Kuzeybatı Anadolu’da kurulan Osmanlılar Çimpi ve hemen ardından Gelibolu kalelerinin alınmasıyla XIV. yüzyılın ortalarında topraklarını Rumeli’ye doğru genişletmeye başlamıştı. Balkanlar’da hızla büyüyen Osmanlı sınırları daha XIV. yüzyılın sonlarına doğru Adriyatik kıyısına ulaşmıştı. Hem fetih hareketlerinin devam ettiği erken modern dönemlerde İtalya ve Roma üzerine yapılacak seferler için, hem de devletin dinamizmini kaybettiği zamanlarda Batı’dan gelecek saldırılara karşı savunma için, Arnavutluk’ta devlet otoritesinin güçlü tutulması son derece önemliydi.
Bu çalışmada Osmanlı Devleti’nin bölgedeki kontrolü nasıl sağladığı sorusuna Orta Arnavutluk özelinde cevap aranmıştır. Belirtilen çerçevede isyanların bastırılması ile emniyet ve asayişin tesis edilmesi hususunda önemli bir yere sahip İlbasan üzerinde durulmuş dönemin kaynakları ve arşiv vesikaları kullanılarak başlangıçta sadece bir kale iken buranın zamanla nasıl sancak merkezi olduğu irdelenmiştir. Ayrıca kurulan devlet otoritesinin süreklilik arz etmesi için Osmanlı Devleti’nin nasıl bir yol izlediği XVI. yüzyıla ait tahrir defterlerinden elde edilen bilgilerle ortaya konulmaya çalışılmıştır. Çalışmada tahrir defterleri ve diğer arşiv malzemeleri ana kaynak olarak kullanıldığından kaynak/malzeme odaklı yaklaşım sergilenerek nitel araştırma yöntemleri tercih edilmiştir. Arşiv vesikalarından elde edilen bilgilerle sancak dâhilindeki idari örgütlenme ve idarecilerin yanı sıra gelirlerin paylaşımı ile askerî yapı arasındaki bağlantı ortaya çıkartılmaya çalışılmıştır.
Çalışma sonucunda Osmanlı Devleti’nin Arnavutluk coğrafyasındaki idari örgütlenmesini Fatih Sultan Mehmed döneminin sonlarında şekillendirdiği; İlbasan Sancağı’na tayin edilen yöneticilerin yerel hanedanlardan, akıncı beylerinden ve devlet politikasında söz sahibi olan kimselerin akrabalarından seçildiği; bölgeden toplanan vergilerin büyük çoğunluğunun yine bölgenin emniyetinin sağlanmasında görev alan askerlere tahsis edildiği gibi bulgulara rastlanmıştır. Osmanlı Devleti’nin Orta Arnavutluk’u Müslüman-gayrimüslim ayrımı gözetmeksizin halkıyla birlikte yönettiği ve burada egemenliğinin devamı için çeşitli politikalar geliştirdiği anlaşılmıştır.
Bu çalışma, Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Kurumu (TÜBİTAK) tarafından 122N358 numaralı proje ile desteklenmiştir. Projeye verdiği destekten ötürü TÜBİTAK’a teşekkürlerimizi sunarız. Ayrıca makalede araştırma ve yayın etiği kurallarına uyulmuştur
122N358
Founded in northwestern Anatolia, the Ottomans began to expand their territory into Rumelia in the mid- 14th century with the capture of the fortresses of Çimpi and then Gallipoli. The rapidly growing Ottoman Empire in the Balkans had already reached the Adriatic coast by the end of the XIVth century. It was of utmost importance to keep the state authority strong in Albania, both for the campaigns against Italy and Rome in the early modern period when Ottoman expansion continued, and for defending against western attacks during periods of declining imperial strength.
This study seeks to answer the question of how the Ottoman Empire maintained control in the region, specifically in Central Albania. Within the specified framework, emphasis was placed on Elbasan, which plays an important role in suppressing rebellions and establishing security and public order. Using contemporary sources and archival documents, the study examines how Elbasan evolved from being merely a castle into a district center over time. Furthermore, based on information obtained from 16th century cadastral registers, attempt has been made to reveal how the Ottoman Empire sought to ensure a path to ensure the continuity of the established state authority. Since the study primarily utilized the cadastral record books and other archival materials as its main sources, a source/material-focused approach was adopted, and qualitative research methods were preferred. Using information obtained from archival documents, attempts have been made to uncover the connection between the administrative organization and administrators within the sanjak, as well as the distribution of revenues and the military structure.
The study concluded that the Ottoman Empire shaped its administrative organization in the territory of Albania towards the end of the reign of Mehmed the Conqueror; The administrators appointed to the Elbasan Sanjak were selected from local dynasties, raiding chieftains, and relatives of influential figures in state policy; the vast majority of taxes collected from the region were allocated to soldiers responsible for maintaining security in the region. It is understood that the Ottoman Empire governed Central Albania in cooperation with the local population, regardless of religious affiliation, and developed various policies to maintain its authority there.
This study was supported by the Scientific and Technological Research Council of Turkey (TÜBİTAK) under project number 122N358. We would like to express our gratitude to TÜBİTAK for its support of this project. Furthermore, the article adheres to research and publication ethics guidelines.
122N358
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Tarihsel Çalışmalar (Diğer) |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Proje Numarası | 122N358 |
| Gönderilme Tarihi | 11 Nisan 2025 |
| Kabul Tarihi | 4 Kasım 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 16 Aralık 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 14 Sayı: 2 |
Balkan Araştırma Enstitüsü Dergisi (BAED), 01.01.2026 tarihinden itibaren makale kabul ve hakemlik süreçlerini DergiPark üzerinden yürütecektir.
Dergimizin resmi e-posta adresi baedergisi@gmail.com olarak kullanılmaya devam etmekle birlikte yazar ve hakemerimiz Dergipark mesajlaşma sistemi üzerinden de iletişim kurabilirler.
Creative Commons Attribution 4.0 International License 