Türkiye Florası için Yeni Bir Kayıt: Rhynchocorys maxima L. (Orobancheaceae)

Yıl 2023, Cilt: 10 Sayı: 3, 319 - 325, 31.12.2023

Pelin Yılmaz Sancar , Murat Kürşat , Azize Demirpolat , Şemsettin Civelek , Sevda Kırbağ

Öz

Bu çalışmada Rhynchocorys cinsine ait R. maxima türü Türkiye Florası için ilk kez kayıt altına alınmıştır. Transkafkasya ve İran’da doğal yayılışa sahip olan tür, Türkiye’de ilk kez bu çalışmayla Rize’den tanımlanmıştır. Türün tanımlayıcı karakterleri, betimi, yayılış haritası, teşhis anahtarı ve doğal ortamında çekilmiş resimleri detaylıca verilmiştir. Yeni kayıt durumundaki taksonla birlikte cinsin ülkemizdeki takson sayısı 7 olarak güncellenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Rhynchocorys, Yeni kayıt, Rize, Turkey

Destekleyen Kurum

TUBITAK

Proje Numarası

120Z997

Teşekkür

Bu çalışma, TUBITAK tarafından 1002 destek modülü kapsamında “120Z997” proje numarası ile desteklenmiştir.

Kaynakça

• Angiosperm Phylogeny Group (APG, III). (2009). An update of the Angiosperm Phylogeny Group Classification for the Orders and Families of Flowering Plants: APG III. Botanical Journal of the Linnean Society 161: 105-121.
• Bakis, Y., Babac, M.T. ve Uslu, E. (2011). Updates and improvements of Turkish Plants Data Service (TUBİVES). In Health Informatics and Bioinformatics (HIBIT), 6th International Symposium, s. 136-140.
• Bennett, J. ve Mathews, S. (2006). Phylogeny of the parasitic plant family Orobanchaceae inferred from phytochrome A+. American Journal of Botany 93(7): 1039-1051.
• Burbidge, R.B. ve Richardson, I.B.K. (1970). A. Revision of the genus Rhynchocorys. Notes Royal Botanic Garden 30: 97-107.
• Hedge, I. C. 1978. Rhynchocorys Griseb. Şu eserde P.H. Davis (ed.), Flora of Turkey and the East Aegean Islands 6: 778-781. Edinburgh University Press, Edinburgh.
• Fischer, M.A., Grau, J., Huber-Morath, A., Rechinger, K.H., Wendelbo, P. ve Yeo, P.F. (1981). Flora Iranica. Naturhistorisches Museums Wien 147: 208-210.
• Grisebach, August H. R. (1844). The genus Rhynchocorys. Spicilegium Florae Rumelicae Et Bithynicae. 2: 12.
• Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. ve Babaç, M.T. (edlr.). (2012). Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler), s. 658-659. Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını, İstanbul.
• Jussieu, A. L. de (1789). Genera Plantarum Secundum Ordines Naturales Disposita, s. 117-123. Missouri Botanical Garden, Peter H. Raven Library, A.B.D.
• Mahmoud, L., Mohand, A., Joël, M. ve Arezki, D. (2011). Découverte de Rhynchocorys elephas (L.) Griseb. dans l'Akfadou (Grande Kabylie, Algérie) : première mention pour l'Afrique du. Nordic Journal Botanical Society 53: 31–36.
• McNeal, J.R., Bennett, J.R., Wolfe, A.D. ve Mathews, S. (2013). Phylogeny and origins of holoparasitism in Orobanchaceae. American journal of Bot. 100(5): 971-983.
• Menemen, Y., Kandemir, A. ve Aytaç, Z. (2016). Türkçe bilimsel bitki adları yönergesi (Directive of Turkish scientific plant names). Bağbahçe Bilim Dergisi. 3: 1–3.
• Menemen, Y., Kandemir, A. ve Aytaç, Z. (2021). The code of Turkish scientific names for plants, fungi, algae and bacteria. Bağbahçe Bilim Dergisi. 8: 188‒195.
• Olmstead, R.G., Depamphilis, C.W., Wolfe, A.D., Young, N.D., Elisons, W.J. ve Reeves, P.A. (2001). Disintegration of the Scrophulariaceae. American Journal of Botany 88(2): 348-61.
• Oxelman, B., Kornhall, P., Olmstead, R.G. ve Bremer, B. (2005). Further disintegration of Scrophulariaceae. Taxon 54(2): 411-425.
• Tank, D.C., Beardsley, P.M., Kelchner, S.A. ve Olmstead, R.G. (2006). Review of the systematics of Scrophulariaceae and their current disposition. Australian Systematic Botany 19: 289-307.
• Tešitel, J., Říha, P., Svobodová, Š., Malinová, T. ve Štech, M. (2010). Phylogeny, Life History Evolution and Biogeography of the Rhinanthoid Orobanchaceae. Folia Geobotanica 45: 347–367.
• Ventenat, E.P. (1799). Tableau du Règne Végétal, Selon de Méthode de Jussieu. Paris 2: 292.
• Watson, D.M. (2009). Parasitic plants as facilitators: more Dryad than Dracula. Journal of Ecology 97(6): 1151–1159.
• Wolfe, A.D., Randle, C.R., Liu, L. ve Steiner, K.E. (2005). Phylogeny and biogeography of Orobanchaceae. Folia Geobotanica 40: 115-134.
• Yilmaz Sancar, P., Civelek, S., Kirbag, S., Kursat, M. ve Demirpolat, A. (2022). Revision of the genus Rhynchocorys Griseb. (Orobanchaeae) distributed in Turkey, s.s. 120. TUBİTAK-1002 Proje Sonuç Raporu, Ankara.
• Young, N.D., Steiner, K.E. ve dePamphilis, C.W. (1999). The evolution of parasitism in Scrophulariaceae / Orobanchaceae: Plastid gene sequences refute an evolutionary transition series. Annals of the Missouri Botanical Garden 86(4): 876–893.