Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Determination of Yield and Yield Components of Some Kernel Corn Genotypes in Diyarbakır Main Crop Conditions

Yıl 2017, Cilt: 6 Sayı: 1, 35 - 47, 01.09.2017

Öz

This study was carried out to determine the some corn genotypes with high yield suitable in

Diyarbakır main crop conditions. In research were used 36 genotypes in 2010 year, 24 genotypes in 2011

year as material. The research were conducted at the experimental field of GAP International Agricultural

Research and Training Center. The experimental design was a randomized complete block with three

replications. According to data obtained from the research; plant height 207.5-283.8 cm, first cob height 56.5-

147.5 cm, the number of days blooming 55.7-65.7 day, kernel/cob 79.64-88.98%, 1000 kernel weight

270.77-355.33 g, moisture 8.2-15.1% and kernel yield between 653.9-1 185.3 kg/da in 2010 year. Plant

height 245.8-303.0 cm, first cob height 92.0-152.5 cm, the number of days blooming 60.7-69.0 day,

kernel/cob 80.9-87.4%, 1000 kernel weight 304.3-398.0 g, moisture 9.0-18.7%, single plant yield 143.2-

236.5 g and kernel yield between 961.5-1 474.4 kg/da showed changes in 2011 year. As a result; P31G98,

Mitic, Shemal, OSSK-602, DKC6589, ADA 3.49, ADA-6.23, ADA 6.51, ADA-7.2, ADA 8.2, ADA 8.3,

ADA 8.5, ADA 8.6, ADA-9.10, ADA-9.14, ADA-9.2, ADA-9.5, ADA-9.7 and ADA-9.8 genotypes had

higher values in respect to yield in Diyarbakır main crop conditions.

Kaynakça

  • Anonim, (2011). Diyarbakır Meteoroloji Müdürlüğü kayıtları
  • Anonim, (2013). Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Bitkisel Üretim Genel Müdürlüğü, Tohumluk Tescil ve Sertifikasyon Merkez Müdürlüğü, sıcak iklim tahılları çeşit tescil raporları kitapçığı, s:31-38, Ankara.
  • Aydın, V. (2011). Tokat Kazova koşullarında bazı atdişi melez mısır (zea mays indendata l.) çeşitlerinin verim ve verim unsurlarının belirlenmesi. Yüksek lisans tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Tokat.
  • Aygün, İ. (2012). Mısırda aynı genetik tabandan gelen tek melez, üçlü melez ve çift melezlerde tane verim ve bazı agronomik özelliklerin karşılaştırılması. Yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Konya.
  • Babaoğlu, Y. (2003). Farklı kökenli mısır (Zea mays L.) genotiplerinin çeşitli agronomik ve kalite karakterleri bakımından karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesi. Doktora tezi. Trakya Üniversitesi / Fen Bil. Ens./ Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Tekirdağ.
  • Demir, E., ve Konuşkan Ö. (2016). Çukurova koşullarında bazı atdişi mısır genotiplerinin performanslarının belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 11 (2):11-20, Isparta.
  • FAO, (2013). Maize productions, the food and agriculture organization of the united nations (FAO), Erişim: [ www.faostat.fao.org ]. Erişim Tarihi: 12.08.2014.
  • Kahraman, Ş., Atakul, Ş., Kılınç, S. (2016). Tek melez mısır genotiplerinin Diyarbakır şartlarındaki performanslarının belirlenmesi. Dicle Üniversitesi, Fen Bilimleri Dergisi 5(2) 47-50, Diyarbakır.
  • Kılınç, S., Atakul, Ş., Kahraman, Ş. (2014). Bazı Melez Mısır Genotiplerinin Adaptasyon ve Uyum Yeteneklerinin Belirlenmesi. Uluslararası Mezopotamya Tarım Kongresi/22-25 Eylül, S, 418-423, Diyarbakır.
  • Kılınç, S. (2016). Mısır’da (Zea mays L.) bazı fizyolojik parametreler ile verim ve verim unsurları arasındaki ilişkilerin araştırılması. Yüksek lisans tezi. Siirt Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Siirt.
  • Kırtok, Y. (1998). Mısır üretimi ve kullanımı. Akoluk yayınları, İstanbul.
  • Özcan, G., Tezel, M., Güneş, A., Işık, Ş., Aksoyak, Ş,. ve Sade, B. (2013). Yeni geliştirilen bazı mısır genotiplerinin konya şartlarına uygunluğunun belirlenmesi. Türkiye 10. tarla bitkileri kongresi, 10-13 Eylül 2013, Konya, Türkiye, cilt 1, S:654-659.
  • Özmen, İ. (2008). Bazı melez mısır çeşit ve genotiplerinin değişik ekim bölgelerindeki adaptasyon ve uyum yeteneklerinin belirlenmesi üzerine araştırmalar. Doktora tezi. Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, İzmir.
  • Özsisli, B. (2010). Kahramanmaraş koşullarında birinci ve ikinci ürün olarak yetiştirilen farklı mısır çeşitlerinde verim ve kalite özelliklerinin incelenmesi. Doktora tezi. Sütçü imam Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kahramanmaraş.
  • Soylu, S., Akman, H., Gürbüz, B. (2008). Konya Sarayönü koşullarında tane mısır yetiştiriciliği üzerine bir araştırma. Ülkesel tahıl sempozyumu, 2-5 Haziran 2008, Konya, 776-781.
  • TUİK, (2015). Türkiye İstatistik Kurumu. http://tuikapp.tuik.gov.tr/bitkiselapp/bitkisel.zul, (12.06.2017)

Diyarbakır Ana Ürün Koşullarında Bazı Tane Mısır Genotiplerinin Verim ve Verim Unsurlarının Belirlenmesi

Yıl 2017, Cilt: 6 Sayı: 1, 35 - 47, 01.09.2017

Öz

Bu araştırma, Diyarbakır’da ana ürün koşullarına uygun yüksek verimli bazı mısır genotiplerinin

belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Araştırmada materyal olarak 2010 yılında 36 genotip, 2011 yılında 24

genotip kullanılmıştır. Araştırma, GAP Uluslararası Tarımsal Araştırma ve Eğitim Merkezi deneme

tarlasında yürütülmüştür. Denemeler tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur.

Araştırmada, 2010 yılında elde edilen verilere göre; bitki boyu 207.5-283.8 cm, ilk koçan yüksekliği 56.5-

147.5 cm, çiçeklenme gün sayısı 55.7-65.7 gün, tane/koçan oranı %79.64-88.98, 1000 tane ağırlığı 270.77-

355.33 g, nem %8.2-15.1, tane verimi 653.9-1 185.3 kg/da, 2011 yılında; bitki boyu 245.8-303.0 cm, ilk

koçan yüksekliği 92.0-152.5 cm, çiçeklenme gün sayısı 60.7-69.0 gün, tane/koçan oranı %80.9-87.4, 1000

tane ağırlığı 304.3-398.0 g, nem %9.0-18.7, tek bitki verimi 143.2-236.5 g ve tane verimi 961.5-1 474.4

kg/da arasında değişimler göstermiştir. Sonuç olarak; P31G98, Mitic, Shemal, OSSK-602, DKC6589, ADA

3.49, ADA-6.23, ADA 6.51, ADA-7.2, ADA 8.2, ADA 8.3, ADA 8.5, ADA 8.6, ADA-9.10, ADA-9.14,

ADA-9.2, ADA-9.5, ADA-9.7 ve ADA-9.8 genotipleri Diyarbakır ana ürün koşullarında daha yüksek verim

değerlerine sahip olmuştur.

Kaynakça

  • Anonim, (2011). Diyarbakır Meteoroloji Müdürlüğü kayıtları
  • Anonim, (2013). Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Bitkisel Üretim Genel Müdürlüğü, Tohumluk Tescil ve Sertifikasyon Merkez Müdürlüğü, sıcak iklim tahılları çeşit tescil raporları kitapçığı, s:31-38, Ankara.
  • Aydın, V. (2011). Tokat Kazova koşullarında bazı atdişi melez mısır (zea mays indendata l.) çeşitlerinin verim ve verim unsurlarının belirlenmesi. Yüksek lisans tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Tokat.
  • Aygün, İ. (2012). Mısırda aynı genetik tabandan gelen tek melez, üçlü melez ve çift melezlerde tane verim ve bazı agronomik özelliklerin karşılaştırılması. Yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Konya.
  • Babaoğlu, Y. (2003). Farklı kökenli mısır (Zea mays L.) genotiplerinin çeşitli agronomik ve kalite karakterleri bakımından karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesi. Doktora tezi. Trakya Üniversitesi / Fen Bil. Ens./ Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Tekirdağ.
  • Demir, E., ve Konuşkan Ö. (2016). Çukurova koşullarında bazı atdişi mısır genotiplerinin performanslarının belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 11 (2):11-20, Isparta.
  • FAO, (2013). Maize productions, the food and agriculture organization of the united nations (FAO), Erişim: [ www.faostat.fao.org ]. Erişim Tarihi: 12.08.2014.
  • Kahraman, Ş., Atakul, Ş., Kılınç, S. (2016). Tek melez mısır genotiplerinin Diyarbakır şartlarındaki performanslarının belirlenmesi. Dicle Üniversitesi, Fen Bilimleri Dergisi 5(2) 47-50, Diyarbakır.
  • Kılınç, S., Atakul, Ş., Kahraman, Ş. (2014). Bazı Melez Mısır Genotiplerinin Adaptasyon ve Uyum Yeteneklerinin Belirlenmesi. Uluslararası Mezopotamya Tarım Kongresi/22-25 Eylül, S, 418-423, Diyarbakır.
  • Kılınç, S. (2016). Mısır’da (Zea mays L.) bazı fizyolojik parametreler ile verim ve verim unsurları arasındaki ilişkilerin araştırılması. Yüksek lisans tezi. Siirt Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Siirt.
  • Kırtok, Y. (1998). Mısır üretimi ve kullanımı. Akoluk yayınları, İstanbul.
  • Özcan, G., Tezel, M., Güneş, A., Işık, Ş., Aksoyak, Ş,. ve Sade, B. (2013). Yeni geliştirilen bazı mısır genotiplerinin konya şartlarına uygunluğunun belirlenmesi. Türkiye 10. tarla bitkileri kongresi, 10-13 Eylül 2013, Konya, Türkiye, cilt 1, S:654-659.
  • Özmen, İ. (2008). Bazı melez mısır çeşit ve genotiplerinin değişik ekim bölgelerindeki adaptasyon ve uyum yeteneklerinin belirlenmesi üzerine araştırmalar. Doktora tezi. Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, İzmir.
  • Özsisli, B. (2010). Kahramanmaraş koşullarında birinci ve ikinci ürün olarak yetiştirilen farklı mısır çeşitlerinde verim ve kalite özelliklerinin incelenmesi. Doktora tezi. Sütçü imam Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kahramanmaraş.
  • Soylu, S., Akman, H., Gürbüz, B. (2008). Konya Sarayönü koşullarında tane mısır yetiştiriciliği üzerine bir araştırma. Ülkesel tahıl sempozyumu, 2-5 Haziran 2008, Konya, 776-781.
  • TUİK, (2015). Türkiye İstatistik Kurumu. http://tuikapp.tuik.gov.tr/bitkiselapp/bitkisel.zul, (12.06.2017)
Toplam 16 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma
Yazarlar

Şehmus Atakul Bu kişi benim

Sevda Kılınç Bu kişi benim

Şerif Kahraman

Yayımlanma Tarihi 1 Eylül 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 6 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Atakul, Ş., Kılınç, S., & Kahraman, Ş. (2017). Diyarbakır Ana Ürün Koşullarında Bazı Tane Mısır Genotiplerinin Verim ve Verim Unsurlarının Belirlenmesi. Bahri Dağdaş Bitkisel Araştırma Dergisi, 6(1), 35-47.