The Relationship between Demographic Characteristics and the Self-Monitoring: An Empirical Research on Adults

Yıl 2015, Cilt: 18 Sayı: 34, 133 - 157, 01.12.2015

Mustafa Koç

https://doi.org/10.31795/baunsobed.645357

Cited By: 7

Öz

This empirical study aims to indicate the relationship between demographic characteristics and self-monitoring in the adulthood. In order to measure the dependent and independent variables for these purposes, ‘Personal Inquiry Form’ and ‘Self-Monitoring Scale’ measures are used. A questionnaire was applied to a population of 600 adults randomly selected among the professionals from different private and public sectors in Bursa. The collected raw data have been processed to describe the relationship between selfmonitoring and demographic characteristics based on the differences using parametrical statistical analysis methods such as Pearson Moment Correlation Analysis, t-Test and One Way Analysis of Variance. It is concluded that women are found to have higher level of selfmonitoring than men. In addition, other demographic variables such as age, socio-economic level are found to be meaningful with respect to their impact on self-monitoring

Anahtar Kelimeler

Adulthood, Self Psychology, Demographic Variables, Self-Monitoring

DEMOGRAFİK ÖZELLİKLER İLE KENDİNİ İZLEME ARASINDAKİ İLİŞKİ: YETİŞKİNLER ÜZERİNE AMPİRİK BİR ARAŞTIRMA

Öz

Gelişim dönemlerinden yetişkinlik döneminde demografik özellikler ile kendini izleme arasındaki ilişkiyi incelemeyi amaçlayan bu çalışma, benlik psikolojisi alanında yapılan bir alan araştırmasıdır. Bu ampirik çalışmada, kurgulanan bağımlı ve bağımsız değişkenleri ölçmek için demografik değişkenlerin yer aldığı “Kişisel Bilgi Formu” ile Türk toplumu ve kültürü üzerinde psikometrik açıdan geçerlik ve güvenirlik testleri yapılmış ‘Kendini Ayarlama Ölçeği’ kullanılmıştır. Araştırmada değerlendirilen anket formu, Bursa’daki çeşitli meslek gruplarından yetişkinlerin seçildiği evreni temsilen Bursa il sınırları içerisinde beş farklı türden meslek grubuna sahip kamu ve özel kurum ve kuruluşlarında çalışan 600 yetişkin denek üzerinde rastsal örnekleme yöntemiyle uygulanmıştır. Anket aracılığıyla deneklerden alınan ham verilere, Pearson Moment Korelasyon Analizi ve t Testi ile Tek Yönlü Varyans Analizi gibi parametrik istatistiksel analiz teknikleri uygulanarak, demografik özellikler ile kendini izleme arasındaki ilişki ve farklılıklar betimlenmiştir. Dolayısıyla bu araştırma üzerinden operasyonel biçimde çalışılan demografik özellikler ile kendini izleme arasındaki ilişkiye bakıldığında; cinsiyet değişkeni özelinde, kadınların kendini izleme düzeylerinin erkeklerden daha yüksek olduğu gibi anlamlı bulgular elde edilmiştir. Ayrıca çalışmada, yaş ve sosyo-ekonomik düzey gibi diğer demografik değişkenler ile kendini izleme arasındaki ilişki ve farklılığa yönelik bulgulara da yer verilmiştir

Anahtar Kelimeler

Yetişkinlik Dönemi, Benlik Psikolojisi, Demografik Değişkenler, Kendini İzleme

Kaynakça

• Altıntaş, M. (1991). Kendini ayarlama becerisi ve arkadaşlık ilişkileri. (Yayınlanma- mış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Araz, A. (2005). Kişilerarası ilişkilerde benlik sunumu. İstanbul: Varlık Yayınları
• Ayvaşık, H. B. ve ark. (2000). Psikoloji terimleri sözlüğü: İngilizce-Türkçe. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• Bacanlı, H. (1990). Kendini ayarlama becerisinin çeşitli değişkenlerle ilişkisi. (Yayınlan- mış Doktora Tezi). Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Bacanlı, H. (1997). Kendini ayarlamanın psikolojisi. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
• Bacanlı, H. (2004). Sosyal ilişkilerde benlik: Kendini ayarlamanın psikolojisi. (2. bas- kı). İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
• Briggs, S. R. ve ark. (1980). An analysis of the Self-Monitoring Scale. Journal of Personality and Social Psychology, 38, 679-685.
• Budak, S. (2000). Psikoloji sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Choi, E. J. (1991). Salient role-identity, attitude and self-presentation: Self-moni- toring and situation as moderators. Dissertation Abstracts International Number-A 52/05.
• Cooley, C. A. (1902). Human nature and its social order. New York: Scribner’s.
• Goffman, E. (1956). The presentation of self in everyday life. Edinburgh: University of Edinburgh Social Sciences Research Centre.
• Goffman, E. (1959). The presentation of self in everyday life. New York: Anchor.
• Kapıkıran, N. A. (2007). Üniversite öğrencilerinde ahlaki davranışın empatik eğilim ve kendini ayarlama açısından incelenmesi. Türk Psikolojik Danış- ma ve Rehberlik Dergisi, 3 (28), 33-47.
• Kapıkıran, N. A. (2009). Öğretmen adaylarının empatik eğilim ve kendini ayarlama açısından incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 81-91.
• Karasar, N. (1995). Bilimsel araştırma yöntemi. (7. baskı). Ankara: 3A Araştır- ma-Eğitim-Danışmanlık Ltd.
• Koç, M. (2008). Yetişkinlik döneminde dindarlık ile benlik kavramı değişkenleri ara- sındaki ilişki. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Koç, M. (2009). Dindarlık ile kendini izleme ilişkisi üzerine bir araştırma. Aka- demik Araştırmalar Dergisi, 41, 127-144.
• Köklü, N. (2002). Sosyal bilimler için açıklamalı istatistik terimleri sözlüğü. Ankara: Nobel Yayınları.
• Lafçı, S. (1999). Bazı mesleklere göre kendini ayarlama becerileri arasındaki farklar. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Bursa: Uludağ Üniversitesi Sos- yal Bilimler Enstitüsü.
• Marshall, G. (1999). Sosyoloji sözlüğü. (çev. O. Akınhay & D. Kömürcü). Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Öztemel, K. (2000). Kendini ayarlama becerilerini algılamaları farklı öğretmenlerin rehber- lik anlayışlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. (Yayınlanmamış Yük- sek Lisans Tezi). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Pledger, L. M. (1992). Development of self-monitoring behavior from early to late adolescence. Adolescence, 27 (106), 329-338.
• Reifman, A. ve ark. (1989). Self-monitoring and age. Psychology and Aging, 4 (2), 245-246.
• Sara, N. G. & Rodgers, F. A. (1982). Presentation of self by educational admi- nistrators: A study in self-monitoring. Journal of Educational Administra- tion, 20 (2), 127-137.
• Snyder, M. (1972). Individual differences and the self-control of expressive behavior. (Ph.D. Dissertation), Stanford University. [Dissertations Abstracts In- ternational, 33, 4533A-4534A; University Microfilms No: 73-4598].
• Snyder, M. (1974). Self-monitoring of expressive behavior. Journal of Personality and Social Psychology, 30 (4), 526-537.
• Snyder, M. (1994). İzlenim ayarlamacılığı / self-monitoring. (içinde) A. Dön- mez (çev.), Hitler isteseydi: Sosyal psikoloji yazıları (ss. 152-165). Ankara: Gündoğan Yayınları.
• Sparacino, J. ve ark. (1983). Self-monitoring and blood pressure. Journal of Per- sonality and Social Psychology, 44 (2), 365-375.
• Tarkun, E. T. (1996). Alternatif Korelasyon Teknikleri. Marmara Üniversitesi Ata- türk Eğitim Fakültesi Dergisi, 8, 237-249.
• Topsever, Y. (1991). Psikolojide araştırma, deney ve analiz. İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi.
• Ündal, A. (1996). Kendini ayarlama becerisinin Holland’ın meslekî kişilik tiplerine göre çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Li- sans Tezi). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.