Çocuk Oyun Alanlarında Estetik Başarım

Yıl 2017, Cilt: 19 Sayı: 1, 41 - 50, 01.06.2017

Elvan Ender

Öz

Kentsel
mekanlarda, çocuk oyun alanları, aktif yeşil alanların önemli bir parçasıdır. Bu çalışma, Adana İli Çukurova İlçesindeki çocuk oyun alanlarının estetik
başarımının belirlenmesi amacıyla kullanıcı araştırmasına odaklanmıştır. Kullanıcıların mekansal algılamalarıyla, mekanların
davranışsal başarımlarının ve buna bağlı olarak estetik başarımın ortaya
konulmasına yönelik bir kurgu geliştirilmiştir. Bulgulara göre, en yüksek estetik başarım puanı 72, en düşük
puan ise 21’dir. Çocuk oyun alanları uygunluk sınıflarına göre özetlendiğinde 3 adet
çocuk oyun alanı en düşük, 14 adet çocuk oyun alanı düşük, 20 adet çocuk oyun
alanı orta, 18 adet çocuk oyun alanı yüksek, 11 adet çocuk oyun alanı en yüksek
uygunluk sınıfındadır. Çalışmadaki
ölçütler dikkate alınarak, kentsel mekanlarda bu ölçütlerin düzeylerini
artıracak tasarımların yapılmasıyla, mekansal estetik başarım
artırılabilecektir.

Anahtar Kelimeler

Adana, Çocuk oyun alanları, Estetik, Estetik başarım, Uygunluk sınıfı

Aesthetic Achievement in Children's Playgrounds

Öz

Playgrounds
are important part of active green spaces in urban spaces. This study focused
on user research to determine the aesthetic performance of the children's playgrounds
in the Cukurova District in Adana. A fiction developed for finding out behavioral
performance of spaces and aesthetic performance by spatial perception of users. According to the
findings, the highest aesthetic performance score of 72, is the lowest score is
21. When summarized in
accordance with children's playground appropriateness level, 3 children's
playground are lowest, 14 children's playground are low, 20 children's
playground are middle, 18 children's playground are high, is the highest
appropriateness level of 11 children's playground. Taking into account the
criteria of the study, by devising projects increases the level of these criteria in urban
spaces, it may be increased spatial aesthetic success.

Anahtar Kelimeler

Adana, Aesthetic, Aesthetic success, Appropriateness level, Children’s playground

Kaynakça

• Acar, H. 2003. Çocuk Oyun Alanlarında Kullanıcıların Bitki Tercihlerinin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma: Trabzon Kenti Örneği, Yüksek Lisans Tezi, K.T.Ü., Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
• Bal, A. 2005. Zonguldak Kenti Yeşil Alan Sistemindeki Çocuk Oyun Alanlarının Durumunun Peyzaj Mimarlığı İlkeleri Açısından İrdelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Bartın.
• Başkaya, A., Dinç, P., Aybar, U., Karakaşlı, M. 2003. Mekansal İmaj Üzerine Bir Deneme: Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Eğitim Bloğu Giriş Holü. Gazi Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt 18, No 2, 79-94.
• Bektaş, Y. 2004. İlköğretim çağındaki çocukların çocuk oyun alanlarından beklentilerinin belirlenmesi üzerinde bir araştırma: Ankara-Çankaya örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Boyacıgil, O. 2010. Payas-İskenderun-Arsuz Kentsel Bölgesinde Rekreasyonel Kaynak ve Kullanıcı Araştırmalarına Dayalı Bir Rekreasyon Tasarı Geliştirilmesi, Ç.Ü. Fen Bilimleri Ensitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Adana.
• Dinç, P. 2007. “Mimari Tasarım Stüdyosunda Mekansal-Davranışsal Değişkenlerin Öğrenci-Mekan Etkileşimindeki Rolü”. Gazi Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt 22, No 4, 837-845.
• Ender, E. 2011. Adana İli Çukurova İlçesi Aktif Yeşil Alanlarının Nitelik ve Nicelik Açısından İrdelenmesi. Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Adana.
• Karagenç, O., Ünügür S. M. 2002. Toplu Konut Alanlarında Simgesel Performans Sorunu”. itüdergisi/a mimarlık, planlama, tasarım, Cilt:1 Sayı:1, 10-20.
• Kaplan, A., Hepcan, Ç. C. 2004. Ege Üniversitesi Kampüsü ‘Sevgi Yolu’nun Görsel (Etki) Değerlendirme Çalışması. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 41 (1):159-167.
• Konaklı, N., Altunkasa, M. F., Uslu, C., Sirel, B. 2010. Mekansal Algılama ve Mekanın Davranışsal Başarımı: Adana 5 Ocak ve Uğur Mumcu Meydanları Örneği. Peyzaj Mimarlığı IV. Kongresi Bildiriler Kitabı, 283-294. İzmir.
• Pena, W., Parshall, S. 1987. Problem Seeking, an Architectural Programming Primer, AIA Press, Washington.
• Preiser, W. F. E., Rabinowitz, H. Z., White, E. T. (1988) Post Occupancy Evaluation. Van Nostrand Reinhold, New York, 39-46.
• Reid, G. W. 1993. From Concept to Form in Landscape Design, John Wiley & Sons, Inc., New York.
• Temelli, M. 2008. Çukurova Üniversitesi Yerleşkesi Örneğinde Görsel Etki Değerlendirme Çalışmalarına Metodolojik Bir Yaklaşım. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Ana Bilim Dalı, Adana.
• TUIK. 2015. Türkiye İstatistik Kurumu.
• Uluğ, H. 2007. Kuzey Adana’ daki Çocuk Oyun Alanlarının Bitki Seçimi Yönünden İrdelenmesi”. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Üniversitesi Peyzaj Mimarlığı Ana Bilim Dalı, Adana
• Watson, G. B., Bentley, I. 2007. Identity by Design. Elsevier Ltd., New York.
• Yılmaz, S., Bulut, Z. 2003. Kentsel Mekanlarda Çocuk Oyun Alanlarının Yeri ve Önemi: Erzurum Örneği. Milli Eğitim Dergisi, 158: 45-51.
• Zencirkıran, M. 2009. Determination of Native Woody Landscape Plants in Bursa and Uludag. African Hournal of Biotechnology, 8(21), 5737-5746.
• Zencirkıran, M. 2013. Peyzaj Bitkileri I (Açık Tohumlu Bitkiler-Gymnospermae), Nobel Yayınları, Yayın No: 605: 475.