BibTex RIS Kaynak Göster

Some notes on Aegilops uniaristata Vis. Poaceae in Turkey

Yıl 2014, Cilt: 1 Sayı: 1, 27 - 34, 01.01.2014

Öz

A new record of Aegilops uniaristata Vis. Syn.: Triticum uniaristatum Vis K. Richt. , so-called extinct for some years, has been discovered in Istanbul again. With this new discovery, the presence of this taxon in Turkey is confirmed. The current conservation status of Ae. uniaristata is reassessed at national level by using IUCN Red List categories and criteria. We also provided detailed information on its ecology and phenology in Turkey

Kaynakça

  • Altay, V., Özyiğit, İ.İ. & Yarcı, C. (2010). Urban flora and ecological characteristics of the Kartal district (Istanbul): A contribution to urban ecology in Turkey. Scientific Research and Essay 5(2): 183-200.
  • Baytop, A. (1962). Aydos ve Kayışdağ havalisinin çiçekli bitkileri. Türk Biologi Dergisi 12(3): 75-112.
  • Boissier, P.E. (1884). Flora Orientalis 5(2): 673-679.
  • Brummitt, R.K. & Powell, C.E. (1992). Authors of Plant Names 1-732. Royal Botanic Gardens, Kew.
  • Cabi, E. & Doğan, M. (2009). A first vouchered wild record for the flora of Turkey: Aegilops juvenalis (Thell.) Eig “(Poaceae). Turk J. Bot. 33: 447-452.
  • Cabi, E. Doğan, M., Özler, H., Akaydın, G. & Karagöz, A. (2010). Taxonomy, morphology and palynology of Aegilops vavilovii (Zhuk.) Chennav. (Poaceae:Triticeae). African Journal of Agricultural Research 5(20): 2841-2849.
  • Cabi, E. & Doğan, M. (2012). Poaceae.: Şu eserde: Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. ve Babaç, M.T. (edlr.). Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler) s: 690-756. Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını, İstanbul.
  • Davis, P.H. & Heywood, V.H. (1973). Principles of angiosperm taxonomy. Huntington, New York: Robert E. Kieger Publishing Co.
  • Davis, P.H. (ed.) (1985). Aegilops L. Flora of Turkey and the East Aegean Islands 9: 233-245, Edinburgh Univ. Press.
  • Ekim T., Koyuncu M., Vural, M., Duman, H., Aytaç, Z. & Adıgüzel, N. (2000). Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı (Eğrelti ve Tohumlu Bitkiler). Red Data Book of Turkish Plants (Pteridophyta and Spermatophyta-updated version), Türkiye Tabiatını Koruma Derneği-Van Yüzüncü Yıl Ünv. Yayınları, Ankara.
  • Eliçin, G.(1983). Işık Dağı (Ganos-Tekirdağ)’nın florası. İstanbul Üniversitesi, Orman Fakültesi Yayınları, Yayın No: 334.
  • Genç, İ., Özen, F. (2007). Çatalca (İstanbul)’nın güney kesiminin florası. Ot sistematik Botanik Dergisi 14(1): 1946. IUCN. 2001. IUCN Red List Categories and Criteria: Version 3.1. IUCN species Survival Commission. IUCN, Gland, Switzerland and Cambridge, UK.
  • Karagöz, A. (1998). In situ conservation of plant genetic resources in Ceylanpınar State Farm. Şu eserde: Zencirci, N., Kaya, Z., Anikster, Y., Adams, W.T., (edlr.) The Proceedings of the International Symposium on In situ Conservation of Plant Genetic Diversity 87-91. CRIFC, Ankara, Turkey.
  • Kihara, H., (1974). The Genus Aegilops classified on the basis of genome analysis, Seiken Ziho 3: 7–25.
  • Maxted, N., White, K., Valkoun, J., Konopka, J. & Hargreaves, S. (2008). Towards a conservation strategy for Aegilops species. Plant Genetic Resources: Characterization and Utilization 6: 126-141.
  • Özhatay, N. & Keskin, M. (2007). Ömerli Havzasının ‘İstanbul’ Doğal Bitkileri. Doğal Hayatı Koruma Derneği, İstanbul. Özhatay, N., Özhatay, E. & Erdem, A. Ö. (2010). Şile'nin Doğal Bitkileri. Işık Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
  • Perrino, E.V. (2010). New data on Aegilops uniaristata Vis. Italy. Nat. Croat. 20(1): 117-123. Slageren, van M.W. (1994).
  • Wild wheats: a monograph of Aegilops L. and Amblyopyrum (Jaub.&Spach) Eig. Wageningen Agric. Univ. and ICARDA p. 513.
  • Spetsov, P., Plamenov, D. & Kiryakova, V. (2006). Distribution and characterization of Aegilops and Triticum species from the Bulgarian Black Sea coast. CEJB 1(3): 399–411.
  • Van Slageren M.W. (1994). Wild wheats: a monograph of Aegilops L. and Amblyopyrum (Jaub. and Spach) Eig (Poaceae). Agricultural University, Wageningen & International Center for Agricultural Research in Dry Areas, Aleppo, Syria.
  • Webb, D.A. (1966). The Flora of European Turkey. Proc. Roy. Irish. Acad., Sect. B. 65:79.

Türkiye’deki Aegilops uniaristata Vis. Poaceae : Tekkılçık türü üzerine bazı notlar

Yıl 2014, Cilt: 1 Sayı: 1, 27 - 34, 01.01.2014

Öz

Birkaç yıldır ülkemizde soyu tükenmiş olduğu düşünülen Tekkılçık Aegilops uniaristata Sin.: Triticum uniaristatum Vis K. Richt. İstanbul'da yeniden toplandı. Bu buluş ile taksonun Türkiye’de varlığı doğrulandı. Tekkılçık’ın bugünkü koruma statüsü IUCN Kırmızı Liste kategorileri ve kriterleri kullanılarak ulusal seviyede yeniden değerlendirildi. Ayrıca Türkiye’deki ekolojisi ve fenolojisi hakkında detaylı bilgi verildi.

Kaynakça

  • Altay, V., Özyiğit, İ.İ. & Yarcı, C. (2010). Urban flora and ecological characteristics of the Kartal district (Istanbul): A contribution to urban ecology in Turkey. Scientific Research and Essay 5(2): 183-200.
  • Baytop, A. (1962). Aydos ve Kayışdağ havalisinin çiçekli bitkileri. Türk Biologi Dergisi 12(3): 75-112.
  • Boissier, P.E. (1884). Flora Orientalis 5(2): 673-679.
  • Brummitt, R.K. & Powell, C.E. (1992). Authors of Plant Names 1-732. Royal Botanic Gardens, Kew.
  • Cabi, E. & Doğan, M. (2009). A first vouchered wild record for the flora of Turkey: Aegilops juvenalis (Thell.) Eig “(Poaceae). Turk J. Bot. 33: 447-452.
  • Cabi, E. Doğan, M., Özler, H., Akaydın, G. & Karagöz, A. (2010). Taxonomy, morphology and palynology of Aegilops vavilovii (Zhuk.) Chennav. (Poaceae:Triticeae). African Journal of Agricultural Research 5(20): 2841-2849.
  • Cabi, E. & Doğan, M. (2012). Poaceae.: Şu eserde: Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. ve Babaç, M.T. (edlr.). Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler) s: 690-756. Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını, İstanbul.
  • Davis, P.H. & Heywood, V.H. (1973). Principles of angiosperm taxonomy. Huntington, New York: Robert E. Kieger Publishing Co.
  • Davis, P.H. (ed.) (1985). Aegilops L. Flora of Turkey and the East Aegean Islands 9: 233-245, Edinburgh Univ. Press.
  • Ekim T., Koyuncu M., Vural, M., Duman, H., Aytaç, Z. & Adıgüzel, N. (2000). Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı (Eğrelti ve Tohumlu Bitkiler). Red Data Book of Turkish Plants (Pteridophyta and Spermatophyta-updated version), Türkiye Tabiatını Koruma Derneği-Van Yüzüncü Yıl Ünv. Yayınları, Ankara.
  • Eliçin, G.(1983). Işık Dağı (Ganos-Tekirdağ)’nın florası. İstanbul Üniversitesi, Orman Fakültesi Yayınları, Yayın No: 334.
  • Genç, İ., Özen, F. (2007). Çatalca (İstanbul)’nın güney kesiminin florası. Ot sistematik Botanik Dergisi 14(1): 1946. IUCN. 2001. IUCN Red List Categories and Criteria: Version 3.1. IUCN species Survival Commission. IUCN, Gland, Switzerland and Cambridge, UK.
  • Karagöz, A. (1998). In situ conservation of plant genetic resources in Ceylanpınar State Farm. Şu eserde: Zencirci, N., Kaya, Z., Anikster, Y., Adams, W.T., (edlr.) The Proceedings of the International Symposium on In situ Conservation of Plant Genetic Diversity 87-91. CRIFC, Ankara, Turkey.
  • Kihara, H., (1974). The Genus Aegilops classified on the basis of genome analysis, Seiken Ziho 3: 7–25.
  • Maxted, N., White, K., Valkoun, J., Konopka, J. & Hargreaves, S. (2008). Towards a conservation strategy for Aegilops species. Plant Genetic Resources: Characterization and Utilization 6: 126-141.
  • Özhatay, N. & Keskin, M. (2007). Ömerli Havzasının ‘İstanbul’ Doğal Bitkileri. Doğal Hayatı Koruma Derneği, İstanbul. Özhatay, N., Özhatay, E. & Erdem, A. Ö. (2010). Şile'nin Doğal Bitkileri. Işık Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
  • Perrino, E.V. (2010). New data on Aegilops uniaristata Vis. Italy. Nat. Croat. 20(1): 117-123. Slageren, van M.W. (1994).
  • Wild wheats: a monograph of Aegilops L. and Amblyopyrum (Jaub.&Spach) Eig. Wageningen Agric. Univ. and ICARDA p. 513.
  • Spetsov, P., Plamenov, D. & Kiryakova, V. (2006). Distribution and characterization of Aegilops and Triticum species from the Bulgarian Black Sea coast. CEJB 1(3): 399–411.
  • Van Slageren M.W. (1994). Wild wheats: a monograph of Aegilops L. and Amblyopyrum (Jaub. and Spach) Eig (Poaceae). Agricultural University, Wageningen & International Center for Agricultural Research in Dry Areas, Aleppo, Syria.
  • Webb, D.A. (1966). The Flora of European Turkey. Proc. Roy. Irish. Acad., Sect. B. 65:79.
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Evren Cabi Bu kişi benim

Musa Doğan Bu kişi benim

Burçin Çıngay Bu kişi benim

Rasim Murat Aydınkal Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Ocak 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Cabi, E., Doğan, M., Çıngay, B., Aydınkal, R. M. (2014). Türkiye’deki Aegilops uniaristata Vis. Poaceae : Tekkılçık türü üzerine bazı notlar. Bağbahçe Bilim Dergisi, 1(1), 27-34.