BibTex RIS Kaynak Göster

The flora of Kızıltepe Niğde, Ulukışla and its surroundings

Yıl 2018, Cilt: 5 Sayı: 2, 17 - 42, 01.05.2018

Öz

This study was carried out to determine the Flora of Kızıltepe Niğde: Ulukışla and its Vicinity, which is located in the square C5 of Grid system, based on the specimens collected in the vegetation period of the years 2015 and 2016. As a result of evaluation of 831 plant specimens, 350 taxa from 192 genera belong to 59 families were determined. Four taxa were included into the division Pteridophyta and 346 taxa were from the division Magnoliophyta. Six taxa of the later belong to the subdivisio Pinophytina Gymnospermae Gymnosperms and 340 taxa of this division were from the subdivisio Magnoliophytina Angiospermae - Flowering Plants . With respect to the numbers of taxa, Asteraceae was the richest family and Astragalus was the richest genus. 98 of the taxa collected from the study area were endemic. The endemism ratio was determined as 28 %. The ratio of the taxa according to the phytogeographic regions were found as follows: Irano-Turanian elements 22.3%, Mediterranean elements 8%, East Mediterranean elements 14.6%, Euro-Siberian elements 3.4%, Euxin elements 1.7%, and indetermined elements 50.0%

Kaynakça

  • Akman, Y. ve Ketenoğlu, O. (edlr.). (1992). Vejetasyon Ekolojisi ve Araştırma Metodları. Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi Döner Sermaye İşletmesi Yayınları, No: 9, Ankara.
  • Akman, Y. (ed.). (1999). İklim ve Biyoiklim. Palme Yayınları, Ankara.
  • Akpınar, K. (1995). New records for the grid squares ın the flora of Turkey. Turkish Journal of Botany 19(6): 611-613.
  • Anonim, (2015). Niğde ve Çamardı İklim Verileri. Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü, Ankara. Àrea De Botànıca, Departament De Bıologıa, Unıversıtat De Les Illes Balears.
  • (2003): http://herbarivirtual.uib.es, Universitat De Barcelona, Vniversitat De Valencia, (erişim tarihi: 27.05.2018). Aykurt, C. ve Sümbül, H. (2014). Taxonomic revision of the genus Convolvulus L. (Convolvulaceae) in Turkey. Biological Diversity and Conservation, 7(2): 1-28.
  • Aytaç, Z. (1997). The revision of the section Dasyphyllum Bunge of the genus Astragalus L. of Turkey. Turkish Journal of Botany 21: 31-57.
  • Bağcı, Y., Dural, H., ve Savran, A. (1998). B5 ve C5 karelerinden yeni floristik kayıtlar, Ot Sistematik Botanik Dergisi 5(2): 71-78.
  • Başköse, İ. ve Dural, H. (2011). Hasan dağı’nın (Aksaray Kesimi, Türkiye) florası. Biological Diversity and Conservation 4(2): 125-148.
  • Baytop, A. (ed.). (1998). İngilizce-Türkçe Botanik Klavuzu. İstanbul Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Yayınları No: 70, İstanbul.
  • Brummitt, R. K., ve Powell, C.E. (edlr.). (1992). Authors of Plant Names. The Royal Botanic Gardens, Kew.
  • Coşkunçelebi, K., Makbul, S., Gültepe, M., Okur, S. ve Güzel, M. E. (2015). A conspectus of Scorzonera s.l. in Turkey. Turkish Journal of Botany 39: 76-87.
  • Çetin, Ö., Duran, A., Martin, E., ve Tuştaş, S. (2012). A taxonomic study of the genus Fibigia Medik. (Brassicaceae). African Journal of Biotechnology 11(1): 109-119.
  • Davis, P.H. (ed.). (1965–1985). Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol. 1–9. Edinburgh University Press, Edinburgh.
  • Davis, P.H., Mill, R.R. ve Tan, K. (edlr.). (1988). Flora of Turkey and the East Aegean Islands (Supple. 1). Vol. 10. Edinburgh University Press, Edinburgh.
  • Dinç Düşen, O. ve Sümbül H. (2007). A morphological investigation of Colchicum L. (Liliaceae) species in the Mediterranean Region in Turkey. Turkish Journal of Botany 31: 373-419.
  • Doğan, M. ve Akaydın, G. (2007). Synopsis of Turkey Acantholimon Boiss. (Plumbaginaceae). Botanical Journal of the Linnean Society 154(3): 397-419.
  • Donner, J. (1990). Distribution maps to P.H. Davis, “Flora of Turkey 1-10”. Linzer Biologische Beitraege 22(2): 381- 515.
  • Dönmez, A. A. (1998). Türkiye’deki çeşitli kareler için yeni bitki kayıtları. Ot Sistematik Botanik Dergisi 5(2): 67-70.
  • Dönmez, A. A. (2004). The genus Crataegus L. (Rosaceae) with special reference to hybridisation and biodiversity in Turkey. Turkish Journal of Botany 28(1): 29-37.
  • Erik, S. ve Demirkuş, N. (1985). Türkiye florasındaki çeşitli kareler için yeni kayıtlar. Doğa Bilim Dergisi A2: 9, 1. Eyce, B. (1986). Türkiye florasındaki B5 ve C5 kareleri için yeni kayıtlar. Selçuk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Fen Dergisi 5: 105-111.
  • Eyce, B. (1987 a). Melendiz dağları (Niğde) florasına katkılar I. Doğa Türk Botanik Dergisi 11, 2.
  • Eyce, B. (1987 b). Melendiz dağları (Niğde) florasına katkılar II. Selçuk Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Fen Dergisi 6.
  • Fragman-Sapir, O. (ed.) (2016). Flora of Israel Online by Prof. Avinoam Danin: http://flora.org.il/en/plants, The Jerusalem Botanical Gardens, (erişim tarihi: 27.05.2018).
  • Gemici, Y. (1993). Bolkar dağları'nın (Orta Toroslar) flora ve vejetasyonu üzerine genel bilgiler. Doğa Türk Botanik Dergisi 18(2): 81-89.
  • Güleryüz G. (ed.). (2000). Uludağ Alpin Çiçekleri. Bilim ve Teknik Ziraat, Tarım Yayınevi, İstanbul.
  • Güllü, İ. B. ve Aksoy, A. (2016). Elmalı Dağı (Kayseri) ve Çevresinin Florası. Ercies Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 32 (2).
  • Güner A. ve Ekim, T. (edlr.). (2014). Resimli Türkiye Florası Cilt 1. Ali Nihat Gökyiğit vakfı, Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul.
  • Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. ve Babaç, M.T. (edlr.). (2012). Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını, İstanbul.
  • Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. ve Babaç, M.T. (edlr.). (2012). Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler), Bizim Bitkiler: http://www.bizimbitkiler.org.tr, (erişim tarihi: 27.05.2018).
  • Güner, A., Özhatay, N., Ekim, T. ve Başer K.H.C. (edlr.). (2000). Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol. 11. Edinburg Universty Press, Edinburgh.
  • Greuter, W., Burdet, H.M. ve Long, G. (edlr.). (1984-1989). Med-Checklist, Conservatoire et Jardin Botaniques. Ville de Geneve Med-Checklist Trust of Optima, Vol. 1-4, Geneve.
  • Hamzaoğlu, E., Budak, Ü. ve Aksoy, A. (2011). A new genus, Turanecio of the Asteraceae (tribe Senecioneae). Turkish Journal of Botany 35: 479-508.
  • Haston, E., Richardson, J. E., Stevens, P. F., Chase, M. W. ve Harris, D. J. (2009). The Linear angiosperm phylogeny group (LAPG) III: A linear sequence of the families in APG III. Botanical Journal of the Linnean Society 161: 128–131.
  • Jalas, J. (1980). Turkish taxa of Thymus (Labiatae) described as new or revised. Annales Botanici Fennici 17(3): 315- 324.
  • Karaman Erkul, S. ve Aytaç, Z. (2013). The revision of the genus Oxytropis (Leguminosae) in Turkey. Turkish Journal of Botany 37: 24-38.
  • Kurschner, H. (ed.). (1982).Vegetation und Flora der Hochregionen der Aladaglar und Erciyes Dagı, Turkey. Beihefte Zum Tübinger Atlas Des Vorderen Orients, Wiesbaden.
  • Kurschner, H. (ed.). (1984). Der Östliche Orta Toroslar ( Mittlerer Tarsus) und angrenzende Gebiete. Eine formationskudliche Darstellung der Vegetation Südost-Anatoliends. Beihefte Zum Tübinger Atlas Des Vorderen Orients, Weisbaden.
  • Martin, E. ve Aydoğdu, M. (2005). Niğde-Ulukışla arasında kalan bölgenin florası. Ot Sistematik Botanik Dergisi 12(1): 73-92.
  • Mutlu, B. (2002). New floristic records from various squares in flora of Turkey. Hacettepe University Journal of Biology and Chemistry 31: 17-22.
  • Paksoy, M. Y. ve Savran, A. (2011). Sarımsak Dağı ve Körkün Vadisi’nin (Pozantı, Adana/Türkiye) florası. Biological Diversity and Conservation 4(2): 155-171.
  • Raunkiaer, C. (ed.) (1934). The Life Forms of Plants ans Statiscal Plant Geography. Clarendon Press, Oxford. Savran, A., Bağcı, Y. ve Artan Onat, T. (2015). Niğde ili sınırları içınde yayılış gösteren bazı lokal endemik bitkilerin taksonomik ve ekolojik özellikleri. Selçuk Üniversitesi Fen Fakültesi Fen Dergisi 41: 1-54.
  • Savran A., Dural H. ve Paksoy M. Y. (2016). Aladağlar’ın (Niğde Kesimi, Türkiye) florası. Biological Diversity and Conservation 9(3): 106-118.
  • Savran A., Dural H. ve Bağcı Y. (1999).Türkiye florası’ndaki C5 karesi için yeni floristik kayıtlar. Ot Sistematik Botanik Dergisi 6(1): 67-74.
  • Seçmen, Ö., Gemici, Y., Görk, G., Berat, L. ve Leblebici, E. (2008).Tohumlu Bitkiler Sistematiği. Ege Üniversitesi Fen Fakültesi Kitapları Serisi, No:116, İzmir.
  • Simpson Michael, G. (ed.). (2012). Bitki Sistematiği (Aytaç, Z., Kaptaner İğci, B.). Nobel Yayıncılık, Ankara.
  • Stearn, W. T. (ed.). (1973). Botanical Latin: History, Grammar Syntacx, Terminology and Vocabulary. Redwood Burn Limited, Trowbridge.
  • Tehdit Altında Bitki Türleri Listesi. (2011): http://www.tehditaltindabitkiler.org.tr, Nezahat Gökyiğt Botanik Bahçesi, ANG Vakfı ve Flora Araştırmaları Derneği, (erişim tarihi: 27.05.2017).
  • The International Plant Name Index (IPNI) (2012): http:// www.ipni.org, (erişim tarihi: 27.05.2018). The Plant List (2013): http://www.theplantlist.org, (erişim tarihi: 27.05.2018).
  • Tüfekçi, S., Savran, A., Bağcı, Y. ve Özkurt, N. (2002). Aladağlar milli parkının florası. Doğu Akdeniz Ormancılık Araştırma Enstitüsü, Mersin.
  • Yıldırımlı, Ş. (1987). Türkiye’den çeşitli kareler için yeni floristik kayıtlar. Doğa Türk Botanik Dergisi 11(1): 195-203.
  • Yıldırımlı, Ş. (1994). Türkiye’den çeşitli kareler için yeni floristik kayıtlar. Ot Sistematik Botanik Dergisi 1(1): 41-47.

Kızıltepe Niğde: Ulukışla ve çevresinin florası

Yıl 2018, Cilt: 5 Sayı: 2, 17 - 42, 01.05.2018

Öz

Bu çalışma, 2015 ve 2016 yıllarının vejetasyon dönemlerinde toplanılan örneklere göre, Grid kareleme sisteminde C5 karesi içinde yer alan Kızıltepe Niğde: Ulukışla ve çevresinin florasını tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Toplanan 831 bitki örneğinin değerlendirilmesi sonucu 59 familyaya ait 192 cinsten 350 takson tespit edilmiştir. Bu taksonların dördü Pteridophyta, 346’sı ise Magnoliophyta şubesine aittir. Magnoliofitler’den altısı Pinophytina Gymnospermae - Açık Tohumlular , 340’ı ise Magnoliophytina Angiospermae - Kapalı Tohumlular altşubesindendir. En çok takson içeren familya Asteraceae; cins ise Astragalus’tur. Çalışma alanından toplanan taksonların 98’i endemik olup, endemizm oranı % 28’dir. Türlerin fitocoğrafik bölgelere dağılım oranları, İran-Turan elementi %22,3; Akdeniz elementi %8; Doğu Akdeniz elementi %14,6; Avrupa-Sibirya elementi %3,4; Öksin elementi %1,7 ve yayılış alanları bilinmeyenlerin oranı ise %50 olarak tespit edilmiştir

Kaynakça

  • Akman, Y. ve Ketenoğlu, O. (edlr.). (1992). Vejetasyon Ekolojisi ve Araştırma Metodları. Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi Döner Sermaye İşletmesi Yayınları, No: 9, Ankara.
  • Akman, Y. (ed.). (1999). İklim ve Biyoiklim. Palme Yayınları, Ankara.
  • Akpınar, K. (1995). New records for the grid squares ın the flora of Turkey. Turkish Journal of Botany 19(6): 611-613.
  • Anonim, (2015). Niğde ve Çamardı İklim Verileri. Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü, Ankara. Àrea De Botànıca, Departament De Bıologıa, Unıversıtat De Les Illes Balears.
  • (2003): http://herbarivirtual.uib.es, Universitat De Barcelona, Vniversitat De Valencia, (erişim tarihi: 27.05.2018). Aykurt, C. ve Sümbül, H. (2014). Taxonomic revision of the genus Convolvulus L. (Convolvulaceae) in Turkey. Biological Diversity and Conservation, 7(2): 1-28.
  • Aytaç, Z. (1997). The revision of the section Dasyphyllum Bunge of the genus Astragalus L. of Turkey. Turkish Journal of Botany 21: 31-57.
  • Bağcı, Y., Dural, H., ve Savran, A. (1998). B5 ve C5 karelerinden yeni floristik kayıtlar, Ot Sistematik Botanik Dergisi 5(2): 71-78.
  • Başköse, İ. ve Dural, H. (2011). Hasan dağı’nın (Aksaray Kesimi, Türkiye) florası. Biological Diversity and Conservation 4(2): 125-148.
  • Baytop, A. (ed.). (1998). İngilizce-Türkçe Botanik Klavuzu. İstanbul Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Yayınları No: 70, İstanbul.
  • Brummitt, R. K., ve Powell, C.E. (edlr.). (1992). Authors of Plant Names. The Royal Botanic Gardens, Kew.
  • Coşkunçelebi, K., Makbul, S., Gültepe, M., Okur, S. ve Güzel, M. E. (2015). A conspectus of Scorzonera s.l. in Turkey. Turkish Journal of Botany 39: 76-87.
  • Çetin, Ö., Duran, A., Martin, E., ve Tuştaş, S. (2012). A taxonomic study of the genus Fibigia Medik. (Brassicaceae). African Journal of Biotechnology 11(1): 109-119.
  • Davis, P.H. (ed.). (1965–1985). Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol. 1–9. Edinburgh University Press, Edinburgh.
  • Davis, P.H., Mill, R.R. ve Tan, K. (edlr.). (1988). Flora of Turkey and the East Aegean Islands (Supple. 1). Vol. 10. Edinburgh University Press, Edinburgh.
  • Dinç Düşen, O. ve Sümbül H. (2007). A morphological investigation of Colchicum L. (Liliaceae) species in the Mediterranean Region in Turkey. Turkish Journal of Botany 31: 373-419.
  • Doğan, M. ve Akaydın, G. (2007). Synopsis of Turkey Acantholimon Boiss. (Plumbaginaceae). Botanical Journal of the Linnean Society 154(3): 397-419.
  • Donner, J. (1990). Distribution maps to P.H. Davis, “Flora of Turkey 1-10”. Linzer Biologische Beitraege 22(2): 381- 515.
  • Dönmez, A. A. (1998). Türkiye’deki çeşitli kareler için yeni bitki kayıtları. Ot Sistematik Botanik Dergisi 5(2): 67-70.
  • Dönmez, A. A. (2004). The genus Crataegus L. (Rosaceae) with special reference to hybridisation and biodiversity in Turkey. Turkish Journal of Botany 28(1): 29-37.
  • Erik, S. ve Demirkuş, N. (1985). Türkiye florasındaki çeşitli kareler için yeni kayıtlar. Doğa Bilim Dergisi A2: 9, 1. Eyce, B. (1986). Türkiye florasındaki B5 ve C5 kareleri için yeni kayıtlar. Selçuk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Fen Dergisi 5: 105-111.
  • Eyce, B. (1987 a). Melendiz dağları (Niğde) florasına katkılar I. Doğa Türk Botanik Dergisi 11, 2.
  • Eyce, B. (1987 b). Melendiz dağları (Niğde) florasına katkılar II. Selçuk Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Fen Dergisi 6.
  • Fragman-Sapir, O. (ed.) (2016). Flora of Israel Online by Prof. Avinoam Danin: http://flora.org.il/en/plants, The Jerusalem Botanical Gardens, (erişim tarihi: 27.05.2018).
  • Gemici, Y. (1993). Bolkar dağları'nın (Orta Toroslar) flora ve vejetasyonu üzerine genel bilgiler. Doğa Türk Botanik Dergisi 18(2): 81-89.
  • Güleryüz G. (ed.). (2000). Uludağ Alpin Çiçekleri. Bilim ve Teknik Ziraat, Tarım Yayınevi, İstanbul.
  • Güllü, İ. B. ve Aksoy, A. (2016). Elmalı Dağı (Kayseri) ve Çevresinin Florası. Ercies Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 32 (2).
  • Güner A. ve Ekim, T. (edlr.). (2014). Resimli Türkiye Florası Cilt 1. Ali Nihat Gökyiğit vakfı, Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul.
  • Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. ve Babaç, M.T. (edlr.). (2012). Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını, İstanbul.
  • Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. ve Babaç, M.T. (edlr.). (2012). Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler), Bizim Bitkiler: http://www.bizimbitkiler.org.tr, (erişim tarihi: 27.05.2018).
  • Güner, A., Özhatay, N., Ekim, T. ve Başer K.H.C. (edlr.). (2000). Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol. 11. Edinburg Universty Press, Edinburgh.
  • Greuter, W., Burdet, H.M. ve Long, G. (edlr.). (1984-1989). Med-Checklist, Conservatoire et Jardin Botaniques. Ville de Geneve Med-Checklist Trust of Optima, Vol. 1-4, Geneve.
  • Hamzaoğlu, E., Budak, Ü. ve Aksoy, A. (2011). A new genus, Turanecio of the Asteraceae (tribe Senecioneae). Turkish Journal of Botany 35: 479-508.
  • Haston, E., Richardson, J. E., Stevens, P. F., Chase, M. W. ve Harris, D. J. (2009). The Linear angiosperm phylogeny group (LAPG) III: A linear sequence of the families in APG III. Botanical Journal of the Linnean Society 161: 128–131.
  • Jalas, J. (1980). Turkish taxa of Thymus (Labiatae) described as new or revised. Annales Botanici Fennici 17(3): 315- 324.
  • Karaman Erkul, S. ve Aytaç, Z. (2013). The revision of the genus Oxytropis (Leguminosae) in Turkey. Turkish Journal of Botany 37: 24-38.
  • Kurschner, H. (ed.). (1982).Vegetation und Flora der Hochregionen der Aladaglar und Erciyes Dagı, Turkey. Beihefte Zum Tübinger Atlas Des Vorderen Orients, Wiesbaden.
  • Kurschner, H. (ed.). (1984). Der Östliche Orta Toroslar ( Mittlerer Tarsus) und angrenzende Gebiete. Eine formationskudliche Darstellung der Vegetation Südost-Anatoliends. Beihefte Zum Tübinger Atlas Des Vorderen Orients, Weisbaden.
  • Martin, E. ve Aydoğdu, M. (2005). Niğde-Ulukışla arasında kalan bölgenin florası. Ot Sistematik Botanik Dergisi 12(1): 73-92.
  • Mutlu, B. (2002). New floristic records from various squares in flora of Turkey. Hacettepe University Journal of Biology and Chemistry 31: 17-22.
  • Paksoy, M. Y. ve Savran, A. (2011). Sarımsak Dağı ve Körkün Vadisi’nin (Pozantı, Adana/Türkiye) florası. Biological Diversity and Conservation 4(2): 155-171.
  • Raunkiaer, C. (ed.) (1934). The Life Forms of Plants ans Statiscal Plant Geography. Clarendon Press, Oxford. Savran, A., Bağcı, Y. ve Artan Onat, T. (2015). Niğde ili sınırları içınde yayılış gösteren bazı lokal endemik bitkilerin taksonomik ve ekolojik özellikleri. Selçuk Üniversitesi Fen Fakültesi Fen Dergisi 41: 1-54.
  • Savran A., Dural H. ve Paksoy M. Y. (2016). Aladağlar’ın (Niğde Kesimi, Türkiye) florası. Biological Diversity and Conservation 9(3): 106-118.
  • Savran A., Dural H. ve Bağcı Y. (1999).Türkiye florası’ndaki C5 karesi için yeni floristik kayıtlar. Ot Sistematik Botanik Dergisi 6(1): 67-74.
  • Seçmen, Ö., Gemici, Y., Görk, G., Berat, L. ve Leblebici, E. (2008).Tohumlu Bitkiler Sistematiği. Ege Üniversitesi Fen Fakültesi Kitapları Serisi, No:116, İzmir.
  • Simpson Michael, G. (ed.). (2012). Bitki Sistematiği (Aytaç, Z., Kaptaner İğci, B.). Nobel Yayıncılık, Ankara.
  • Stearn, W. T. (ed.). (1973). Botanical Latin: History, Grammar Syntacx, Terminology and Vocabulary. Redwood Burn Limited, Trowbridge.
  • Tehdit Altında Bitki Türleri Listesi. (2011): http://www.tehditaltindabitkiler.org.tr, Nezahat Gökyiğt Botanik Bahçesi, ANG Vakfı ve Flora Araştırmaları Derneği, (erişim tarihi: 27.05.2017).
  • The International Plant Name Index (IPNI) (2012): http:// www.ipni.org, (erişim tarihi: 27.05.2018). The Plant List (2013): http://www.theplantlist.org, (erişim tarihi: 27.05.2018).
  • Tüfekçi, S., Savran, A., Bağcı, Y. ve Özkurt, N. (2002). Aladağlar milli parkının florası. Doğu Akdeniz Ormancılık Araştırma Enstitüsü, Mersin.
  • Yıldırımlı, Ş. (1987). Türkiye’den çeşitli kareler için yeni floristik kayıtlar. Doğa Türk Botanik Dergisi 11(1): 195-203.
  • Yıldırımlı, Ş. (1994). Türkiye’den çeşitli kareler için yeni floristik kayıtlar. Ot Sistematik Botanik Dergisi 1(1): 41-47.
Toplam 51 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Kamal Gurbanov Bu kişi benim

Ahmet Savran Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Mayıs 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 5 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Gurbanov, K., & Savran, A. (2018). Kızıltepe Niğde: Ulukışla ve çevresinin florası. Bağbahçe Bilim Dergisi, 5(2), 17-42. https://doi.org/10.30796/ANGV.2018.7