Görsel Sanatlar Eğitimi Özel Öğretim Yöntemleri Dersinde Mikro Öğretim Uygulaması: Fenomenografik Araştırma

Yıl 2020, , 482 - 507, 31.12.2020

Ebru Güler

https://doi.org/10.35675/befdergi.655697

Cited By: 2

Öz

Görsel sanatlar eğitimi özel öğretim yöntemleri II dersinde görsel sanatlar öğretmen adaylarının ders kapsamında gerçekleştirdikleri mikro-öğretim uygulamalarını ve bu dersin işlenişine yönelik deneyimlerini anlamayı amaçlayan bu araştırma fenomenografik araştırma ile tasarlanmıştır. Araştırma katılımcılarını amaçlı örnekleme yöntemlerinden ölçüt örnekleme ile seçilen 30 görsel sanatlar öğretmen adayı oluşturmuştur. Araştırma verileri tümevarımsal içerik analiz ile çözümlenmiştir Araştırmada uygulama ve veri toplama süreci 2018-2019 güz ve bahar dönemi boyunca ÖÖY I ve ÖÖY II dersleri süresince devam etmiştir. Araştırma verileri araştırmacı tarafından oluşturulmuş olan açık uçlu yarı-yapılandırılmış görüşme formları ve ders dokümanları ile toplanmıştır. Araştırmada öğretmen adaylarının deneyimleri “Derse hazırlık aşaması, mikro öğretim uygulaması, ÖÖY Dersi ve Değerlendirme” olmak üzere dört kategoride toplanmıştır. Araştırma sonucunda ÖÖY II dersinde öğretmenlik mesleğini deneyimleyen öğretmen adayları mikro öğretim uygulamalarında kendilerini ve arkadaşlarını değerlendirme fırsatı bulurken, aynı zamanda öğretmenlik mesleğine yönelik öğretim becerilerini ve yeterliliklerini geliştirdikleri ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

Fenomenografik araştırma, görsel sanatlar eğitimi, mikro öğretim, özel öğretim yöntemleri

Microteaching Practices at the Course of Special Teaching Methods in Visual Arts Education: Phenomenographic Research

Öz

Using a phenomenographic research design, this study aims to understand the experiences of pre-service visual arts teachers in their microteaching practices at the course of special teaching methods II in visual arts education as well as their experiences on the application of the microteaching practices at this course. The participants of the study were a total of 30 pre-service visual arts teachers selected through the criterion sampling method, which is one of the purposeful sampling methods. The data were analyzed through inductive content analysis. The application process and the data collection process continued until the end of the courses of STM I and STM II throughout the 2018-2019 fall and spring terms. The data were collected by means of semi-structured interview forms with open-ended questions prepared by the researcher as well as course documents. The experiences of the pre-service teachers were divided into four categories: “Course preparation, Microteaching practice, STM course, and Assessment.” The findings of the study indicated that the pre-service teachers who experienced the teaching profession at the course of STM II had the opportunity to assess themselves and their peers in microteaching practices and also improved their teaching skills and competencies for the teaching profession.

Anahtar Kelimeler

Phenomenographic research, visual arts education, microteaching, special teaching methods

Kaynakça

• Alakuş, A. O. ve Mercin, L. (2019). Sanat eğitimi ve görsel sanatlar öğretimi. Ankara: Pegem Akademi.
• Ayaydın, A. ve Mercin, L. (2013). Görsel sanatlar eğitiminde uygulamalar. Ankara: Pegem akademi.
• Bayat, S. ve Öztürk, T. (2017). İlkokuma yazma öğretimi dersinde mikro öğretim uygulaması. örneği, Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(33), 339-351.
• Çakır, Ö. (2000). Ögretmen yetistirmede teoriyi pratige baglayan mikro-ögretimin türkiye’deki üç üniversitede durumu. H.Ü. Egitim Fakültesi Dergisi, 18.
• Çekmez, E., Yıldız, C. ve Bütüner, S. Ö. (2012). Phenomenographic research method. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED, 6(2), 77-102.
• Çoban, A. (2015). Öğretmen eğitiminde mikro-öğretim ve farklı yaklaşımlar. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(53), 219-231.
• Dilmaç, O. ve Yıldız, C. (2017). Görsel sanatlar öğretmeni yetiştirmede mikro öğretimin etkisi. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, 7(2), 285-294.
• Fernández, M. L. ve Robinson, M. (2006). Prospective teachers’ perspectives on microteaching lesson study. Education, 127(2), 203-215.
• Görgen, İ. (2003). Mikroöğretim uygulamasının öğretmen adaylarının sınıfta ders anlatımına ilişkin görüşleri üzerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 24, 56-63.
• Güven, S., Kahveci, Ö., Öztürk, Y. ve Akın, Ö. (2016). Türkiye’de mikro öğretim uygulamalarıyla ilgili yapılan çalışmaların içerik analizi. The Journal of International Lingual, Social and Educational Sciences, 2(1), 19-34.
• Han, J. (2019). Micro-lecture teaching for ımproving the learning effect of non-english majors at north china electric power university. English Language Teaching, 12(6), 209-216.
• Iksan1, Z. H., Zakaria, E. ve Daud, Y. (2014). Model of lesson study approach during micro teaching. International Education Studies, 7(13), 253-260.
• Kahyaoğlu, M. ve Yetişir, M. İ. (2015). Doğa kavramı ve çocukların doğadan uzaklaşmasına ilişkin fenomenografik bir çalışma. Eğitim ve Bilim, 40(182), 159 -170.
• Karataş, F. Ö. ve Cengiz, C. (2016). Özel öğretim yöntemleri II dersinde gerçekleştirilen mikro-öğretim uygulamalarının kimya öğretmen adayları tarafından değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(2), 565-584. Karadağ, R., ve Akkaya, A. (2013). İlk okuma yazma öğretimi dersinde mikro öğretim uygulamalarına ilişkin öğretmen adaylarının görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), 39-59.
• Katırancı, M. (2011). Görsel Sanatlar Öğretmen Adayları ile Mikro Öğretim Uygulamaları, I.International Art Symposium, Gazi University Faculty of Art and Design, 17-21 Ekim, 395-399.
• Kazu, H. (1999). Öğretmen Yetiştirmede "Mikro Öğretimin Etkililiği" 4. Uluslararası Eğitim Bilimleri Kongresi, Anadolu Üniversitesi: Eskişehir.
• Kuran, K. (2009). Mikro ögretimin ögretmenlik meslek bilgi ve becerilerinin kazanılmasına etkisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 384-401.
• Külahçı, S.G. (1994). Mikro-ögretimde fırat üniversitesi teknik eğitim fakültesi deneyimi ıı. Degerlendirme. Egitim ve Bilim. 18 (92).
• Küçükahmet, L. (2008). Ögretimde planlama ve degerlendirme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kpanja, E. (2001). A study of the effectiveness of videotape recording in microteaching training. British Journal of Educational Technology, 32(4), 483–486.
• Marulcu, İ. ve Dedetürk, A. (2014). Fen bilgisi öğretmen adaylarının mikro-öğretim yöntemini uygulamaları: bir eylem araştırması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(25), 53-372.
• Özbal, F. (2019). Implementation of microteaching in special teaching methods ı and ıı courses: an action research. International Education Studies, 12(10), 89-95.
• Özsoy, V. ve Alakuş, A.O. (2017). Görsel sanatlar eğitiminde özel öğretim yöntemleri. Ankara: Pegem akademi.
• Özsoy, V. ve Mamur, N. (2019). Görsel sanatlar öğrenme ve öğretim yaklaşımları. Ankara: Pegem Akademi.
• Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. (Çev. Ed. Mesut Bütün ve Selçuk Demir). Ankara: Pegem Akademi.
• Sevim, S. (2013). Mikro-öğretim uygulamasının öğretmen adayları gözüyle değerlendirilmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 303-313.
• Şen, A. İ. (2009). A study on the effectiveness of peer microteaching in a teacher education program. Education and Science, 34(151), 165-174.
• Yalmancı, S. ve Aydın, S. (2014). The views of turkish pre-service science teachers concerning microteaching practices. Turkish Journal of Education, 3(4), 4-14.