sorularının Türk dili ve edebiyatı öğretmenliği programı ve özel alan yeterlikleri açısından değerlendirilmesi. Avrasya Dil Eğitimi Ve Araştırmaları Dergisi, 5(2), 105–127.
• Ergin, M. (1993). Türk dil bilgisi. Bayrak Yay.
• Hinton, G. (2024). Interview First reactions. Telephone interview, October 2024. https://www.nobelprize.org/prizes/physics/2024/hinton/interview/?ref=ai-ethics.kr.
• İnel, Ö., & Topçuoğlu Ünal, F. (2021). KPSS/ÖABT Türkçe öğretmenliği sorularının yenilenen Bloom taksonomisine göre değerlendirilmesi. Journal of Anatolian Cultural Research (JANCR, 5(1), 78–87.
• Karahan, L. (2001). Türkçede söz dizimi. Akçağ Yayınları.
• Kerimoğlu, C. (2007a). Türkçe dil bilgisi öğretiminde söz dizimi ile ilgili kabuller üzerine II (Cümle Öğeleri). Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 119–129.
• Kerimoğlu, C. (2007b). Türkçe dil bilgisi öğretiminde yapı bakımından cümle sınıflandırmaları. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 98–107.
• Kerimoğlu, C. (2010a). Dil bilgisi öğretiminde üniversitenin yeri üzerine. Dünya Dili Türkçe Sempozyumu (İzmir). [Ayrıca şu kitap içinde: Kerimoğlu, C. (2017). Dilbilgisi ve Dilbilim Yazıları. Pegem Akademi Yay., 281-292.]
• Kerimoğlu, C. (2010b). Takısız ad tamlaması tartışması ve tür-öbek ilişkisi. Journal of Turkish Studies, 6(1), 1487–1501.
• Kerimoğlu, C. (2014). Genel dilbilime giriş. Pegem Akademi.
• Kerimoğlu, C. (2016). Dilbilgisi yazımı ve öğretimi. Pegem Akademi.
• Kerimoğlu, C. (2017). Türkiye Türkçesi gramerinin yazımı ve öğretiminde 3. kişiyle ilgili sorunlar üzerine (bildirme ve iyelik örneği). İçinde Dilbilgisi ve dilbilim yazıları. Pegem Akademi, 75–86.
• Kerimoğlu, C. (2019). Türkiye Türkolojisinde cümle ögeleri ve teori. İçinde Rıza Fiizok’a Armağan. Ege Üniversitesi Yayınları, 193–207.
• Köksal, F. M. (2020). Türk dili ve edebiyatı ÖABT sınavlarında (2013-2017) çıkan klasik Türk edebiyatı sorularındaki hatalar. KÜLTÜRK, 2, 9–25.
• MEB. (2024). Maarif Modeli Eğitim Programları. https://tymm.meb.gov.tr/ogretim-programlari.