Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Effect Of Text-Based Grammar Teaching Method On Unprepared Speaking Skill (8th Grade Girl Students Example)

Yıl 2023, Cilt: 18 Sayı: 39, 971 - 997, 28.09.2023
https://doi.org/10.35675/befdergi.1262521

Öz

Text-based grammar teaching is an approach based on making students intuit grammar rules as a meaningful whole by moving from the areas of use of the mother tongue, texts. With this approach, instead of making students memorize grammar rules, they are made to feel the examples in written and oral texts and grammar teaching that contributes to the development of other language skills is done. In this study, the effect of text-based grammar teaching method on unprepared speaking skills was investigated. A quasi-experimental design with pretest-posttest control group, which is one of the quantitative methods, was used in the study and the research was conducted on 8th grade female students of Akdeniz Imam Hatip Secondary School in Akdeniz district of Mersin province. The data were collected with the "Speaking Skill Observation Form" developed by the researcher, the reliability of which was proven during the research, and transferred to the SPSS 20 package program. Two-factor ANOVA analyses were conducted on the research data for repeated measures on a single factor. At the end of the study, it was seen that text-based grammar teaching method was more effective than traditional methods in improving students' speaking skills.

Kaynakça

  • Karakoç Öztürk, B., & Altuntaş, İ., (2012). İlköğretim ikinci kademede konuşma eğitimine yönelik öğretmen görüşleri nitel bir çalışma. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, vol.1, no.2, 342-356.
  • Alver, M. & Taşdemir, L. (2017). Konuşma becerisi üzerine yapılan lisansüstü tezlerin incelenmesi. İnternational Journal of Languages' Education and Teaching, 451-462.
  • Anıl, D. & Büyükkıdık, S. (2012). Genellenebilirlik kuramında dört facetli karışık desen kullanımı için örnek bir uygulama. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 3(2), 291-296.
  • Arslan, S. (2020). Türkçe eğitiminde metin temelli işlevsel dil bilgisi öğretimi: Bir eylem araştırması (Tez No. 607800) [Doktora tezi, Erciyes Üniversitesi-Kayseri]. Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı Tez Merkezi.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak Kılıç, E., Akgün, Ö. E. ve diğerleri (2020). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri (28. baskı). Pegem Akademi.
  • Büyüköztürk, Ş. (2001). Deneysel desenler. Pegem Akademi.
  • Creswell, J. W. (2017). Araştırma deseni: Nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları. (3. Baskı) Eğiten Kitap.
  • Çeçen, M. A. (2007). Metne dayalı dil bilgisi öğretimi. (Tez No. 211674) [Doktora tezi, Gazi Üniversitesi-Ankara]. Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı Tez Merkezi.
  • Dolunay, S. K. (2019) Dil bilgisi öğretimi, A. Güzel, H. Karatay (Ed.), Türkçe öğretimi el kitabı (3. baskı, s. 375-408) içinde, Pegem Akademi.
  • Ediskun, H. (1999). Türk dil bilgisi (6. Baskı). Remzi Kitabevi.
  • Erdem, İ. (2007). İlköğretim II. kademede dil bilgisi öğretiminin sorunları üzerine bir araştırma. (Tez No. 206941) [Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi-Ankara]. Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı Tez Merkezi.
  • Göçer, A. (2015). Temel dil becerilerinin geliştirilmesinde dil bilgisi öğrenme alanının yeri, işlevi ve öğretimi: Bütünlük ilkesi ve tümevarım yöntemi ekseninde tematik bir yaklaşım. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(1), 233-242.
  • Güneş, F. (2017). Türkçe öğretimi yaklaşım ve modeller (5. baskı). Pegem Akademi.
  • Karaköse, V. (2019). 6. sınıf öğrencilerinin hazırlıksız konuşma becerilerinin geliştirilmesi üzerine bir çalışma. (Tez No. 591220) [Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi-Ankara]. Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı Tez Merkezi.
  • Kumar, R. (2011). Araştırma yöntemleri (3. baskı). Edge Akademi.
  • Kurudayıoğlu, M. (2003). Konuşma eğimi ve konuşma becerisini geliştirmeye yönelik etkinlikler. Türklük Bilimi Araştırmaları, 287-309.
  • Kurudayıoğlu, M. (2014). Dünyada ve Türkiye’de dil bilgisi öğretiminin temel problemleri, M. Özbay (Ed.), Türkçe eğitimi açısından dil bilgisi öğretimi (3. Baskı, s. 47-69) içinde. Pegem Akademi.
  • MEB. (2006). İlköğretim Türkçe dersi (6, 7, 8. sınıflar) öğretim programı. Devlet Kitapları Müdürlüğü.
  • Özbay, M. (2006). Türkçe özel öğretim yöntemleri I. Öncü Kitap
  • Özbay, M. (2016). Türkçe özel öğretim yöntemleri 2 (7. baskı), Öncü Kitap.
  • Özgül, E. (2017). Dil bilgisi öğrenme alanının temel dil becerilerini desteklemedeki işlevi: bir durum belirleme çalışması. (Tez No. 477326) [Yüksek lisans tezi, Erciyes Üniversitesi-Kayseri]. Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı Tez Merkezi.
  • Sağır, M. & Demir Atalay, T. (2016). Yeni programa uygun etkinliklerle dil bilgisi öğretimi, Pegem Akademi.
  • Sallabaş, M.E. (2011). Aktif öğrenme yönteminin ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin konuşma becerilerine etkisi. (Tez No. 290613) [Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi-Ankara]. Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı Tez Merkezi.
  • Sever, S. (2015). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme (2. baskı). Anı Yayıncılık.
  • Temizkan, M. (2014). Metin temelli dil bilgisi öğretimi ve uygulamaları, M. Özbay (Ed.), Türkçe eğitimi açısından dil bilgisi öğretimi (s. 129-150) içinde. Pegem Akademi.
  • Temizyürek, F. (2007). İlköğretim ikinci kademede konuşma becerisinin geliştirilmesi. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences, 113-131.

Metin Temelli Dil Bilgisi Öğretim Yönteminin Hazırlıksız Konuşma Becerisine Etkisi (8. Sınıf Kız Öğrenciler Örneği)

Yıl 2023, Cilt: 18 Sayı: 39, 971 - 997, 28.09.2023
https://doi.org/10.35675/befdergi.1262521

Öz

Metin temelli dil bilgisi öğretimi, ana dilin kullanım alanlarından, metinlerden, hareket ederek dil bilgisi kurallarını anlamlı bir bütün halinde sezdirmeye dayanan bir yaklaşımdır. Bu yaklaşımla öğrencilere dil bilgisi kurallarını ezberletmek yerine yazılı ve sözlü metinlerdeki örnekleri hissettirilir ve diğer dil becerilerinin gelişmesine katkı sağlayan bir dil bilgisi öğretimi yapılmış olur. Bu çalışmada metin temelli dil bilgisi öğretim yönteminin hazırlıksız konuşma becerisine etkisi araştırılmıştır. Çalışmada nicel yöntemlerden biri olan ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmış ve araştırma Mersin ili, Akdeniz ilçesindeki Akdeniz İmam Hatip Ortaokulu 8. sınıf kız öğrencileri üzerinde yapılmıştır. Araştırmada veriler, araştırmacı tarafından geliştirilen ve güvenirliği araştırma sırasında kanıtlanmış olan “Konuşma Becerisi Gözlem Formu” ile toplanmış ve SPSS 20 paket programına aktarılmıştır. Araştırma verileri üzerinde tek faktör üzerine tekrar eden ölçümler için iki faktörlü ANOVA analizleri yapılmıştır. Çalışma sonunda, metin temelli dil bilgisi öğretim yönteminin, öğrencilerin konuşma becerisini geliştirmede geleneksel yöntemlere göre daha etkili olduğu görülmüştür.

Kaynakça

  • Karakoç Öztürk, B., & Altuntaş, İ., (2012). İlköğretim ikinci kademede konuşma eğitimine yönelik öğretmen görüşleri nitel bir çalışma. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, vol.1, no.2, 342-356.
  • Alver, M. & Taşdemir, L. (2017). Konuşma becerisi üzerine yapılan lisansüstü tezlerin incelenmesi. İnternational Journal of Languages' Education and Teaching, 451-462.
  • Anıl, D. & Büyükkıdık, S. (2012). Genellenebilirlik kuramında dört facetli karışık desen kullanımı için örnek bir uygulama. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 3(2), 291-296.
  • Arslan, S. (2020). Türkçe eğitiminde metin temelli işlevsel dil bilgisi öğretimi: Bir eylem araştırması (Tez No. 607800) [Doktora tezi, Erciyes Üniversitesi-Kayseri]. Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı Tez Merkezi.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak Kılıç, E., Akgün, Ö. E. ve diğerleri (2020). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri (28. baskı). Pegem Akademi.
  • Büyüköztürk, Ş. (2001). Deneysel desenler. Pegem Akademi.
  • Creswell, J. W. (2017). Araştırma deseni: Nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları. (3. Baskı) Eğiten Kitap.
  • Çeçen, M. A. (2007). Metne dayalı dil bilgisi öğretimi. (Tez No. 211674) [Doktora tezi, Gazi Üniversitesi-Ankara]. Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı Tez Merkezi.
  • Dolunay, S. K. (2019) Dil bilgisi öğretimi, A. Güzel, H. Karatay (Ed.), Türkçe öğretimi el kitabı (3. baskı, s. 375-408) içinde, Pegem Akademi.
  • Ediskun, H. (1999). Türk dil bilgisi (6. Baskı). Remzi Kitabevi.
  • Erdem, İ. (2007). İlköğretim II. kademede dil bilgisi öğretiminin sorunları üzerine bir araştırma. (Tez No. 206941) [Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi-Ankara]. Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı Tez Merkezi.
  • Göçer, A. (2015). Temel dil becerilerinin geliştirilmesinde dil bilgisi öğrenme alanının yeri, işlevi ve öğretimi: Bütünlük ilkesi ve tümevarım yöntemi ekseninde tematik bir yaklaşım. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(1), 233-242.
  • Güneş, F. (2017). Türkçe öğretimi yaklaşım ve modeller (5. baskı). Pegem Akademi.
  • Karaköse, V. (2019). 6. sınıf öğrencilerinin hazırlıksız konuşma becerilerinin geliştirilmesi üzerine bir çalışma. (Tez No. 591220) [Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi-Ankara]. Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı Tez Merkezi.
  • Kumar, R. (2011). Araştırma yöntemleri (3. baskı). Edge Akademi.
  • Kurudayıoğlu, M. (2003). Konuşma eğimi ve konuşma becerisini geliştirmeye yönelik etkinlikler. Türklük Bilimi Araştırmaları, 287-309.
  • Kurudayıoğlu, M. (2014). Dünyada ve Türkiye’de dil bilgisi öğretiminin temel problemleri, M. Özbay (Ed.), Türkçe eğitimi açısından dil bilgisi öğretimi (3. Baskı, s. 47-69) içinde. Pegem Akademi.
  • MEB. (2006). İlköğretim Türkçe dersi (6, 7, 8. sınıflar) öğretim programı. Devlet Kitapları Müdürlüğü.
  • Özbay, M. (2006). Türkçe özel öğretim yöntemleri I. Öncü Kitap
  • Özbay, M. (2016). Türkçe özel öğretim yöntemleri 2 (7. baskı), Öncü Kitap.
  • Özgül, E. (2017). Dil bilgisi öğrenme alanının temel dil becerilerini desteklemedeki işlevi: bir durum belirleme çalışması. (Tez No. 477326) [Yüksek lisans tezi, Erciyes Üniversitesi-Kayseri]. Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı Tez Merkezi.
  • Sağır, M. & Demir Atalay, T. (2016). Yeni programa uygun etkinliklerle dil bilgisi öğretimi, Pegem Akademi.
  • Sallabaş, M.E. (2011). Aktif öğrenme yönteminin ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin konuşma becerilerine etkisi. (Tez No. 290613) [Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi-Ankara]. Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı Tez Merkezi.
  • Sever, S. (2015). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme (2. baskı). Anı Yayıncılık.
  • Temizkan, M. (2014). Metin temelli dil bilgisi öğretimi ve uygulamaları, M. Özbay (Ed.), Türkçe eğitimi açısından dil bilgisi öğretimi (s. 129-150) içinde. Pegem Akademi.
  • Temizyürek, F. (2007). İlköğretim ikinci kademede konuşma becerisinin geliştirilmesi. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences, 113-131.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Alan Eğitimleri
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Derviş Yılmaz 0000-0001-9516-5227

Namık Kemal Şahbaz 0000-0003-2462-3002

Erken Görünüm Tarihi 18 Eylül 2023
Yayımlanma Tarihi 28 Eylül 2023
Gönderilme Tarihi 9 Mart 2023
Kabul Tarihi 7 Ağustos 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 18 Sayı: 39

Kaynak Göster

APA Yılmaz, D., & Şahbaz, N. K. (2023). Metin Temelli Dil Bilgisi Öğretim Yönteminin Hazırlıksız Konuşma Becerisine Etkisi (8. Sınıf Kız Öğrenciler Örneği). Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(39), 971-997. https://doi.org/10.35675/befdergi.1262521