A New Chamaecytisus (Fabaceae) Species From Türkiye: Chamaecytisus erythropetalus Yıldırım

Yıl 2024, Cilt: 11 Sayı: 1, 1 - 12, 30.04.2024

Tuğkan Özdöl , Hasan Yıldırım

Öz

Chamaecytisus erythropetalus Yıldırım has been found in Western Anatolia (Türkiye), in İzmir province and it is described as a new species for science in here. Although C. erythropetalus resembles to C. spinescens in habit due to its remnant stems from previous years, it can be easily distinguished from C. spinescens with its erect a single or several stemmed habit; tips of branches ending with a flower or flowers group; never thorny branches tips; both lower and upper surfaces of leaves cover with densely appressed hairs; and the leaves noticeably curled inwards. On the other hand, although it shows some morphological similarities to C. gueneri, it distinguished with a single or several stemmed at the base, the formation of dried permanent branches from old years on the stems, and the stems shows dens branching; the leaflets are quite narrow and curly like a boat shape, acute to acuminate at the tips, and completely sessile; the flowering branches are generally single-flowered or in groups of 2-3(-4) flowers. In this study, a detailed description of the new species, morphological comparisons with close species and field photographs are given.

Anahtar Kelimeler

Chamaecytisus, Fabaceae, flora, new species, Türkiye

Proje Numarası

117Z825

Türkiye’den Yeni Bir Chamaecytisus (Fabaceae) Türü: Chamaecytisus erythropetalus

Öz

Chamaecytisus erythropetalus Yıldırım, Batı Anadolu’da (Türkiye), İzmir’den tespit edilmiş ve bilim dünyası için yeni bir tür olarak burada tanımlanmıştır. C. erythropetalus’un eski yıllara ait kalıntı kurumuş gövdeleri nedeniyle genel görünüş olarak C. spinescens’e benzese de birçok morfolojik farkla kolaylıkla bu türden ayırt edilebilir. C. erythropetalus, C. spinescens’ten tek veya birkaç dik gövdeli çalımsı yapısı; dal uçlarının çiçek veya çiçeklerle sonlanması; dal uçlarının hiçbir zaman dikensi uçla sonlanmaması; yapraklarının hem alt hem üst yüzeyinin yoğun basık tüylerle kaplı olması; yaprakların belirgin şekilde içe kıvrık oluşu ile net olarak ayrılır. Diğer taraftan C. gueneri’ye bazı morfolojik benzerlikler gösterse de; tabanda tek veya birkaç gövde ile çıkışı, gövdeler üzerinde eski yıllara ait kurumuş kalıcı dalların oluşu, gövdenin yoğun dallanma göstermesi; yaprakçıkların oldukça dar ve kayıksı şekilde kıvrılması, uçlarının sivri ilâ sipsivri ve tamamen sapsız oluşu; çiçekli dalların genellikle tek çiçekli veya 2-3(-4) çiçekli gruplar halinde bulunmasıyla ayrılır. Bu çalışmada yeni türün ayrıntılı betimi, yakın türler ile morfolojik karşılaştırmaları ve arazi fotoğrafları verilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Chamaecytisus, Fabaceae, flora, yeni tür, Türkiye

Destekleyen Kurum

TÜBİTAK

Proje Numarası

117Z825

Teşekkür

Chamaecytisus taksonlarına ait örnekleri incelememize izin verdikleri için ülkemiz herbaryumlarından EGE” yurt dışından da “BR, GJO, K, L ve P herbaryum yönetimine teşekkürlerimizi sunarız. Bu çalışma 117Z825 numaralı TÜBİTAK projesi kapsamında desteklenmiştir. Söz konusu desteklerinden dolayı TÜBİTAK’a teşekkürü bir borç biliriz. Çalışmada morfolojik ölçümlerde yardımcı olan Ozan Şentürk’e de ayrıca teşekkür ederiz.

Kaynakça

• Cardoso, D., Pennington, R.T., de Queiroz, L.P., Boatwright, J.S., Van Wyk, B.-E., Wojciechowski, M.F. ve Lavin, M. (2013). Reconstructing the deep branching relationships of the papilionoid legumes. S. Afr. J. Bot. 89: 58-75.
• Christenhusz, M.J.M. ve Byng, J.W. (2017). The number of known plants species in the World and its annual increase. Phytotaxa 261(3): 201-217.
• CografyaHarita (2023). Coğrafya Harita. Türkiye Dilsiz Haritası. “<http://cografyaharita.com/turkiyedilsizharitalari> er. tar.: 15 vii 2023”.
• Cristofolini, G. (1997). The biodiversity of Lehuminosae-Genisteae and its genesis. Lagascalia 19: 121-128.
• Davis, P. H., Miller, R. ve Tan, K. (1988). Flora of Turkey and the East Agean Island 10 (1. Basım), 518 s. Edinburgh University Press, Edinburgh.
• Frodin, D.G. (1965). Generic and Sectional Limits in Cytisus L. S. Lat., (BsC Thesis). The University of Liverpool, Liverpool.
• Gibbs P.E. (1970). Chamaecytisus Link. Şu eserde: Davis, P.H. (ed.). Flora of Turkey and the East Aegean Islands 3.:16-21. Edinburgh University Press, Edinburgh.
• Güner, A. ve Ekim, T. (edlr.). (2014). Resimli Türkiye Florası 1. NGBB Yayınları Flora Dizisi 2, Flora Araştırmaları Derneği ve Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları yayını, İstanbul.
• Güner, A., Aslan, S., Ekim, T, Vural, M., ve Babaç., M.T. (2012). Türkçe Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler), Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi Yayınları Flora Dizisi 1, İstanbul.
• Güner, A., Özhatay, N., Ekim, T. ve Başer, H.C.B. (2000). Flora of Turkey and the East Agean Island 11 (1. Basım), Edinburgh University Press, Edinburgh.
• Heywood, V.H. ve Frodin, D.G. (1968). Chamaecytisus Link Şu eserde: Tutin, T.G., Heywood, V.H., Burges, N.A., Moore, D.M., Valentine, D.H., Walters, S.M. ve Webb, D.A. (edlr.). Flora Europaea. Vol. 2: pp. 90-93. Cambridge University Press, Cambridge.
• IUCN (2023) Red List Guidance Documents - IUCN standards and petitions subcommittee. Guidelines for Using the IUCN Red List Categories and Criteria. Version 14. Available from: “<http://www.iucnredlist.org/> er. tar.: 20 viii 2023”.
• Menemen, Y., Aytaç, Z. ve Kandemir, A. (2013). Türkçe bilimsel bitki adları yönergesi. Bağbahçe Bilim Dergisi 47: 28–31.
• Özdöl, T. (2020). Menderes, Özdere ve Seferihisar Arasında Kalan Bölgenin Florası (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Pardo, C., Cubas, P. ve Tahiri, H. (2004). Molecular phylogeny and systematics of Genista (Leguminosae) and related genera based on nuclear sequences of nrDNA (ITS region) and cpDNA (trnL-trnF intergenic spacer), Plant Syst. Evol. 244: 93-119.
• Pifko, D. (2015). Index of scientific names of Chamaecytisus (Leguminosae) taxa. – Studia bot. hung. 46(2): 175–203. http://dx.doi.org/10.17110/studbot.2015.46.2.175.
• Pifko, D. ve Barina, Z. (2016). Two New Chamaecytisus species (Leguminosae-Papilionoideae) from Albania, with an Overvıew on the Ch. ratisbonensis and Ch. eriocarpus Species Groups. Studia bot. hung. 47(1): 163–178. doi: 10.17110/StudBot.2016.47.1.163.
• Plants of the World Online (POWO). (2020). Facilitated by the Royal Botanic Gardens, Kew: “<http://www. plantsoftheworldonline.org/> er. tar.: 20 vii 2023”.
• Polhill, R.M. (1976). Genisteae (Adans.) Benth. and related tribes (Leguminosae). Botanical Systematics 1: 143-368.
• Talavera, S. ve Salgueiro, J. S. (1999). Sobre el tratamiento de la tribu Cytiseae Bercht. & J.Presl (Papilioideae, Leguminosae) en Flora Iberica. Anales Jard. Bot. Madrid 57(1): 200-218.
• Thiers, B. (2020). Index Herbariorum: A global directory of public herbaria and associated staff. New York Botanical Garden’s Virtual Herbarium. “<http://sweetgum.nybg.org/ih/> er. tar.: 20 vii 2023”.
• Vural, M., (2012), Cytisus. Şu eserde: Güner, A., Aslan, S., Ekim. T., Vural, M. ve Babaç M.T. (edlr.). Türkçe Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler), 459-460. Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını. İstanbul.
• Wink, M. ve Mohamed, G.I.A. (2003). Evolution of chemical defense traits in the Leguminosae: mapping of distribution patterns of secondary metabolites on a molecular phylogeny inferred from nucleotide sequences of the rbcL gene. Biochem. Syst. Ecol. 31: 897-917.