The investigation of the impact of organizational arrogance on global academic performance

Yıl 2021, , 1059 - 1071, 31.12.2021

Zülbiye Kaçay , Arif Damar , Ersin Eskiler , Fikret Soyer

https://doi.org/10.31795/baunsobed.827318

Cited By: 1

Öz

Today, cooperation, communication, attitudes and behaviours of individuals can affect the employees in the organization in a positive or negative way. In an unfavorable work environment, employees have difficulty reflecting their potential to their jobs. In addition, it is clear that managers or employees who ignore the opinions of the employees, underestimate others, has exaggerated sense of superiority and has high pride, will harm organization and other employees. Therefore, in this research, the effect of academic staff’s organizational arrogance levels on global academic performance perceptions was examined. On the other hand, in this study, the Turkish validity and reliability of the Organizational Arrogance Scale developed by Herbin III (2018) were tested.
In this research, which is an empirical research, survey technique was used as a data collection tool. In this context, data from 413 samples determined by convenience sampling method were collected. Descriptive statistics, independent sample t-test, and explanatory and confirmatory factor analyses were used in the analysis of the data. As a result, it can be stated that the “Organizational Arrogance Scale” is a valid and reliable measurement tool which can be used for determining the organizational arrogance perceptions of the employees in different samples and practices in Turkey. Finally, organizational arrogance has a statistically significant negative effect on global academic performance.

Anahtar Kelimeler

Organizational arrogance, Global academic performance, Academic staff

Örgütsel kibirliliğin küresel akademik performans üzerindeki etkisinin araştırılması

Öz

Günümüzde iş birliği, iletişim, bireylerin tutum ve davranışları örgütteki çalışanları olumlu ya da olumsuz şekilde etkileyebilmektedir. Olumsuz bir çalışma ortamında çalışanlar sahip oldukları potansiyeli işlerine yansıtmakta güçlük çekmektedir. Ayrıca çalışanların fikirlerini önemsemeyen, başkalarını küçümseyen, kendisini sürekli üstün gören, büyüklenen ve yüksek gurura sahip yöneticilerin veya çalışanların örgüte ve örgütteki diğer çalışanlara zarar vereceği açıktır. Bu bağlamda çalışmada akademik personelin örgütsel kibirlilik düzeylerinin küresel akademik performans algıları üzerindeki etkisi incelenmiştir. Diğer yandan bu araştırmada, Herbin III (2018) tarafından geliştirilen Örgütsel Kibirlilik Ölçeği’nin Türkçe geçerlik ve güvenirliği test edilmiştir.
Ampirik araştırma niteliğinde olan bu araştırmada veri toplama aracı olarak anket tekniği kullanılmıştır. Bu kapsamda kolayda örnekleme yöntemi ile tespit edilen 413 kişilik örneklemden veriler elde edilmiştir. Veri analizinde tanımlayıcı istatistikler, bağımsız gruplar t-testi, açıklayıcı ve doğrulayıcı faktör analizlerinden yararlanılmıştır. Sonuç olarak “Örgütsel Kibirlilik Ölçeği” Türkiye örnekleminde farklı yöntem ve uygulamalarda, Spor Bilimleri Fakülteleri çalışanlarının örgütsel kibir algılarının belirlenmesinde kullanılabilir nitelikte geçerli ve güvenilir bir ölçüm aracıdır. Ayrıca, elde edilen sonuçlara göre; örgütsel kibirliliğin küresel akademik performans üzerinde istatistiksel açıdan anlamlı negatif etkisi bulunmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Örgütsel kibirlilik, Küresel akademik performans, Akademik personel

Kaynakça

• Abubakar, A., Hilman, H. ve Kaliappen, N. (2018). New tools for measuring global academic performance. SAGE Open, 8 (3), 1-10.
• Aktaş, H. ve Şimşek, E. (2014). Örgütsel sessizlik ile algılanan bireysel performans, örgüt kültürü ve demografik değişkenler arasındaki etkileşim. Akdeniz İİBF Dergisi, 14(28), 24-52.
• Borden, L., Levy, P. E. ve Silverman, S. B. (2018). Leader arrogance and subordinate outcomes: the role of feedback processes. Journal of Business and Psychology, 33 (3), 345-364.
• Bozacı, İ., Çiftçi, E. G. ve Gürer, A. (2018). Algılanan yönetici kibrinin, satış elemanlarının tükenmişlik ve işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisine yönelik bir alan araştırması. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11 (1), 205-226.
• Brown, H. T. (2012). So what if i don't have an Iphone? The unintended consequences of using arrogance in advertising. Journal of Applied Business Research (JABR), 28(4), 555-562.
• Brown, T. (2006). Confirmatory factor analysis for applied research. New York: The Guilford Press.
• Cleary, M., Walter, G., Sayers, J., Lopez, V. ve Hungerford, C. (2015). Arrogance in the workplace: implications for mental health nurses. Issues in Mental Health Nursing, 36 (4), 266-271.
• Damar, A., Kaçay, Z., Eskiler, E. ve Soyer, F. (2020). Adaptation of the global academic performance scale: Reliability and validity study. Sakarya University Journal of Education, 10 (3), 560-576.
• Damar, A. ve Öztürk, M. (2020). Karanlık liderlik. C. Kartal ve M. Kamışlı (Ed.), İşletme ve finans yazıları - IV içinde (ss. 57-76). Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
• Demirağ, B. ve Çavuşoğlu, S. (2019). Sosyal sermayede güven boyutunun örgütsel performans ve bağlılık üzerindeki etkilerine yönelik teorik bir değerlendirme. Business & Management Studies: An International Journal, 7 (2), 644-667.
• Demirer, M. C., Demirer, Ö. ve Yürürer, G. (2019). İç girişimciliğin işgören performansı üzerindeki etkisi: üretim işletmelerinde bir araştırma. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi, 10 (1), 231-245.
• Dill, D. D. ve Soo, M. (2004). Transparency and quality in higher education Markets. J. B. Teixeira, D. Dill, A. Amaral (Ed.), Markets in higher education: Rhetoric or reality içinde (ss. 61-85). Springer.
• Ertaş, H. ve Atalay, İ. (2016). Yerel yönetimlerde performans yönetimi. Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Teknik Araştırmalar Dergisi, (12), 70-82.
• Esen, Ü. B. (2020). Liderlikte kibir ve aşırı pozitiflik: Bir literatür incelemesi. İş ve İnsan Dergisi, 7 (2), 295-309.
• George, D. ve Mallery, P. (2016). IBM SPSS statistics 23 step by step: A simple guide and reference (14. Bs.). Routledge.
• Gözde, M. (2018). Örgüt kültürünün iş performansına etkisinde örgütsel bağlılığın incelenmesi. Business & Management Studies: An International Journal, 6 (3), 420-436.
• Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E. ve Tatham, R. (2006). Multivariate data analysis. Pearson Prentice Hall.
• Herbin III, C. V. (2018). Measuring organizational arrogance: Development and validation of a theory-based instrument. Doctor of Philosophy. Regent University.
• Hollow, M. (2014). The 1920 Farrow's bank failure: A case of managerial hubris? Journal of management history, 20 (2), 164-178.
• Johnson, R. E., Silverman, S. B., Shyamsunder, A., Swee, H. Y., Rodopman, O. B., Cho, E. ve Bauer, J. (2010). Acting superior but actually inferior?: Correlates and consequences of workplace arrogance. Human Performance, 23 (5), 403-427.
• Karakaş, A., Kıngır, S. ve Öztel, A. (2016). Evaluation of university employees’ work behaviours performance via entropy based topsis methods. Electronic Journal of Social Sciences, 15 (58), 1046-1058.
• Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri: Kavramlar, teknikler ve ilkeler (27. Bs.). Nobel Yayınevi.
• Koçel, T. (2015). İşletme yöneticiliği (16. Bs.). Beta.
• Mardia, K. (1985). Mardia's test of multinormality. Wiley.
• Oxford Learner's Dictionaries (Ekim 2020). 14 Ekim 2020 tarihinde https://www.oxfordlearnersdictionaries.com/ adresinden erişildi.
• Owen, D. ve Davidson, J. (2009). Hubris syndrome: An acquired personality disorder? A study of us presidents and uk prime ministers over the last 100 years. Brain/A Journal of Neurology, 132 (5), 1396-1406.
• Owen, L. D. (2006). Hubris and nemesis in heads of government. Journal of the Royal Society of Medicine, 99 (11), 548-551.
• Özgüzel, S. ve Taş, S. (2016). Hubris sendromuna yakalanan yöneticilerde çocukluktaki aile içi iletişimin etkisinin incelenmesi. 21.Yüzyılda Eğitim ve Toplum Eğitim Bilimleri ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5 (13), 119-132.
• Padua, R. N., Lerin, M. M., Tumapon, T. T. ve Pañares, Z. A. (2010). Patterns and dynamics of an arrogance-competence theory in organizations. Liceo Journal of Higher Education Research, 6 (2), 76-98.
• Petit, V. ve Bollaert, H. (2012). Flying too close to the sun? Hubris among ceos and how to prevent it. Journal of Business Ethics, 108 (3), 265-283.
• Rich, B. L., Lepine, J. A. ve Crawford, E. R. (2010). Job engagement: Antecedents and effects on job performance. Academy of management journal, 53 (3), 617-635.
• Roll, R. (1986). The hubris hypothesis of corporate takeovers. Journal of Business, 197-216.
• Sarıaltın, H. (2017). Performans yönetiminde performans değerlendirme ve öneri sitemlerinin sürdürülebilir verimliliğe etkisinin incelenmesi: Bir örnek olay çalışması. İşletme Bilimi Dergisi, 5 (1), 117-141.
• Silverman, S. B., Johnson, R. E., McConnell, N. ve Carr, A. (2012). Arrogance: A formula for leadership failure. The Industrial-Organizational Psychologist, 50 (1), 21-28.
• Sim, J. P. T. ve Ling, Y. L. (2020). The relationship of arrogance leadership, job commitment, and job satisfaction in higher educational organisations in sarawak. Online Journal for TVET Practitioners, 5 (2), 42-56.
• Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics. Pearson Education Company.
• Thong, J. S. P. ve Ying-Leh, L. (2020). Arrogance leadership in higher educational organisations. Journal of Social Sciences and Technical Education, 1 (1), 44-52.
• Toscano, R., Price, G. ve Scheepers, C. (2018). The impact of CEO arrogance on top management team attitudes. European Business Review, 30 (6), 630-644.
• Türk Dil Kurumu. (Ekim 2020). Güncel Türkçe sözlük. 14 Ekim 2020 tarihinde https://sozluk.gov.tr/ adresinden erişildi.
• Uysal, Ş. A. ve Çelik, R. (2018). Sağlık meslek gruplarında hubris sendromunun varlığına ilişkin keşfedici bir çalışma. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, 17. UİK Özel Sayısı, 103-118.
• Warren, C. (2019). Financial investment advisor professional arrogance and performance. Doctor of Philosophy. Walden University.