Constructivist-Centered Intstructional Model Sample

Yıl 2012, Cilt: 15 Sayı: 28, 47 - 66, 01.12.2012

Hasan Hüseyin Özkan

Öz

Constructivism maintains its characteristic to be the top student-centered approaches which influence contemporary education systems. Education systems are influenced by learning approaches that present learner-centered alternatives, provide active participation, increase learning permanence, create learning desire and is influential on acquiring democratic, cognitive and affective characteristics. Constructivism is an approach which values learner, provides the learner’s interaction with the real learning situations and gives the learner an opportunity to construct, develop, produce and improve knowledge. Hence, Constructivism stands out among the models of teaching practices which are effective on solving the educational problems of mankind. Not “What to teach” but “How the learners learn” is important in constructivism. This study includes an instructional design modeling sample which will serve classroom teaching. In this study, constructivist learning approach is discussed, and learning process in constructivist approach and the roles of teachers and students according to the constructivism approach is explained first. Secondly, the relationship between constructivism and educational technology is focused along with the principles of constructivist instructional design. Lastly, a constructivist learning-centered instructional design model sample is given and evaluated

Anahtar Kelimeler

Constructivism, Instructional Design, Technology

Yapılandırmacı Odaklı Öğretim Tasarımı Modeli Örneği

Öz

Yapılandırmacılık, çağdaş eğitim sistemlerini etkileyen öğrenci merkezli yaklaşımların başında gelme özelliğini sürdürmektedir. Öğrenen odaklı alternatifler sunan, etkin katılımı sağlayan, demokratik, bilişsel ve duyuşsal özelliklerin kazanılmasında etkili, öğrenme isteği yaratan ve öğrenme kalıcılığını artıran öğrenme yaklaşımları, eğitim sistemlerini etkilemektedir. İnsanoğlunun eğitim sorunlarının çözümünde daha etkin öğretim uygulama modellerini düşündüğümüzde, bu uygulamaların başında da yapılandırmacılık gelmektedir. Çünkü yapılandırmacılık; öğrenene değer veren, öğrenenin gerçek öğrenme durumlarıyla etkileşimini sağlayan, öğrenenin bilgiyi yapılandırmasına, oluşturmasına, üretmesine ve geliştirmesine fırsat veren bir yaklaşımdır. Bu yaklaşımda, “ne öğretelim” değil, öğrenenin “nasıl öğrendiği” önemlidir. Bu amaçla çalışmada, sınıf öğretimine hizmet edecek, mikro düzeyde bir öğretim tasarımı modelleme örneğine yer verilmiştir. Çalışmada, ilk olarak yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı ele alınmış ve yapılandırmacı yaklaşımda; öğrenme süreci, yapılandırmacılık yaklaşımına göre öğretmen ve öğrenci rolleri açıklanmaya çalışılmıştır. İkinci olarak, yapılandırmacılık ve eğitim teknolojisi ilişkisi ile yapılandırmacı öğretim tasarımı ilkeleri üzerinde durulmuştur. Son olarak da yapılandırmacı öğrenme odaklı bir öğretim tasarımı modelli örneği verilmiş, gerekli değerlendirmeler yapılmıştır

Anahtar Kelimeler

Yapılandırmacılık, Öğretim Tasarımı, Technology

Kaynakça

• Alkan ve Diğerleri. Eğitim Teknolojisine Giriş. Ankara: Önder Matbaacılık. 1995.
• Brooks J. G. and M G. Books. “İn search understanding: The case for constructivist classoom”. Alexendria, Virginia. Associationfor Supervision and Curriculum De- velopment, 1993a.
• Brooks J. G. and M G. Books. “The courage to be constructivist.” Educational Leadership, Novemher, 1999b, 18-24.
• Byrnes, J. P. Cognitive development and learning in intructional context. 2. Baskı, Boston: Allyn & Bacon, 2001.
• Clarebout, G., & Elen, J. Problems with the validation of socio-constructivist design principles in ecological settings. Computers in Human Behavior, 2001, 17, 453– 464.
• http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S074756320100019X adresinden 05 Temmuz 2011 tarihinde erişilmiştir.
• Copley, J. The integration of teacher education and technology: a constructivist mo- del. In D. Carey, R. Carey, D. Willis, and J. Willis (Eds.), Technology and Teac- her Education, Charlottesville, VA: AACE, 681, 1992.
• Chung, J. Collaborative learning strategies: The design of instructional environments for the emerging new school. Educational Technology, 1991, 31 (6), 15-22.
• Demirel, Ö. Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem A Yayınevi, 2000.
• Doğan, H. Eğitimde program ve öğretim tasarımı. Önder Matbaacılık, Ankara, 1997.
• Driscoll, M. P. Psychology of learning for instruction. Boston: Allyn & Bacon, (2000).
• Duffy, T., and D. Jonassen, eds. Constructivism and Instructional Design. Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum, 1992.
• Holloway, J. H. Caution: Constructivism ahead. Educational leadership, November, 1999, 84-86.
• Gürol, M. Eğitim teknolojisinde yeni paradigma: Oluşturmacılık. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2002, Cilt: 12, Sayı: 1, Sayfa: 159-183.
• http://web.firat.edu.tr/sosyalbil/dergi/arsiv/cilt12/sayi1/159-183.pdf adresinden 21 Ey- lül 2011 tarihinde erişilmiştir.
• Jonassen, D. “Objectivism vs. Constructivism”. Educational Technology Research and Development, 1991, 39 (3), 5-14.
• Jonassen, D.H. Tovard a constructivist desing model. Educational Technology, 1994, 34 (4), 34-37.
• Kozlof, K. Constructivism in Education: Sophistry for a new age, 1998.
• Krohtwolh, D.R. Medhods of educational and social sciences research: An integrateg apporach. New York: Longman, 1993.
• Lebow, D. Constructivist values for systems design: five principles toward a new mind- set. Educational Technology Research and Development, 1993, 41, 5-6.
• http://www.springerlink.com/content/fr6443l713141223/ adresinden 8 Temmuz 2011 tarihinde erişilmiştir.
• Marsh, G. E., II. www.bamaed.ua.edu/ail601/const.htm, 1999.
• Morrison, G.R., Ross, S.M. ve Kemp J.E. Designing effective instruction. New York: John Wiley &Sons İnc, 2001.
• Perkins D. N. “The many faces of constructivısm.” Educational Leadership, November, 1999, 6-11.
• Rice, M. L. ve Wilson, E. K. How technology aids constructivism in the social stu- dies classroom, 1999.
• http://global.umi.com/pqdweb adresinden 20 Mayıs 2011 tarihinde erişilmiştir.
• Rotry, R. Objectivity, Relativism, and Truth: Philosophical Papers, Volume 1. Camb- ridge: Cambridge University Press, 1991.
• Savery, J.R. & Duffy, T.M. Problem Based Learning: An Instructional Model and its Constructivist Framework, Educational Technology, Sebtember-October, 1995, 31-38.
• Sechez, A. Constructivism vs. Behaviorism As used in a classroom setting along with- technology, 1997.
• http://seamonkey.ed.asu.edu/~mcisaac/emc503/assignments/assign10/alishia.html ad- resinden 15 Haziran 2011 tarihinde erişilmiştir.
• Scherman, G. From Behaviorist to Constructivist Teaching, Social Education, Natio- nal Council for the Social Studies, 1998, 62(1), p 6-9.
• Sternberg, R. J. Ve Williams, W. M. Educational psychology. Çev: Bünyamin Yurda- kul. Yapılandırmacılık. Ö. Demirel, (Ed.). Eğitimde yeni yönelimler içinde, Pe- gem A Yayıncılık. Ankara, 2002, 39-65.
• Şimşek, A. Öğretim tasarımı. Ankara, Nobel Yayıncılık. 2009.
• Tam, M. Constructivism, Instructional Design, and Technology: Implications for Trans- forming Distance Learning. Educational Technology & Society 3(2), 2000 ISSN 1436-4522.
• http://www.ifets.info/journals/3_2/tam.html adresinden 22 Haziran 2011 tarihinde eri- şilmiştir.
• Vygotsky, L. S. Language and thought, Cambridge, Mass.: MIT Press., 1986.
• Yıldırım, A., ve Şimşek, H. Nitel Araştırma Yöntemleri Ankara. Seçkin Yayınevi, 1993.
• Yurdakul, B. Yapılandırmacılık. Ö.Demirel, (ed.). Eğitimde yeni yönelimler içinde, An- kara, Pegem A Yayıncılık, 2007, 39-65.
• Yaşar, Ş. Yapısalcı kuram ve öğrenme-öğretme süreci. VII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Kitapçığı. 9-11 Eylül 1998, Cilt: 1. ss. 695-699.