Cerastium (Caryophyllaceae) Cinsinin Türkiye’deki Bazı Türlerinin Tiplendirilmesi

Yıl 2023, Cilt: 10 Sayı: 3, 326 - 332, 31.12.2023

Mustafa Keskin , Yusuf Menemen

Öz

Burada, Türkiye’de yayılış gösteren bazı Cerastium L. türlerinin adları için tip düzenlemesi yapılmıştır. C. armeniacum Gren., C. macranthum Boiss., C. longifolium Willd. ve C. fragillimum Boiss. için lektotip; ayrıca, C. longifolium için bir epitip ve C. ligusticum Viv. ve C. diffusum Pers. için ise neotip belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Boynuzotu, tifikasyon, lektotip, neotip, epitip

Etik Beyan

Yazarların herhangi kişi ya da kurumlarca yaşanabilecek etik bir çatışması bulunmamaktadır.

Destekleyen Kurum

Nezahat Gökyiğit Vakfına

Teşekkür

Berlin (B) herbaryumu sorumlusu Dr. J. Paule’ye Cerastium longifolium türü; Kew herbaryum sorumlusu R. McCarthy’e C. armeniacum ve C. macranthum türleri; Cenevre Herbaryumundan N. Fumeaux’a çeşitli türler hakkındaki yardımları ve gönderdikleri tip örnek fotoğrafları ile bunları kullanmak için vermiş olduğu izin için teşekkür ederiz. Ayrıca gerek yurtiçi gerekse yurt dışı gezilerimize finansal destek sağlayan Nezahat Gökyiğit Vakfına çok teşekkür ederiz.

Kaynakça

• Arabi, Z., Ghahremaninejad, F., Rabeler, R.K., Sokolova, I., Heubl, G. ve Zarre, S. (2018). On the taxonomic status of the genus Dichodon (Caryophyllaceae: tribe Alsineae): morphological and molecular evidence reassessed. Phytotaxa 360 (3): 220–236.
• Boissier, E. (1843). Diagnose Plantarum Orientalum. ser. 1, 1: 54.
• Cullen, J. (1967). Cerastium L. şu eserde: Davis, P. H. (ed.) Flora of Turkey and the East Aegean Islands, 2: 73-85. Edinburgh Univ. Press. Edinburg.
• Grenier, C. (1841). Monographia de Cerastio. Cum tab. 9 cilt. 1: 1-85. Ex Typis Outhenin-Cahlandre Filii.
• Keskin, M. (2012). Cerastium L. Şu eserde: Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M., Babaç, M.T. (edlr.) Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler), s. 329-333. Nezahat Gökyiğit Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını. İstanbul.
• Keskin, M. (2021a). Novelties in the genus Cerastium (Caryophyllaceae) in Turkey. Front Life Sci RT 2(2): 35-43.
• Keskin, M. (2021b). The genus Moenchia (Caryophyllacae) in Turkey. Biol. Diversity Conservation 14(1): 119-131. DOI: 10.46309/biodicon.2021.762842.
• Keskin, M. (2022). The genus Dichodon (Caryophyllaceae) in Turkey. Frontiers Life Sci. Relat. Technol. 3(1): 16-20. Keskin, M. ve Menemen, Y. (2022). Türkiye’deki Cerastium L. (Caryophyllaceae)cinsinin cinsiçi sınıflandırması. Bağbahçe Bilim Derg. 9(2): 11-20.
• Meikle, R.D. (1977). Flora of Cyprus, Cilt 1, Bentham Moxon Trust, Royal Botanic Gardens.
• Persoon, C.H. (1805). Synopsis Plantarum, seu Endichiridium Botanicum, complectens Enumerationem Systematicam Specierum Hucusque Cognitarum. Pars 1. Parisiis Lutetiorum apud Carol. Frid. Cramerum et Tubinge, apud J.G. Cottam.
• Tournefort, J. P. (1703). Corollarium Institutionum rei herbariae, in quo plantae 1356 munificentia Ludovici Magni in Orientalibus regionibus observatae recensentur, ad genera fua revocantur. 1-152. Paris.
• Turland, N.J., Wiersema, J.H., Barrie, F.R., Greuter, W., Hawksworth, D.L., Herendeen, P.S., Knapp, S., Kusber, W.H., Li, D.-Z., Marhold, K., May, T.W., McNeill, J., Monro, A.M., Prado, J., Price, M.J. ve Smith, G.F. (edlr.) (2018). International Code of Nomenclature for algae, fungi, and plants (Shenzhen Code) adopted by the Nineteenth International Botanical Congress Shenzhen, China, July 2017. Regnum Vegetabile 159. Koeltz Botanical Books, Glashütten. https: //doi.org/10.12705/Code.2018.
• Viviani, A.D. (1808). Florae Italicæ Fragmenta: seu Plantae rariores, vel nondum cognitæ, in variis Italiæ regionibus detectæ, descriptionibus, et figuris illustratæ) Cilt 1. Genuae, Typis J.Giossi, in platea Vinearum N. 422.
• Wagenitz, G. (1962). Pflanzen von der Orientreise Tourneforts im Herbar Willdenow in Berlin. Willdenowia 3(1): 109-136.
• Wildenow, K. L. (1799). Species plantarum: exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, cum differentiis specificis, nominibus trivialibus, synonymis selectis, locis natalibus, secundum systema sexuale digestas. Tomus II, 1-823. Berolini, impensis G.C. Nauk.