Matematik Öğrenme Güçlüğüne Sahip İlkokul Öğrencisinin Sınıf Ortamında İncelenmesi

Yıl 2018, Cilt: 9 Sayı: 2, 102 - 119, 15.12.2018

Esin Acar , Aylin Hiğde

Öz

Bu çalışmada, matematiksel öğrenme güçlüğüne sahip bir öğrencinin soruları çözerken nasıl akıl yürüttüğü, bunun yanı sıra bulunduğu sınıfta hissettikleri, derse yönelik düşünceleri, başarısız olma sebepleri olarak gördüklerinin anlaşılması amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda orta sosyoekonomik düzeyde bulunan bir ilkokulda matematiksel öğrenme güçlüğü çeken bir öğrenci gözlemlenmiş ve klinik görüşmeler yapılmıştır. Kendisiyle klinik görüşme yapılan öğrencinin zekâ düzeyi, sınıf ortalamasından farklılık göstermemektedir. Bu görüşmelerde öğrencinin matematiksel işlemleri yaparken nasıl bir sıra izlediğine bakılmış,  öğrencinin bulunduğu sınıfta matematik dersi işlenirken sınıf yönetiminin nasıl sağlandığı, sınıf ikliminin nasıl oluşturduğu sorgulanmış, bu öğrencinin sınıf iklimini nasıl etkilediği video ile kayıt alınarak gözlemlenmiştir. Elde edilen veriler analiz edilmiş, öğrencinin soruları çözerken mantık yürütemediği, buna rağmen arkadaşlarıyla birlikte daha iyi öğrendiği bulgusuna ulaşılmıştır. Matematiksel öğrenme güçlüğüne sahip öğrenciye öğretmen tarafından sınıf içinde aynı ödevlerin verilmesi de gözden kaçmamıştır. Ayrıca ilginç bir şekilde derste öğretmenin kendisine daha basit düzeyde sorular yaptırmasından sıkıldığı da yorumlanmaya değer bulundu.  Öğrenme güçlüğüne sahip çocuğun sınıf iklimini ve sınıf yönetimini olumsuz bir şekilde etkilemediği, sınıf iklimini oluşturmada ve öğrenmenin sağlanabilmesi için sınıfta yönetimi sağlamada asıl belirleyicinin öğretmen olduğu sonucuna varılmıştır. Ancak öğretmenin matematiksel öğrenme güçlüğüne sahip öğrencinin bulunduğu bir sınıfta iklimi oluşturmada ve olumlu hale getirmede özel bir çaba harcanmamıştır. Öğretim yaparken kullanılan yöntem ve teknik çeşitliliğine de dikkat edilmemiştir. 

Anahtar Kelimeler

Matematiksel Öğrenme Güçlüğü (Diskalkuli), sınıf iklimi, sınıf yönetimi, ilkokul matematiği

The Examination of an Elementary School Student Having Dyscalculia in Classroom Environment

Öz

In this study, it is aimed to understand how a student having mathematical learning disability reason

while solving the questions, as well as what he feels in his class, what he thinks about the reasons of his failure.

For this purpose, a student having dyscalculia in an elementary school at middle socioeconomic level was

observed and clinical interviews were conducted. In these interviews, it had been seen how the student followed

the sequence of mathematical operations, it was inquired how the student’s class be managed during math

course, how to be created the classroom climate. it was observed by video recording that how to this student

be affected the climate. The obtained data were analyzed by thematic analysis method, and it was found that

the student could not perform correct reasoning steps while solving the questions; however the student had

learned better with his friends. It was concluded that the child with mathematical learning disability did not

adversely affect the classroom climate and classroom management and the teacher is the primary determinant

of providing classroom climate and learning.

Anahtar Kelimeler

“Dyscalculia”, “Classroom Climate”, “Classroom Management”, “Elementary School Math Lesson”

Kaynakça

• Acar, E. (2012). What does the literature tell us about children with mathematical difficulties and teachers’ attitudes or instruction practices? Educational Policy Analysis and Strategic Research, 7(1), 39-51.
• Altındağ Kumaş, Ö., & Ergül, C. (2017). Öğrenme güçlüğü ve matematik güçlüğü yaşayan öğrencilerin toplama ve çıkarma işlemlerindeki hatalarına ilişkin öğretmen görüşleri. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(1), 167-190.
• Altun, T., & Uzuner, F. G. (2016). Sınıf öğretmenlerinin özel öğrenme güçlüğü olan öğrencilerin eğitimine yönelik görüşleri. The Journal of Academic Social Science Studies, 44(2), 33-49.
• Asfuroğlu, B. Ö., & Fidan, S.T. (2016). Özgül öğrenme güçlüğü. Osmangazi Tıp Dergisi, (Özel sayı1), 49-54.
• Aslan, K. (2015). Özgül öğrenme güçlüğünün erken dönem belirtileri ve erken müdahale uygulamalarına dair derleme. Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal, 2 (3rd National Congress of Child Development and Education Congress Book), 577-588.
• Baroody, A. J. (1996). Self-invented addition strategies. American Journal on Mental Retardation, 101(1), 72-89.
• Baroody, A. J. (1987). Children's mathematical thinking: A developmental framework for preschool, primary, and special education teachers. New York, NY: Teachers College Press.
• Baroody, A. J., & Ginsburg, H. P. (1991). A cognitive approach to assessing the mathematical difficulties of children labeled “learning disabled”. In H.L. Swanson (Ed.), Handbook on the assessment of learning disabilities: Theory, Research and Practice (pp. 177-228). Austin, TX: Pro-Ed.
• Barrouillet, P., Fayol, M., & Lathuliére, E. (1997). Selecting between competitors in multiplication tasks: An explanation of the errors produces by adolescents with learning disabilities. International Journal of Behavioral Development, 21(2), 253-275.
• Cirino, P. T., Romain, M. A., Barth, A. E., Tolar, T. D., Fletcher, J. M., & Vaughn, S. (2013). Reading skill components and impairments in middle school struggling readers. Reading and Writing, 26(7), 1059-1086.
• Cohen, L., Manion. L., & Morrison, K. (2007). Research methods in education. London, UK: Routledge.
• Gargiulo, R. M. (2003). Special education in contemporary society: An introduction to exceptionality. Belmont CA: Wadsworth, Thomson Learning, Inc.
• Geary, D. C. (2005). Role of cognitive theory in the study of learning disability in mathematics. Journal of Learning Disabilities, 38(4), 305-307.
• Geary, D. C. (1993). Mathematical disabilities: Cognitive, neuropsychological, and genetic components. Psychological Bulletin, 114(2), 345-362.
• Geary, D. C., & Burlingham-Dubree, M. (1989). External validation of the strategy choice model for addition. Journal of Experimental Child Psychology, 47(2), 175-192.
• Geary, D. C., Hamson, C. O. & Hoard, M. K. (2000). Numerical and arithmetical cognition: A longitudinal study of process and concept deficits in children with learning disability. Journal of Experimental Child Psychology, 77(3), 236-263.
• Ginsburg, H. (1977). Children's arithmetic: The learning process. Oxford, England: D. Van Nostrand.
• Hitch, G. J., & McAuley, E. (1991). Working memory in children with specific arithmetical learning difficulties. British Journal of Psychology, 82(3), 375-386.
• Jordan, N. C., Hanich, L. B., & Kaplan, D. (2003). A longitudinal study of mathematical competencies in children with specific mathematics difficulties versus children with comorbid mathematics and reading difficulties. Child Development, 74(3), 834-850.
• Karadeniz, M. H. (2013). Diskalkuli yaşayan öğrencilere ilişkin öğretmen görüşlerinin değerlendirilmesi. E-Journal of New World Sciences Academy, 8(2), 193-208.
• Landerl, K., Bevan, A., & Butterworth, B. (2004). Developmental dyscalculia and basic numerical capacities: A study of 8–9-year-old students. Cognition, 93(2), 99-125.
• Lemaire, P., & Siegler, R. S. (1995). Four aspects of strategic change: Contributions to children's learning of multiplication. Journal of Experimental Psychology: General, 124(1), 83-97.
• Marolda, M. R., & Davidson, P. S. (2000). Mathematical learning profiles and differentiated teaching strategies. Perspectives, 26(3), 10-15.
• MEB. (2006). 17. Milli Eğitim Şurası. http://ttkb.meb.gov.tr/www/milli-egitim suralari/dosya/12 adresinden erişilmiştir.
• MEB. (2013). Özel Eğitim Hizmetleri Tanıtım El Kitabı. https://docplayer.biz.tr/4079760-T-c-milli-egitim-bakanligi-ozel-egitim-rehberlik-ve-danisma-hizmetleri-genel-mudurlugu-ozel-egitim-hizmetleri-tanitim-el-kitabi.html adresinden erişilmiştir.
• Melekoğlu, M. A. (2010). Öğrenme güçlüğü, dikkat eksikliği / hiperaktivite bozukluğu, duygu / davranış bozukluğu. İ. Diken (Ed.), İlköğretimde Kaynaştırma (ss. 90-118) içinde. Ankara: Pegem Akademi.
• Miller, G. (1997) "Building bridges: The possibility of analytic dialogue between ethnography, conversation analysis and Foucault". In D. Silverman (Ed.), Qualitative research: Theory, method and practice (pp.25-44). London: Sage Publication.
• Mutlu, Y., & Akgün, L. (2017). Matematik öğrenme güçlüğünü tanılamada yeni bir model önerisi: Çoklu süzgeç modeli. İlköğretim Online, 16(3), 1153-1173.
• Kaufmann, L., Lochy, A., & Drexler, A. (2004). Deficient arithmetic fact retrieval- storage or access problem? : A case study. Neuropsychologia, 42(4), 482-496.
• Pesen, C. (2008). Kesirlerin sayı doğrusu üzerindeki gösteriminde öğrencilerin öğrenme güçlükleri ve kavram yanılgıları. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(15), 157-168.
• Polya, G. (1997). Nasıl çözmeli? (çev.) Feryal Halatçı, İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Rourke, B.P. (1993). Arithmetic disabilities, specific and otherwise: A neuropsychological perspective. Journal of Learning Disabilities, 26(4), 214–226.
• Saygılı, S. (2017). Diskalkuli ile baş etme üzerine bir derleme. Sınırsız Eğitim ve Araştırma Dergisi, 2(3), 34-56.
• Salman, U., Özdemir, S., Salman, A. B., & Özdemir, F. (2016). Özel öğrenme güçlüğü “Disleksi”. FNG & Bilim Tıp Dergisi, 2(2), 170-176.
• Sezer, S., & Akın, A. (2011). 6-14 yaş arası öğrencilerde görülen matematik öğrenme bozukluğuna ilişkin öğretmen görüşleri. İlköğretim Online, 10(2), 757-775.
• Shalev, R. S., Auerbach, J., & Gross‐Tsur, V. (1995). Developmental dyscalculia behavioral and attentional aspects: A research note. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 36(7), 1261-1268.
• Simon, R., & Hanrahan, J. (2004). An evaluation of the Touch Math method for teaching addition to students with learning disabilities in mathematics. European Journal of Special Needs Education, 19(2), 191-209.
• Soylu, Y., & Soylu, C. (2005). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin kesirler konusundaki öğrenme güçlükleri: Kesirlerde sıralama, toplama, çıkarma, çarpma ve kesirlerle ilgili problemler. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 101-117.
• Sullivan Spafford, C., & Grosser, G. S. (1996). Dyslexia: Research and Resource Quide. Boston: Allyn and Bacon.
• Tatar, E., & Dikici, R. (2008). Matematik eğitiminde öğrenme güçlükleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9), 183-193.
• Tobia, V., Fasola, A., Lupieri, A., & Marzocchi, G. M. (2016). Numerical magnitude representation in children with mathematical difficulties with or without reading difficulties. Journal of Learning Disabilities, 49(2), 115 –129.
• Tomey, A. M. (2003). Learning with cases. The Journal of Continuing Education in Nursing, 34(1), 34-38.
• Wadlington, E. & Wadlington, P. (2008). Helping students with mathematical difficulties to succeed. Preventing School Failures, 53(1), 2-7.
• Wilson, A. J., & Dehaene, S. (2007). Number sense and developmental dyscalculia. In D. Coch, G. Dawson, & K. W Fischer (Ed.), Human behavior, learning, and the developing brain: A typical development (pp. 212-238). New York, NY, US: Guilford Press.
• Williams, A. (2013). A teacher's perspective of dyscalculia: Who counts? An interdisciplinary overvie. Australian Journal of Learning Difficulties,18(1),1-16.
• Wong, T., Ho, C., & Tang, J. (2017). Defective number sense or ımpaired access? Differential impairments in different subgroups of children with mathematics difficulties. Journal of Learning Disabilities, 50(1), 49–61.
• Yin, R. K. (1994). Case study research: Design and methods (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Yin (2017). Applications of Case Study Research. Çev: Prof. Dr. İlhan Günbayı. Nobel Yayıncılık. 3. Baskı.
• Zhang, Y., & Zhou, X. (2016). Building knowledge structures by testing helps children with the mathematical learning difficulty. Journal of Learning Disabilities, 49(2), 166–175.