BibTex RIS Kaynak Göster

BANDIRMA ŞEHRİNDE SUÇLAR 2006 – 2008 : COĞRAFİ BİR YAKLAŞIM

Yıl 2016, , 19 - 53, 01.06.2016
https://doi.org/10.31795/baunsobed.645329

Öz

Bu çalışmada Bandırma şehir merkezinde 2006 – 2008 yılları arasında Polis sorumluluk bölgesinde yaşanan mala karşı suçlar analiz edilmiştir. Suçun ortaya çıkış sebepleri, mevcut alanı, işlenme sıklığı, çevreye etkisi, beslendiği kaynaklar vb. faktörler göz önünde bulundurularak konu açıklanmıştır.Şehir yerleşmeleri suçu kendi bünyelerinde beslerler. Bu nedenle suç konusunda çalışma alanı olarak şehir yerleşmesi seçilmiştir. Çalışmanın amacı doğrultusunda Balıkesir İl Emniyet Müdürlüğünden alınan veriler sınıflandırılmıştır. Suçların zamansal ve mekânsal dağılımı tespit edilmiş olup, nedenleri üzerinde durulmuştur. Bandırma Kaymakamlığı ve Bandırma Belediyesinden de konu ile ilgili bilgiler alınmıştır. Çalışma 2 hipotezle desteklenmiştir. Grafik, tablo ve haritalama yöntemiyle görsel anlamda konuya açıklık getirilmiştir. Korelasyon analizi kullanılarak suç ve onu doğuran faktörler arasındaki ilişki ve bu ilişkinin gücü hakkında bilgiler verilmiştir.Ortaya çıkan tablo suç üzerinde zaman ve mekân kavramının doğrudan etkili olduğunu göstermiştir. Arazi kullanımı, nüfus yoğunluğu, eğitim durumu ve zaman kavramının suçu doğrudan yönlendirdiği; işlek caddelerin, MİA ve fonksiyonel çeşitliliğe sahip alanların da suça zemin hazırladığı görülmüştür. Bandırma şehrinin 17 Eylül, Paşabayır, 600 Evler, Haydar Çavuş mahallelerinde suç tepelerine rastlanılmıştır. Bunun yanında Kayacık, Çalışkanlar, Paşamescit ve Levent mahalleleri gibi suç düzlükleri de mevcuttur

Kaynakça

  • Aliağaoğlu, A. (2007). Balıkesir Şehrinde Suçlar: Coğrafi Bir Yaklaşım (2005). (1.Baskı), Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Aliağaoğlu A. ve Alaeddinoğlu F. (2005). Erzurum Şehrinde Mala Karşı İşle- nen Suçlar, Polis Bilimleri Dergisi, Cilt:7, Sayı:1.
  • Aksoy, H. (2003). Suç Analizinde Haritaların Kullanımı: Bursa Modeli. I. Polis Bilişim Sempozyumu, İçişleri Bakanlığı Emniyet Genel Müdürlüğü Bil- gi İşlem Daire Başkanlığı, 363 – 366.
  • Ayhan, İ. ve Çubukçu, K.M. (2007). Suç ve Kent İlişkisine Ampirik Bir Bakış: Literatür Taraması. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Ens- titüsü Dergisi, Yıl/Volume: 3, Sayı/İssue: 5, 30-55.
  • Aytaç, M., Aytaç, S. ve Bayram, N. (24–25 Mayıs 2007). Suç Türlerini Etkile- yen Faktörlerin istatistiksel Analizi. 8.Türkiye Ekonometri ve İstatistik Kongresi, İnönü Üniversitesi, Malatya.
  • Ayhan, U. (2006). Metropolitan Alanlarda Güvenlik Sorunu ve Çözüm Öneri- leri. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Yönetimi Ana- bilim Dalı, Ankara.
  • Bernesco, W. ve Nıeuwbeerta, P. (2004). How Do Residdentıal Burglars Select Target Areas, A New Approach to the Analysis of Criminal Location Choice, Brit . J.Criminol, 44, 296-315.
  • Brown, A.M. (1982). Modelling the Spatial Distribution of Suburban Crime. Economic Geography, Vol.58, No.3, 247–261. Web: http: m.jstor.org/iP- hone/search adresinden 10.10.2010.’da alınmıştır.
  • Blumen, O. ve Rattner, A. (2002). Urbanized Peripheries: A Regional Study of Crime in Israel. Sociological Spectrum, 22: 407–443.
  • Bandırma Belediyesi. (2010). Bandırma Belediyesi Kent Bilgi Sistemi Birimi.
  • Beşe, E. (2006). Kırık Pencere Bağlamında Kentsel Yaşam da Suç ve Güvenlik. Polis Bilimleri Dergisi, Cilt:8, Sayı: 1.
  • Cecceto, V. (2005). Homicide in Sao Paulo, Brazil: Assessing Spatial Temporal and Weather Variations. İnstitute of Criminology, Sidgwick Avenue, CB3 9DT.
  • Cömertler, N. (2007). Türkiye’de Suç Oranının Sosyo-Ekonomi Belirleyicileri. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, Cilt: 62, Sayı: 2.
  • Ceccato, V., Haining, R. ve Signoretta, P.(2002). Exploring Crime Statistics İn Stockholm Using Spatial Analysis Tools. Annals Of The Association Of American Geographers, Cilt: 92(1), PP.29 – 51.
  • Geography of Social Control, School of Criminology. Annals of the As
  • sociation of American Geographers, pp.81- 94.
  • Madanipour, A. ve Tabrizi R. L. (2005). Crime and The City: Domestic Burglary and The Built Environment İn Tehran. Habitat İnternational, Elvesier.
  • Özbay, Ö. (2008). Strain, Social Bonding Theories and Delinouency. Cumhuri- yet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 32, No:1,1-6.
  • Özkan, A. (2009). Ceza İnfaz Kurumlarında Bulunan Çocuk ve Gençlerin Farik ve Mümeyyizlerinin Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Pesen, A.C. (2007). Suç ve Kent. Web:www.Mimdap.Org adresinden 25.01.2011’de alınmıştır.
  • Peterson, D.R. ve Krıvo, J.L. (1996). Extremely Disadvantaged Neighborhoods and urban Crime. Ohio university Social Force,Vol. 75(2), 619 – 650.
  • Roncek, W.D. (1981). Dengerous Places: Crime and Residential Environment. Social Forces, Vol.60, 74 – 96.
  • Soyaslan, D. (1996). Kriminoloji Dersleri (Suç ve Ceza Bilimleri). AÜ Hukuk Fakültesi Yayınları, No: 512.
  • Sargın, S. ve Temurçin, K. (Tarih belirtilmemiş). Türkiye’de Suçlar Ve Mekânsal Dağılışı. S.Demirel Üniversitesi. Web:http://idc.sdu.edu.tr/tammetinler/ pdf adresinden 04.09.2010’da alınmıştır.
  • Sargın, S. ve Temurçin, K. (2009). Türkiye’nin Suç Coğrafyası (Şehir Asayiş Suçları). Ankara: Beyaz Kalem Yayınları.
  • Suçla Mücadele Stratejileri Ön Araştırma Raporu. (2003). İçişleri Bakanlığı, Strateji Merkezi Başkanlığı, Suçla Mücadele Stratejileri Araştırma Grubu.
  • Tselani, A., Osborn D., Trickett A. ve Pease K. (2002). Modelling Property Cri- me Using. The British Crime Survey ,109–128
  • Uzun, A. (2008). Tokat Şehrinde Mala Karşı İşlenen Suçlar (2006): Coğrafi Bir Yaklaşım. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
  • Wilsem, V.J., Graaf N.D., ve Wittebrood K. (2003). Cross-National Difference in Victimization Disentangling the İmpact of Composition Nad Con- text. Europen Sociological Review, Vol.19, 125-142.
  • Yuen, B. (2004). Safety and Dwelling in Singapur. Cities, Vol.21, 19-28.
  • Yılmaz, A. ve Ergün G.S. (Tarihi belirtilmememiş). Şehir Güvenliği, Coğrafya ve CBS: Samsun Örneği. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Fen-Edebiyat Fa- kültesi Coğrafya Bölümü.
  • Yılmaz, A. ve Ergün G.S. (2006). Türkiye’de Şehir Asayiş Suçları: Dağılışı ve Baş- lıca Özellikleri. Milli Eğitim, Eğitim ve Sosyal Bilimler Dergisi. Web: http:// yayim.meb.gov.tr/dergiler/170.pdf adresinden 10.11.2010’de alınmıştır. Yankesicilik. Web: 27.11.2010’da alınmıştır.
  • http://www.konya.pol.tr/yankesicilik adresinden

Crimes in The City of Bandırma : A Geographical Approach

Yıl 2016, , 19 - 53, 01.06.2016
https://doi.org/10.31795/baunsobed.645329

Öz

In this study, crimes against property committed in 2006-2008 in police accountability areas of the downtown Bandirma were analyzed. The topic is explained considering factors such as the reasons for the emergence of the crime, the areas it occurred, frequency of the commitment, its influence on the environment, and its breeding grounds etc.* Prof. Dr., Balıkesir Üniversitesi/Fen-Edebiyat Fakültesi/Coğrafya Anabilim Dalı, e posta: alpaslan38ster@gmail.com** Balıkesir Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü/Coğrafya Anabilim Dalı, e posta: semray@yahoo.comResidential areas of cities contain sources of crimes within themselves. Thus, residential areas in the city was chosen as the working area. The data obtained from Balikesir were classified to meet the objectives of this study. Temporal and spatial distributions of the crimes were detected and the reasons underlying them were evaluated. Information relating to the subject was also received from Bandirma governor’s office and Bandirma municipality. This study was supported by two hypotheses. Graphs, tables, and maps were used to clarify the issue. The relationship between crimes and their underlying causes and the strength of the relationship were analyzed using regression analysis. Our results show that timing and location directly influences crime Use of the land, population density, educational status and timing directly influence crime; it is understood that busy streets, MIA and functional variation are causes of crimes. Increased frequency of crime was seen in 7 Eylul, Pasabayir, 600 Evler, and Haydar Cavus districts of the Bandirma city. In addition, crime plateaus were found in Kayacık, Çalışkanlar, Paşamescit ve Levent districts

Kaynakça

  • Aliağaoğlu, A. (2007). Balıkesir Şehrinde Suçlar: Coğrafi Bir Yaklaşım (2005). (1.Baskı), Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Aliağaoğlu A. ve Alaeddinoğlu F. (2005). Erzurum Şehrinde Mala Karşı İşle- nen Suçlar, Polis Bilimleri Dergisi, Cilt:7, Sayı:1.
  • Aksoy, H. (2003). Suç Analizinde Haritaların Kullanımı: Bursa Modeli. I. Polis Bilişim Sempozyumu, İçişleri Bakanlığı Emniyet Genel Müdürlüğü Bil- gi İşlem Daire Başkanlığı, 363 – 366.
  • Ayhan, İ. ve Çubukçu, K.M. (2007). Suç ve Kent İlişkisine Ampirik Bir Bakış: Literatür Taraması. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Ens- titüsü Dergisi, Yıl/Volume: 3, Sayı/İssue: 5, 30-55.
  • Aytaç, M., Aytaç, S. ve Bayram, N. (24–25 Mayıs 2007). Suç Türlerini Etkile- yen Faktörlerin istatistiksel Analizi. 8.Türkiye Ekonometri ve İstatistik Kongresi, İnönü Üniversitesi, Malatya.
  • Ayhan, U. (2006). Metropolitan Alanlarda Güvenlik Sorunu ve Çözüm Öneri- leri. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Yönetimi Ana- bilim Dalı, Ankara.
  • Bernesco, W. ve Nıeuwbeerta, P. (2004). How Do Residdentıal Burglars Select Target Areas, A New Approach to the Analysis of Criminal Location Choice, Brit . J.Criminol, 44, 296-315.
  • Brown, A.M. (1982). Modelling the Spatial Distribution of Suburban Crime. Economic Geography, Vol.58, No.3, 247–261. Web: http: m.jstor.org/iP- hone/search adresinden 10.10.2010.’da alınmıştır.
  • Blumen, O. ve Rattner, A. (2002). Urbanized Peripheries: A Regional Study of Crime in Israel. Sociological Spectrum, 22: 407–443.
  • Bandırma Belediyesi. (2010). Bandırma Belediyesi Kent Bilgi Sistemi Birimi.
  • Beşe, E. (2006). Kırık Pencere Bağlamında Kentsel Yaşam da Suç ve Güvenlik. Polis Bilimleri Dergisi, Cilt:8, Sayı: 1.
  • Cecceto, V. (2005). Homicide in Sao Paulo, Brazil: Assessing Spatial Temporal and Weather Variations. İnstitute of Criminology, Sidgwick Avenue, CB3 9DT.
  • Cömertler, N. (2007). Türkiye’de Suç Oranının Sosyo-Ekonomi Belirleyicileri. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, Cilt: 62, Sayı: 2.
  • Ceccato, V., Haining, R. ve Signoretta, P.(2002). Exploring Crime Statistics İn Stockholm Using Spatial Analysis Tools. Annals Of The Association Of American Geographers, Cilt: 92(1), PP.29 – 51.
  • Geography of Social Control, School of Criminology. Annals of the As
  • sociation of American Geographers, pp.81- 94.
  • Madanipour, A. ve Tabrizi R. L. (2005). Crime and The City: Domestic Burglary and The Built Environment İn Tehran. Habitat İnternational, Elvesier.
  • Özbay, Ö. (2008). Strain, Social Bonding Theories and Delinouency. Cumhuri- yet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 32, No:1,1-6.
  • Özkan, A. (2009). Ceza İnfaz Kurumlarında Bulunan Çocuk ve Gençlerin Farik ve Mümeyyizlerinin Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Pesen, A.C. (2007). Suç ve Kent. Web:www.Mimdap.Org adresinden 25.01.2011’de alınmıştır.
  • Peterson, D.R. ve Krıvo, J.L. (1996). Extremely Disadvantaged Neighborhoods and urban Crime. Ohio university Social Force,Vol. 75(2), 619 – 650.
  • Roncek, W.D. (1981). Dengerous Places: Crime and Residential Environment. Social Forces, Vol.60, 74 – 96.
  • Soyaslan, D. (1996). Kriminoloji Dersleri (Suç ve Ceza Bilimleri). AÜ Hukuk Fakültesi Yayınları, No: 512.
  • Sargın, S. ve Temurçin, K. (Tarih belirtilmemiş). Türkiye’de Suçlar Ve Mekânsal Dağılışı. S.Demirel Üniversitesi. Web:http://idc.sdu.edu.tr/tammetinler/ pdf adresinden 04.09.2010’da alınmıştır.
  • Sargın, S. ve Temurçin, K. (2009). Türkiye’nin Suç Coğrafyası (Şehir Asayiş Suçları). Ankara: Beyaz Kalem Yayınları.
  • Suçla Mücadele Stratejileri Ön Araştırma Raporu. (2003). İçişleri Bakanlığı, Strateji Merkezi Başkanlığı, Suçla Mücadele Stratejileri Araştırma Grubu.
  • Tselani, A., Osborn D., Trickett A. ve Pease K. (2002). Modelling Property Cri- me Using. The British Crime Survey ,109–128
  • Uzun, A. (2008). Tokat Şehrinde Mala Karşı İşlenen Suçlar (2006): Coğrafi Bir Yaklaşım. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
  • Wilsem, V.J., Graaf N.D., ve Wittebrood K. (2003). Cross-National Difference in Victimization Disentangling the İmpact of Composition Nad Con- text. Europen Sociological Review, Vol.19, 125-142.
  • Yuen, B. (2004). Safety and Dwelling in Singapur. Cities, Vol.21, 19-28.
  • Yılmaz, A. ve Ergün G.S. (Tarihi belirtilmememiş). Şehir Güvenliği, Coğrafya ve CBS: Samsun Örneği. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Fen-Edebiyat Fa- kültesi Coğrafya Bölümü.
  • Yılmaz, A. ve Ergün G.S. (2006). Türkiye’de Şehir Asayiş Suçları: Dağılışı ve Baş- lıca Özellikleri. Milli Eğitim, Eğitim ve Sosyal Bilimler Dergisi. Web: http:// yayim.meb.gov.tr/dergiler/170.pdf adresinden 10.11.2010’de alınmıştır. Yankesicilik. Web: 27.11.2010’da alınmıştır.
  • http://www.konya.pol.tr/yankesicilik adresinden
Toplam 33 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Alpaslan Aliağaoğlu

Semra Yılmaz Çildam Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016

Kaynak Göster

APA Aliağaoğlu, A., & Çildam, S. Y. (2016). BANDIRMA ŞEHRİNDE SUÇLAR 2006 – 2008 : COĞRAFİ BİR YAKLAŞIM. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(35), 19-53. https://doi.org/10.31795/baunsobed.645329

BAUNSOBED