Kırsal Alan Planlama Stratejileri: Kastamonu Gemiciler Köyü

Yıl 2020, Cilt: 22 Sayı: 2, 393 - 408, 15.08.2020

Binnur Buşra Çakıroğlu , Sevgi Öztürk

https://doi.org/10.24011/barofd.705993

Öz

Kırsal alanlar, nüfus yoğunluğunun düşük olduğu, üretimin genellikle tarım ve hayvancılığa dayandığı alanlardır. Son dönemlerde kırsal alan planlamasının yeterince önemsenmemesi ve bu alanlar için alınan birçok yanlış karar neticesinde, kırsal alanlardaki nüfus giderek azalmaya başlamıştır.
“Kırsal Alan Planlaması: Gemiciler Köyü” yüksek lisans tez çalışmasının bir bölümünden uyarlanan bu çalışma, mevcut veriler ve Gemiciler köyü yöre halkı ile yapılan anket çalışması sonucu elde edilen verilere dayanarak hazırlanmıştır. 78 kişiye uygulanan anket çalışması SPSS Statistics 20 programı yardımıyla sıklık, yüzde, standart sapma, ortalama değerler ve T-Testi ile değerlendirilmiştir. Çevre tahribatı, yüksek katlı yapılar ile geleneksel mimaride yaşanan uyumsuzluk, doğal ve kültürel kaynakların yeterince değerlendirilememesi alana özel sorunlar olarak belirlenmiş olup, deniz turizmi ile tarımsal, hayvansal ve endüstriyel ürün potansiyelinin değerlendirilerek ekonominin canlandırılması faktörleri ise alanın olanakları olarak tespit edilmiştir. Belirlenen bu sorun ve olanaklar neticesinde alana yönelik stratejiler geliştirilmiş olup, bu stratejilerin mekânsal dağılımı gösterilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Gemiciler Köyü-Turkey, kırsal alan, kırsal alan planlaması, strateji, anket

Destekleyen Kurum

BU ARAŞTIRMA KAMU, TİCARİ VE KAR AMACI GÜTMEYEN SEKTÖRLERDEKİ FON KURULUŞLARINDAN ÖZEL BİR HİBE ALMAMIŞTIR.

Rural Area Planning Strategies: Kastamonu (Turkey) Gemiciler Village

Öz

Rural areas are defined as areas where the population density is low and production is based on economic agriculture and animal husbandry. As a result of the insufficient importance of rural planning and the many wrong decisions taken for these areas, the population in rural areas has started to decrease gradually.
This study, which includes a part of the “Rural Area Planning: Gemiciler Village” master thesis, has been prepared based on the existing data and the data obtained as a result of the survey conducted with the local people of Gemiciler village. With the help of SPSS Statistics 20 program, the survey study applied to 78 people was evaluated with frequency, percentage, standard deviation, mean values and T-Test. Environmental damage, high-rise buildings and incompatibility in traditional architecture, inability to use natural and cultural resources sufficiently were identified as area-specific problems, and the factors that revive the economy by evaluating the potential of marine tourism and agricultural, animal and industrial products were identified as the possibilities of the area. As a result of these identified problems and possibilities, field strategies were developed and their spatial distribution was shown.

Anahtar Kelimeler

Gemiciler Village-Turkey, rural areas, rural planning, strategy, survey

Kaynakça

• Arıcak, B., Cetin, M., Erdem, R., Sevik, H., Cometen, H. (2019). The change of some heavy metal concentrations in Scotch pine (Pinus sylvestris) depending on traffic density, organelle and washing. Applied Ecology and Environmental Research, 17(3), 6723-6734.
• Çevik, S., Eminağaoğlu, Z. (2007). Kırsal yerleşmelere ilişkin tasarım politikaları ve araçlar. Gazi Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, 22(1), 157-162.
• Çınar, H.S., Erdoğan, R. (2019). Geleneksel bahçe ve mimari üslubun ortaya çıkışında doğal faktörlerin rolü: İran örneği. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 21(3), 685-699.
• Li, Y., Westlund H., Liu. Y. (2018). Why some rural areas decline while some others not: an overview of rural evolution ın the world. Journal of Rural Studies, 68, 135-143.
• Öğdül, H., Yücel D., Ünsal B., Aksümer G. (2018). Kırsal mekânda yeni düzenleme araçları; köy tasarım şeması, köy tasarım rehberi ve eylem projeleri. Planlama Dergisi, 18(2), 52-72.
• Eminağaoğlu, Z. (2006). Kırsal Yerleşmelerde Dış Mekân Organizasyonu İlgili Politikalar Ve Değerlendirmeler. Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Mimarlık Anabilim Dalı, Trabzon, 307 s.
• Erdem, M. (2012). Kırsal Yerleşim Peyzaj Kimlik Özelliklerinin Tespiti, Korunması ve Geliştirilmesine Yönelik Değerlendirme Matrisi Önerisi. Doktora Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, İstanbul, 367 s.
• Çakıroğlu, B.B. (2020). Kırsal Alan Planlaması: Gemiciler Köyü. Yüksek Lisans Tezi, Kastamonu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Kastamonu, 81 s.
• Küçükoğul S. (2017). Kırsal Yerleşmelerde Tasarım Rehberi Süreç ve Değerlendirmeler: Bursa Örneği. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı İstanbul, 175 s.
• OECD (2003). Territorial Indicators of Socio Economic Patterns and Dynamics, Working Paper, The Organisation for Economic Co-Operation and Development, Paris.
• Dirik, H. (2005). Kırsal Peyzaj (Planlama ve Uygulama İlkeleri). İstanbul, 453 s.
• Görmüş, S., Atmış E., Artar N., Günşen H., Cengiz S., Tekebaş S. (2015). Küre Dağları Milli Parkı Bartın Bölümü’nde Ekoturizm Potansiyeli Belirlenerek Köy Tasarım Rehberlerinin Üretilmesi. Mutlu Basım Yayınları: İstanbul, 249 s.
• Keleş, R. (1996). Kentleşme Politikası. İmge Kitapevi: Ankara, 734 s.
• Özdamar, K. (2003). Modern Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Kaan Kitapevi: Eskişehir, 270 s.
• URL-1 (2020). http://www.tuik.gov.tr, Türkiye İstatistik Kurumu, Demografik Veriler, (16.08.2019).