Üniversitesi Öğrencilerinde Tıkınırcasına Yeme Bozukluğu

Yıl 2020, Cilt: 9 Sayı: 3, 157 - 162, 23.12.2020

Ayşegül Tokis Bayramoğlu , Kübra Turna , Necmiye Horoz

Öz

GİRİŞ ve AMAÇ: Yeme bozuklukları, yüksek morbidite ve mortalite oranlarına sahip, yaşam tehdidi oluşturan kronik hastalıklardır. Bu araştırma, üniversite öğrencilerinin yeme tutum ve davranışlarının değerlendirilmesi ve tıkınırcasına yeme bozukluğunun tespit edilmesi amacıyla yapılmıştır.
GEREÇ ve YÖNTEM: Çalışma, Aralık 2018- Şubat 2019 tarihleri arasında Artvin’de Artvin Çoruh Üniversitesi’nde eğitim gören yaşları 17-28 arasında değişen 306 birey (189 kadın, 117 erkek) üzerinde yürütülmüştür. Bireylerin kişisel özellikleri anket formu ile sorgulanmıştır. Çalışmaya katılan bireylerde tıkınırcasına yeme bozukluğu olup, olmadığını tespit etmek amacıyla Bulimic Investigartory Test Edinburgh (BITE) testi kullanılmıştır.
BULGULAR: Tıkınırcasına yeme bozukluğunu saptamak amacıyla kullanılan BITE puanları 0 ile 30 arasında değişmekte olup test sonucuna göre bireylerin %8.2’sinde tıkınırcasına yeme bozukluğu olduğu, %54.9’unda anormal bulunduğu fakat tıkınırcasına yeme bozukluğu bulunmadığı, %36.9’unda tıkınırcasına yeme bozukluğu olmadığı saptanmıştır. Tıkınırcasına yeme bozukluğu ile bireylerin beden kütle indeksi arasında da istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmamıştır.
SONUÇ: Yaşamın zorlukları ve stres ile başa çıkabilmek için genç nüfusun yemek yeme eğilimini azaltmasında sağlıklı beslenme konusunda eğitimin arttırılmasının yanı sıra psikolojik ve sosyal danışmanlığın da arttırılması gerektiğine inanıyoruz.

Anahtar Kelimeler

Tıkınırcasına yeme bozukluğu, Bulimic investigatory test edinburgh, , BITE, Yeme tutum ve davranışları

Kaynakça

• 1. Güney E, Çepik Kuruoğlu A. Yeme Bozukluklarında Beyin Görüntüleme Yöntemleri. J Clin Psy. 2007;10: 93-101.
• 2. Önal Sönmez A. Çocuk ve Ergenlerde Yeme Bozuklukları. Psi Gün Yak. 2017; 9(3):301-16.
• 3. Turan Ş, Aksoy Poyraz C, Özdemir A. Tıkınırcasına Yeme Bozukluğu. Psi Gün Yak. 2015; 7(4):419-35.
• 4. Gordon G, Brockmeyer T, Schmidt U, Campbell C I. Combining cognitive bias modification training (CBM) and transcranial direct current stimulation (tDCS) to treat binge eating disorder: study protocol of a randomised controlled feasibility trial, BMJ Open. 2019;9:e030023. doi:10.1136/ bmjopen-2019-030023.
• 5. Albertsen MN, Natvik E, Råheim M. Patients’ experiences from basic body awareness therapy in the treatment of binge eating disorder -movement toward health: a phenomenological study. J Eat Disord . 2019; 7(36): 1-12.
• 6. Badrasawi MM, Zidan SJ. Binge eating symptoms prevalence and relationship with psychosocial factors among female undergraduate students at Palestine Polytechnic University: a crosssectional study. J Eat Disord . 2019; 7(33): 1-8.
• 7. Berg KC, Peterson CB, Frazier P. Assessment and diagnosis of eating disorders: A guide for professional counselors. J Couns Dev. 2012; 90: 262-9.
• 8. Wonderlich SA, Gordon KH, Mitchell JE, Crosby RD, Engel SG. The validity and clinic alutility of binge eating disorder. Int J Eat Disord. 2009; 42(8): 687–705.
• 9. Kessler RC, Berglung PA, Chiu WT, et al. The prevalence and correlates of binge eating disorder in the World Health Organization World Mental Health Surveys. Biol Psychiatry. 2013; 73:904-14.
• 10. Henderson M, Freeman CPL.” A self-rating scale for bulimia The “BITE””. Bri J of Psyhiatry. 1987; 150: 18-24.
• 11. Machado PP, Fernandez ML, Gonçalves S, et al. “Eating related problems amongst Iberian female college students”. Int J Clin Health Psychol. 2004; 4: 495–504.
• 12. Vanderlinden J, Grave RD, Vandereycken CN.” Which factors do provoke binge-eating? An exploratory study in female students”. Eating Behaviors. 2001; 2: 79– 83.
• 13. Hay P. “The epidemiology of eating disorder behaviors: An Australian community based survey”. Int J Eat Disord. 1998; 23: 371–82.
• 14. Lewinsohn PM, Hops H, Roberts RE, Seeley JR, Andrews JA. “Adolescent psychopathology: I. Prevalence and incidence of depression and other DSM-III-R disorders in high school students”. J Abnorm Psychol. 1993; 102: 133– 44.
• 15. Woodside DB, Garfinkel PE, Lin E, Goering P, Kaplan AS. “Comparisons of men with full or partial eating disorders, men without eating disorders, and women with eating disorders in the community”. Am J Psychiatry. 2001; 158: 570– 4.
• 16. Hudson JI, Hiripi E, Pope H, Kessler RC.” The prevalence and correlates of eating disorders in the National Comorbidity Survey Replication”. Biol Psychiatry. 2007; 61(3): 348-58.
• 17. Kugu N, Akyuz G, Dogan O, Ersan E, Izgic F. The prevalence of eating disorders among university students and the relationship with some individual characteristics. Aust N Z J Psychiatry. 2006; 40:129-35.
• 18. Vardar E, Erzengin M. Ergenlerde yeme bozukluklarının yaygınlığı ve psikiyatrik eş tanıları iki aşamalı toplum merkezli bir çalışma. Turk Psikiyatri Derg. 2011; 22:205-12.
• 19. Dingemans AE, Bruna MJ, van Furth EF. Binge eating disorder. Int J Obes. 2002; 26:299-307.
• 20. Annagür BB, Orhan FÖ, Özer A, Tamam L, Erhan Ç. Obezitede dürtüsellik ve emosyonel faktörler: bir ön çalışma. Nöropsikiyatri Arş. 2012; 49:14-9.
• 21. Siqueira KS, Appolinario JC, Sichieri R. “Overweight, obesity, and binge eating in a non-clinical sample of five Brazilian cities”. Obes Res. 2004; 12; 1921−4
• 22. Reagan P, Hersch J. “Influence of race, gender, and socioeconomic status on binge eating frequency in a population-based sample”. Int J Eat Disord. 2005; 38: 252−6.
• 23. Hacıarif A. Yetişkin Bireylerin Beslenme Durumlarının İncelenmesi Ve Tıkınırcasına Yeme Bozukluğunun Belirlenmesi. Okan Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi. 2015.
• 24. Özgen L, Kınacı B, Arlı M. Eating attitudes and behaviors of adolescents. Ankara Univ J Faculty Edu Sci. 2012; 45 (1): 229-47.
• 25. Lane A. Relationships Between Attitudes Towards Eating Disorders and Mood. J Sci Med Sport. 2003; 6 (2): 144-54.