Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Organik Tarımda Üreticilerin Karşılaştıkları Sorunlar (Mardin İli Örneği)

Yıl 2018, Cilt: 7 Sayı: 2, 39 - 46, 18.12.2018

Öz

Türkiye’de organik tarım faaliyetleri 1980’li yıllardan itibaren hızlı bir şekilde gelişme göstermiş

olup, 2002 yılı ile 2016 yılları arasında organik tarım yapılan alanlarda yaklaşık 10 kat artış olmuş, aynı

dönemde organik tarımsal üretim 300 000 tondan yaklaşık 2.5 milyon tona yükselmiştir. Ancak Türkiye’nin

organik ürün üretiminde sahip olduğu fırsatlar göz önüne alındığında, söz konusu rakamlar mevcut

potansiyelin tam olarak kullanılmadığını göstermektedir. Organik ürün üretiminin yaygınlaştırılması için

yayım faaliyetlerinin yapılması önemli olduğu kadar, mevcut organik üretim faaliyetlilerinin devam

ettirilmesinde üreticilerin sorunlarının tespit edilmesi ve bu sorunların çözümü konusunda öneriler sunulması

da önem taşımaktadır. Bu çalışmada 2017 yılında Mardin ili ve ilçelerinde organik tarım faaliyetlerinde

bulunan üreticilerin sosyo-ekonomik durumları ve sorunlarının tespiti amacıyla yüz yüze görüşme ve telefon

yöntemiyle anket uygulaması yapılmıştır. Bu amaçla 2017 yılında çiftçi kayıt sisteminde bulunan 89

üreticiden 52 tanesine ulaşılmıştır. Elde edilen verilere SPSS 22.00 versiyonu kullanılarak frekans, yüzde ve

parametrik olmayan testlerden Mann-Whitney U analizleri yapılmıştır. Araştırma sonucuna göre çiftçilerin

yaş ortalamasının yüksek ve eğitim düzeyinin düşük olduğu belirlenmiştir. Üreticilerin tamamına yakın

kısmının bağcılık faaliyetinde bulunduğu, %50’sinin 20 dekar ve altındaki alanlarda organik tarım yaptığı

tespit edilmiştir. Anket yapılan üreticilerin en önemli sorunlarının pazarlama sorunları, sözleşmeli üretimin

olmaması, kullanılan ilaçların etki etmemesi ve yetiştirme teknikleri konusundaki bilgi eksikliği olduğu

gözlenmiştir. Üreticilerin organik tarımla ilgili önemli sorunlarının olduğu ancak desteklemelerden

faydalanma amaçlı organik tarıma devam etmeyi düşündükleri, hastalık ve zararlılarla mücadele konusunda

bilgi eksikliklerinin olması ve üretim tekniklerini bilmemelerinin de elde ettikleri gelirin düşük olmasına

neden olduğu düşünülmektedir. Özellikle sadece bir sorunla karşılaştıklarında bilgi edinme kaynaklarından

faydalanmaları üreticilere yönelik yayım faaliyetlerinin arttırılmasını önemli kılmaktadır.

Kaynakça

  • Adanacıoğlu, H., Öztürk Coşar, G., Engindeniz, S. (2012). Dünyada ve Türkiye’de organik tarımın kırsal kalkınmaya etkilerinin değerlendirilmesi. Türkiye X. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi. Konya, 5-7.
  • Anonim, (2017a). http://www.tarim.gov.tr/sgb/Belgeler/SagMenuVeriler/BUGEM.pdf.
  • Anonim, (2017b). Tarım ve Orman İl Müdürlüğü ÇKS kayıtları, Mardin.
  • Anonim, (2017c). TÜİK, www.tuik.gov.tr.
  • Anonymous, (2015). https://www.ifoam.bio/sites/default/files/annual_report_2016.pdf.
  • Ataseven, Y., Güneş, E. (2008). Türkiye’de işlenmiş organik tarım ürünleri üretimi ve ticaretindeki gelişmeler. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 22(2), 25-33.
  • Atsan, T., Işık, H. B., Yavuz, F., Yurttaş, Z. (2009). Factors affecting agricultural extension services in Northeast Anatolia Region. African Journal of Agricultural Research, 4(4), 305-310.
  • Demiryürek, K. (2011). Organik tarım kavramı ve organik tarımın Dünya ve Türkiye’deki durumu. GOÜ, Ziraat Fakültesi Dergisi, 28(1), 27-36.
  • Karahan, H., Özsayın, D., Karaman, S. (2015). Organik çilek yetiştiriciliği yapan işletmelerin sosyoekonomik açıdan incelenmesi. Harran Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 19(1), 9-15.
  • Kenanoğlu Bektaş, Z., Miran, B. (2006). Manisa ve İzmir illerinde geleneksel ve organik çekirdeksiz kuru üzümün karşılaştırmalı ekonomik analizi. JOTAF/Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi 3(3), 285-295.
  • Küsek, G., Türker, M., Gülsever Şaban, F. T. Z., Şahin, G. (2015). Türkiye’de arazi toplulaştırmasında gelişmeler ve arazi bankacılığının uygulanma imkânları. 1. Ulusal Biyosistem Mühendisliği Kongresi, 9- 11 Haziran 2015, Bursa.
  • Torun, E. (2011). Organik tarımda çiftçilerin bilgi kaynakları (Kocaeli ili Kartepe ilçesi örneği). Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Doğa Bilimleri Dergisi 14(4), 53-62.
  • Yorgancılar, M. (2016). Organik Tarım. T. C. Kalkınma Bakanlığı. KOP Bölge Kalkınma İdaresi Başkanlığı. 37 s. Konya.

The Faced Problems of Organic Farming Producers (Sample of Mardin Province)

Yıl 2018, Cilt: 7 Sayı: 2, 39 - 46, 18.12.2018

Öz

Organic farming activities in Turkey have started to develope rapidly after the 1980s; and between the

years 2002-2016, approximately a tenfold increase took place in areas where organic farming was being

practiced and the organic agricultural production has shown a rise from 300 000 tons to 2.5 million tons

within the same period. However, when Turkey's potential of organic production is taken into consideration,

the mentioned production rates show that the current potential is not used efficiently. Determining the

problems faced by producers in maintaining the current organic production activities and providing them

with solutions for solving these problems is as important as the dissemination activities for making the

organic production widespread. In this study, a face-to-face meeting and a phone-call based survey were

applied in order to determine the problems and socioeconomic circumstances of the producers who have been

in the act of organic pruduction in Mardin province and its districts in 2017. To that end, 52 out of 89

registered producers were reached. The gathered data were analysed through one of the tests without

frequency, percentage and parametric, Mann-Whitney, using SPSS version 22.00. According to the result of

the study, it was determined that farmers' age average is high and their education level is low. also it was

found out that almost all of the producers are dealing with grapery, while %50 of them are doing organic

farming in an area of 20 decare and less. For the producers to whom the survey was applied, the most important problems observed are marketting issues, absence of contract production, the used pesticides' being ineffective and the lack of information in cultivation techniques. It is thought that producers have a low income because they keep doing organic farming in order to benefit from the agriculturual supports despite

having important problems; they do not have any production techniques and the ability to cope with diseases

and pests. That they are not aware of the possibility of benefiting from the knowledge aqcuisition sources

when a single problem is faced makes the need for increasing the dissemination activities for producers

especially important.

Kaynakça

  • Adanacıoğlu, H., Öztürk Coşar, G., Engindeniz, S. (2012). Dünyada ve Türkiye’de organik tarımın kırsal kalkınmaya etkilerinin değerlendirilmesi. Türkiye X. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi. Konya, 5-7.
  • Anonim, (2017a). http://www.tarim.gov.tr/sgb/Belgeler/SagMenuVeriler/BUGEM.pdf.
  • Anonim, (2017b). Tarım ve Orman İl Müdürlüğü ÇKS kayıtları, Mardin.
  • Anonim, (2017c). TÜİK, www.tuik.gov.tr.
  • Anonymous, (2015). https://www.ifoam.bio/sites/default/files/annual_report_2016.pdf.
  • Ataseven, Y., Güneş, E. (2008). Türkiye’de işlenmiş organik tarım ürünleri üretimi ve ticaretindeki gelişmeler. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 22(2), 25-33.
  • Atsan, T., Işık, H. B., Yavuz, F., Yurttaş, Z. (2009). Factors affecting agricultural extension services in Northeast Anatolia Region. African Journal of Agricultural Research, 4(4), 305-310.
  • Demiryürek, K. (2011). Organik tarım kavramı ve organik tarımın Dünya ve Türkiye’deki durumu. GOÜ, Ziraat Fakültesi Dergisi, 28(1), 27-36.
  • Karahan, H., Özsayın, D., Karaman, S. (2015). Organik çilek yetiştiriciliği yapan işletmelerin sosyoekonomik açıdan incelenmesi. Harran Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 19(1), 9-15.
  • Kenanoğlu Bektaş, Z., Miran, B. (2006). Manisa ve İzmir illerinde geleneksel ve organik çekirdeksiz kuru üzümün karşılaştırmalı ekonomik analizi. JOTAF/Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi 3(3), 285-295.
  • Küsek, G., Türker, M., Gülsever Şaban, F. T. Z., Şahin, G. (2015). Türkiye’de arazi toplulaştırmasında gelişmeler ve arazi bankacılığının uygulanma imkânları. 1. Ulusal Biyosistem Mühendisliği Kongresi, 9- 11 Haziran 2015, Bursa.
  • Torun, E. (2011). Organik tarımda çiftçilerin bilgi kaynakları (Kocaeli ili Kartepe ilçesi örneği). Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Doğa Bilimleri Dergisi 14(4), 53-62.
  • Yorgancılar, M. (2016). Organik Tarım. T. C. Kalkınma Bakanlığı. KOP Bölge Kalkınma İdaresi Başkanlığı. 37 s. Konya.
Toplam 13 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma
Yazarlar

Veysi Acıbuca

Abdullah Eren Bu kişi benim

Dilek Bostan Budak Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 18 Aralık 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 7 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Acıbuca, V., Eren, A., & Bostan Budak, D. (2018). Organik Tarımda Üreticilerin Karşılaştıkları Sorunlar (Mardin İli Örneği). Bahri Dağdaş Bitkisel Araştırma Dergisi, 7(2), 39-46.