BibTex RIS Kaynak Göster

KUZEYBATI ANADOLU'DA YAĞIŞ ETKİNLİĞİ

Yıl 2000, Cilt: 3 Sayı: 4, 1 - 21, 01.05.2000

Öz

Kuzeybatı Anadolu coğrafi konumu ve kısa mesafelerde değişen ortam özellikleri nedeni ile dikkat çeken bir sahadır. Bunun yanında gelişme sahalarına yakınlığı ve hızlı bir gelişme içinde olması su kaynakları ile ilgili sorunların yaşanmasını beraberinde getirmektedir. Bu nedenle sunulan araştırmada iklim özelliklerini belirlemek ve doğal potansiyelin sürdürülebilir kullanımını sağlamak amacı ile yağış etkinliği araştırılmıştır. Kuzeybatı Anadolu'da yağış etkinliğinin araştırılması sırasında De Martonne, Thornthwaite, Erinç ve Sezer yöntemleri kullanılmıştır. Kuzeybatı Anadolu'da yağış etkinliği kısa mesafelerde önemli değişikliklere uğramaktadır. Genel hatları ile Ege kıyılarından Marmara, kıyıdan iç kesim ve alçaktan yükseğe doğru yağış etkinliğinde bir artış belirlenmiştir. En kurak merkez olarak Bozcaada, en nemli istasyon olarak ise Uludağ dikkat çekmektedir. Aylık ve yıllık ortalamalara göre belirlenen yağış etkinliği değerleri ile her yıl yaşanan yağış etkinliği değerleri arasında belirgin farklar vardır. Kuzeybatı Anadolu genelinde bir kuraklaşma eğilimi gözlenmektedir

Kaynakça

  • Akman, Y. (1990), İklim ve Biyoiklim, Palme Yayın Dağıtım, Ankara.
  • Ardel, A., Kurter, A. ve Dönmez, Y. (1969), Klimatoloji Tatbikatı,. İÜ Yay. No: 1123 Ed. Fak. Coğ. Enst. Yay. No:40 Taş Matbaası İstanbul.
  • Barry, R.G; Chorly, R.J. (1992^Atmosphere, Weather and Climate, sixth edition. London, Routlydge.
  • Erinç, S. (1957), Tatbiki Klimatoloji ve Türkiye'nin İklim Şartları. İTÜ Hidroloji Enst. Yay. No:2, İstanbul.
  • Erinç, S. (1965), Yağış Müessiriyeti Üzerine Bir Deneme ve Yeni Bir İndis, İÜ Coğ. Enst. Yay. No: 41, İstanbul.
  • Erinç, S. (1984), Klimatoloji ve Metodları, İÜ Den. Bil. ve Coğ. Enst. İstanbul. Erol, O. (1984), Genel Klimatoloji, Ertern Büro, Ankara.
  • Hare, F. K. (1985), İklim Değişmeleri, Kuraklık ve Çölleşme, (Çev. M. Türkeş). Met. İş. Gen. Müd. Ankara.
  • Keating, M. (1995), Gündem 21, Türkiye Çevre Vakfı, Ankara.
  • Koç, T. (2000), Kuzeybatı Anadolu'nun İklim Analizi: Sinoptik, İstatistik ve Uygulama Boyutları İle. Balıkesir Üniversitesi Araştırma Fonu 97/5 Numaralı Proje Sonuç Raporu. Balıkesir.
  • Oliver, J. E; Hidero, JJ. (1984), Climatology in introduction, London, A Bell and Howell Company.
  • Tümertekin, E. (1955b), Türkiye'de Kuraklık İndisleri (1930-1951), 9. Meslek Haftası Türk Coğ. Kur. Yay. No: 2, ss.107-118.
  • Tümertekin, E. (1955c), Türkiye Buğday Yetiştirme Devresi İle Kurak Aylar Arasındaki Zaman Münasabeti, 9. Meslek haftası Türk Coğ. Kur. Yay. No: 2, ss.135-146.

EFFICIENCY OF PRECIPITATION IN THE NORTHWESTERN ANATOLIA

Yıl 2000, Cilt: 3 Sayı: 4, 1 - 21, 01.05.2000

Öz

North-western Anatolia geographical location is in interesting place because its environmental characteristic changes in short distance. But because of its being next to the developed area an being in a fast developing have brought some water sources problems with it. For that reason, in this presented research efficiency of precipitation had been researched for the aim of determining the climate characteristic and to provide the usage of natural potential. During the research of efficiency of precipitation for North-western Anatolia the methods of De Martonne, Thornthwaite, Erinç and Sezer had been used. Efficiency of precipitation shows an important changes in short distances. With general line Marmara among the Aegean coast, inner parts of the region more than the coast and from low to high it has been determined an increase in the efficiency of precipitation. It had attracted attention that the driest is Bozcaada and the wettest station is Uludağ. There has been clear differences between the value of efficiency of precipitation determined according to the yearly average and the efficiency of precipitation value that is livid every year. It has been observed that there is a tendency going to drought in North-western Anatolia

Kaynakça

  • Akman, Y. (1990), İklim ve Biyoiklim, Palme Yayın Dağıtım, Ankara.
  • Ardel, A., Kurter, A. ve Dönmez, Y. (1969), Klimatoloji Tatbikatı,. İÜ Yay. No: 1123 Ed. Fak. Coğ. Enst. Yay. No:40 Taş Matbaası İstanbul.
  • Barry, R.G; Chorly, R.J. (1992^Atmosphere, Weather and Climate, sixth edition. London, Routlydge.
  • Erinç, S. (1957), Tatbiki Klimatoloji ve Türkiye'nin İklim Şartları. İTÜ Hidroloji Enst. Yay. No:2, İstanbul.
  • Erinç, S. (1965), Yağış Müessiriyeti Üzerine Bir Deneme ve Yeni Bir İndis, İÜ Coğ. Enst. Yay. No: 41, İstanbul.
  • Erinç, S. (1984), Klimatoloji ve Metodları, İÜ Den. Bil. ve Coğ. Enst. İstanbul. Erol, O. (1984), Genel Klimatoloji, Ertern Büro, Ankara.
  • Hare, F. K. (1985), İklim Değişmeleri, Kuraklık ve Çölleşme, (Çev. M. Türkeş). Met. İş. Gen. Müd. Ankara.
  • Keating, M. (1995), Gündem 21, Türkiye Çevre Vakfı, Ankara.
  • Koç, T. (2000), Kuzeybatı Anadolu'nun İklim Analizi: Sinoptik, İstatistik ve Uygulama Boyutları İle. Balıkesir Üniversitesi Araştırma Fonu 97/5 Numaralı Proje Sonuç Raporu. Balıkesir.
  • Oliver, J. E; Hidero, JJ. (1984), Climatology in introduction, London, A Bell and Howell Company.
  • Tümertekin, E. (1955b), Türkiye'de Kuraklık İndisleri (1930-1951), 9. Meslek Haftası Türk Coğ. Kur. Yay. No: 2, ss.107-118.
  • Tümertekin, E. (1955c), Türkiye Buğday Yetiştirme Devresi İle Kurak Aylar Arasındaki Zaman Münasabeti, 9. Meslek haftası Türk Coğ. Kur. Yay. No: 2, ss.135-146.
Toplam 12 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Talat Koç Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Mayıs 2000
Yayımlandığı Sayı Yıl 2000 Cilt: 3 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Koç, T. (2000). KUZEYBATI ANADOLU’DA YAĞIŞ ETKİNLİĞİ. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(4), 1-21.

BAUNSOBED