Türkiye’nin Üniversite Gerçeği Ve Bir Öneri

Yıl 2019, Cilt: 10 Sayı: 19, 19 - 38, 31.05.2019

Mahmut Bozan

Öz

Üniversiteler
entelektüel katma değer, patent, icat, keşif ve yenilik gibi araçlarla
toplumları dönüştüren önemli yapılardır. Bilgi çağının bu en stratejik
kurumları, ülkelerin dünyadaki konumlarını belirlemede tartışmasız bir üstünlük
elde etmişlerdir. Yükseköğretimdeki sıkıntıların belki de yarısı arz
kaynaklıdır. Ancak meselenin diğer yarısını da kalite yetersizliklerinden
kaynaklanan sorunlar teşkil etmektedir. Dünya üniversiteler sıralamasında Türk
üniversitelerinin yeri bu gerçeği ortaya koymaktadır. Bu iki sorunun Türkiye’ye
faturası gayet ağırdır. Bizatihi fırsat oluşturan dinamik genç nüfus muazzam
bir beşeri sermaye avantajı sunarken, değerlendirilemediğinde problem kaynağına
ve tehdide dönüşmektedir. Dahası Türkiye konumu ve tarihi hinterlandına rağmen
uluslararası eğitim sektöründe hak ettiği payı alamamaktadır. Türkiye’nin
yükseköğretim vizyonu ne olmalıdır? Bu sorunun cevabı yukarıda sayılan risk
unsurlarının avantaja, tehdit unsurlarının fırsata dönüştürülmesinde
yatmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Yüksek Öğretim, Yüksek Öğretim Kurulu

Kaynakça

• Akbulut, U. (2018). Dünya Bilim Alanı Ve Genel Sıralamalarında Türk Üniversiteleri. http://tr.urapcenter.org/2018. (27.10.2018).Çankaya Üniversitesi (2012). Einstein ve Atatürk Belgeseli. http://www.cankaya.edu.tr/duyuru/einstein.php (27.10.2018).Çetinsaya, G. (2014). Büyüme, Kalite, Uluslararasılaşma: Türkiye Yükseköğretimi İçin Bir Yol Haritası, Yükseköğretim Kurulu Yayın No: 2014/2.Doğramacı, İ. (2007). Türkiye’de Ve Dünyada Yükseköğretim Yönetimi, Meteksan, Ankara. www.dogramaci.org.(27.10.2018).Gür, B.S., Çelik, Z. ve Yurdakul, S. (2018). Yükseköğretime Bakış 2018: İzleme ve Değerlendirme Raporu. Ankara: Eğitim-Bir-Sen Stratejik Araştırmalar Merkezi.İstanbul Dârülfünununun İlgasna Ve Maarif Vekâletince Yeni Bir Üniversite Kurulmasına Dair Kanun (1933). Kanun No: 2252, RG. Tarih; 06.06.1933, No; 2420, Kanunlar Dergisi Cilt: 12, http://www.tbmm.gov.tr/develop/owa/td_v2.tutanak_sonuc, (01.11.2018).Kenan, S. (2012). Üniversite, TDV İslam Ansiklopedisi, 42. Cilt. s. 338-348.Küçükcan, T. & Gür, B. S. (2009). Türkiye’de Yükseköğretim Karşılaştırmalı Bir Analiz, SETA Yayınları 6. Baskı, Ankara.OECD (2018a). Education at a Glance 2018: OECD Indicators. Paris.OECD (2018b). http://www.oecd.org/sti/intellectual-property-statistics-and-analysis.htm (10.11.2018).Olağanüstü Hal Kapsamında Bazı Düzenlemeler Yapılması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname (2016). Karar sayısı: KHK/703, RG: 29.10.2016. Sayı: 29872.Scimagojr (2018). Scimago Institutions Rankings. https://www.scimagojr.com/countryrank.php (27.11.2018).Taşdemirci, E. (1994). Atatürk'ün Önderliğinde 1933 Üniversite Reformu, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Kayseri, Sayı 5. s. 135-153.YÖK (2018). Yükseköğretim Bilgi Yönetim Sistemi, https://istatistik.yok.gov.tr/. (01.11.2018).Yükseköğretim Kanunu (1981). Kanun No: 2547, Kabul Tarihi: 4/11/1981, RG: 6/11/1981, Sayı: 17506.