Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Giresun-Kulakkaya ve Kemerköprü Orman İşletme Şefliklerinde İş Yükü Analizi

Yıl 2018, Cilt: 20 Sayı: 2, 278 - 286, 16.08.2018

Öz

Bu
çalışma; Giresun Orman Bölge Müdürlüğü, Giresun Orman İşletme Müdürlüğüne bağlı
Kulakkaya ve Kemerköprü orman işletme şefliklerinde mevsimlere ve iş çeşidine
göre ormancılık iş yükünü analiz etmek ve ormancılık faaliyetleri
gerçekleştirilirken karşılaşılan sorunları tespit etmek ve çözüm önerileri
geliştirmek amacıyla ele alınmıştır. Bu amaçla ilgili orman işletme
şefliklerinin kayıtlarından elde edilen veriler ile bu orman işletme
şefliklerinde sistematik gözlem, görüşme ve deneyimler ile elde edilen veriler materyal
olarak kullanılmıştır. Elde edilen verilere göre orman işletme şefliklerinin 2016
yılındaki mevsimsel ve yıllık işleri; idari işler, üretim, pazarlama,
silvikültür, ağaçlandırma, halkla ilişkiler, orman koruma, kadastro-mülkiyet
vb. şeklinde iş kategorilerine ayrılarak incelenmiştir. İş çeşitleri ve
yoğunlukları dönemlere göre işletme şeflikleri bazında değerlendirilmiş ve
farklılıkları ortaya konulmuştur. Ayrıca orman işletme şefliklerinde iş yükünü
etkileyen faktörler ve yaşanan temel sorunlar belirlenmiştir. Araştırma
sonuçlarına göre her iki şeflikte yürütülen ormancılık faaliyetleri, dönemleri,
yoğunlukları ve iş yükünü etkileyen faktörler ve sorunlar birbirine
benzemektedir. Buna göre; silvikültür ve ağaçlandırma etkinliklerinin ilkbaharda, orman amenajmanı, orman
yangınlarıyla mücadele, inşaat ve orman içi dinlenme yerleriyle ilgili
etkinliklerin yaz aylarında, orman
yolu ve sanat yapısı çalışmalarının yaz
ve ilkbahar aylarında
, zati yakacak ihtiyacı ve odun dışı orman ürünleri
ile ilgili etkinliklerin sonbaharda
en yüksek oranda, buna karşılık kadastro ve mülkiyet, orman zararlılarıyla
mücadele, orman koruma ve orman suçları, üretim, nakliyat ve depolama,
pazarlama, idari işler, halkla ilişkiler ve eğitim-araştırma ile ilgili etkinliklerin
tüm mevsimlerde yoğun olarak devam
ettiği saptanmıştır. Bu sonuçlara göre orman işletme şefliklerinin iş yükünün
azaltılmasına, sorunların çözümüne ve böylece daha verimli ve başarılı
çalışmasına yönelik birtakım öneriler geliştirilmiştir.

Kaynakça

  • Daşdemir İ (1996). Orman İşletmelerinin Başarı Düzeylerinin Belirlenmesi (Kuzeydoğu Anadolu ve Doğu Karadeniz Bölgesi Örneği). Orman Bakanlığı Doğu Anadolu Ormancılık Araştırma Müdürlüğü, Teknik Bülten No: 1, 162 s., Erzurum.
  • Daşdemir İ (1998). Devlet Orman İşletmelerinin Yönetsel ve Örgütsel Boyutlarının Belirlenmesi. Orman Bakanlığı Doğu Anadolu Ormancılık Araştırma Müdürlüğü, Teknik Rapor No:3, 70 s., Erzurum.
  • Daşdemir İ (1999). Çağdaş Ormancılık Anlayışı ve Örgüt Yapısı. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Bartın Orman Fakültesi Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 2, s.25-47.
  • Daşdemir İ (2006). Orman Kaynakları Yönetiminde Müdahale Odakları ve Türkiye Ormancılığında Durum. Ormancılıkta Sosyo-Ekonomik Sorunlar Kongresi, s.312-321, 26-28 Mayıs, Ilgaz/Çankırı.
  • Daşdemir İ (2007).Türkiye’de Orman Mühendisliği Eğitiminin Yeniden Yapılandırılması Konusunda Bazı Değerlendirmeler. Orman ve Av Dergisi, Sayı: 2007-5, s.6-12, Ankara.
  • Daşdemir İ (2015). Ormancılık İşletme Ekonomisi (3. Baskı). Bartın Üniversitesi Yayın No: 10, Orman Fakültesi Yayın No: 6, 407 s., Bartın.
  • Daşdemir İ (2016). Türkiye Ormancılığında Çağdaş Yönetim Anlayışı ve Örgütlenme Modeli. Türkiye’nin Ormancılık Serüveni, Örgütlenmesi ve Ormancılıkta Kadının Yeri Paneli Kitabı, Türkiye Ormancılar Derneği Yayını, s.95-111, Ankara.
  • Dursun F (2008). Devlet Orman İşletmelerinde Çalışanların İş Tatmin Düzeylerinin İncelenmesi (Kalkım, Yenice, Bayramiç Orman İşletme Müdürlükleri Örneği). KTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Orman Endüstri Mühendisliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 154 s., Trabzon.
  • Eratilla M (2013). Orman Genel Müdürlüğü Taşra Teşkilatının Yeniden Yapılandırılması İçin Model Önerisi. Düzce Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 222 s., Düzce.
  • Geray AU (1989). Ormancılığın Çağdaş Çerçevesi. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, Seri B, Cilt 39, Sayı 4, s.17-27, İstanbul.
  • Kalıpsız A (1964). Devlet Orman İşletmelerimizde Saha Büyüklüğü ve İş Organizasyon Problemleri. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, Seri: B, Cilt: XIV, Sayı: 2, Sayfa: 91-105, İstanbul.
  • Özkan L (2008). Artvin İli Ormancılık Örgütünde Çalışan Teknik Elemanların Zaman Yönetimi Açısından İncelenmesi. Kafkas Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Orman Mühendisliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 83 s., Kars.
  • Öztürk A (1997). Artvin ve Ardanuç Devlet Orman İşletme Müdürlükleri Karşılaştırmalı Örnekleri Yardımı ile Devlet Orman İşletmelerinde Ekonomik Başarının Belirlenmesi. KTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Orman Mühendisliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 135 s., Trabzon.
  • Şafak İ, Göksu E (2016). Türkiye’de Orman İşletmelerinde İş Çeşitlerinin Belirlenmesi: Denizli Orman İşletmesi Örneği. Ormancılık Araştırma Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 4A, Sayfa: 114-125, Ankara.
  • TODAİ (2002). T.C. Orman Genel Müdürlüğü Yeniden Yapılanma ve Norm Kadro Projesi (Cilt: 3, Önerilen Yapı, Son Rapor, Merkez ve Taşra Teşkilatı). Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü, 122 s., Ankara.
  • Yaman F (2010). Ormancılıkta Örgütsel ve Yönetsel Başarıyı Etkileyen Faktörler. Bartın Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Orman Mühendisliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 107 s., Bartın.
  • Yavuz Ö (2007). Orman Genel Müdürlüğü’nün Personel Yapısı ve Sorunları. İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Orman Mühendisliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 105 s., İstanbul.
  • Yılmaz E, Daşdemir İ, Karabulut S, Koçak Z, Polat O (2009). Orman Genel Müdürlüğü Taşra Teşkilatı Çalışanlarının İş Doyumunu Etkileyen Faktörler: Mersin Orman Bölge Müdürlüğü ve Buna Bağlı Orman İşletme Müdürlükleri Örneği. T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı, Doğu Akdeniz Ormancılık Araştırma Müdürlüğü, Çevre ve Orman Bakanlığı Yayın No: 387, DOA Yayın No: 52, Teknik Bülten No: 30, 65 s., Tarsus.
  • Yomralıoğlu Ş (1985). Devlet Orman İşletme Müdürlüklerinde Yönetim. Orman ve Av Dergisi, Cilt: 6, s.24-33, Ankara.
  • Yurdakul S (2003). Ormancılıkta Personel Yönetimi Sorunları ve Sonuçları (Örnek Olaylarla İrdeleme). İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Orman Mühendisliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 109 s., İstanbul.
  • URL-1 (2017). Giresun Orman Bölge Müdürlüğü. http://giresunobm.ogm.gov.tr/30.07.2017.

Workload Analysis in the Giresun-Kulakkaya and Kemerköprü Forest Management Chieftaincies

Yıl 2018, Cilt: 20 Sayı: 2, 278 - 286, 16.08.2018

Öz

This
study was handled to analyze the forestry workload according to seasons and
business types and to find out the problems while carrying out forestry
activities and to develop solution suggestions in the Kulakkaya and Kemerköprü
Forest Management Chieftaincies of the Giresun Regional Directorate of Forestry
in Turkey. The data obtained from records of the Kulakkaya and Kemerköprü
Forest Management Chieftaincies, and also by systematic observation, interviews
and experiences in these chieftaincies, were used. According to the data, the
seasonal and yearly works of the forest management chieftaincies were carried
out in in 2016 were investigated by dividing work categories such as personnel,
business-production-marketing, silviculture-afforestation, public relations,
forest protection, cadastre-ownership etc.). The types of work in each season,
and their intensity were evaluated according to the periods on the basis of the
chieftaincies and the differences were revealed. In addition, the factors
affecting the work load and the main problems in the forest chieftaincies were
determined. According to the results of the research, forestry activities,
their densities and periods, main problems, and the factors affecting workload
in the Kulakkaya and Kemerköprü Forest Management Chieftaincies are similar. It
was determined that works related to forest management, combating forest fires,
construction and forest rest areas were the highest in the summer months, silviculture and afforestation works were the
highest in the spring, works of
forest roads were the highest in the summer
and spring
, works related to compulsory wood needs and 
non-wood
forest products were the highest level
in
the autumn
, whereas the works related to fighting against forest pests,
cadastral-ownership, production, transportation, storage, personnel, marketing,
fighting against forest crime, research, planning, office works, correspondence
and public relations continued intensely in all seasons. According to the
results, some proposals were developed to reduce the workload of the forest
management chiefs and to solve the problems, and thus to work more efficiently
and successfully.

Kaynakça

  • Daşdemir İ (1996). Orman İşletmelerinin Başarı Düzeylerinin Belirlenmesi (Kuzeydoğu Anadolu ve Doğu Karadeniz Bölgesi Örneği). Orman Bakanlığı Doğu Anadolu Ormancılık Araştırma Müdürlüğü, Teknik Bülten No: 1, 162 s., Erzurum.
  • Daşdemir İ (1998). Devlet Orman İşletmelerinin Yönetsel ve Örgütsel Boyutlarının Belirlenmesi. Orman Bakanlığı Doğu Anadolu Ormancılık Araştırma Müdürlüğü, Teknik Rapor No:3, 70 s., Erzurum.
  • Daşdemir İ (1999). Çağdaş Ormancılık Anlayışı ve Örgüt Yapısı. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Bartın Orman Fakültesi Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 2, s.25-47.
  • Daşdemir İ (2006). Orman Kaynakları Yönetiminde Müdahale Odakları ve Türkiye Ormancılığında Durum. Ormancılıkta Sosyo-Ekonomik Sorunlar Kongresi, s.312-321, 26-28 Mayıs, Ilgaz/Çankırı.
  • Daşdemir İ (2007).Türkiye’de Orman Mühendisliği Eğitiminin Yeniden Yapılandırılması Konusunda Bazı Değerlendirmeler. Orman ve Av Dergisi, Sayı: 2007-5, s.6-12, Ankara.
  • Daşdemir İ (2015). Ormancılık İşletme Ekonomisi (3. Baskı). Bartın Üniversitesi Yayın No: 10, Orman Fakültesi Yayın No: 6, 407 s., Bartın.
  • Daşdemir İ (2016). Türkiye Ormancılığında Çağdaş Yönetim Anlayışı ve Örgütlenme Modeli. Türkiye’nin Ormancılık Serüveni, Örgütlenmesi ve Ormancılıkta Kadının Yeri Paneli Kitabı, Türkiye Ormancılar Derneği Yayını, s.95-111, Ankara.
  • Dursun F (2008). Devlet Orman İşletmelerinde Çalışanların İş Tatmin Düzeylerinin İncelenmesi (Kalkım, Yenice, Bayramiç Orman İşletme Müdürlükleri Örneği). KTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Orman Endüstri Mühendisliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 154 s., Trabzon.
  • Eratilla M (2013). Orman Genel Müdürlüğü Taşra Teşkilatının Yeniden Yapılandırılması İçin Model Önerisi. Düzce Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 222 s., Düzce.
  • Geray AU (1989). Ormancılığın Çağdaş Çerçevesi. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, Seri B, Cilt 39, Sayı 4, s.17-27, İstanbul.
  • Kalıpsız A (1964). Devlet Orman İşletmelerimizde Saha Büyüklüğü ve İş Organizasyon Problemleri. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, Seri: B, Cilt: XIV, Sayı: 2, Sayfa: 91-105, İstanbul.
  • Özkan L (2008). Artvin İli Ormancılık Örgütünde Çalışan Teknik Elemanların Zaman Yönetimi Açısından İncelenmesi. Kafkas Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Orman Mühendisliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 83 s., Kars.
  • Öztürk A (1997). Artvin ve Ardanuç Devlet Orman İşletme Müdürlükleri Karşılaştırmalı Örnekleri Yardımı ile Devlet Orman İşletmelerinde Ekonomik Başarının Belirlenmesi. KTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Orman Mühendisliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 135 s., Trabzon.
  • Şafak İ, Göksu E (2016). Türkiye’de Orman İşletmelerinde İş Çeşitlerinin Belirlenmesi: Denizli Orman İşletmesi Örneği. Ormancılık Araştırma Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 4A, Sayfa: 114-125, Ankara.
  • TODAİ (2002). T.C. Orman Genel Müdürlüğü Yeniden Yapılanma ve Norm Kadro Projesi (Cilt: 3, Önerilen Yapı, Son Rapor, Merkez ve Taşra Teşkilatı). Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü, 122 s., Ankara.
  • Yaman F (2010). Ormancılıkta Örgütsel ve Yönetsel Başarıyı Etkileyen Faktörler. Bartın Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Orman Mühendisliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 107 s., Bartın.
  • Yavuz Ö (2007). Orman Genel Müdürlüğü’nün Personel Yapısı ve Sorunları. İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Orman Mühendisliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 105 s., İstanbul.
  • Yılmaz E, Daşdemir İ, Karabulut S, Koçak Z, Polat O (2009). Orman Genel Müdürlüğü Taşra Teşkilatı Çalışanlarının İş Doyumunu Etkileyen Faktörler: Mersin Orman Bölge Müdürlüğü ve Buna Bağlı Orman İşletme Müdürlükleri Örneği. T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı, Doğu Akdeniz Ormancılık Araştırma Müdürlüğü, Çevre ve Orman Bakanlığı Yayın No: 387, DOA Yayın No: 52, Teknik Bülten No: 30, 65 s., Tarsus.
  • Yomralıoğlu Ş (1985). Devlet Orman İşletme Müdürlüklerinde Yönetim. Orman ve Av Dergisi, Cilt: 6, s.24-33, Ankara.
  • Yurdakul S (2003). Ormancılıkta Personel Yönetimi Sorunları ve Sonuçları (Örnek Olaylarla İrdeleme). İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Orman Mühendisliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 109 s., İstanbul.
  • URL-1 (2017). Giresun Orman Bölge Müdürlüğü. http://giresunobm.ogm.gov.tr/30.07.2017.
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Biodiversity, Environmental Management and Policy, Sustainable Forestry
Yazarlar

İsmet Daşdemir 0000-0002-3170-644X

Gökhan Çakmak Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 16 Ağustos 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 20 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Daşdemir, İ., & Çakmak, G. (2018). Giresun-Kulakkaya ve Kemerköprü Orman İşletme Şefliklerinde İş Yükü Analizi. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 20(2), 278-286.


Bartin Orman Fakultesi Dergisi Editorship,

Bartin University, Faculty of Forestry, Dean Floor No:106, Agdaci District, 74100 Bartin-Turkey.

Tel: +90 (378) 223 5094, Fax: +90 (378) 223 5062,

E-mail: bofdergi@gmail.com