THE OBLIGATION TO HAVE LEGAL REMEDIES AGAINST DECISIONS RELATING TO PROCEDURE REJECTION OF THE CASE IN THE ADMINISTRATIVE JUDICIARY

Yıl 2024, Cilt: 10 Sayı: 1, 287 - 305, 27.07.2024

Yakup Yaşar Mirzaoğlu

Öz

In the administrative trial procedure, two ordinary legal remedies are foreseen: "first-degree appeal" and "appeal". However, it is not possible to take legal action against all decisions made by administrative and tax courts, and it is envisaged that some of these decisions will be final. According to Article 45 of the Administrative Procedure Law No. 2577, the decisions given in cases whose subject matter does not exceed 5 thousand (31 thousand for 2024) Turkish Liras are final and it is not possible to appeal against these decisions. A single-level trial system is envisaged for cases whose subject matter is below a certain amount. In practice, it is seen that this rule is applied not only in terms of decisions made on the merits but also in terms of decisions made on procedural matters. In the study, the problems caused by the application of this rule in terms of the rejection of the case given by the administrative and tax courts regarding the initial examination issues, in terms of the right of access to the court, will be examined in the light of the decisions given by the Constitutional Court.

Anahtar Kelimeler

“Legal remedies”, “Monetary limit”, “Initial examination”, “Procedural rejection of the case”, “Right of access to the court”

İDARİ YARGIDA DAVANIN USULDEN REDDİNE DAİR KARARLARA KARŞI KANUN YOLUNUN AÇIK OLMASI ZORUNLULUĞU

Öz

İdari yargılama usulünde “istinaf” ve “temyiz” olmak üzere iki olağan kanun yolu öngörülmüştür. Ancak idare ve vergi mahkemeleri tarafından verilen bütün kararlara karşı kanun yollarına başvurulması mümkün olmayıp bu kararlardan bazılarının kesin olacağı öngörülmüştür. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45’inci maddesine göre konusu 5 bin (2024 yılı için 31 bin) Türk Lirası’nı geçmeyen davalarda verilen kararlar kesin olup bu kararlara karşı istinaf kanun yoluna başvurulması mümkün değildir. Konusu belirli bir meblağın altında kalan davalar için tek dereceli bir yargılama sistemi öngörülmüştür. Uygulamada bu kuralın sadece esasa ilişkin olarak verilen kararlar bakımından değil usule ilişkin olarak verilen kararlar bakımından da uygulandığı görülmektedir. Çalışmada bu kuralın idare ve vergi mahkemeleri tarafından ilk inceleme konularına ilişkin olarak verilen davanın reddi kararları bakımından da uygulanmasının, mahkemeye erişim hakkı bakımından yol açtığı sorunlar, Anayasa Mahkemesi tarafından verilen kararlar ışığında incelenecektir.

Anahtar Kelimeler

Kanun yolları, Parasal sınır, İlk inceleme, Davanın usulden reddi, Mahkemeye erişim hakkı

Kaynakça

• Akyılmaz, Bahtiyar/Sezginer, Murat/Kaya, Cemil, Açıklamalı – İçtihatlı Türk İdari Yargılama Hukuku, Ankara 2019.
• Atay, Ender Ethem, İdari Yargılama Hukuku, Ankara 2023.
• Atalı, Murat/Ermenek, İbrahim/Erdoğan, Ersin, Medenî Usûl Hukuku, Ankara 2023.
• Candan, Turgut, Açıklamalı İdari Yargılama Usulü Kanunu, Ankara 2023.
• Gözler, Kemal, “Yorum İlkeleri”, Anayasa Hukukunda Yorum ve Norm Somutlaşması, Türkiye Barolar Birliği, Ankara, 2013, s.15-118.
• Günday, Metin, İdari Yargılama Hukuku, Ankara 2022.
• Kaplan, Gürsel, İdari Yargılama Hukuku, Bursa 2023.
• Pekcanıtez, Hakan/Atalay, Oğuz/Özekes, Muhammet, Medenî Usûl Hukuku Ders Kitabı, İstanbul 2023.
• Seçkin, Sinan “Anayasa Mahkemesi’nin E.2022/48, K.2022/93 Sayılı Kararı Uyarınca İdari Yargıda İstinaf Dilekçesi Üzerinde İlk İnceleme”, Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C.31, S.3, s.1039-1080.
• Sevinç, Ekin, “İdari Yargılama Hukukunda Kanun Yollarına Başvuru Hakkının Anayasal Güvenceye Sahip Olması Bakımından Ele Alınması”, Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. XXIV, Y.2020, S.3, s.421-445.