Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Gürün (Sivas)-Tohma Çayı Vadisinde Yetişen Bazı Tıbbi ve Aromatik Bitkilerin Peyzaj Mimarlığında Kullanım Olanaklarının Belirlenmesi

Yıl 2019, , 66 - 80, 15.04.2019
https://doi.org/10.24011/barofd.446657

Öz

Türkiye tıbbi ve
aromatik bitkiler açısından zengin bir ülkedir. Bu zenginliğin nedeni; üç
fitocoğrafik bölgenin kesiştiği bir bölgede bulunması, pek çok cins ve
seksiyonun orijin merkezinde bulunmasından kaynaklanmaktadır. Tüm dünyada
olduğu gibi ülkemizde de doğal florada bulunan bitkilerden halk arasında tedavi
amaçlı, gıda, çay, baharat, boya ve kozmetik sanayi gibi birçok alanda
faydalanılmaktadır. Ancak bu bitkilerin birçoğu halen çok fazla bilinmemekte ve
kullanılmamaktadır. Bu nedenle çalışmada, Sivas’ın Gürün ilçesinde yetişen ve
birçoğu henüz bilinmeyen bazı tıbbi ve aromatik bitkilerin tespit edilmesi ve
peyzaj mimarlığında kullanım şekillerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu
çalışmada toplam 134 tıbbi bitki, peyzaj mimarlığında kullanım özelliklerine
göre dokuz nitelik (ilaç ve kozmetik, gösterişli çiçek, gösterişli yaprak,
gösterişli meyve, güzel koku, soliter kullanım, çiçek parterinde kullanım,
canlı çit, budanma özelliğine sahip olma) üzerinden değerlendirilmiştir. Sonuç
olarak bitkilendirme tasarımında kullanılabilecek altı ve üzeri özelliğe sahip
22 bitki olduğu belirlenmiştir ve bu bitkilerin peyzaj mimarlığında
kullanımları ile ilgili öneriler geliştirilmiştir.

Kaynakça

  • 1. Anonim-a. http://gurun.gov.tr/cografi-durum, [Ziyaret Tarihi: 18-04-2018].
  • 2. Akan H, Korkut MM, Balos MM (2008). Arat Dağı ve çevresinde (Birecik, Şanlıurfa) etnobotanik bir araştırma, Fırat Üniversitesi Fen ve Mühendislik Bil Dergisi, 20(1), 67-81.
  • 3. Asımgil A (1993). Şifalı Bitkiler, İstanbul: Timaş Yayınları.
  • 4. Aslantürk ÖS (2010). Aydın Yöresinde Kullanılan Bazı Tıbbi Bitkilerden Antioksidan ve Sitotoksik Etkilerinden Araştırılması, Doktora Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Anabilim Dalı. Aydın.
  • 5. Aydın S (2004). Anadolu Diyagonali: Ekolojik Kesinti Tarihsel-Kültürel bir Farklılığa işaret edebilir mi?, Kebikeç insan Bilimleri için Kaynak Araştırmaları Dergisi, 17, ss.117-137.
  • 6. Balos MM, Akan H (2007). Zeytinbahçe ile Akarçay (Birecik-Şanlıurfa) arasında kalan bölgenin etnobotanik özellikleri, Selçuk Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Fen Dergisi, Sayı 29 (2007) 155- 171, Konya.
  • 7. Başer HC (1998). Tıbbi ve aromatik bitkilerin endüstriyel kullanımı. TAB Bülteni. 13-14:19-43. Anadolu Üniversitesi. Eskişehir.
  • 8. Bayram E, Kırıcı S, Tansı S, Yılmaz G, Arabacı O, Kızıl S, Telci İ (2010). Tıbbi ve aromatik bitkiler üretiminin arttırılması olanakları. Türkiye Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi Bildiriler Kitabı-I, 437–456, 11–15 Ocak, Ankara.
  • 9. Baytop T (1999). Türkiye’de Bitkilerle Tedavi, İstanbul Üniversitesi, Yayın no:3255 Ecz. Fak. Yay No.40 Sanal Matbaası, İstanbul.
  • 10. Birinci S (2008). Doğu Karadeniz Bölgesinde Doğal olarak bulunan faydalı bitkiler ve kullanım alanlarının araştırılması, Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Adana.
  • 11. Boyraz Z (2003). Gürün ilçesinin coğrafyası, Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Elazığ.
  • 12. Chiej R (1988).The Mcdonald Encyclopedia of Medicinal Plants, Macdonald&Co. Ltd. 66-73, Shoe Lane London.
  • 13. Çakılcıoğlu U, Türkoğlu İ, Kürşat M (2007). Harput (Elazığ) ve çevresinin etnobotanik özellikleri, Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, Elazığ.
  • 14. Çelik E, Çelik GY (2007). Bitki Uçucu Yağlarının Antimikrobiyal Özellikleri, Orlab On-Line Mikrobiyoloji Dergisi, 5(2), 1-6.
  • 15. Davis PH (1965-1985). Flora of Turkey and The East Aegean Islands. Edinburgh Üniv. Pres. Vol. 1-9, Edinburgh.
  • 16. Demirci S, Özhatay N (2012). Kahramanmaraş (Türkiye)’da Etnobotanik Bir Araştırma; Andırma’da Tıbbi Amaçla Kullanılan Doğal Bitkiler, Turk J. Pharm. Sci. 9 (1), 75-92.
  • 17. Dönmez E (1998). Gövdeli Dağı (Sivas-Kayseri) florası, Cumhuriyet Üniversitesi, Fen bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Sivas.
  • 18. Dönmez Ş, Çakır M, Kef Ş (2016). Bartın’da Yetişen Bazı Tıbbi ve Aromatik Bitkilerin Peyzaj Mimarlığında Kullanımı, Süleyman Demirel Üniversitesi Mimarlık Bilimleri ve Uygulamaları Dergisi Araştırma Makalesi, 1(2):1-8.
  • 19. Ekim T, Koyuncu M, Vural M, Duman H, Aytaç Z, Adıgüzel N (2000). Red Data Book of Turkısh Plants (Pteridophyta and Spermatophyta). Türkiye Tabiatını Koruma Derneği, Yayın No: 18.
  • 20. Erik S, Tarıkahya B (2004). Türkiye Florası Üzerine. Kebikeç İnsan Bilimleri için Kaynak Araştırmaları Dergisi, Alp Matbaası, Ankara, 17, 139-163.
  • 21. Erbaş S (2013). Türkiye’nin Bazı Tıbbi Ve Aromatik Bitkileri, Oman ve Su İşleri Uzman Yardımcısı, Ankara, 1-58.
  • 22. Faydaoğlu E, SürücüoğluM (2011). Geçmişten günümüze tıbbi ve aromatik bitkilerin kullanılması ve ekonomik önemi. Kastamonu Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 11 (1), 52-67.
  • 23. Faydaoğlu E, Sürücüoğlu M (2013). Tıbbi ve aromatik bitkilerin antimikrobiyal, antioksidan aktiviteleri ve kullanım olanakları, Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi Cilt-Sayı: 6-2, 233-265.
  • 24. Gül V, 2014. Rize Yöresine Ait Tıbbi ve Aromatik Bitkilere Genel Bir Bakış, Iğdır Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 4(4): 97-107.
  • 25. Günek H (1995). Darende ovası ve Gürün çevresinin fiziki coğrafyası, Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Elazığ.
  • 26. Güner A, Özhatay N, Ekim T, Başer KHC (2000). Flora of Turkey and The East Aegean Islands (Supplement 2). Edinburgh Üniv. Pres. Vol. 11, Edinburgh.
  • 27. Güler S (2004). Erzurum yöresinde doğal yayılış gösteren bazı tıbbi ve aromatik bitkilerin etnobotanik özellikleri. Çevre ve Orman Bakanlığı Yayın No: 209, Müdürlük yayın No: 13, Teknik Bülten No: 5.
  • 28. Gürsoy OV, Gürsoy UK (2004). Anadolu’da Diş ve Dişeti İle İlgili Hastalıkların Tedavisinde Halk Arasında Yaygın Olarak Kullanılan Bitkiler, Kullanım Şekilleri Ve Bitkisel Özellikleri. Cumhuriyet Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi Cilt:7 Sayı:1 Sivas.
  • 29. ISTO (2016). İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Herbaryumu, İstanbul.
  • 30. Karakuş Ş (2009).Tohma vadisi (Gürün-Darende) florası, İnönü Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Malatya.
  • 31. Karaman Ö, Elgin Cebe G (2016). Diyabet ve Türkiye’de antidiyabetik olarak kullanılan bitkiler, Ankara Eczacılık Fakültesi Dergisi, 40 (3): 47-61.
  • 32. Kayseri İl Meteoroloji Müdürlüğü (2015). Gürün ilçesine ait 1964-1996 yılları iklim değerleri, Kayseri.
  • 33. Kevseroğlu K, Uzun A, Çalışkan V (2014). Orta ve Doğu Karadeniz Bölgesi Doğal Florasında Belirlenen Tıbbi ve Aromatik Bitkiler. II. Tıbbi Ve Aromatik Bitkiler Sempozyumu bildiriler kitabı içinde (ss. 108-117). Yalova.
  • 34. OSİB (2005). Çölleşme İle Mücadele Türkiye Ulusal Eylem Programı, Birleşmiş Milletler Çölleşme İle Mücadele Sözleşmesi, Ankara: T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı Yayınları.
  • 35. Özçelik H, Balabanlı C (2005). Burdur ilinin tıbbi ve aromatik bitkileri, I. Burdur Semozyumu, Bildiriler Kitabı, Burdur.
  • 36. Polunin O (1981). Flowers of Europe, Oxford UniversityPress, London.
  • 37. Polat R, Satıl F (2012). An Ethnobotanical survey of medicinal plants in Edremit Gulf (Balıkesir-Turkey). Journal of Ethnopharmacology. (doi:10.1016/j.jep.2011.12.004), in press. 38. Pouya S, Demir S (2017). Peyzaj mimarlığında tıbbi ve aromatik bitkilerin kullanımı, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 10 Sayı: 54, http://dx.doi.org/10.17719/jisr.20175434680.
  • 39. Sarı AO, Oğuz B, Bilgiç A, Tort N, Güvensen A ve Şenol SG (2006). Batı Anadolu’da Halk İlacı Olarak Kullanılan Lamiaceae Türleri. ANADOLU, J. of AARI 16 (2) 2006, 50 – 67 MARA.
  • 40. Saday H (2009).Güzeloluk köyü ve çevresinin (Erdemli-Mersin) Etnobotanik özellikleri, Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek lisans tezi, Konya.
  • 41. Serteser A, Kargıoğlu M, Gök V, Bağcı Y, Özcan M, M., Arslan D (2008).Determination of antioxidanteffects of someplantspecieswildgrowing in Turkey, Int J FoodSciNutr., Nov-Dec;59 (7-8):643-51.
  • 42. Topal G, Koç E, Karaca C, Altuğ T, Ergin B, Demirci C, Melikoğlu G, Meriçli AH, Kucur M, Özdemir O, Uydeş Doğan BS (2013).Effects of Crataegus microphylla on vascular dysfunction in streptozotocin-induced diabeticrats. PhytotherRes., Mar;27(3):330-7.
  • 43. Yaltırık F ve Efe A (1996). Otsu bitkiler sistematiği, İ.Ü. Orman Fakültesi Yayını, Yayın no:10, İstanbul, 975-484-122-9.
  • 44. Zohary M (1966-1972). Flora Palaestina, Part I-II Plates, TheIsrael Academy of Sciences and Humanities, Jerrusalem.

Determination Of Usage Possibilities Of Some Medicinal And Aromatic Plants Grown In Gürün (Sivas)-Tohma River Valley In Landscape Architecture

Yıl 2019, , 66 - 80, 15.04.2019
https://doi.org/10.24011/barofd.446657

Öz

Turkey is a country rich in medicinal and aromatic
plants. The reason for this wealth; The fact that three phytogeographical
regions are located at the intersection of the three phytogeographic regions is
due to the fact that many genera and sections are located in the center of
origin. As in all over the world, natural flora plants in our country are used
in many areas such as food, tea, spices, paint and cosmetics industry for
treatment purposes. However, many of these plants are still unknown and not
used. For this reason, it is aimed to determine some medicinal and aromatic
plants grown in the Gürün district of Sivas and many of which are not yet known
and to determine the way of usage in landscape architecture. In this study, a
total of 132 medicinal plants have been evaluated according to their use
feature in landscape architecture with nine quality (medicinal and cosmetic,
ostentatious flowers, ostentatious leaves, ostentatious fruit, fragrance,
solitary use, use in floral parterre, border plant, and pruning). As a result,
it has been determined that there are 22 plants with six or more properties
that can be used in planting design and suggestions on the use of these plants
in landscape architecture have been developed.

Kaynakça

  • 1. Anonim-a. http://gurun.gov.tr/cografi-durum, [Ziyaret Tarihi: 18-04-2018].
  • 2. Akan H, Korkut MM, Balos MM (2008). Arat Dağı ve çevresinde (Birecik, Şanlıurfa) etnobotanik bir araştırma, Fırat Üniversitesi Fen ve Mühendislik Bil Dergisi, 20(1), 67-81.
  • 3. Asımgil A (1993). Şifalı Bitkiler, İstanbul: Timaş Yayınları.
  • 4. Aslantürk ÖS (2010). Aydın Yöresinde Kullanılan Bazı Tıbbi Bitkilerden Antioksidan ve Sitotoksik Etkilerinden Araştırılması, Doktora Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Anabilim Dalı. Aydın.
  • 5. Aydın S (2004). Anadolu Diyagonali: Ekolojik Kesinti Tarihsel-Kültürel bir Farklılığa işaret edebilir mi?, Kebikeç insan Bilimleri için Kaynak Araştırmaları Dergisi, 17, ss.117-137.
  • 6. Balos MM, Akan H (2007). Zeytinbahçe ile Akarçay (Birecik-Şanlıurfa) arasında kalan bölgenin etnobotanik özellikleri, Selçuk Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Fen Dergisi, Sayı 29 (2007) 155- 171, Konya.
  • 7. Başer HC (1998). Tıbbi ve aromatik bitkilerin endüstriyel kullanımı. TAB Bülteni. 13-14:19-43. Anadolu Üniversitesi. Eskişehir.
  • 8. Bayram E, Kırıcı S, Tansı S, Yılmaz G, Arabacı O, Kızıl S, Telci İ (2010). Tıbbi ve aromatik bitkiler üretiminin arttırılması olanakları. Türkiye Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi Bildiriler Kitabı-I, 437–456, 11–15 Ocak, Ankara.
  • 9. Baytop T (1999). Türkiye’de Bitkilerle Tedavi, İstanbul Üniversitesi, Yayın no:3255 Ecz. Fak. Yay No.40 Sanal Matbaası, İstanbul.
  • 10. Birinci S (2008). Doğu Karadeniz Bölgesinde Doğal olarak bulunan faydalı bitkiler ve kullanım alanlarının araştırılması, Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Adana.
  • 11. Boyraz Z (2003). Gürün ilçesinin coğrafyası, Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Elazığ.
  • 12. Chiej R (1988).The Mcdonald Encyclopedia of Medicinal Plants, Macdonald&Co. Ltd. 66-73, Shoe Lane London.
  • 13. Çakılcıoğlu U, Türkoğlu İ, Kürşat M (2007). Harput (Elazığ) ve çevresinin etnobotanik özellikleri, Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, Elazığ.
  • 14. Çelik E, Çelik GY (2007). Bitki Uçucu Yağlarının Antimikrobiyal Özellikleri, Orlab On-Line Mikrobiyoloji Dergisi, 5(2), 1-6.
  • 15. Davis PH (1965-1985). Flora of Turkey and The East Aegean Islands. Edinburgh Üniv. Pres. Vol. 1-9, Edinburgh.
  • 16. Demirci S, Özhatay N (2012). Kahramanmaraş (Türkiye)’da Etnobotanik Bir Araştırma; Andırma’da Tıbbi Amaçla Kullanılan Doğal Bitkiler, Turk J. Pharm. Sci. 9 (1), 75-92.
  • 17. Dönmez E (1998). Gövdeli Dağı (Sivas-Kayseri) florası, Cumhuriyet Üniversitesi, Fen bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Sivas.
  • 18. Dönmez Ş, Çakır M, Kef Ş (2016). Bartın’da Yetişen Bazı Tıbbi ve Aromatik Bitkilerin Peyzaj Mimarlığında Kullanımı, Süleyman Demirel Üniversitesi Mimarlık Bilimleri ve Uygulamaları Dergisi Araştırma Makalesi, 1(2):1-8.
  • 19. Ekim T, Koyuncu M, Vural M, Duman H, Aytaç Z, Adıgüzel N (2000). Red Data Book of Turkısh Plants (Pteridophyta and Spermatophyta). Türkiye Tabiatını Koruma Derneği, Yayın No: 18.
  • 20. Erik S, Tarıkahya B (2004). Türkiye Florası Üzerine. Kebikeç İnsan Bilimleri için Kaynak Araştırmaları Dergisi, Alp Matbaası, Ankara, 17, 139-163.
  • 21. Erbaş S (2013). Türkiye’nin Bazı Tıbbi Ve Aromatik Bitkileri, Oman ve Su İşleri Uzman Yardımcısı, Ankara, 1-58.
  • 22. Faydaoğlu E, SürücüoğluM (2011). Geçmişten günümüze tıbbi ve aromatik bitkilerin kullanılması ve ekonomik önemi. Kastamonu Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 11 (1), 52-67.
  • 23. Faydaoğlu E, Sürücüoğlu M (2013). Tıbbi ve aromatik bitkilerin antimikrobiyal, antioksidan aktiviteleri ve kullanım olanakları, Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi Cilt-Sayı: 6-2, 233-265.
  • 24. Gül V, 2014. Rize Yöresine Ait Tıbbi ve Aromatik Bitkilere Genel Bir Bakış, Iğdır Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 4(4): 97-107.
  • 25. Günek H (1995). Darende ovası ve Gürün çevresinin fiziki coğrafyası, Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Elazığ.
  • 26. Güner A, Özhatay N, Ekim T, Başer KHC (2000). Flora of Turkey and The East Aegean Islands (Supplement 2). Edinburgh Üniv. Pres. Vol. 11, Edinburgh.
  • 27. Güler S (2004). Erzurum yöresinde doğal yayılış gösteren bazı tıbbi ve aromatik bitkilerin etnobotanik özellikleri. Çevre ve Orman Bakanlığı Yayın No: 209, Müdürlük yayın No: 13, Teknik Bülten No: 5.
  • 28. Gürsoy OV, Gürsoy UK (2004). Anadolu’da Diş ve Dişeti İle İlgili Hastalıkların Tedavisinde Halk Arasında Yaygın Olarak Kullanılan Bitkiler, Kullanım Şekilleri Ve Bitkisel Özellikleri. Cumhuriyet Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi Cilt:7 Sayı:1 Sivas.
  • 29. ISTO (2016). İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Herbaryumu, İstanbul.
  • 30. Karakuş Ş (2009).Tohma vadisi (Gürün-Darende) florası, İnönü Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Malatya.
  • 31. Karaman Ö, Elgin Cebe G (2016). Diyabet ve Türkiye’de antidiyabetik olarak kullanılan bitkiler, Ankara Eczacılık Fakültesi Dergisi, 40 (3): 47-61.
  • 32. Kayseri İl Meteoroloji Müdürlüğü (2015). Gürün ilçesine ait 1964-1996 yılları iklim değerleri, Kayseri.
  • 33. Kevseroğlu K, Uzun A, Çalışkan V (2014). Orta ve Doğu Karadeniz Bölgesi Doğal Florasında Belirlenen Tıbbi ve Aromatik Bitkiler. II. Tıbbi Ve Aromatik Bitkiler Sempozyumu bildiriler kitabı içinde (ss. 108-117). Yalova.
  • 34. OSİB (2005). Çölleşme İle Mücadele Türkiye Ulusal Eylem Programı, Birleşmiş Milletler Çölleşme İle Mücadele Sözleşmesi, Ankara: T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı Yayınları.
  • 35. Özçelik H, Balabanlı C (2005). Burdur ilinin tıbbi ve aromatik bitkileri, I. Burdur Semozyumu, Bildiriler Kitabı, Burdur.
  • 36. Polunin O (1981). Flowers of Europe, Oxford UniversityPress, London.
  • 37. Polat R, Satıl F (2012). An Ethnobotanical survey of medicinal plants in Edremit Gulf (Balıkesir-Turkey). Journal of Ethnopharmacology. (doi:10.1016/j.jep.2011.12.004), in press. 38. Pouya S, Demir S (2017). Peyzaj mimarlığında tıbbi ve aromatik bitkilerin kullanımı, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 10 Sayı: 54, http://dx.doi.org/10.17719/jisr.20175434680.
  • 39. Sarı AO, Oğuz B, Bilgiç A, Tort N, Güvensen A ve Şenol SG (2006). Batı Anadolu’da Halk İlacı Olarak Kullanılan Lamiaceae Türleri. ANADOLU, J. of AARI 16 (2) 2006, 50 – 67 MARA.
  • 40. Saday H (2009).Güzeloluk köyü ve çevresinin (Erdemli-Mersin) Etnobotanik özellikleri, Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek lisans tezi, Konya.
  • 41. Serteser A, Kargıoğlu M, Gök V, Bağcı Y, Özcan M, M., Arslan D (2008).Determination of antioxidanteffects of someplantspecieswildgrowing in Turkey, Int J FoodSciNutr., Nov-Dec;59 (7-8):643-51.
  • 42. Topal G, Koç E, Karaca C, Altuğ T, Ergin B, Demirci C, Melikoğlu G, Meriçli AH, Kucur M, Özdemir O, Uydeş Doğan BS (2013).Effects of Crataegus microphylla on vascular dysfunction in streptozotocin-induced diabeticrats. PhytotherRes., Mar;27(3):330-7.
  • 43. Yaltırık F ve Efe A (1996). Otsu bitkiler sistematiği, İ.Ü. Orman Fakültesi Yayını, Yayın no:10, İstanbul, 975-484-122-9.
  • 44. Zohary M (1966-1972). Flora Palaestina, Part I-II Plates, TheIsrael Academy of Sciences and Humanities, Jerrusalem.
Toplam 43 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Çevresel Olarak Sürdürülebilir Mühendislik
Bölüm Sustainable Design, Landscape Planning and Architecture
Yazarlar

Selvinaz Gülçin Bozkurt 0000-0003-0775-2005

Yayımlanma Tarihi 15 Nisan 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019

Kaynak Göster

APA Bozkurt, S. G. (2019). Gürün (Sivas)-Tohma Çayı Vadisinde Yetişen Bazı Tıbbi ve Aromatik Bitkilerin Peyzaj Mimarlığında Kullanım Olanaklarının Belirlenmesi. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 21(1), 66-80. https://doi.org/10.24011/barofd.446657


Bartin Orman Fakultesi Dergisi Editorship,

Bartin University, Faculty of Forestry, Dean Floor No:106, Agdaci District, 74100 Bartin-Turkey.

Tel: +90 (378) 223 5094, Fax: +90 (378) 223 5062,

E-mail: bofdergi@gmail.com