LEGAL CONSEQUENCES OF UNAUTHORIZED LECTURERS GIVEN BY RESEARCH ASSISTANTS IN THE CONTEXT OF PUBLIC DAMAGE

Yıl 2024, Cilt: 10 Sayı: 2, 557 - 580, 28.11.2024

Yalçın Arslantürk , Refika Soyal

Öz

In accordance with the legislation; lectures at universities can be carried out mainly by lecturers, research assistants are exceptionally authorized to give lectures only in applied units. Nevertheless, there are cases in practice in which lectures are held by research assistants in academic units which don’t meet the requierements of the aforementioned exception. Nor has it been found that sanctions contrary to the present legislation have been imposed for these situations. As such, in this study, the type of sanction to be applied has been discussed in relation to public loss caused when unauthorized research assistant holds lecture at the university. At the beginning of the study, legal conditions under which research assistants are allowed to hold lectures have given within the framework of legislation. Then it has been analyzed how economic loss can occur if an unauthorized research assistant holds lectures. In addition to the public loss character of the economic loss, the type and scope of the loss compensation have been also discussed. Finally, the status of the perpetrator and those responsible for the mentioned crime have been eveluated in the context of the crime of missconduct regulated in the Turkish Penal Code.

Anahtar Kelimeler

Research Assistant, Misconduct, Public Loss, Compensation, Turkish Penal Code

ARAŞTIRMA GÖREVLİLERİNCE YETKİSİZ OLARAK VERİLEN DERSLERİN KAMU ZARARI BAĞLAMINDA HUKUKİ SONUÇLARI

Öz

Temel amaç ve işlevi bilimsel çalışmaların ve yükseköğrenimin yürütülmesi olan üniversitelerde gerek lisans gerekse lisansüstü derslerinin bilimsel yeterlilik kıstaslarına uygun koşullarda gerçekleştirilmesi zorunluluk arz eder. İlgili mevzuat, bu yeterliliğin sağlanması adına üniversitelerde derslerin esas olarak öğretim üyelerince verilmesini öngörmektedir. Öğretim elemanlığı kapsamında yer alan araştırma görevlilerinin ise ancak uygulamalı birimlerde ders verilebileceğine ilişkin istisnai bir hüküm getirilmiştir. Buna rağmen uygulamada mezkûr istisnai hükmün şartlarını taşımayan akademik birimlerde de araştırma görevlilerince ders verildiği durumlara rastlanmaktadır. Mevzuata aykırı olan bu durumlara yönelik herhangi bir yaptırım uygulandığı da tespit edilememiştir. Oysa hukuk devletinin temel ilkelerinden olan kanunilik ilkesi gereği kanun hükümlerine aykırı uygulamalar için farklı mevzuat hükümleriyle çeşitli yaptırımlar düzenlenmiştir. Bu itibarla çalışmada yetkisiz araştırma görevlisinin üniversitede ders vermesi durumunda ortaya çıkan kamu zararı bağlamında uygulanması gereken yaptırımın niteliği tartışılmıştır. Çalışmada öncelikle araştırma görevlilerinin ders verme koşul ve sınırları, mevzuat çerçevesinde hukuki olarak ortaya koyulmuştur. Akabinde yetkisi olmayan araştırma görevlisinin ders vermesi durumunda ekonomik zararın nasıl ortaya çıkabileceği analiz edilmiştir. Ekonomik zararın kamu zararı niteliği yanında zararın tazmininin usul ve kapsamı da tartışılmıştır. Çalışmada son olarak söz konusu eylemin fail ve sorumluları hakkında Türk Ceza Kanunu’nda düzenlenen görevi kötüye kullanma suçu bağlamında değerlendirmelerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Araştırma Görevlisi, Görevi Kötüye Kullanma, Kamu Zararı, Tazmin, Türk Ceza Kanunu

Kaynakça

• Alan, Nuri, “Demokratik Hukuk Devleti ve Anayasa”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, Y. 2003, C. 58, S. 1, s. 1-9.
• Arslantürk, Yalçın/Soyal Refika, “Fayda ve Zarar Unsurlarının Varlığının İntihal Yargılamasına Tesiri”, Yıldırım Beyazıt Hukuk Dergisi, Y. 2023, S. 2023-1, s. 1-41.
• Atasoy, Fahri, “Bir Sosyal Kurum Olarak Üniversite, Bilim Zihniyeti ve Türkiye”, Gazi Akademik Bakış, Y. 2018, C. 11, S. 23, s. 289-316.
• Ay, Yunus Anıl, “Vakıf Yükseköğretim Kurumu Personelinin Hukuki Niteliği ve Bu Personelin Ücret Gelirinin Vergilendirilmesinde 2914 sayılı Kanun’da Öngörülen Vergi Kolaylıklarının Uygulanıp Uygulanmaması Sorunu Üzerine Bir Değerlendirme”, Anadolu Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Y. 2022, C. 8, S. 2, s. 277-307.
• Dursun, Hasan, İdari Suç ve Cezalarda Kanunilik İlkesi, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara 2014.
• Erman, Sahir/Özek, Çetin, Ceza Hukuku Özel Bölüm – Kamu İdaresine Karşı Suçlar, 1. Baskı, Alfa Yayınları, İstanbul 1992.
• Gözler, Kemal/Kaplan, Gürsel, İdare Hukuku Dersleri, 21. Baskı, Ekin Yayıncılık, Bursa 2019. Gürbüz, Rana/Akkaya,Yüksel, “Türkiye’de Vakıf Üniversiteleri: Eğreti Bir Özellik”, Toplum ve Demokrasi Dergisi, Yıl 2014, S. 17-18, s. 67-80.
• Hepaksaz, Engin/Şahin İpek, Elif Ayşe, “Kamu Zararının Tespiti ve Tahsili Sürecinde Ortaya Çıkan Sorunlar ve Çözüm Önerileri”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Y. 2018, C. 32, S. 4, s. 921-940.
• Hilse, Heiko, “Ein Himmelszelt in Der Online-Welt: Der Beitrag von Corporate Universities Zum Unternehmensweiten Wissensmanagement.” Die Unternehmung, Y. 2001, C. 55, S. 3, s. 169–185.
• Kitapçıoğlu Yüksel, Tülay, Özgü Suç, Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul 2021.
• Koçberber, Seyit, “Kamu Zararı Kavramı Üzerine Yargı Kurumları Arasındaki Hüküm Uyuşmazlıklarında Uyuşmazlık Mahkemesinin Rolü ve Önemi”, Sayıştay Dergisi, Y. 2015, S. 97, s. 55-75.
• Korkut, Hüseyin, “Üniversiteler”, Cumhuriyet Döneminde Eğitim, MEB Yayınları, İstanbul 1983.
• Özçelik, Barış, “5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu’na Göre Kamu Zararından Sorumluluk”, Kamu Zararı Paneli, Y. 2012, Sayıştay Başkanlığı Yayını, Ankara 2012, s. 10-18.
• Özkan, Gürsel, “Anayasa Mahkemesine Göre Hukuk Devletinin Anlamı ve Yargının Konumu”, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, Y. 2010, S. 1, s. 81-134.
• Scheler, Jean August, Dictionnaire Létymologie Française, Les Résultats de la Sicence Moderne, Oxford University, 1862.
• Sucuoğlu, Arif Naci, Ceza Hukuku’nda Görevi Kötüye Kullanma Suçu, Yüksek Lisans Tezi, Çankaya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara 2010.
• Tezcan, Durmuş/Erdem, Mustafa Ruhan/Önok, Murat, Teorik ve Pratik Ceza Özel Hukuku, 15. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara 2017.
• Toroslu, Nevzat, Ceza Hukuku Özel Kısım, 6. Baskı, Savaş Yayınevi, Ankara 2012.
• Üzülmez, İlhan, “Görevi Kötüye Kullanma Suçu (TCK M. 257)”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Y. 2012, C. XVI, S. 1, s. 191-216.
• Yaşar, Osman/Gökcan, Hasan Tahsin/Artuç, Mustafa, Yorumlu-Uygulamalı Türk Ceza Kanunu, C. 6, Adalet Yayınevi, Ankara 2010.
• Yokuş Sevük, Handan, “Görevi Kötüye Kullanma Suçu (TCK m. 257)”, DÜHFD, Y. 2018, C. 23, S. 39, s. 257-316.
• Waline, Jean, Droit Administratif, 22e Édition, Éditions Dalloz, Paris 2008.
• Wieland, Christian, “Universitas als Sodalitas. Überlegungen zu einer Religionsgeschichte der mittelalterlichen und frühneuzeitlichen Universität”, Saeculum, Y. 1996, Band 47, Heft 1, s. 120-135.
• Elektronik Kaynaklar
• https://karararama.danistay.gov.tr/getDokuman?id=668289100&arananKelime=8.%20Daire,2021/16391639
• https://kararlar.uyusmazlik.gov.tr/Karar/Content/dd04c688-ffbe-425c-a378-fa1a15093904? excludeGerekce=False&words Only=False https://karararama.yargitay.gov.tr/ https://karararama.yargitay.gov.tr/ https://karararama.yargitay.gov.tr/