AMAÇ: Bu araştırmanın amacı, ruhsal hastalığı olan aile üyesi için hasta yakınlarının; tıbbi tedavi dışında hastalığı iyileştirmeye yönelik yardım arama tutumları ve bu tutumları etkileyen faktörleri belirlemektir.
YÖNTEMLER: Araştırmanın verileri sosyodemografik verileri sorgulayan ‘Tanımlayıcı Bilgi Formu’, tıbbi tedavi dışındaki uygulamaları sorgulayan ’Tıbbi Tedavi Dışındaki Uygulamalara İlişkin Bilgi ve Tutum Veri Formu’ ve ‘Yardım Arama Tutum Ölçeği’ ile toplanmıştır
BULGULAR: Katılımcıların %89.1’ i dini/spiritüel uygulamalara başvurmuş olmakla beraber %67.5’inin kullandığı bu uygulamaya devam etmek istemediğini, %78.7’sinin uygulamanın hastanın iyi oluşluk halini etkilemediğini bildirmiştir.
SONUÇ: Günümüzde psikiyatri olgularda tıbbi tedavi dışındaki uygulamaların kullanımının yüksek oranda olması nedeniyle sağlık çalışanları bu konuda bilgi düzeylerini arttırmalı ve danışanlara bu konuda bilgi vermelidirler
OBJECTIVE: The purpose of this research is determine non-medical help seeking attitudes of patients’ relatives and the factors influencing this condition
METHODS: Data of the research were collected through “Descriptive Information Form”, “Information and Attitude Data Form for Non-medical Applications” and “Help Seeking Attitude Scale”.
RESULTS: 89.1% of participants have sought religious/spiritual application but 67.5% have indicated that they do not want to keep on this application, 78.7% said that application has not affected well-being status.
CONCLUSION: As use of non-medical applications is at high rates in psychiatric cases, health workers should raise their awareness on this subject and give information about the importance of the continuance of medical treatment.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2012 |
Gönderilme Tarihi | 19 Aralık 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 4 Sayı: 1 |