Okul Yöneticilerinin Karar Verme Stratejileri

Yıl 2013, Cilt: 8 Sayı: 2, 41 - 55, 01.06.2013

Gökhan Izgar Vicdan Altınok

Öz

Bu araştırmada okul yöneticilerinin karar verme stratejileri incelenmiştir. Araştırmanın evrenini 2001-2002 öğretim yılında MEB’na bağlı okulllarda görev yapan okul yöneticileri oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise, çalışma evreni olan Konya İli, Selçuklu, Meram ve Karatay ilçelerindeki yöneticilerden tesadüfi örnekleme yöntemi ile seçilen 238 yönetici oluşturmaktadır. Yöneticilerin karar verme stratejileri “Karar Stratejileri Ölçeği” ile ölçülmüştür. Bu ölçekten elde edilen alt ölçek puan ortalamaları t testi, F testi ve tukey testi ile test edilmiştir. Araştırmanın sonuçları ise şu şekilde özetlenmiştir: Cinsiyet değişkenine göre; bağımsız karar verme stratejisi puan ortalamaları arasında, kadın yöneticiler lehine anlamlı düzeyde fark bulunmuştur. Çalışılan okul türü değişkenine gore yöneticilerin karar verme stratejileri puan ortalamaları arasında anlamlı fark bulunmamış, öğrenim durumu değişkeninde mantıklı karar verme stratejisinde lisasüstü grubu lehine anlamlı fark bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

Okul yöneticisi, Karar stratejileri.

DECISION STRATEGIES OF SCHOOL ADMINISTRATORS

Öz

In this research, decision strategies and adequacies of school administrators were examined. The extent of the research is consisted of administrators depended on the Ministry of Education in 2001-2002 Education Term.The illustration of the research is constituted of 238 administrators selected in a random way work in the study extent (Seçuklu, Meram and Karatay in Konya.) The decision strategy of the administrators were evaluated with ‘Decision Strategy Criterion.’ The lower point averages got from this criterion were tested according to variable numbers of T test, F test, and Tukey test. The result of the research was summarized in the following way: According to the sexuality variable; an expressive difference was found between independent decision strategy point averages in support of female administrators. According to the variable of the school type; an expressive difference was not found in the point averages of decision strategy. According to the state of education; an expressive difference in the point averages of logical decision strategy was found in support of graduate party.

Anahtar Kelimeler

School administrators, Decision strategies

Kaynakça

• Arıcı, H. (1972). İstatistik Yöntemler ve Uygulama. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Basımevi.
• Aydın, M. (1994). Eğitim Yönetimi. Malatya: Hatiboğlu Yayınları.
• Başar, H. (1993). Eğitim Denetçisi. Ankara: Pegem Yayınları.
• Başaran, İ. E. (1988). Eğitim yönetimi. Ankara: Gül Yayınları.
• Bursalıoğlu, Z. (1987). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
• Cem, C. (1976). Türk Kamu Kesiminde Üst Düzey Yöneticileri. Ankara: Todaie Yayınları.
• Cusins, P. (1997). Orta Düzey Yönetici İçin Yönetim Teknikleri. İstanbul: Rota Yayınları. Çev:Günhan Günay.
• Eldeklioğlu, J. (1987). Karar Stratejileri İle Anne-Baba Tutumları Arasındaki İlişki, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Elma, C. (2000). Yönetimde Çağdaş Yaklaşımlar. Ankara: Anı Yayınları.
• Eren, E. (1993). Yönetim Psikolojisi. İstanbul: Beta Basım Yayınları.
• Ersever, H. (1996). Karar Verme Becerileri Kazandırma Programının ve Etkileşim Grubu Deneyiminin Üniversite Öğrencilerinin Karar Verme Stilleri Üzerindeki Etkileri, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Gürsel, M. (1997). Okul Yönetimi. Konya: Mikro Yayınları.
• Hodgetts, R.M. (1997). Yönetim Teori, Süreç ve Uygulama. İstanbul: Der Yayınları. Çev: Canan Çetin-Esin Can Mutlu.
• Kaya, Y.K. (1991). Eğitim Yönetimi Kuram ve Türkiye’deki Uygulama. Ankara: Sef Ofset Matbaacılık.
• Kesici, Ş. (2002). Üniversite Öğrencilerinin Karar Verme Stratejilerinin Psikolojik İhtiyaç Örüntüleri ve Özlük Niteliklerine Göre Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi, Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kuzgun, Y. (1993). “Karar Stratejileri Ölçeği: Geliştirilmesi Ve Standardizasyonu.” VII. Ulusal Psikoloji Bilimsel Çalışmaları. Ankara: Türk Psikologlar Derneği.
• Onaran, O. (1971). Örgütlerde karar verme. Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilimler Fakültesi Yayınlar.
• Semerci, N. (2000). “Yönetimde Karar Vermenin Kritik Düşünme İle İlişkisi.” Kuram Ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, Sayı:22.
• Şahin, A.E. (2000). “İlköğretim Okulu Müdürlerinin Yeterlikleri.” Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, Sayı:22.
• Şanlı, N. (1987). Çekirdek Ailede Karar Verme Sürecine Eşlerin Katılımı. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Taymaz, H. (1989). Uygulamalı Okul Yönetimi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
• _____________. (2000). Okul Yönetimi. Ankara: Pagem Yayınları.
• Tiryaki, M.G.(1998). Üniversite Öğrencilerinin Karar Verme Davranışlarının Değişkenler Açısından İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale Onzekiz Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Tortop, N. (1990). Yönetimin Biliminin Temel İlkeleri. Ankara: TODAİE Yayınları.
• Yıldız, İ.(1998). İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Okul Yönetimindeki Karar Verme Sürecine Katılım Düzeyleri, Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Yılmaz, A. (1999). “ Etkili Karar Verme Süreci: Yeni Bir Karar Verme Önerisi”. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, Sayı:18.