Türkiye’deki Cerastium L. (Caryophyllaceae) Cinsinin Cinsiçi Sınıflandırması

Yıl 2022, Cilt: 9 Sayı: 2, 11 - 20, 06.09.2022

Mustafa Keskin Yusuf Menemen

Öz

Bu çalışmada Cerastium cinsi için, yeni bir cinsiçi sınıflandırma önerilmektedir. Türkiye’de yayılış gösteren türler (30), 6 seksiyon ve 10 altseksiyon altında listelenmiştir. Çalışmamızda, bilim dünyası için yeni bazı seksiyon ve altseksiyonlar ilk defa geçerli olarak tanımlanmıştır. Bunun yanında, bazı cinsiçi taksonlar için lektotiplendirme yapılmıştır. Ayrıca, Türkçe adı bulunmayan taksonlara yeni Türkçe bilimsel ad ataması yapılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Cerastium, cins altı sınıflandırma, Türkiye

Destekleyen Kurum

Ali Nihat Gökyiğit Vakfı

Teşekkür

‘Resimli Türkiye Florası Projesi’ kapsamında Cerastium cinsi yazımı için çeşitli herbaryumlara yapmış olduğumuz gezileri finanse eden Ali Nihat Gökyiğit Vakfı’na teşekkür ederiz. Değişik zamanlarda çalışma fırsatı bulduğumuz herbaryum sorumlularına da ayrıca teşekkür ederiz. Bazı kaynakların eldesi sırasında karşılaştığımız güçlükleri aşmamızda yardımcı olan Prof. Dr. Tuna Ekim’e de çok teşekkür ederiz.

Kaynakça

• Arabi, Z., Ghahremaninejad, F., Rabeler, R.K., Sokolova, I., Heubl, G. ve Zarre, S. (2018). On the taxonomic status of the genus Dichodon (Caryophyllaceae: tribe Alsineae): morphological and molecular evidence reassessed. Phytotaxa 360 (3): 220–236.
• Blakelock, R.A. (1957). Notes on the Flora of 'Iraq with Keys: Part III- Caryophyllaceae (including Illecebraceae). Kew Bulletin 12 (2): 177-224.
• Boissier, E. (1867). Flora orientalis sive enumeratio plantarum in Oriente a Graecia et Aegypto ad Indiae fines hucusque observatarum 1 (Thalamiflorae): 712-730. H. Georg, Basileae [Basel] & Genevae [Genève].
• Borza, A. (1913). Cerastium-study [Cerastium-tanulmanyok]. Botanikai Közlemények 12: 41–82.
• Cullen, J. (1967). Cerastium. Şu eserde: Davis, P.H. (ed.) Flora of Turkey and the East Aegean Islands 2: 73-85. Edinburgh University Press.
• Charadze, A. L. (1978). Cerastium L. Flora Georgiae 2: 27-59. Akademiianauk Gruzinskoĭ SSR, Tbilisskiĭ botanicheskiĭ Institut.
• Dequan, L. ve Morton, J. (2001). Cerastium L. Şu eserde: Wu, Z. ve Raven, P.H. (edlr.). Flora of China 6: 33-40 (Caryophyllaceae through Lardizabalaceae). Science Press, Beijing, China, and Missouri Botanical Garden Press, St. Louis, Missouri, USA.
• Fedoronchuk, M.M. (2015). System of the family Сaryophyllaceae in the Ukrainian flora. 1. Subfamilies Polycarpoideae, Paronychioideae, Alsinoideae. Ukr. Bot. J. 72(6): 542–554.
• Fedoronchuk, M. ve Didukh, Ya. (2002). Ecoflora of Ucraine Caryophyllaceae, Cactaceae, Nyctaginaceae, Molluginaceae, Portulacaceae. Phytosociocentre, 3:72-111. Kyiv.
• Fenzl, E. (1840). Cerastium L. Şu eserde: Endlicher, S. L. (ed.), Genera Plantarum 969-970. Fr. Beck, Vienna.
• Fenzl, E. (1842). Cerastium L. Şu eserde: Ledebour C. (ed.), Flora Rossica l: 396-416, E. Schweizerbart, Stuttgart.
• Fiori, A. (1923-1925). Cerastium L. in Nuova Flora Analitica D'italia Contenente la Descrizione delle Piante Vascolari Indigene Inselvatichite e Largamente Coltivate in Italia. Firenze Tipografia Di M. Ricci Via San Gallo, N. 31(1): 472-480.
• Good, D. A. (1984). Revision of the Mexican and Central American species of Cerastium. Rhodora 86: 339-379.
• Graebner, P. (1919). Cerastium L. Şu eserde: Ascherson, P. ve Graebner, P. (edlr.), Synopsis der mitteleuropäischen Flora 5 (1): 571–690. Verlag von Gebrüder Borntraeger, Leipzig.
• Grenier, C. (1841). Monographia de Cerastio. Vesontione, ex typis Outhenin chalandre filei. Greuter, W., Burdet, H. M. ve Long, G. (1984). Med-Checklist 2: 173-185. Genova et Berlin -Dahlem.
• Hegi, G. (1906). Cerastium L. Illustrate Flora von Mittel=Europa, mit besonderer Berücksichtigung von Deutschland Oesterreich und der Schweiz. Band III Dichotyledones (I.Teil): 360-370.
• Jalas, J., Wyse Jackson, M.B., Sell, P.D. ve Whitehead, F.H. (1993). Cerastium L. Şu eserde: Tutin, T.G., Burges, N.A., Chater, A.O., Edmondson, J.R., Heywood, V.H., Moore, D.M., Valentine, D.H., Walters, S.M. ve Webb, D. A. (edlr.). Flora Europaea, 2 baskı, 1: 164–175. Cambridge Univ. Press, Cambridge.
• Keskin, M. ve Çırpıcı, A. (2006). İstanbul Çevresinin Cerastium L. (Caryophyllaceae) Türleri üzerinde Taksonomik Araştırmalar. OT Sistematik Bot. Derg. 13(1): 71-96.
• Keskin, M. (2012). Cerastium. Şu eserde: Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M., Babaç, M.T., (edlr.). Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler), s. 329-333. Nezahat Gökyiğit Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını, İstanbul.
• Keskin, M. (2021). The genus Moenchia (Caryophyllacae) in Turkey. Biological Diversity and Conservation, 14 (1): 119-131. DOI: 10.46309/biodicon.2021.762842.
• Keskin, M. (2022). The Genus Dichodon (Caryophyllaceae) in Turkey. Frontiers in Life Sciences and Related Technologies 3(1): 16-20.
• Lonsing, A. (1939). Über einjährige europäische Cerastium-krten aus der Verwandtschaft der Gruppen „Ciliatopetala" Fenzl und „Cryptodon" Pax. Repert. Spec. Nov. Regni Veg. t. cclxv–cclxix. 46: 139–165.
• Menemen, Y., Aytaç, Z. ve Kandemir, A. (2021). Türkçe Bilimsel Bitki, Mantar, Suyosunu ve Bakteri Adları Yönergesi. Bağbahçe Bilim Dergisi 8(3): 188-195.
• Möschl, W. (1936b). Eine neue Cerastium-Art der Balkanhalbinsel. Repert. Spec. Nov. Regni Veg. t. 206, 39: 374–376.
• Möschl, W. (1936b). Über einjfihrige Europische Arten der Gatung Cerastium (Orthodon-Fugacia-Leiopetala). Feddes Repert. Spec. nov., 55-57, IV.Band, 153-163.
• Möschl, W. (1938). Morphologie einjähriger europäischer Arten der Gattung Cerastium (Orthodon-Fugacia-Leiopetala). Ost. Bot. Z. 87: 249-272.
• Möschl, W. (1951). Die Cerastium- arten Afrikas Südlich der Sahara. Memórias da Sociedade Broteriana. 7: 15-120.
• Möschl, W. (1973). Über die Cerastien Österreichs. Mitt, Naturwiss. Ver. Steiermark, 103: 141-169.
• Möschl, W. (1988). Cerastium L. Şu eserde: Rechinger, K., H., Melzheimer, M., Möschl, W. ve Schiman-Czeika, H. (edlr.), Flora Iranica 163: 85-109. Akademische Druck u Verlagsanstalt, Graz-Austria.
• Murbeck, A.S. (1898). Studier öfver kritiska karivaxtformer III. De nordeuropeiska formerna af slagtet Cerastium. Botaniska notiser 6: 241-268.
• Nyman, C.F. (1878). Conspectus florae europaeae: seu Enumeratio methodica plantarum phanerogamarum Europae indigenarum, indicatio distributionis geographicae singularum etc. I: 107-112. Orebro (Sueciae): typis officinae Bohlinianae.
• Pax, F. (1889). Cerastium L. Şu eserde: Engler, A. ve Prantl, K. (edlr.). Die Natürlichen Pflanzenfamilien Nebst İhren Gattungen Und Wichtigeren Arten İnsbesondere Den Nutzfflanzen Bearbeitet Unter Mitwirkung Zahlreicher Hervorragender Fachgelehtren. III. Teil., 1.Abteilung b: Phytolaccaeae Nyctaginaceae, Aizoaceae, Portulacaceae, Caryophyllaceae. s.80. Leipzig.
• Rabeler, R. K. (1993). Infrageneric Nomenclature: Corrections and Additions in the Caryophyllaceae. Contr. Univ. Michigan Herb. 19: 149-164.
• Rohrbach, P. (1873). Beiträge zur Systematik der Caryophyllinen. Linnaea 37: 183-312.
• Scheen, A.C., Brochmann, C., Brysting, A.K., Elven, R., Morris, A., Soltis, D.E., Soltis, P.S. ve Albert, V.A. (2004). Northern Hemisphere Biogeography of Cerastium (Caryophyllaceae): Insights from Phylogenetic Analysis of Noncoding Plastid Nucleotide Sequences. American Journal of Botany 91(6): 943-952.
• Seringe, N. C. (1824). Cerastium L. Şu eserde: De Condolle, A.P. (ed.). Prodromus Systematis Naturalis Regni Vegetabilis, Sive, Enumeratio Contracta Ordinum Generum Specierumque Plantarum Huc Usque Cognitarium, Juxta Methodi Naturalis, Normas Digesta. 1: 414-421. Parisii : Sumptibus Sociorum Treuttel et Wurtz.
• Schischkin, B. K. (1936). Cerastium L. Şu eserde Komarov, V.L. (ed.) Flora of the U.S.S.R. 6: 430-466. Leningrad.
• Sokolova, I. (1996). Conspectus Generis Cerastium L. (Caryophyllaceae) Florae Caucasi. Novitates Systematicae Рlantarum Vascularium, tomus 30: 33-46.
• Strid A. (1997). Cerastium L. Şu eserde: Strid, A. ve Tan, K. (edlr.). Flora Hellenica 1: 198-214. Königstein: Koeltz Scientific Books.
• Takeda, H. (1911). The Japanese Species of Cerastium. Bulletin of Miscellaneous Information (Royal Botanic Gardens, Kew) 1911, 2: 100-109.
• Toman, M. (2003). Charakteristische Ausdauernde Arten der Gattung Cerastium im Südöstlichen Teil von Slavkovský les (Kaiserwald, Tschechische Republik) und die Problematik der art Cerastium alsinifolium. Časopis Národního muzea, Řada přírodovědná (J. Nat. Mus., Nat. Hist. Ser.) 172 (1-4): 81–108.
• Turland, N.J., Wiersema, J.H., Barrie, F.R., Greuter, W., Hawksworth, D.L., Herendeen, P.S., Knapp, S., Kusber, W.-H., Li, D.-Z., Marhold, K., May, T.W., McNeill, J., Monro, A.M., Prado, J., Price, M.J. ve Smith, G.F. (edlr.) 2018. International Code of Nomenclature for algae, fungi, and plants (Shenzhen Code) adopted by the Nineteenth International Botanical Congress Shenzhen, China, July 2017. Regnum Vegetabile 159. Koeltz Botanical Books, Glashütten. https: //doi.org/10.12705/Code.2018
• Williams, F.N. (1898a). On Primary Characters in Cerastium. Journal of Botany XXXVI: 8-10.
• Williams, F.N. (1898b). Énumération provisoire des espèces du genre Cerastium. Bulletin de l’Herbier Boissier 6: 893-904.