AMAÇ: Tüm uyarılara rağmen acil servisten ayrılmak isteyen hastalar geriye dönük olarak incelendive özellikle hastaların acil serviste kalma süreleri değerlendirilmesi amaçlandı.
YÖNTEM: Aralık 2012 – Mart 2013 tarihleri arasında devlet hastanesi acil servisine gelen ve muayene, tetkik ve gözlem aşamalarının herhangi bir kısmında, kendisine her türlü tıbbi risk ve ihtimaller anlatılmasına rağmen imza atarak hastaneden ayrılan hastalar geriye dönük olarak incelendi. Sayısal değişkenler ortalama±Standart deviasyon (Minimum değer, Maksimum değer) Median değer olarak belirtildi. Kategorik değişkenler sayı ve yüzde olarak sonuçlandırıldı.
BULGULAR: Beş aylık dönemde hastanemiz acil servisinden, tüm tıbbi risklerin açıklanmasına rağmen kendi isteğiyle hastaneden yarılan 18 yaş ve üzeri 52 bayan (% 58,43) ve 37 erkek (% 41,57) olmak üzere toplam 89 hasta dâhil edildi. 89 hastanın 10’u (%11,20) başka bir merkeze gitmek istedi, 16 hasta (% 17,98) ise hastaneye yatması önerilmesine rağmen yatış yapmayı kabul etmedi. 63 hasta ise (%70,82) acil serviste tanı, tedavi ve takibi kabul etmemiş ve acil servisten ayrılmıştır. Hastaların tamamının acil serviste kalış süreleri ortalama olarak 163,65±135,2 (Min: 6 Max: 698) dakika idi. İntoksikasyon, karın ağrısı ve göğüs ağrısı ile takip edilen hastalar ortalama süreden fazla takip edilmişken travma nedeniyle acil servise gelen hastaların acil serviste bekleme süreleri daha az olmuştur. Hastaların hastaneye geliş saatine göre de hastanede kaldıkları toplam süreleri değişmekte ve saat 21 den sonra gelen hastalar daha uzun süre hastanede kalmış ve sonrasında ayrılmıştır
SONUÇ: Acil servislerden ayrılmak isteyen hastaların o anda neden ayrılmak istedikleri özenle sorgulanmalı ve acil servislerin mevcut imkânları, hekimlerin tecrübeleri doğrultusunda hastanın sorunları değerlendirilerek çözüm önerileri geliştirilmelidir.
INTRODUCTION: Patients who desired leaving the emergency department despite all warnings have been retrospectively analyzed and an attempt to evaluate patient’s length of stay at the emergency ward was aimed.
METHODS: Patients who arrived to the emergency ward of the state hospital between the dates of December 2012 – March 2013 and who left the hospital by giving their signature at any of the examination, analysis and observation phases despite being told of all the medical risks and probabilities were studies retrospectively. Numeric variables were indicated as average ± Standard deviation (Minimum value, Maximum value) Median value. Categorical variables were concluded in numbers and percentages.
RESULTS: A total of 89 patient being 52 female ( 58,43 %) and 37 (41,57 %) male patients left the emergency ward of the hospital despite all medical risks being explained to them were included. The total duration of the stay of all the patients was in average 163,65±135,2 (Min: 6 Max: 698) minutes. While patients monitored for intoxication, stomachache and chest pain were followed-up for period longer than the average period, the length of stay of patients arriving to the emergency department due to traumas has been less.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The patients’ motive for leaving the emergency department at that time must be questioned with care and solution proposals must be developed by evaluating the patient’s issue in line with the experience of the doctors and existing availabilities at the emergency wards.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ağustos 2016 |
Gönderilme Tarihi | 26 Ekim 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 5 Sayı: 2 |