Problem: Büyük bir çoğunluğu aile işletmesi niteliğinde olan küçük ve orta ölçekli işletmelerin kurumsallaşabilmeleri ile yakından ilişkilidir. Bununla birlikte, bilgi eksikliği duyulması, bir maliyet unsuru olarak görülmesi ve aile-iş ilişkilerinin iç içe geçmesi gibi nedenlerle KOBİ’ler kurumsallaşma sorunu yaşamaktadır. Dolayısıyla, KOBİ’lerde kurumsallaşma güncelliğini devam ettiren bir sorundur ve irdelenmesi gerekmektedir.Araştırmanın Amacı: Bu araştırmada, kurumsallaşmanın bazı önemli göstergelerinden yola çıkılarak, Mersin’de faaliyet gösteren KOBİ’lerin kurumsallaşma durumu belirlenmeye çalışılmıştır. Araştırmada, KOBİ’ler için uygulanabilir öneriler geliştirmek ve bu önerileri KOBİ sahip/yöneticileriyle paylaşmak hedeflenmektedir. Yöntem: Araştırmada veriler, literatüre dayalı geliştirilen anketin 1 Mart – 30 Nisan 2007 tarihleri arasında yüz yüze uygulanması ile toplanmıştır. Toplam 77 KOBİ sahip/yöneticisine ulaşılmıştır. Mersin’de 300 KOBİ’nin olduğu tahmin edildiğinden, araştırmada, %27 ana kitleyi temsil oranı elde edilmiştir. Verilerin analizinde, betimleyici istatistiklerin yanında faktör analizi, t testi ve ANOVA’dan yararlanılmıştır. Bulgular ve Sonuçlar: Araştırmanın temel bulgusu, KOBİ sahip/yöneticilerinin işletmelerini kurallı bir yapıya dönüştürme çabalarının olduğudur. Örgütü kurumsallaştırma göstergeleri açısından belli bir noktaya geldikleri söylenebilse de, aile ilişkilerini kurumsallaştırma konusunda gelenekselliği devam ettirdikleri ortaya çıkmıştır. Öneriler: KOBİ sahip ve yöneticilerine özellikle aile ilişkilerinin kurumsallaştırılması konusunda, aile işletmesi anayasası hazırlama, yönetim kurulu ve aile meclisi oluşturma ile devir planlaması yapmaları önerilmektedir. Kurumsallaşmalarını başarıyla tamamlamış işletmelerle kıyaslamaya gitmeleri ve bu konuda danışmanlık hizmeti almaları salık verilmektedir.
Problem: There has been a close relationship between institutionalisation and the sustainability of existence and competitive situation of small and medium sized enterprises SMEs of which vast majority are family companies. SMEs have been facing with the problem of institutionalisation with a variety of reasons such as lacking knowledge, being family business and accepting it as a cost issue. Therefore, institutionalisation in SMEs is a current problem and it should be investigated. Research Aims: In this research, the level of the institutionalisation in SMEs has been studied through the use of the indicators of some institutionalisation, operating in Mersin. The objectives of this study have been to improve applicable proposals and share these proposals with owners/managers of SMEs. Method: Data, in the research, had been collected via a face to face questionnaire based on the literature, between 1 March and 30 April 2007. 77 SMEs owners/managers of the 300 SMEs in Mersin which is 27 per cent, had been reached in the study. Besides descriptive statistics, factor analysis, t-test and ANOVA were used in data analysis. Findings and Results: Main finding of the research is that the owners/managers of SMEs make efforts to turn their firms into firms that have rules. Although it might be said that they have come to a certain level for the institutionalisation indicators, they continue to use traditional view points in institutionalisation of family relationships. Recommendations: Regarding the institutionalisation of family relationships, setting up a constitutional charter, board of directors and family council and also handing over planning have been proposed to the owners/managers of SMEs. Additionally, benchmarking themselves with the firms that have completed their institutionalisation successfully and taking consultation have also been suggested
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2007 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2007 Cilt: 10 Sayı: 18 |
BAUNSOBED