Use of Cool Climate Cereals as Green and Dry Forage in Animal Feeding

Yıl 2019, Cilt: 8 Sayı: 1, 178 - 194, 18.07.2019

Sait Çeri Ramazan Acar

Öz

Cereals are one of the most cultivated
plant groups in the world. Since ancient times, humans have been the main
source of food in all continents. They are still cultivated and used in a wide
geography, primarily wheat. Small grain grains such as wheat, barley, oats, rye
and triticale are also used for human grains. As in the whole world, the use of
cereals as animal feed is widespread in our country. For this purpose, plants
are used only as a plant or alfalfa together with vetch, as well as used as
protective plants. The Forage obtained from these cereals; It is fed to animals
as age, dry or silage. Cereal, protect the health of their digestive system and
are used to keep green and dry forage next to some nutrients to meet the needs
of the animals. For this reason, they are not expected to meet the needs of
animals on their own. 

Anahtar Kelimeler

Cool climate, cereals, green forage, dry forage, yield, quality

Serin İklim Tahıllarının Hayvan Beslemede Yeşil ve Kuru Ot Olarak Kullanımı

Öz

Tahıllar,
dünya üzerinde en fazla yetiştiriciliği yapılan bitki gruplarındandır. Eski
zamanlardan beri, bütün kıtalarda insanların ana besin kaynağını
oluşturmuşlardır. Hala başta buğday olmak üzere geniş bir coğrafyada ekilmekte
ve kullanılmaktadırlar. Buğday, arpa, yulaf, çavdar ve tritikale gibi küçük
taneli tahıllar, daha çok taneleri için yetiştirilip insan gıdası olarak
kullanılmaları yanında ot olarak biçilip kaba yem olarak da
değerlendirilmektedir. Bütün dünyada olduğu gibi ülkemizde de tahılların hayvan
yemi olarak kullanımı yaygındır. Bu amaç için bitkiler yalnız ekilip
kullanıldığı gibi, fiğlerle birlikte destek bitki ya da yonca ile birlikte
koruyucu bitki olarak da kullanılırlar. Tahıllardan bu yollarla elde edilen ot
yaş, kuru veya silaj olarak hayvanlara yedirilmektedir. Tahıl, yeşil ve kuru
otları hayvanların besin madde ihtiyaçlarının bir kısmını karşılamaları yanında
onların sindirim sistemi sağlığının korunması ve devamı için kullanılırlar. Bu
nedenle tek başlarına hayvanların ihtiyaçlarını karşılaması beklenmez. 

Anahtar Kelimeler

Serin iklim, tahıllar, yeşil ot, kuru ot, verim, kalite

Kaynakça

• Açıkgöz, E., Hatipoğlu, R., Altınok, S., Sancak, C., Tan, A., Uraz, D. (2005). Yem bitkileri üretimi ve sorunları. Türkiye Ziraat Mühendisliği VI. Teknik Tarım Kongresi, 3-7 Ocak 2005. s. 503-518, Ankara.
• Akgün, İ., Kara, B. (2002). Alternatif bir yembitkisi: Tritikale. S.D.U. Fen Bil. Enst. Dergisi. 6(3): 68-75.
• Akgün, İ., Kaya, M., Altındal, D. (2007). Isparta ekolojik koşullarında bazı Tritikale hat/çeşitlerinin verim ve verim unsurlarının belirlenmesi. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 2007, 20(2),171-182.
• Albayrak, S., Mut, Z., Töngel, M. Ö., Güler, M. (2004). Tritikalede korelasyon ve path analizi kullanilarak yeşil ot verimi ile iliskili karakterlerin belirlenmesi. Bitkisel Arastirma Dergisi (2004) 1: 21-24
• Albayrak, S., Mut, Z., Töngel, Ö. (2006). Tritikale (xTriticosecale Wittmack) hatlarında kuru ot ve tohum verimi ile bazı tarımsal özellikler. S.Demirel Üniv. Ziraat Fakültesi Dergisi, 1:1, 13-21.
• Alp, A. (2009). Diyarbakır kuru koşullarında bazı tescilli tritikale (xTriticosecale Wittmack) çeşitlerinin tarımsal özelliklerinin belirlenmesi. YYÜ Tar. Bil. Dergisi (YYU J Agr. Sci.), 19(2): 61-70.
• Anonim, (2012). https://biruni.tuik.gov.tr/bitkiselapp/bitkisel.zul. Ekim/2012.
• Anonim, (2017). https://biruni.tuik.gov.tr/bitkiselapp/bitkisel.zul.
• Anonim, (2018a). www. tuik.gov.tr.
• Anonim, (2018b). Hayvancılık Genel Müdürlüğü.
• Anonim, (2018c). https://www.extension.umn.edu.
• Anonim, (2018d). http://www1.agric.gov.ab.ca/$department/deptdocs.nsf/all/agdex4461 #Hay/30.12.2017.
• Anonim, (2018e) https://vetmed.iastate.edu/sites/default/files/vdpam/Extension/Ergot-Poisoning-in-Cattle.pdf/ 01/11/2018.
• Anonim, (2018f). (http://www1.agric.gov.ab.ca/ $department/deptdocs.nsf/all/agdex4461# Hay/30.12.2017).
• Anonim, (2018g). (https://www.researchgate.net/ publication /301738181_Variations_of_ Forage_Yield_and Nutritive Value in Winter Rye Germplasm / 08.01.2018).
• Assefa, G. (2006). Avena sativa L. In: Brink, M. & Belay, G. (Editors). PROTA 1: Cereals and pulses/Céréales et légumes secs. PROTA, Wageningen, Netherlands.
• Bağcı, S. A. (1992). “Yulaf Yetiştiriciliği ve Teknolojisi (Doktora Semineri)”. Selçuk Üni. Fen Bilimleri Enstitüsü, 1992, Konya.
• Belaid, A. (1994). Nutritive and economic value of tritikale as a feed grain for poultry. CIMMYT Economics Working Paper, 94-01. CIMMYT, Mexico, D.F.
• Bergen,W. G., Byrem, T. M., Grant, A. L. (1991). Ensiling characteristics of whole-crop small grains harvested at milk and dough stages. J. Anim. Sci. 69:1766-1774.
• Berkenkamp, B., Meeres, J. (1988). Hay and pasture yields of fall-and spring-seeded winter wheat and fall rye. Can. J. Plant Sci. 68: 519-522 (Apr. 1988), www.nrcresearchpress.com
• Bernard S. (2011). https://crops.extension.iastate.edu/cropnews/2011/06/oats-forage
• Brink, G. E., Martin. G. C. (1986). Barley vs oat companion crops. I. Forage yield and quality response during alfalfa establishment. Crop Sci. 26:1060-1067.
• Bruening, B. (2007). Wheat forage production. Wheat science news. University of Kentucky, Cooperative Extension Service, Lexington, USA
• Buerstmayr, H., Krenn, N., Stephan, U., Grausgruber, H., Zechner, E. (2007). Agronomic performance and quality of oat (Avena sativa L.) genotypes of worldwide origin produced under Central European growing conditions. Field Crops Res., (101): 341-351.
• Carr, P. M., Martin, G. B., Caton, J. S., Poland, W. W. (1998). Forage and nitrogen yield of barley-pea and oat-pea intercrops. Agronomy Journal. 90(1): 79-84.
• Carver, B. F., (2009). Wheat science and trade. Wiley, Danvers, p 569
• Cash, D., Carlstrom, R., Surber, L., Hafl, A. (2007). Forage yield and quality of ‘Willow Creek’ forage winter wheat. Montana State University Extension Service. Bozeman, USA.
• Cherney, J. H., Martin, G. C. (1982). Small grain crop forage potential: I. Biological and chemical determinants of quality and yield, Crop Sci. 22:227-231.
• Coşkun, B., Keleş, G., İnal, F., Selçuk Alataş, M., Özcan, C., Ateş, S. (2014). Gebeleme ve hamur olum döneminde hasat edilen buğdaygil hâsıllarının protein fraksiyonları ve ham protein üretimleri. Kafkas Univ. Vet. Fak. Dergisi, 20(3): 457-460.
• Crespo, D. G. (1982). Interese to triticale como planta forrageria (Resultadas Preliminare). Melhoramento 27:295-304.
• Çelik, A., Demirbağ, N. Ş. (2013). Türkiye'de tarımsal desteklemelerin yem bitkileri ekiliş ve üretim üzerine etkileri. Yayın No: 215 ISBN: 978-605-4672-40-0 Ankara.
• Dewell, G., Ensley, S. (2014). Ergot Poisoning in Cattle. Lowa State University Extension and Outreach. http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.367.9287&rep=rep1&type=pdf/30.12.2017
• Elçi, Ş., Kolsarıcı, Ö., Geçit, H. H. (1994), Tarla Bitkileri. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No:1385, Ders Kitabı:399, ISBN 975-482-224-7, Ankara.
• Fernandez-Figares, I., Marinetto, J., Royo, C., Ramos, J. M., Garcia del Moral, L. F. (2000). Amino-acid composition and protein and carbohydrate accumulation in the grain of triticale grown under terminal water stress simulated by a senescing agent. Journal of Cereal Science, 32; 249-258.
• Gautam, S. K., Verma, A. K., Vishwakarma, S. R. (2006). Genetic variability and association of morpho-physiological characters in oat (Avena sativa L.). Journa of Farm Science l. 15(1): 82-83.
• Geçit, H. H., Çiftçi, C. Y., Emeklier, Y., İkincikarakaya, S., Adak, M. S., Kolsarıcı, Ö., Ekiz, H., Altınok, S., Sancak, C., Sevimay, C. S., ve Kendir, H. (2009). Tarla Bitkileri. A.Ü.Z.F Yayınları. Yayın No:1569, Ders Kitabı: 521, Ankara.
• Gökkuş, A., Birer, S., Alatürk, F. (2017). Farklı anız yükseklikleri kalacak şekilde yapılan biçimlerin arpanın ot verimi ve kalitesine etkileri. KSÜ Doğa Bil. Derg., 20 (Özel Sayı), 121-125, 2017
• Gökkuş, A., Hakyemez, B. H. (2001). Buğdayın mera bitkisi olarak kullanımı ve önemi. Tarım ve Köy Dergisi. Sayı: 139: 24-27.
• Joyce, J. P., Rattray, P. V., Parker, J. (1971). The Utilization of pasture and barley by rabbits. I. Feed intakes and live-weight gains. New Zealand Journal of Agric. Res., 14(1): 173-179.
• Jung, H. G., Allen, M. S. (1995). Characteristics of plant cell walls affecting intake and digestibility of forages by ruminants. J., Anim. Sci., 73:2774–2790.
• Kerimbek, C., Mülayim, M. (2003). Bazı baklagil yembitkileri ve tahıl karışımlarının ot için ikinci ürün olarak yetiştirilmesi. Türkiye 5. Tarla Bitkileri Kongresi II. Cilt 79–83. Diyarbakır.
• Khan, A., Anjum, M. H., Rehman, M. K. U., Zaman, Q., Ullah, R. (2014) Comparative Study on Quantitative and Qualitative Characters of Different Oat (Avena sativa L.) Genotypes under Agro-Climatic Conditions of Sargodha, Pakistan. American Journal of Plant Sciences, 5, 3097-3103
• Kilcher, M. R., Troelsen, J. E. (1972). Contrbution and nutritive value of the major plant components of oats through progressive stages of development. Canadian J. Plant Sci. 53:251-256.
• Kim, K. S., Anderson, J. D., Newell, M. A., Butler, T. J. (2016a). Variations of forage yield and nutritive value in winter rye germplasm. Crop Sci. 56:1018–1024. doi:10.2135/cropsci2015.08.0487.
• Kim, K. S., Anderson, J. D., Newell, M. A., Grogan, S. M., Byrne, P. F., Baenziger, P. S., Butler, T. J. (2016b). Genetic diversity of great plains hard winter wheat germplasm for forage. Crop Sci. 56: 2297-2305.
• Kim, S. G. (2004). Forage performance evaluation in winter rye cultivars. Ph. D. Thesis. Seoul National University, Korea.
• Kjos, N. P. (1990). Evaluation of the feeding value of fresh forages, silage and hay using near inhered reflectance analysis (NIR). LA comparison of different methods for predicting the nutritive value. Norwegian J. Agric. Sci., 4: 305-320.
• Krenzer, G. (1994). Wheat for Pastures. Oklahoma State Univ. Coop. Ext. Serv.F-2586, 6p.
• Kwon, C. H., Kim, D. A. (1994). Effect of seeding and harvesting dates on the growth, yield and nutritive value of early and late maturing varieties of forage rye (Secale cereale L.). J. Kor. Grassl. Sci. 14(4):316-323.
• Lithourgidis, A. S., Vasilakoglou, I. B. Dhima, K. V., Dordas, C. A., Yiakoulaki, M. D. (2006). Forage yield and quality of common vetch mixtures with oat and triticale in two seeding ratios. Field Crops Research 99: 106–113.
• Lyons, R. K., Machen, R. V., Forbes, T. D. A. (1999). Why range forage quality changes. Texas Agric. Ext. Serv., B–6036, p: 7.
• Malik, R., Paynter, B., Webster, C., McLarty, A. (2011). Growing oats in Western Australia for hay and grain. Dept. Agric. Food. Government of Western Australia, Bull. N° 4798.
• Mannetje, L.'t., Batello, C. (2000). Silage making in the tropics with particular emphasis on smallholders. In: proceedings of the FAO Electronic Conference on Tropical Silage, 1 September -15 December 1999, FAO, Roma
• Mickan, F. (2006). Forage Cereals: Harvest and Storage. When to Cut for Whole-Crop Cereal Silage. Dept. Primary Industry, Victoria Gov., AgNote 1243
• Muntzing, A. (1989). Triticale results and problems. Advances in Plant Breeding. Supplement to Journal of Plant Breeding. Verlag Paul Parey. Berlin und Hamburg. 103 p.
• Northup, B. K., Daniel, J. A., Phillips, W. A. (2010). Influences of agricultural practice and summer grazing on soil compaction in wheat paddocks. American Society of Agricultural and Biological Engineers, 53 (2): 405-411
• Piccioni, M. (1965). Dictionnaire des aliments pour les animaux. Edagricole, 640 pp
• Pinchak, W. E., Hunt, L. J., Worral, W. D., Green, L. W., Caldwell, S. P., Worral, N. J., Hutcheson, D. P. (1989). Herbage Production and Nutritive Value of Small Grain Forages. Forage Research in Texas, 46-49.
• Rao, S. C., Coleman, S. W., Volesky, J. D. (2000). Yield and quality of wheat, triticale, and elytricum forage in the Southern Plains. Crop Sci. 40.1308–1312.
• Royo, C., Lopez, A., Serra, J., Tribó, F. (1997). Effect of sowing date and cutting stage on yield and quality of irrigated barley and triticale used for forage and grain. J. Agron. Crop Sci. 179:227-234.
• Sancak, C. (2011). Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü. agri.ankara.edu.tr:http:// www.agri.ankara.edu.tr/fcrops/1283_Tarla_ Bitkileri_Yetistirme 1_Bolum_1.
• Sayar, M. S. (201)7. Ülkemizve Bölgemizdeki Yem Bitkisi Tarımına Genel Bakış. Diyarbakır Tarım Ocak-Nisan 2017. Sf.30-34.
• Serin, Y,. Tan, M. (2009). Türkiye’de yem bitkileri tarımının bugünkü durumu. Yembitkileri. Genel Bölüm, Cilt I. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü, İzmir, 29-33.
• Shuja, M. N., Nayab, D., Ali, M., Iqbal, A., Khalil, I. H. (2009). Evaluating the response of wheat genotypes to forage clipping. Int. J. Agric. Biol., 12: 111–114
• Strychar, R. (2011). World oat production, trade, and usage. In Oats: Chemistry and Technology, 2nd ed., pp. 77–94 [Webster, FH and Wood, PJ, editors]. Washington, DC: American Association of Cereal Chemists.
• Twidwell, E. K., Johnson, K. D., Cherney, J. H., Ohm, H. W. (1987). Forage yield and quality of soft red winter wheats and a winter triticale. Appl. Agric. Res. 2:84-88.
• Walker, J. (2012). Putting up High-Quality Hay. South Dakota State University Brookings, SD 57007 Questions? Call 1.605.688. - See more at: http://igrow.org/livestock/beef/putting-up-high-quality-hay/# sthash.Pjia CHqI. dpuf6/3, (2013).
• Williams, C. C., Forestchel, M. A., Ely, L. O., Amos, H. E. (1995). Effects of inoculation and wilting on the preservation and utilization of wheat forage. J. Dairy Sci. 78:1755-1767.
• Zwer, P. K. (2004). Oats. In: Encyclopedia of Grain Science. Vol. 2, 1st Ed. Elsevier Academic Press, Oxford: 365–368.