Çocuklarda Tırnak Yeme Davranışı: Onikofaji

Yıl 2020, Cilt: 9 Sayı: 3, 227 - 232, 23.12.2020

Merve Azak , Birsen Mutlu

Öz

Tırnak yeme bir veya daha fazla parmağı ağza sokmak ve tırnağı dişlerle ısırmak olarak tanımlanmakta, tıpta onikofaji olarak adlandırılmaktadır. Onikofaji çocukluk çağında sık görülmekle birlikte insidansı daha erken yaşlara göre 4-6 yaşlarında daha fazladır. Klinik örneklerde onikofajinin, altta yatan duygusal bozuklukları yansıttığı görülmektedir. Tırnak yiyen çocuklarda en sık dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (%74.6), ayrılma anksiyetesi (%20.6), enürezis (%15.6), tik bozukluğu (%12.7) ve obsesif kompulsif bozukluk (%11.1) gibi psikiyatrik bozuklukların görüldüğü bildirilmiştir. Genellikle davranış terapisi ile tedavi edilen tırnak yeme davranışı parazitoz, diş kökü hasarı, maloklüzyon ve çene bozuklukları gibi hastalıklara da zemin hazırlayarak çocuk sağlığını birçok alanda olumsuz etkileyebilmektedir. Tedavide aile desteği, tırnakların kısa kesilmesi, bakımlı olması, tırnakların sarılması, bilişsel davranışçı terapi, rekabetçi yanıt, caydırıcıların kullanımı ön plana çıkmaktadır.

Anahtar Kelimeler

tırnak yeme, onikofaji, çocuk, hemşirelik

Kaynakça

• Amerikan Psikiyatri Birliği. (2014). DSM-5 Tanı Ölçütleri Başvuru El Kitabı (E. Köroğlu, Çev. Ed.). Ankara: Hekimler Yayın Birliği.
• Atsü, S. (2012) Tırnak Yeme Alışkanlığının Temporomandibular Rahatsızlıklar Üzerindeki Etkilerinin Araştırılması. Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 14(1), 6-9.
• Cannavale, R., Itro, A., Campisi, G., Compilato, D., & Colella, G. (2015). Oral self-injuries: Clinical findings in a series of 19 patients. Medicina oral, patologia oral y cirugia bucal, 20(2), e123.
• Ergun, A., Toprak, R., & Sisman, F. N. (2013). Impact of a healthy nails program on nailbiting in Turkish school children. The Journal of School Nursing, 29, 416–424.
• Feteih, R. M. (2006). Signs and symptoms of temporomandibular disorders and oral parafunctions in urban Saudi Arabian adolescents: a research report. Head & face medicine, 2(1), 25-31.
• Garde, J. B., Suryavanshi, R. K., Jawale, B. A., Deshmukh, V., Dadhe, D. P., & Suryavanshi, M. K. (2014). An epidemiological study to know the prevalence of deleterious oral habits among 6 to 12 year old children. Journal of international oral health: JIOH, 6(1), 39.
• Ghanizadeh, A., & Shekoohi, H. (2011). Prevalence of nail biting and its association with mental health in a community sample of children. BMC research notes, 4(1), 116.
• Ghanizadeh, A. (2011). Nail biting; etiology, consequences and management. Iranian journal of medical sciences, 36(2), 73-79.
• Ghanizadeh, A., & Mosallaei, S. (2009). Psychiatric disorders and behavioral problems in children and adolescents with Tourette syndrome. Brain and Development, 31(1), 15-19.
• Ghanizadeh, A. (2008). Association of nail biting and psychiatric disorders in children and their parents in a psychiatrically referred sample of children. Child and adolescent psychiatry and mental health, 2(1), 13-19.
• Ghanizadeh, A., Mohammadi, M. R., & Moini, R. (2008). Comorbidity of psychiatric disorders and parental psychiatric disorders in a sample of Iranian children with ADHD. Journal of Attention Disorders, 12(2), 149-155.
• Görker, I., Korkmazlar, Ü., Durukan, M., & Aydoğdu, A. (2004). Çocuk ve ergen psikiyatri kliniğine başvuran ergenlerde belirti ve tanı dağılımı. Klinik Psikiyatri Dergisi, 7(2), 103-110.
• Halteh, P., Scher, R. K., & Lipner, S. R. (2017). Onychophagia: A nail-biting conundrum for physicians. Journal of dermatological treatment, 28(2), 166-172.
• Hesapçıoğlu, S. T., Tural, M. K., & Kandil, S. (2013). Kronik Tik Bozukluklarında Sosyodemografik, Klinik Özellikler ve Risk Etmenleri. Turkish Journal of Psychiatry, 24(3), 179-191.
• Kaptanoğlu, A. F., Egemen, A. (2001). Sağlıklı Çocuk İzleminde Tırnak Muayenesi. Sted, 10(5), 168-173.
• Kaya, M., Özcan, Ö. Ö., & Kaya, B. (2006). Malatya il merkezinde farkli sosyoekonomik kosullardaki iki ilkögretim okulu ögrencilerinde ruhsal uyum taramasi/Psychological adaptation on the students who are in two different primary schools which have different socioeconomics conditions in Malatya province. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 7(3), 157-161.
• Kurt, V., Karakuş, M., Karadeniz, S., & Kandil, S. (2015). Tik bozukluğu olan çocuk ve ergenlerde sosyodemografik özellikler ve eşlik eden durumlar. Pamukkale Tıp Dergisi, (3), 179-191.
• Marouane, O., Ghorbel, M., Nahdi, M., Necibi, A., & Douki, N. (2016). New Approach to Managing Onychophagia. Case reports in dentistry, 2016.
• Nwaneri, D. U., Ibadin, M. O., Ofovwe, G. E., & Sadoh, A. E. (2013). Intestinal helminthiasis in children with chronic neurological disorders in Benin City, Nigeria: intensity and behavioral risk factors. World Journal of Pediatrics, 9(2), 152-157.
• Ocakçı, A. F., Karakoç, A. (2013). Çocuklarda Uyum Ve Davranış Sorunları Ve Hemşirelik Yaklaşımı. İçinde Conk Z. Başsakal Z. Bal Yılmaz H. Bolışık B. (Ed.). Pediatri Hemşireliği. Ankara: Akademisyen Kitapevi; 819-846.
• Park, S. Y., Kim, E. J., & Cheon, K. A. (2015). Association between 5-HTTLPR polymorphism and tics after treatment with methylphenidate in Korean children with attention-deficit/hyperactivity disorder. Journal of child and adolescent psychopharmacology, 25(8), 633-640.
• Roberts, S., O'Connor, K., & Bélanger, C. (2013). Emotion regulation and other psychological models for body-focused repetitive behaviors. Clinical Psychology Review, 33(6), 745-762.
• Sachan, A., & Chaturvedi, T. P. (2012). Onychophagia (Nail biting), anxiety, and malocclusion. Indian Journal of Dental Research, 23(5), 680-682.
• Sah, R. B., Bhattarai, S., Yadav, S., Baral, R., Jha, N., & Pokharel, P. K. (2013). A study of prevalence of intestinal parasites and associated risk factors among the school children of Itahari, Eastern Region of Nepal. Tropical parasitology, 3(2), 140.
• Sun, D., Reziwan, K., Wang, J., Zhang, J., Cao, M., Wang, X., ... & Zhong, L. (2019). Auricular Acupressure Improves Habit Reversal Treatment for Nail Biting. The Journal of Alternative and Complementary Medicine, 25(1), 79-85.
• Tanaka, O. M., Vitral, R. W. F., Tanaka, G. Y., Guerrero, A. P., & Camargo, E. S. (2008). Nailbiting, or onychophagia: a special habit. American Journal of Orthodontics and Dentofacial Orthopedics, 134(2), 305-308.
• Taner Derman, M., & Başal, H. A. (2013). Okulöncesi çocuklarında gözlenen davranış problemleri ile ailelerinin anne-baba tutumları arasındaki ilişki. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 115-144.
• The TLC Foundation. (2016). Nail Biting (Onychophagia). Erişim tarihi: 07.12.2019 https://www.bfrb.org/learn-about-bfrbs/nail-biting
• Thomaz, E. B. A. F., Cangussu, M. C. T., & Assis, A. M. O. (2013). Malocclusion and deleterious oral habits among adolescents in a developing area in northeastern Brazil. Brazilian oral research, 27(1), 62-69.
• Tzang, R. F., Chang, Y. C., & Hsu, K. (2016). Factors Influencing Nail Biting Habit in Children with ADHD. International Journal of Child Development and Mental Health, 4(1), 7-16.
• Williams, T. I., Rose, R., & Chisholm, S. (2007). What is the function of nail biting: an analog assessment study. Behaviour research and therapy, 45(5), 989-995.