Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

AHŞAP KORUMADA RUTUBET İZOTERM EĞRİLERİ HARİTASI: TÜRKİYE ÖRNEĞİ

Yıl 2007, Cilt: 9 Sayı: 11, 26 - 33, 01.03.2007

Öz

Ağaç malzeme organik bir madde olması nedeniyle çeşitli biyolojik zararlılar tarafından degrade edilebilmektedir. Mantar zararı ise bunlardan biridir. Ahşapta rutubetin %20'den fazla olması, yeterli miktarda oksijenin bulunması ve sıcaklığın 20°C – 27°C arasında olması halinde mantarlar için uygun bir yaşam ortamı sağlanmış olur. Açık havada kullanılan ağaç malzeme genellikle bu değerler arasında bulunduğundan mantar zararına maruz kalmaktadır. Bu yüzden bu değerlerin bilinmesi ülkemizde açık havada bırakılan ağaç malzemenin mantar zararına uğrama derecesi ile ilgili bir çalışma olacaktır. Bu çalışma Türkiye için uygulamış ve 256 bölgede ölçüm noktası kullanılarak daha fazla yıla ilişkin ve daha detaylı yeni bir harita yapılmıştır. 

Kaynakça

  • Acker, J. V.; Carey, M. S. J.; Sierra-Alvarez, R.; Militz, H.; Bayon, I. L.; Kleist, G. and Peek, R. D. 2003. Biological durability of wood in relation to end-use”Holz als Roh- und Werkstoff_ Springer-Verlag, (61) : 35–45.
  • Bozkurt, Y. ve Kurtoğlu, A. 1982. Türkiye’de Binalarda Kullanılan Ağaç Malzemenin Çürümesi ile ilgili İklim Endeksleri, İstanbul Orman Fakültesi Dergisi, Seri A Cilt 32, Sayı 2. ZKÜ Bartın Orman Fakültesi Dergisi Yıl: 2007 Cilt:9 Sayı:11 33.
  • Creemers, J.; de Meijer, M.; Zimmermann, T. and Sell, J. 2002. Influence of Climatic Factors on the Weathering of Coated Wood, Holz als Roh- und Werkstoff (60) : 411–420.
  • Gündüz, G. ve Vurdu, H. 1995. Ahşap Korumada Rutubet İzoterm Eğrileri Haritasının Hazırlanması, Standard, yıl: 34, sayı: 399, sayfa: 88.
  • Highley, T. L.; Micales, J. A.; Illman, B. L.; Green , F.; Croan, S. C. and Clausen, C. A. 1994. Research on Biodeterioration of Wood, II. Diagnosis of Decay and In-Place Treatments, Research Paper FPL–RP–530.
  • Highley, T. L. 1995. Comparative Durability of Untreated Wood in Use Above Ground, International Biodeterioration & Biodegradation 409-419.
  • Highley, T. L.; Padmanabha, H. S. A. and Howell, C. R. 1997. Control of wood decay by Trichoderma (Gliocladium) virens”, II. Antibiosis1, Material und Organismen 31. Bd. 1997 Heft 3.
  • Highley, T. L. 1999. Wood handbook—Wood as an engineering material. Gen. Tech. Rep. FPL–GTR–113. Madison, WI: U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Forest Products Laboratory. 463 p.
  • Kantay, R. 1993. Kereste Kurutma ve Buharlama, Ormancılık Eğitim ve Kültür Vakfı yayını, No:6.
  • Kollmann, F. P. and Cöte, Jr. W. A. 1968. Priciples of Wood Science and Technology, Springer: Verlag, New York, No 1303.
  • Kurtoğlu, A. 1984. Hava Kurusu Odunda Rutubet Değişmeleri ve Türkiye'de Odunun Muhtemel Miktarlarının Dağılımı, İ.Ü.Orman Fakültesi yayını, No:362.
  • Leicester, R.H., Wang, C-H., Foliente, G.C., Thornton, J.D., Johnson, G.C., Cause, M. and MacKenzie, C. 2001. Engineering models for decay of timber, Washington State University, Queensland Forestry Research Institute. 1-8 p.
  • Rasmussen, E. F. 1968. Dry Kiln, Forest Products Laboratary, Forest Service, U.S. Department of Agriculture, Agriculture Handbook, No:188.
  • Scheffer, T. C. 1971. A Climate lndex for Estimating Potential for Decay in Wood Structures Above Ground, Forest Products Journal, Vol.21:10.
  • Sherwood, G. E. 1986. Technology of Preversing Wood Structures.Building Performance: Function.Preservation and Rehabilitation, ASTM STP 901, G.Davis, Philadelphia, 121-135.
  • Winandy, J. E. and McDonald, K. A. 1993. Material Selection and Preservative Treatments for Outdoor Wood Structures”, Wood Design Focus 4(3): 8-13.

MAPPING OF CLIMATE INDEX ON WOOD PRESERVATION: CASE OF TURKEY

Yıl 2007, Cilt: 9 Sayı: 11, 26 - 33, 01.03.2007

Öz

Being an organic material, wood can be degraded by various biological factors. Fungi degradation is one of them. When the moisture content is above 20%, and there is enough oxygen and the temperature is between 20 C° – 27 C °, it is the most suitable medium for the fungi growth. The wood used for outdoors has a potential for decay because of usually being exposed to these conditions. We carried out a study about the degree of decay of wood exposed to outdoor conditions. In this study 256 measurement points were established and more detailed map was created using the data related to more years.

Kaynakça

  • Acker, J. V.; Carey, M. S. J.; Sierra-Alvarez, R.; Militz, H.; Bayon, I. L.; Kleist, G. and Peek, R. D. 2003. Biological durability of wood in relation to end-use”Holz als Roh- und Werkstoff_ Springer-Verlag, (61) : 35–45.
  • Bozkurt, Y. ve Kurtoğlu, A. 1982. Türkiye’de Binalarda Kullanılan Ağaç Malzemenin Çürümesi ile ilgili İklim Endeksleri, İstanbul Orman Fakültesi Dergisi, Seri A Cilt 32, Sayı 2. ZKÜ Bartın Orman Fakültesi Dergisi Yıl: 2007 Cilt:9 Sayı:11 33.
  • Creemers, J.; de Meijer, M.; Zimmermann, T. and Sell, J. 2002. Influence of Climatic Factors on the Weathering of Coated Wood, Holz als Roh- und Werkstoff (60) : 411–420.
  • Gündüz, G. ve Vurdu, H. 1995. Ahşap Korumada Rutubet İzoterm Eğrileri Haritasının Hazırlanması, Standard, yıl: 34, sayı: 399, sayfa: 88.
  • Highley, T. L.; Micales, J. A.; Illman, B. L.; Green , F.; Croan, S. C. and Clausen, C. A. 1994. Research on Biodeterioration of Wood, II. Diagnosis of Decay and In-Place Treatments, Research Paper FPL–RP–530.
  • Highley, T. L. 1995. Comparative Durability of Untreated Wood in Use Above Ground, International Biodeterioration & Biodegradation 409-419.
  • Highley, T. L.; Padmanabha, H. S. A. and Howell, C. R. 1997. Control of wood decay by Trichoderma (Gliocladium) virens”, II. Antibiosis1, Material und Organismen 31. Bd. 1997 Heft 3.
  • Highley, T. L. 1999. Wood handbook—Wood as an engineering material. Gen. Tech. Rep. FPL–GTR–113. Madison, WI: U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Forest Products Laboratory. 463 p.
  • Kantay, R. 1993. Kereste Kurutma ve Buharlama, Ormancılık Eğitim ve Kültür Vakfı yayını, No:6.
  • Kollmann, F. P. and Cöte, Jr. W. A. 1968. Priciples of Wood Science and Technology, Springer: Verlag, New York, No 1303.
  • Kurtoğlu, A. 1984. Hava Kurusu Odunda Rutubet Değişmeleri ve Türkiye'de Odunun Muhtemel Miktarlarının Dağılımı, İ.Ü.Orman Fakültesi yayını, No:362.
  • Leicester, R.H., Wang, C-H., Foliente, G.C., Thornton, J.D., Johnson, G.C., Cause, M. and MacKenzie, C. 2001. Engineering models for decay of timber, Washington State University, Queensland Forestry Research Institute. 1-8 p.
  • Rasmussen, E. F. 1968. Dry Kiln, Forest Products Laboratary, Forest Service, U.S. Department of Agriculture, Agriculture Handbook, No:188.
  • Scheffer, T. C. 1971. A Climate lndex for Estimating Potential for Decay in Wood Structures Above Ground, Forest Products Journal, Vol.21:10.
  • Sherwood, G. E. 1986. Technology of Preversing Wood Structures.Building Performance: Function.Preservation and Rehabilitation, ASTM STP 901, G.Davis, Philadelphia, 121-135.
  • Winandy, J. E. and McDonald, K. A. 1993. Material Selection and Preservative Treatments for Outdoor Wood Structures”, Wood Design Focus 4(3): 8-13.
Toplam 16 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Gökhan Gündüz

Yayımlanma Tarihi 1 Mart 2007
Yayımlandığı Sayı Yıl 2007 Cilt: 9 Sayı: 11

Kaynak Göster

APA Gündüz, G. (2007). AHŞAP KORUMADA RUTUBET İZOTERM EĞRİLERİ HARİTASI: TÜRKİYE ÖRNEĞİ. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 9(11), 26-33.


Bartin Orman Fakultesi Dergisi Editorship,

Bartin University, Faculty of Forestry, Dean Floor No:106, Agdaci District, 74100 Bartin-Turkey.

Tel: +90 (378) 223 5094, Fax: +90 (378) 223 5062,

E-mail: bofdergi@gmail.com