Türkiye Florası İçin Yeni Kayıt: Erigeron karvinskianus DC. (Asteraceae)

Yıl 2023, Cilt: 10 Sayı: 1, 24 - 31, 30.04.2023

Batıkan Günal David Merrick Gürkan Semiz

Öz

Bu çalışmada, potansiyel istilacı bir tür olan Erigeron karvinskianus (Asteraceae) türü Türkiye florası için ilk kez kayıt altına alınmıştır. Meksika, Orta Amerika, Kolombiya ve Venezuela’da doğal olarak yayılış gösteren tür, Türkiye’de ilk kez Antalya’dan tanımlanmıştır. Türün varlığının kanıtlanması için morfolojik ve palinolojik karakterler ölçülmüş ve değerlendirilmiştir. Tüm ölçümlerin minimum, maksimum ve ortalama değerleri ve standart sapmaları istatistiksel olarak hesaplanmıştır. Ayrıca, türün kapsamlı bir betimlemesi yapılmış ve teşhis anahtarı verilmiştir. Bu kayıtla birlikte Erigeron cinsinin ülkemizdeki takson sayısı 15 olarak güncellenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Antalya, Asteraceae, Erigeron, Türkiye, Yeni Kayıt, Turkiye, New Record, Turkey

Destekleyen Kurum

Pamukkale Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi

Proje Numarası

2022FEBE022

Teşekkür

Bu çalışma, Pamukkale Üniversitesi Bilimsel Araştırmalar Koordinasyon Birimi tarafından 2022FEBE022 proje numarası ile desteklenmiştir.

A New Record for the Flora of Turkiye: Erigeron karvinskianus DC. (Asteraceae)

Öz

In this study, Erigeron karvinskianus (Asteraceae), a potentially invasive species, was recorded for the first time for Flora of Turkey. The species, which is native to Mexico, Central America, Colombia and Venezuela, was described from Antalya, SW Turkey. Morphological and palynological traits were measured and evaluated to support the presence of this species. Minimum, maximum, mean and standard deviation values of characters were calculated statistically. In addition, a comprehensive description of the species and its diagnostic key were made. With this record, the number of taxa of the Erigeron genus in our country has been updated to 15.

Anahtar Kelimeler

New Record, Antalya, Asteraceae, Erigeron, Turkey

Proje Numarası

2022FEBE022

Kaynakça

• Atwood, N. D. ve Welsh, S. L. (1988). An Erigeron from Nevada and a Penstemon from Idaho. Great Basin Nat. 48(4): 495-498. URL: https://www.jstor.org/stable/41712464, (erişim tarihi: 20.03.2023).
• Atwood, N. D. ve Welsh, S. L. (2007). New taxa of Camissonia (Onagraceae); Erigeron, Hymenoxys, and Tetradymia (Compositae); Lepidium and Physaria (Cruciferae) from Arizona, New Mexico, and Utah. Rhodora 109(940): 395-414. doi: https://doi.org/10.3119/0035-4902(2007)109[395:NTOCEH]2.0.CO;2, (erişim tarihi: 20.03.2023).
• Baret, S., Rouget, M., Richardson, D. M., Lavergne, C., Egoh, B., Dupont, J. ve Strasberg, D. (2006). Current distribution and potential extent of the most invasive alien plant species on La Réunion (Indian Ocean, Mascarene islands). Austral Ecology, 31(6), 747-758. doi: https://doi.org/10.1111/j.1442-9993.2006.01636.x, (erişim tarihi: 20.03.2023).
• Brunsfeld, S. J. ve Nesom, G. L. (1989). Erigeron salmonensis (Asteraceae), a rare new species from Idaho. Brittonia 41(4): 424-428. doi: https://doi.org/10.2307/2807558, (erişim tarihi: 20.03.2023).
• Bremer, K. (1994). Chapter 18. Astereae. Şu eserde: Bremer, K. (ed.), Asteraceae: Cladistics & Classification. Timber Press, Portland 377–434. Celesti-Grapow, L., & Blasi, C. (2004). The role of alien and native weeds in the deterioration of archaeological remains in Italy. Weed Technology 18: 1508-1513.
• Cronquist, A. (1947). Revision of the North American Species of Erigeron, North of Mexico. Brittonia 6: 121–300. URL: https://link.springer.com/article/10.2307/2804740, (erişim tarihi: 20.03.2023).
• Davis, P. H., Mill, R. R., and Tan, K. (1988). Erigeron L. Şu eserde: Davis, P. H., Mill, R. R. and Tan, K. (edlr.), Flora of Turkey and the East Aegean Islands, volume 10: 161. Edinburgh, Edinburgh University Press.
• De Jong, D. C. ve Nesom, G. L. (1982). Erigeron astranthioides (Asteraceae: Astereae), a new epappose species from western Mexico. Brittonia 34(3): 285-289. doi: https://doi.org/10.2307/2806699, (erişim tarihi: 20.03.2023).
• Erdtman, G. (1969). Handbook of Palynology: Morphology - Taxonomy -Ecology, An Introduction to the Study of Pollen Grains and Spores. Copenhagen: Munksgaard.
• Faegri, K. ve Iversen, J. (1975). Textbook of Pollen Analysis. New York: Hafner Press.
• GBIF (2021). Erigeron karvinskianus DC. In GBIF Secretariat. GBIF Backbone Taxonomy. Checklist dataset https://doi.org/10.15468/39omei accessed via GBIF.org on 2022-09-12.
• Given, D. R. (1984). Checklist of Dicotyledons Naturalised in New Zealand 16. Compositae—Tribes Vernonieae, Eupatorieae, Astereae, Inuleae, Heliantheae, Tageteae, Calenduleae, and Arctoteae. New Zealand journal of Botany 22(2) 183-190. doi: https://doi.org/10.1080/0028825X.1984.10425249, (erişim tarihi: 20.03.2023).
• Grierson, A. J. C. (1975). Erigeron L. Şu eserde: Davis P. H. (ed.), Flora of Turkey and the East Aegean Islands 5: 124-129. Edinburgh, Edinburgh University Press, Edinburgh.
• Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. ve Babaç, M.T. (edlr.) (2012). Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını. İstanbul.
• Halliday, G. (1976). Erigeron L. Şu eserde: Tutin, T. G., Heywood, V. H., Burges, N. A., Moore, D. M., Valentine, D. H., Walters, S. M. ve Webb, D. A. (edlr.), Flora Europaea 4: 116-120. Cambridge, Cambridge University Press.
• Hannah, L., Aguilar, G. ve Blanchon, D. (2019). Spatial distribution of the Mexican daisy, Erigeron karvinskianus, in New Zealand under climate change. Climate 7(2): 24. doi: https://doi.org/10.3390/cli7020024, (erişim tarihi: 20.03.2023).
• Harris, E. M., Tucker, S. C. ve Urbatsch, L. E. (1991). Floral initiation and early development in Erigeron philadelphicus (Asteraceae). Am. J. Bot. 78(1):108-121. doi: https://doi.org/10.1002/j.1537-2197.1991.tb12577.x
• Hind, N. (2012). 729. Erigeron karvinskianus. Curtis’s Bot. Mag. 29(1): 52-65. doi: https://doi.org/10.1111/j.1467-8748.2012.01771.x, (erişim tarihi: 20.03.2023).
• Liendo, D., García-Mijangos, I., Biurrun, I. ve Campos, J. A. (2021). Annual weedy species of Erigeron in the northern Iberian Peninsula: a review. Mediterr. Bot. 42, e67649. doi: https://doi.org/10.5209/mbot.67649, (erişim tarihi: 20.03.2023).
• Menemen, Y., Aytaç, Z. ve Kandemir, A. (2021). Türkçe Bilimsel Bitki, Mantar, Suyosunu ve Bakteri Adları Yönergesi. Bağbahçe Bilim Dergisi 8(3): 188-195. doi: https://doi.org/10.35163/bagbahce.1030948
• Nesom, G. L. (1989). Infrageneric taxonomy of New World Erigeron (Compositae: Astereae), Phytologia 67(1): 67-94. URL: https://www.biodiversitylibrary.org/part/40448, (erişim tarihi: 20.03.2023).
• Nesom, G. L. (2000). Generic conspectus of the tribe Astereae (Asteraceae) in North America, Central America, The Antilles and Hawaii. Sida, Botanical Miscellany, Botanical Research Institute of Texas, Texas.
• Nesom, G. L. (2006). Erigeron. Şu eserde: Flora of North America Editorial Committee (edlr), Flora of North America Magnoliophyta: Asteridae, Part 7: Asteraceae, Part 2 (20): 256–348. Flora North America Association, Oxford University Press, Oxford, New York.
• Nesom, G. L. ve Robinson, H. (2007). XV. Tribe: Astereae. Şu eserde: Kadereit, J. W., Jeffrey, C. ve Kubitzki, K. (edlr.), The Families and Genera of Vascular Plants 8: 284–342. Flowering Plants: Eudicots: Asterales. Springer, Berlin, Heidelberg.
• Nesom, G. L. ve Roll, C. M. (2020). Erigeron decrescens (Asteraceae: Asterae), a new species from southeastern Arizona. Phytoneuron 27: 1-8. URL: https://www.phytoneuron.net/2020Phytoneuron/27PhytoN-PatHillsErigeron.pdf, (erişim tarihi: 20.03.2023).
• Punt, W., Hoen, P. P., Blackmore, S., Nilsson, S. ve Le Thomas, A. (2007). Glossary of Pollen and Spore Terminology. Rev. Palaeobot. Palynol. 143: 1-81. doi: https://doi.org/10.1016/j.revpalbo.2006.06.008
• Wodehouse R. P. (1935). Pollen Grains. New-York: McGraw-Hill.
• World Flora Online (WFO). (2022): https://wfoplantlist.org/plant-list/taxon/wfo-4000013785-2022-12?page=1, (erişim tarihi: 20.03.2023).