The Determination of Field Pea Lines Suitable for the Second Crop Production

Yıl 2019, Cilt: 8 Sayı: 2, 299 - 305, 10.12.2019

Burcu Özdemir Ahmet Tamkoç

Öz

This research was carried out in Konya-Central ecological conditions in the Experimental Field of Selcuk University Faculty of Agriculture by growing as a second crop in the 2017 summer crop cultivation period in the irrigated conditions. This research was done to the purpose of determining the field pea lines suitable for the second crop pea material by using a total of 26 field pea lines and varieties which used 22 different pure lines of F6 generations, and 4 certificated varieties feed type (Özkaynak, Taskent, Furkan, Bilgehan) were used as a control. The field experiment had been established with three replications, according to the “Randomized Experimental Block Design’. In the research, winter durability characteristics were determined of field pea’s properties such as 50% number of flowering days, plant height, and green grass for harvest date, green grass yield. At the end of the research, the number of flowering days between 51.6-72.0 days, the plant height between 43.30-105.0 cm, and green grass for harvest date 73.6-88.3 days, green grass yield means was varied between the scale 3.6 and 9. Winter from first frost damage situations was varied between scale 3-9, and end of the winter frost damage situations ranged from scale 1-8.3 As a result of the study, we are the opinion that 4/3 and 5/1 lines can be grown as a second crop in the irrigated conditions in Konya regions.

Anahtar Kelimeler

Plant height, second crop, field pea, green grass yield

İkinci Ürün İçin Uygun Olan Yem Bezelyesi Hatlarının Belirlenmesi

Öz

Bu araştırma Konya–Merkez ekolojik şartlarında Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Deneme Tarlasında 2017 yazlık ürün yetiştirme döneminde ikinci ürün olarak yetiştirilip sulu şartlarda yürütülmüştür. Araştırma F6 generasyonuna gelmiş 22 farklı saf hat ve 4 tane kontrol amaçlı tescilli yemlik çeşit (Özkaynak, Taşkent, Furkan, Bilgehan) olmak üzere toplam 26 adet yem bezelyesi materyali kullanılarak, ikinci ürün için uygun olan yem bezelyesi hatlarının belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Tarla denemesi “Tesadüf Blokları Deneme Deseni”ne göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Araştırmada yem bezelyesinin %50 çiçeklenme gün sayısı, bitki boyu, yeşil ot için hasat olum gün sayısı, yeşil ot verimi, kışa dayanım özelliklerine ait veriler belirlenmiştir. Araştırma sonucunda, çiçeklenme gün sayısı 51.6-72.0 gün arasında, bitki boyu 43.3-105.0 cm arasında, yeşil ot için hasat olum gün sayısı 73.6-88.3 gün arasında, yeşil ot verimine ait ortalama değerleri skala değeri 3.6-9 arasında değişmektedir. Kışa girişte ilk dondan zarar görme durumuna ait ortalamaların skala değerleri 3-9 arasında ve kıştan çıkıştaki zarar görme durumuna ait değerleri ortalama skala değeri 1-8.3 arasında değişmiştir. Araştırma sonucunda 4/3 ve 5/1 hatlarının Konya bölgesi sulu şartlarında ikinci ürün olarak yetiştirilebileceği kanaatindeyiz.

Anahtar Kelimeler

Bitki boyu, ikinci ürün, yem bezelyesi, yeşil ot verimi

Kaynakça

• Acar, R. (1995). Sulu şartlarda, ikinci ürün olarak bazı baklagil yem bitkileri ve tahıl karışımlarının yetiştirilme imkanları. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 68 s. Konya.
• Açıkgöz, E., Altınok, S., Hatipoğlu, R., Sancak, C., Tan, A., Uraz, D. (2005). Yem bitkileri üretimi ve sorunlari. Türkiye Ziraat Mühendisliği VI. Teknik Kongresi, 503-518.
• Anonim, (1991). MSTAT-C (1991). A Software Program for the Design, Management and Analysis of Agronomic Research Experiments., Michigan State University, East Lansing.
• Anonim, (2017). http://beef2live.com/story-world-meat-production-1960-present-0-111818[Ziyaret Tarihi: 08.11.2018].
• Anonim, (2018). Türkiye İstatistik Kurumu, Bitkisel Üretim İstatistikleri,http://www.tuik.gov.tr [Ziyaret Tarihi: 7 Mayıs 2019].
• Aşıcı, M. (2006). Bazı bezelye hatlarının ikinci ürün olarak anıza ekimi. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 31 s. Konya.
• Karaca, S., Çimrin, K. M. (2002). Adi fiğ (Vicia sativa L.) + arpa (Hordeum vulgare L.) karışımında azot ve fosforlu gübrelemenin verim ve kaliteye etkileri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri Dergisi, 12(1): 47-52.
• Konuk, A. (2018). Yem bezelyesinde kışlık ve yazlık ekimin bazı tarımsal özellikler üzerine etkisi. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 41 s. Konya.
• Mülayim, M., Tamkoç, A. (2000). Sulu şartlarda hububat üretiminden sonra ikinci ürün yem bitkisi yetiştirilmesi çalışmaları. Selçuk Üniversitesi Araştırma Fonu, Proje No: 87/055. Konya.
• Özköse, A. (2017). Farklı ekim derinliklerinin yem bezelyesinin verim ve bazı verim özellikleri üzerine etkileri.Sakarya University Journal of Science, 21(6), 1188-1200.
• Seydoşoğlu, S. (2013). Diyarbakır ekolojik koşullarında bazı yem bezelyesi (Pisum sativum L.) genotiplerinin verim ve verim unsurları. Türk Doğa ve Fen Dergisi, 2(2), 21-27.
• Tamkoç, A. (2017). Yem bitkileri ve hayvansal protein üretimi. Kalecik Kültür Dergisi Hanhana. 16-17.
• Tan, M. ve Kadıoğlu, S. (2018). Erzurum şartlarında farklı tarihlerde kışlık ekilen yem bezelyesi çeşitlerinin verim ve bazı özellikleri. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 27.1: 25-32.
• Yörük, V. (2016), Sivas ekolojik koşullarında bazı yem bezelyesi genotiplerininagro morfolojik özellikleri ve külleme hastalığına (Erysiphepolygoni) karşı reaksiyonları. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi,78 s. Tokat.