TÜRKİYE’DE BİREYSEL EMEKLİLİK SİSTEMİNE YÖNELİK VERGİSEL TEŞVİKLER

Yıl 2016, Cilt: 16 Sayı: 3, 89 - 110, 27.09.2016

Cemil Rakıcı , Mehmet Ela

https://doi.org/10.11616/basbed.vi.455295

Cited By: 2

Öz

Dünya’da kamu sosyal güvenlik sistemlerinde son yıllarda başlayan krizler, çeşitli reformlar ve düzenlemelerle engellenmeye çalışılmıştır. Dünyada baş gösteren krizlere benzer şekilde ülkemizde de sosyal güvenlik sistemi finansman ve işlev anlamında bir darboğazla karşılaşmış ve bir reform ihtiyacı doğmuştur. Türkiye’de sosyal güvenlik alanındaki reformun bir parçası olan Bireysel Emeklilik Sistemi, gönüllülük esasına dayanmakta olup, katılımcılar tarafından yapılan ödemeler emeklilik şirketlerince yatırıma dönüştürülmektedir. Bu sayede sistemin etkileri açığa çıkmakta, tasarruf artışı ile makroekonomik istikrar ve finansal piyasalarda gelişme amaçlanmaktadır. Türkiye’nin özellikle ihtiyacı olan tasarruf konusu ise bireysel emeklilik sistemi ile bir miktar da olsa çözülebilecektir. Bu amaçla 6327 sayılı Kanun ile çeşitli vergisel düzenlemeler yanında devlet katkısı uygulaması getirilmiştir. Söz konusu Kanun’un uygulanmaya başlamasıyla gerek katılımcı sayısında gerekse de tasarruf miktarında bir artış gözlenmektedir. Bu nedenle çalışmada düzenlemelerin devam etmesi önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Bireysel Emeklilik Sistemi, Ekonomik ve Finansal Etkiler, Vergi Teşvikleri, Devlet Katkısı

Kaynakça

• Apak, Sudi ve Taşçıyan, Kamer Hagop (2010). “Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sisteminin Gelişimi”. Ekonomi Bilimleri Dergisi 2(2): 121-129.
• Akgeyik, Tekin; Yılmaz, Binhan Elif ve Şeker, Murat (2007). En Büyük Karadelik: Sosyal Güvenlik Açıkları Ve Reform Tartışmalarının Sosyo-Ekonomik Yansımaları. İstanbul: TSEV Yayını No.26.
• Alper, Yusuf (2002). “Sosyal Güvenlikte Yeni Bir Adım: Bireysel Emeklilik”. Çimento-İşveren 16(2): 11-32.
• Arıcı, Kadir (2001).”Sosyal Güvenlik Sistemimiz İçin Yeni Bir Tecrübe: Özel Emeklilik Fonları”. İşveren Dergisi xl(3).
• Ayaş, Eşref (1998). “Türkiye’de Sosyal Güvenlik Sisteminin Sorunları ve Çözüm Önerileri”. İktisat İşletme ve Finans 13(150): 41-50.
• Can, Yeşim (2010). “Bireysel Emekliliğin Türkiye’deki Durumu ve Gelişimi”. Ekonomi Bilimleri Dergisi 2(2): 139-146.
• Çolak, Mustafa (2011). “Cari Açığın Azaltılmasında Yönelik Vergileme Ve Bireysel Emeklilik Sistemi Örneği”. Yaklaşım 228.
• Demir, Yusuf ve Yavuz, Ali (2004). “Bireysel Emeklilik Sisteminin Sermaye Piyasalarına Etkisi Ve Sistemin Gelişmesinde Vergisel Teşviklerin Önemi”. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 9(1): 281-300.
• Diliçıkık, Ata (2012). “Bireysel Emeklilik Sisteminde Yeni Düzenlemeler”. Vergi Dünyası 374: 85-93.
• Ege, İlhan (2002). “Dünyada Özel Emeklilik Sistemleri ve Bireysel Emeklilik Tasarruf ve Yatırım Sistemi Kanununa Eleştirel Bir Bakış”. İktisat İşletme ve Finans 17(196): 81-91.
• EGM (2013). “Bireysel Emeklilik Sitemi Gözetim Raporu 2012”, (http://www.egm.org.tr/bes2012gr/bes2012gr_tr.pdf, 12.12.2013’ te erişildi).
• EGM (2011). “Bireysel Emeklilik Sisteminin Tarihçesi”, (http://www.egm.org.tr/?sid=70 ,15.12.2013’te erişildi).
• EGM (2016). “Bireysel Emeklilik Sitemi Gözetim Raporu 2015”, (http://www.egm.org.tr/bes2016gr/bes2016gr_tr.pdf, 12.09.2016’te erişildi).
• Eğilmez, Mahfi (2012). “Tasarruf, Yatırım ve Büyüme”, Kendime Yazılar, (http://www.mahfiegilmez.com/2012/05/tasarruf-yatrm-ve-buyume.html, 26.10.2016’te erişildi).
• Gider, Zeynullah (2012). “6327 Sayılı Bireysel Emeklilik Tasarruf Ve Yatırım Sistemi Kanununun Amacı Ve Bireysel Emeklilik Sisteminden Elde Edilen Gelirin Vergilendirilmesinde Meydana Gelen Değişiklikler”. Vergi Dünyası 374: 132-139.
• Gürbüz, Osman ve Ekinci, Selma (2003). “Bireysel Emeklilik Sistemi Ve Sermaye Piyasalarında Beklenen Etkiler”. Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi XVIII(1): 205-228.
• Işık, Abdulkadir vd. (2011). “Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sisteminde Vergisel Avantajlar ve Uygulamaları”. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 16(1): 25-45.
• İlgin Uyar, Hilal (2012). “Bireysel Emeklilik Sistemi İle Ekonomik Göstergeler Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”. Mali Çözüm Mart-Nisan: 71-94.
• İşseveroğlu, Gülsün ve Hatunoğlu, Zeynep (2012). “Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sisteminin Makro Ekonomik Dinamiklerine Etkisi Kapsamında Swot Analizi”. Muhasebe ve Finansman Dergisi Ekim: 155-173.
• Koçak, Bülent (2004), “Bireysel Emeklilik Sistemi”. Yaklaşım 134: 144-149.
• Korkmaz, Esfander vd. (2007). Sosyal Güvenlikte Yeni Yaklaşım: Bireysel Emeklilik. İstanbul: İTO Yayınları No. 2006-21.
• Oruç, Yunus (2013). “Yapılan Yeni Düzenlemelerle Birlikte, Bireysel Emeklilik Sisteminde Katılımcılar Arasında Eşitlik Sağlandı Mı?”. Vergi Dünyası 380:108-112.
• Önal, Yıldırım Beyazıt (2001b). “Özel Emeklilik Fonu Uygulamaları Kapsamında Türk Bireysel Emeklilik Tasarruf Ve Yatırım Sistemi Kanununa Yönelik Bazı Değerlendirmeler”. İktisat İşletme ve Finans 16(186): 76-94.
• Önal, Yıldırım Beyazıt (2001a). Türkiye’de Bireysel Özel Emeklilik Sistemi. Adana: TÜGİAD Ekonomi Ödülleri Kitapları-3.
• Özel, Özgür ve Yalçın, Cihan (2013). “Yurtiçi Tasarruflar Ve Bireysel Emeklilik Sistemi: Türkiye’deki Uygulamaya İlişkin Bir Değerlendirme”. İktisat İşletme ve Finans 28(327): 31-66.
• AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2016, Cilt:16, Yıl:16, Sayı: 3, 16: 89-110 110 Sarılı, Mustafa Ali (2011). “Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sisteminin Yapısı, İşleyişi Ve Bu Sistemin Bireysel Emeklilik Fonlarına Sağladığı Vergisel Avantajlar”. Bankacılar Dergisi 78: 36-55.
• Sigorta Gündem (2016). “Bireysel Emeklilik Zorunlu Hale Geliyor”. Sigorta Gündem (www.sigortagündem.com, 01.10.2016’te erişildi). Su, Mustafa Ali (2001). “Sigortacılık Açısından Bireysel Emeklilik Sistemi”. İşveren Dergisi xl(3).
• Sunar, Mehmet (2013). “6327 Sayılı Kanun’la Bireysel Emeklilik Sisteminde Yapılan Gelir Vergisi Değişiklikleri”. Vergi Sorunları 294: 55-64.
• TCMB (2011). “Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası Finansal İstikrar Raporu. Kasım Sayı:13”, (http://www.tcmb.gov.tr/yeni/evds/yayin/finist/Fir_TamMetin13.pdf, 25.12.2013’te erişildi).
• Teksöz, Tuncay A. (2003). “Sosyal Güvenlik Sisteminde Reform”. İşveren Dergisi 41(8).
• Topalhan, Türker (2010). “Türkiye’de Altıncı Yılında Bireysel Emeklilik Sistemi Ve Uygulama Sonuçları”. Kamu-İş 11(2): 165-210. Tuncay, A. Can (2000), “Bireysel Emeklilik Rejimi Üzerine”. Çimento-İşveren14(2): 3-15.
• Yaman, Okan ve Emir, Murat (2012a). “Bireysel Emeklilik Sisteminin Denetim ve Muhasebe Yapısı”. Mali Çözüm Mart-Nisan: 55-70.
• Yaman, Okan ve Emir, Murat (2012b). “Bireysel Emeklilik Sistemi Ve Kurumsal Yapı”. E-Yaklaşım, 229.