Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Erken Çocukluk Dönemi Din Eğitiminde Ebeveyn Tutumlarının Etkisi

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 2, 45 - 60, 31.12.2020

Öz

Erken çocukluk döneminde verilen din eğitimi çocuğun dini alt yapısını oluşturduğu gibi, yaşamın ilerleyen döneminde de dini olanı idrak etmesine ve içselleştirmesine katkı da bulunmaktadır. Erken çocukluk döneminde çocuğun en fazla zaman geçirdiği bireyler anne-baba olmaktadır. Ebeveynin, çocuk ile iletişim tarzı çocuğun gelişiminde çok önemli etkiler bırakıp; gelecekte nasıl bir insan olacağının da belirleyecisi olacaktır. Ebeveynin sağlıklı bir tutum geliştirmesi için, çocuğun bedensel, zihinsel, psiko-motor ve duygusal gelişim alanlarını bilmesi ve bu doğrultuda din eğitimi vermesi önemlidir. Bu bağlamda verilecek iyi bir eğitimle çocukta sağlıklı bir din duygusu kazandırılırken, yanlış ve baskıcı yöntemlerle dini kişilik gelişimi olumsuz yönde etkilenir. Bu çalışma da erken çocukluk dönemi din eğitiminde ebeveyn tutumlarının etkisini belirlemek amaçlanmıştır. Bu doğrultu da alan yazında ebeveyn tutumlarının erken çocukluk dönemi dini inanç ve tutumların gelişimi üzerindeki etkisi ilgili çalışmalar incelemiştir. Çocuğun gelişiminde ebeveyn tutumları araştırılmış ve çocuğun din eğitimine en uygun ebeveyn tutumunun demokratik ve destekleyici ebeveyn tutumu olduğu; bu tutumun İslam yaşam anlayışına da uygun düştüğünü söyleyebiliriz.

Kaynakça

  • Ay, Mehmet Emin. “Aile Ortamında Yerine Getirilen İbadetlerin Çocuklar Üzerindeki Etkisi”, Din Eğitimi Araştırmalar Dergisi, Sayı: 1(1994) : s.71-74
  • Apaydın, Halil. “Aile İçi İletişimin Çocuğun Dinsel Gelişimine Etkisi”, OMÜİFD, sayı: 12, (2001): 319-337
  • Aydın, Mehmet Zeki. Ailede Ahlak Eğitimi, C.Ü. ilahiyat Fakültesi Dergisi, Vll/2,(2003): 125-158
  • Aydın, Ali Rıza, Çocuğun Dini Şahsiyet Kazanmasında Ailenin Önemi, OMÜİFD, Sayı:8 (1996): s.128.
  • Baltaş, Acar. “Eğitim Başarısını Yükseltmede, Sağlıklı ve Mutlu İnsanlar Yetiştirmede Ailenin Rolü,” Ana-Baba Okulu, İstanbul: Remzi Kitapevi, 2011.
  • Bayraklı, Bayraktar. “Kur’an-ı Kerim'e Göre Ailede Çocuk Eğitimi,” İslam'da Aile ve Çocuk Terbiyesi(II), İstanbul: Ensar Neşriyat, 2005.
  • Bilgili, Fatih Menderes. Çocuğun Din Eğitimi ve Karşılaşılan Güçlükler, İstanbul: Beyan Yayınları, 2009.
  • Bilgin, Beyza. Eğitim Bilimi ve Din Eğitimi, Gün Yayıncılık, Ankara, 2007.

The Effect Of Parental Attıtudes In Early Chıldhood Relıgıous Educatıon

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 2, 45 - 60, 31.12.2020

Öz

Religious education given in early childhood not only constitutes the religious background of the child, but also contributes to the understanding and internalization of what is religious in the later period of life. The individuals with whom the child spends the most time in early childhood are parents. The communication style of the parent with the child has a very important effect on the child's development. It will also determine what kind of person we will be in the future. In order for the parents to develop a healthy attitude, it is important for the child to know the physical, mental, psycho-motor and emotional development areas and to give religious education in this direction. In this context, while a healthy sense of religion is gained in the child with a good education, religious personality development is negatively affected by wrong and oppressive methods. In this study, it is aimed to determine the effect of parental attitudes in early childhood religious education. In this direction, the effects of parental attitudes on the development of early childhood religious beliefs and attitudes have been examined in the literature. Parental attitudes in the development of the child have been researched and it was found that the most appropriate parental attitude towards the child's religious education is a democratic and supportive parental attitude; We can say that this attitude fits with the Islamic understanding of life.

Kaynakça

  • Ay, Mehmet Emin. “Aile Ortamında Yerine Getirilen İbadetlerin Çocuklar Üzerindeki Etkisi”, Din Eğitimi Araştırmalar Dergisi, Sayı: 1(1994) : s.71-74
  • Apaydın, Halil. “Aile İçi İletişimin Çocuğun Dinsel Gelişimine Etkisi”, OMÜİFD, sayı: 12, (2001): 319-337
  • Aydın, Mehmet Zeki. Ailede Ahlak Eğitimi, C.Ü. ilahiyat Fakültesi Dergisi, Vll/2,(2003): 125-158
  • Aydın, Ali Rıza, Çocuğun Dini Şahsiyet Kazanmasında Ailenin Önemi, OMÜİFD, Sayı:8 (1996): s.128.
  • Baltaş, Acar. “Eğitim Başarısını Yükseltmede, Sağlıklı ve Mutlu İnsanlar Yetiştirmede Ailenin Rolü,” Ana-Baba Okulu, İstanbul: Remzi Kitapevi, 2011.
  • Bayraklı, Bayraktar. “Kur’an-ı Kerim'e Göre Ailede Çocuk Eğitimi,” İslam'da Aile ve Çocuk Terbiyesi(II), İstanbul: Ensar Neşriyat, 2005.
  • Bilgili, Fatih Menderes. Çocuğun Din Eğitimi ve Karşılaşılan Güçlükler, İstanbul: Beyan Yayınları, 2009.
  • Bilgin, Beyza. Eğitim Bilimi ve Din Eğitimi, Gün Yayıncılık, Ankara, 2007.
Toplam 8 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Din Araştırmaları, Din, Toplum ve Kültür Araştırmaları
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Ahmet Çın 0000-0002-6338-713X

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2020
Gönderilme Tarihi 18 Ekim 2020
Kabul Tarihi 31 Aralık 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 4 Sayı: 2

Kaynak Göster

ISNAD Çın, Ahmet. “Erken Çocukluk Dönemi Din Eğitiminde Ebeveyn Tutumlarının Etkisi”. Batman Akademi Dergisi 4/2 (Aralık 2020), 45-60.



88x31.png

Dergimizde yayınlanan makalelerin sorumluluğu yazara ait olup, tüm telif hakları Batman Akademi Dergisi’ne devrolunmuştur.