Çevre koruma amaçlı vergilerin uygulandığı elektrik, yakıt ve su gibi temel
ihtiyaç maddelerine ilişkin harcamaların alt gelir gruplarının tüketimleri
içerisindeki paylarının yüksekliği, gelir dağılımının bu gruplar aleyhine çevre
vergileri nedeniyle daha da bozulmasına yol açarak etkinlikle çatışan bir adalet
sorunu ortaya çıkarmaktadır. Çevre vergilerinin geleneksel bazı vergilerin yerini
almasına yönelik vergi sistemlerinde yapılacak reform niteliğindeki dönüşüm
yoluyla, çevrenin korunmasına ilişkin etkinlik yanında gelir dağılımının
iyileştirilmesi de sağlanarak adil bir vergileme gerçekleştirilebilir. Bu nedenle,
vergi yükünün önemli bir kısmı akaryakıt üzerinden alınan Özel Tüketim Vergisi
ve Motorlu Taşıtlar Vergisi gibi çevreyle ilgili vergilerden oluşan Türkiye’nin,
vergi sistemlerinin ağırlıklı olarak çevre vergilerinden oluşturulması yönündeki
evrensel eğilime uyum sağlayacak düzenlemeleri ülke koşullarını gözeterek
planlamasında yarar görünmektedir.
Konular | Ekonomi |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2017 |
Gönderilme Tarihi | 20 Temmuz 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 8 Sayı: 15 |
Bartın Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Mayıs ve Kasım aylarında olmak üzere yılda iki defa yayımlanan, beş yılını doldurmuş çift kör hakemli uluslararası bir dergidir. Dergimiz 06.04.2015 tarihinden itibaren EBSCO Host’ta, Akademia Sosyal Bilimler İndeksi (ASOS), SOBIAD ve Google akademik indeksinde taranmaktadır. TR Dizin indeksinde taranması için de girişimlerde bulunulmuş olup değerlendirilme süreci devam etmektedir.
This work is licensed under CC BY-NC-SA 4.0